Text concordance

Please read the notes on Using the text concordance if you have not already done so.

If you just want to find a cantiga from the first few words of the lyrics, try the Index by incipit instead.

Cantigas processed: 420

Total lines: 21656

Total words: 162244

Total distinct word forms: 10224

Alphabetical index: A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | X | Z

Word:    Show references: always for single word results never   
1 word formCountReferences
FOI1516
1:12como foi saüdada
1:14foi: “Benaventurada
1:19Elisabét, que foi dultar,
1:23a Beleên e foi pousar
1:26Jesú-Crist', e foi-o deitar,
1:47foi e disse: “Coitada
1:56foi, viron ángeos andar
1:62de como foi chegada
1:66foi a companna que juntar
1:72como foi corõada,
1:74quis, des que foi passada
2:7que primado foi d' Espanna
2:24foi en Espanna de quanta
2:54Pois do mundo foi partido
2:57foi Arcebispo, pois isto,
2:59ca, porque foi atrevudo
2:61foi lógo mórt' e perdudo,
3:12que o foi end' el sacar.
3:24foi do démo gran sazôn;
3:26repentiu-s' e foi perdôn
3:30muito, foi perdôn pedir,
4:23de Pascoa, que foi entrar
4:44que foi mais doce ca mél.
5:7que a guardou do mundo, que lle foi mal joíz,
5:9Esta dona, de que vos disse ja, foi dun Emperador
5:10mollér; mas pero del nome non sei, foi de Roma sennor
5:11e, per quant' éu de séu feit' aprendí, foi de mui gran valor.
5:12Mas a dona tant' éra fremosa, que foi das bélas flor
5:18cruzou-s' e passou o mar e foi roméu a Jerusalên.
5:27Depoi-lo Emperador se foi. A mui pouca de sazôn
5:38o séu irmão mui falsso, que a foi traer.
5:41a séu irmão foi e da Emperadriz non s' espediu;
5:62chegou un Conde, que lla foi das mãos toller.
5:87Pois a dona foi ferida mal daquel, peior que tafur,
5:103E pois foi feito, o mar nona leixou en paz,
5:128foi end', e muitos gafos fezéron s' i trager.
5:130foi guarecer o irmão de Conde eno mes d' abril;
5:144E pois foi feito, o Emperador diss': “Ai Déus, que será?
6:11mas ficou-lle del un fillo, | con que foi mui confortada,
6:37Poi-lo meninno foi mórto, | o judéu muit' aginna
7:14a foi, por que emprennar
7:39foi; e, come quen sonna,
8:19mai-lo monge tesoureiro | foi-lla da mão toller,
8:26ao jograr da vïóla, | foi-a põer ben alí
9:37Pois que foi o monge | na santa cidade,
9:59e foi buscar u as | omages vendían,
9:68foi-s' entôn sa vi', a | omagen no sẽo.
9:77Des quando o monge | do leôn foi quito,
9:128e a nav' a Acre | entôn foi tornada;
9:129e con sa omagen | o monge foi fóra
9:130e foi-se a casa | da dona honrrada.
9:137O monge da dona | non foi connoçudo,
9:148e foi aa dona | contar sa fazenda,
9:149e déu-ll' a omagen, | ond' ela foi cérta,
11:29passar foi morrer
11:34foi pola põer
11:61foi d' irdes tanger
12:5eno día que a Déus foi corõar,
12:15Poi-la missa foi cantada, | o Arcebispo saiu
13:7Onde ll' avẽo un día | que foi un furto fazer,
13:13ante chegou muit' aginna | e foi-ll' as mãos parar
13:24Santa María, e lógo | foi decer por séu amor
13:26dela foi sempr' en sa vida, | ca en orden lógu' entrou.
14:15E tan tóste que foi mórto, | o dém' a alma fillou
14:28entôn a Santa María | mercee lle foi pedir
14:32foi rogar que aquel frade | houvésse por séu amor
14:35U Déus por Santa María | este rógo foi fazer,
14:36o frade que éra mórto | foi-s' en pées lógu' erger,
15:20con perssïãos, e foi sacar
15:36pan d' horjo, que lle foi ofrecer
15:105dela. E pois da visôn foi quito,
15:109e catar foi lógo de primeiro
15:118foi-lles dizer como vos direi:
15:141maestre Libano foi chegando,
15:143que lles este feito foi contando,
15:150lle foi do córp'. “Aquesto vi éu,”
16:4fremoso miragre, que foi en França fazer
16:7Este namorado foi cavaleiro de gran
16:24com' hóme fóra de séu siso, se foi entôn
16:46foi comprir aquelo que fora ant' obridar.
16:64fillou, des alí rezou el, e non lle foi gréu,
16:66na cima do ano foi-o consigo levar.
17:7En Roma foi, ja houve tal sazôn,
17:24foi o feito da dona mesturar;
17:33que lle foi dizer per quanto passou,
17:34de que foi ela mui maravillada.
17:43A bõa dona se foi ben dalí
17:57Mas foi-s' o démo e fez-ll' o bocín,
18:7gran miragre foi fazer
18:35a prézes, foi-lle nembrar
18:38foi-se correndo
19:19Non foi quen podésse arma nen escudo
19:20tẽer nïún deles, assí foi perdudo
19:22foi ben da cabeça tro ena verilla.
21:10éra, foi a ela un fillo pedir.
21:15Lóg' o que pediu lle foi outorgado,
21:40foi, e o meninno tornou en vida
22:7En Armenteira foi un lavrador,
22:10foi polo matar, per nome Matéus.
22:18mais bravo foi que Judas Macabéus.
23:11A dona polo servir foi muit' afazendada,
23:19E con aquest' asperança foi aa eigreja
23:23Mantenent' a oraçôn da dona foi oída,
23:24e el Rei e sa companna toda foi comprida
23:25de bon vinn', e a adega non ên foi falida
24Esta é como Santa María fez nacer ũa fror na boca ao crérigo, depois que foi mórto, e éra en semellança de lílïo, porque a loava.
24:5quéro, que foi en França.
24:18Porque tal mórte foi morrer,
24:33ca foi grand' a errança.”
24:34O préste lógo foi-s' erger
25:17a un judéu foi sen lezer
25:36foi ela, e el hóme santo
25:73mas foi-ll' o praz' escaecer
25:78houvésse, foi en coita féra;
25:92foi, metendo mui grandes vózes,
25:103Entôn foi sa mão tender
25:113poi-los foi contar e volver,
25:128como foi, ca non mentiría;
25:158e en séu Fill', e foi crischão;
26:6nunca foi fillar;
26:14porque se foi matar.
26:19foi con mollér sen bondade,
26:24se lle foi mostrar (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
26:36que te foi deitar
26:42poi-lo foi tallar,
26:54dela foi travar,
26:64“Cuja est' alma foi fez feitos vãos,
26:68se foi desperentar.”
26:81Este joízo lógo foi comprido,
26:82e o roméu mórto foi resorgido,
26:83de que foi pois Déus servido;
26:85pod' o de que foi falido,
27:6e venceu a mórt' u por nós foi morrer.
27:8fez na sinagóga que foi dos judéus
27:22eigreja da que virgen foi conceber.”
27:49que foi a primeira que se nunca fez
27:52que a Santa María non foi fïél,
28:12pois que foi de crischãos
28:31que foi a Virgen rogar
28:49o muro foi sen vagar,
28:50que tóste foi fendudo.
28:57foi polo mur' amparar
28:63o séu manto foi parar,
28:82mas foi i decebudo.
28:97e na vila foi entrar
28:99Pera San Germán se foi
28:113foi, quéro-me batiçar,
28:119demais foi-os segurar
28:122e foi-lle gradeçudo.
30:13Tal foi el meter entre nós e si
31:35Pois creceu aquel bezerro | e foi almall' arrizado,
31:44foi a jornadas tendudas,
31:47Pois foi en Santa María, | mostrou-se por bestia sage:
31:50foi u as bestias metudas
32:14en que el morava | foi end' acusado;
32:17foi, se éra ren
33:15se foi, que os bastimentos
33:24e porên se foi cambiar
33:29foi de pées en xermentos
33:31no mar foi e mergullar
34:3Porên direi un miragre, que foi gran verdade,
34:10tan fremosa, que furtar foi un judéu a tento
34:12en sa cas' a foi deitar na cámara privada,
34:14mas o démo o matou, e foi a perdimento.
34:15Pois que o judéu assí foi mórt' e cofondudo,
34:17foi, un crischão entôn con bon enssinamento
34:18a omagen foi sacar do logar balorento.
35:18estas non tangeu o fógo, | mai-lo al foi tod' arder.
35:26este foi conas relicas | polas fazer connocer.
35:28u fez Déus muitos miragres | per elas; e foi assí
35:30polas levar mais en salvo | foi-as na nave meter
35:43Lógo que esto foi dito, | maestre Bernalt sacou
35:54alçou-a contra o céo, | pois foi-a alte põer.
36:5u foi livrar ũa nave, u ía gran companna
36:7E u singravan pelo mar, atal foi sa ventura
36:27E pois lles est' apareceu, foi o vento quedado,
37:29e catou o pé; e pois foi del ben certão,
38:44E foi-lles lóg' ũa pédra lançar.
38:50houve sobr' el, con que llo foi erger,
38:52séus dedos tiínna foi lógo deitar. (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
38:79foi; e un daqueles mais arrufados
38:86e a cabeça foi lóg' ant' a omagen merger,
38:90todos, e el foi a pédra põer,
39:9na eigreja, mas non foi u siía
39:10a omagen da que foi Virgen pura.
39:19Assí lle foi o fóg' obedïente
39:27da omagen nen ar foi afumada,
40:17esto foi porque houvísti
42:9Foi en térra d' Alemanna | que querían renovar
42:22quando feriss' a pelóta, | foi buscar u o põer
42:24e foi-llo meter no dedo, | dizend': “Hoi mais non m' enchal
42:66que s' ergeu e foi sa vía, | que non chamou dous nen tres
44Esta é como o cavaleiro que perdera séu açor foi-o pedir a Santa María de Salas; e estando na eigreja posou-lle na mão.
44:27Pois esto disse, missa foi oír
45:27Tod' aquesto foi cuidando | mentre siía comendo;
45:28e poi-ll' alçaron a mesa, | foi catar lógo correndo
46:9grande foi, segund' oí,
46:19foi e dar
46:22foi ên pera si fillar
46:64fez, que o foi batiçar;
47:11como Santa María | foi un monge guardar
47:19en figura de touro | o foi, polo ferir
49:11per don' Éva, que foi errar
49:23de roméus ar foi guarecer
49:27porque lles foi escurecer
51:29en que o córpo de Cristo | foi feito e conssagrado;
53:17des i foi-se con sa madre; | mas atal amor colleu
53:29e viu en vijôn a Madre | de Déus, que o foi guarir,
53:31a alma en Paraíso | foi dele. E alá viu
53:43Quand' esto viu o meninno | no Céo, foi-lli tal ben
54:55Pois esto dit' houve, foi-s'. E mui cedo
55:13fez, como vos éu ja dixe, | que se foi con un abade,
55:15Ambos assí estevéron | ta que ela foi prennada;
55:19E foi ao mõesteiro | alí onde se partira,
55:23E ela foi fazer lógo | aquelo que lle mandava;
55:28muitas de noit' e de día, | foi-se-ll' o tempo chegando
55:29que havía d' haver fillo; | e entôn se foi chorando
55:43Foi-s' entôn Santa María, | e a monja ficou sãa;
55:44e cuidou achar séu fillo, | mais en séu cuidar foi vãa,
55:46e por el foi mas coitada | que por séu fill' é leõa.
55:57foi entôn ela mui léda | poi-ll' el diss' onde vẽéra,
56:11que a Virgen foi fazer
56:17e porên foi compõer
56:21Dos salmos foi escoller
56:45Est' uso foi mantẽer
57:42lógo que foi roubada,
57:43foi-s' ende con sa gente
57:56corrend' e foi mui tóste,
58:7Esta monja fremosa foi assaz
58:35Pois esto disse, foi-ll' aparecer
58:50que vira, foi lógo a un portal
59:9Esto foi dũa donzéla
59:62de rijo a foi ferir.
60:7Éva nos foi deitar
61:8que foi da Virgen por que o mundo cata,
61:32do sennor de que éra foi espedido,
61:34foi, e dalí sergent' é pois todavía.
62:6foi que sa herdad' houvéra perduda. (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
62:14séu fill', onde foi pois mui repentuda.
62:22das Vírgẽes foi ben come sisuda.
62:26E sa demanda lle foi ben cabuda;
62:30assí foi ela léd' e atrevuda.
62:32e foi a séu fillo con esperança,
63:5por un cavaleiro a que foi guardar
63:19Este conde de Castéla foi sennor
63:33dos mouros; mais ante foi missa oír,
63:35Pois foi na igreja, ben se repentiu
63:71Pois est' entendudo houve, ben foi fis
63:74e outras ofrendas lle foi ofrecer.
64:8apósta e ninna foi, e de bon parecer;
64:9e por aquesto a foi o infançôn prender
64:10por mollér, e foi-a pera sa casa levar.
64:24e pois foi dita, u se lle quis el espedir,
64:35Foi-s' o cavaleiro lógo dalí. Mas, que fez
64:74vos guardou.” E a çapata lle foi ên tirar.
65:31E lógo que podo foi a el correndo
65:36e foi lóg' a Roma u o Papa éra
65:42e porên foi-se mui trist' e mui coitado.
65:79Foi-s' o hóm' e punnou de chegar mui cedo
65:95Dizend' aquesto, foi-s' a noite chegando,
65:96e o sandeu foi-se da gent' esfurtando,
65:103Pois aquel fól na igreja foi metudo,
65:122que todo o lugar foi alumẽado.
65:147Foi-s' entôn a Virgen pois esto foi feito;
65:159Ca esta térra foi de méu poderío,
65:186estes quinze días, o fól foi passado.
65:191E pois que foi mórto, quis Déus que soubéssen
65:200e quant' el viveu foi sempr' alí senlleiro,
66Como Santa María fez a un bispo cantar missa e déu-ll' a vestimenta con que a dissésse, e leixou-lla quando se foi.
67:5que non foi feito tan grande | ben des lo tempo de Néro,
67:6que emperador de Roma | foi, daquela gran cidade.
67:24Quando ll' hóm' oiu aquesto | dizer, foi ên mui pagado;
67:49que foi sacar ao démo | lógo as linnas do sẽo,
68:32e foi-s'; e na rúa topou
68:35démo foi, chus negro ca pez,
69:11Alí entôn un monje foi vĩudo
69:23ll' avẽo que foi perant' a igreja
69:29que no levar non foi mui preguiçoso
69:48e foi-s' a casa do monje privado,
69:52se foi a cas don Ponce de Minérva
69:68a foi-o ena eigreja metendo,
69:75Lógo o que mandou ela foi feito,
70:17foi por ela de nós visto,
71:29Esto mais ca mesura | foi, e porend' aginna
71:36u dizes la saúde | que me foi envïada
71:39que, quand' ouço u fala | como Déus foi comigo,
71:47Pois dit' houv' esto, foi-se | a Virgen grorïosa.
72:43disse mal, Déus foi joíz,
72:45E o padre foi lóg' alí
75:8e porên gran maravilla | lle foi per ela mostrada.
75:9Ena vila u foi esto | havía un usureiro
75:49Quand' aquest' oiu a moça | da vélla, foi-se correndo
75:53Quand' est' entendeu a vélla, | foi mui trist' a maravilla
75:64E o evangelisteiro | se foi lógo sen tardada,
75:66e quando foi aa chóça, | viu a que bẽeita seja,
75:85E pois foi maenfestada, | Santa María alçó-a
75:87e desque foi comungada, | u xe jazía deitó-a,
75:101Entôn o clérigo foi-se | a cas do rico maldito,
75:112E tan tóst' a mollér bõa | foi deste mundo passada.
75:116e pois aquest' houve dito, | foi-s' a Benaventurada.
75:138e mentre viveu no mundo | foi hóme de santa vida;
75:139e depois, quando ll' a alma | de sa carne foi saída,
76:16a ũa eigreja foi da Madre do que ten
76:20que aa omagen foi e ll' o Fillo tolleu
77:33viron que miragre foi e non trasgeito;
78:51Tan tóste correndo foi-s' aquel fals' arteiro,
78:56foi ao caleiro e disse-ll': “Hás comprid' a
79:9Aquesto foi feito por ũa meninna
79:39foi, séu espírito houve Déus levado
83:48se foi pass', e pois correndo
83:53houve, lógo foi escrita
84:7Esto foi dun cavaleiro | que casad' éra mui ben
84:41podéss' hóme de sa casa; | e a pórta foi abrir
84:51El entôn tornou-se lógo | e foi sa mollér veer,
85:20quebrantou, e foi guarido de todas lijões.
85:21E pois que sonnou aquesto, foi lógo despérto,
85:22ar viu-a espért' estando, de que foi ben cérto;
85:41Quand' o judéu viu aquesto, foi end' espantado;
85:42mais tan tóste foi a outro gran monte levado
85:54leixó-o; e el foi-se lóg' a un mõesteiro
86:11O miragre foi muit' apóst' e mui bél
86:41con séu fill' a póbre se foi essa vez
87:19E pois lle foi aparecer,
87:39e foi bisp' a pouca sazôn,
88:8de Claraval foi entrar
88:29conos monjes foi falar
88:49o convento foi levado
88:66con que os foi confortar,
88:68que dela non foi amado,
88:71porên o foi desdennar
88:74foi. E diss': “éu que farei?”
88:84e des i foi castigado
88:87en todo foi emendar.
89Esta é como ũa judéa estava de parto en coita de mórte, e chamou Santa María e lógo a aquela hóra foi libre.
89:24foi; e desasperada
89:44Déus, foi delivrada
89:56se foi depó-los treinta días,
89:59foi lógo batiçada.
89:72mente foi amada
92:5foi, que nos fez a Déus veer,
93:6mostrou Santa María, que foi gafo tres
93:15ond' ele foi coitado que non quis al ren
93:16do mund' érg' ũ' ermid' u se foi apartar.
93:33Tanto que foi guarido, começou-s' a ir
93:35a el Santa María e o foi guarir,
94Esta é como Santa María serviu en logar da monja que se foi do mõesteiro.
94:29tra en que a foi fazer
94:31mais ant' ela foi leixar
94:39m' acomend'.” E foi-s', e non
94:43e foi gran tempo durar
94:87foi-se pera a eigreja;
94:91que as chaves foi achar
94:93e séus panos foi fillar
95:6sa térra e foi fazer en Portugal morada
95:9El Cond' Abrán foi aqueste, de mui santa vida,
96:11Esto foi dun hóme que feit' houvéra
96:46e ela des i foi mia aguardador.”
96:55Bẽes assí com' el disse foi feito
97:48mentira foi, non vistes maior;
98:9pero a Santa María | foi pedir entôn
98:11Aquesto foi en Valverde, | cabo Monpislér,
98:27foi ela e muita gente | que aquesto viu.
99:4aa de que Déus foi nado.
99:38ca esto foi ben provado
99:40sól sinal non foi mostrado.
101:6o foi de todo sãar.
101:26e foi-ll' a lingua soltar.
102:40foi lógu' e del guardador
102:45foi aquela noit'. E tantos
102:49de com' ên non foi ferido,
102:67foi deles porên loada
103:7E porend' a Grorïosa | vedes que lle foi fazer:
103:22Des i foi-s' a passarinna, | de que foi a el mui gréu,
103:24o convent'.” E foi-se lógo | e achou un gran portal
104:7Aquesto foi en Galiza | non há i mui gran sazôn,
104:11E con gran pesar que houve | foi séu consello buscar
104:16foi-se a ũa eigreja | da Virgen espirital,
104:26ante se foi muit' aginna | por provar est' e veer
104:36“Di, mollér, que foi aquesto, | ou quen te tan mal feriu?”
104:37E ela maravillada | foi tanto que est' oiu,
105:23Entôn se foi lóg' a Virgen María;
105:53de o dizer; ca tanto foi sen guisa,
105:62a séu marido a foi comendar,
105:74ca a teta déstra lle foi queimar.
105:98Entôn a ergeu e foi-a levar,
106:21foi com' en Seixôn lavrar
107:8que foi en érr' e fillada
107:31Mais pois dalí foi caúda,
107:32da Virgen foi acorruda;
107:33porên non foi pereçuda,
107:37ment' e foi-se sa carreira
107:41que me foi tan pïadosa;
107:53e foi sempre ben creente
108:29ca o que foi ensserrar
108:34os gẽollos foi ficar
108:41que o téu foi sen dultar,
108:47foi; o que lle nacer ên
109:2ant' a Virgen que a Déus foi parir.
109:11O miragre foi en tal razôn:
110:5quis fillar e ser hóme, per que foi mostrada
111:18foi por nós en Belleên.
111:20foi fazer, e pois entrado
111:23Pero non foi arribado,
111:24ca o barco foi tornado
111:30foi do démo fèramên.
111:31E pois foi apoderado
111:33foi ao fógo privado
111:46foi pola que sempre ten
112:10de Colliure, que foi guardar,
112:19Ca o masto foi britado
112:27Esto foi cousa mui cérta,
113:8foi e ar leixou-se caer.
114Esta é dun mancebo a que séus ẽemigos chagaron mui mal de mórte, e sa madre prometera-o a Santa María de Salas, e foi lógo guarido.
114:11E mestér lle foi, ca un día acharon-
114:17foi por el mui tóst' e trouxe-o aginna
115:97a mollér foi encinta
115:131foi; e pois no concello
115:138foi e ben lle descobriu
115:247as hóras foi dizendo
115:292foi oíndo,
116:17dela foi, que pescado
117Como ũa mollér prometera que non lavrasse no sábado e per séu pecado lavrou, e foi lógo tolleita das mãos; e porên mandou-se levar a Santa María de Chartes, e foi guarida.
117:14per conssello do dïabr' assí foi decebuda.
117:25e ant' o altar chorando foi tan repentuda
117:26que lógo houve saúde; cousa foi vïúda
118:31Tan tóst' a madre foi sigo levar
119:55e null' hóme mais coitado non foi queno visse.
122Como Santa María resucitou ũa infante, filla dun rei, e pois foi monja e mui santa mollér.
122:12o que de tod' Espanna foi sennor;
122:22foi e morreu, de que mao solaz
122:28foi-a fillar e diss' assí: “Pois non
123:10vivendo gãara. Mas foi-lle mestér
123:17mais outro bon frade foi lógu' encender
123:30pois foi mórt', e disse: “Quen saber quisér
123:32esto foi porque os dïáboos vi;
124:12que a jajũou gran tempo. | Mas porque foi a Xerez
124:14foi acusado e preso, | porque sen mandad' alá
124:33E des que foi mórto, lógo | a hóra embarveceu,
125:21Daquesto foi mui coitado | o crérigu', e per séu saber
125:54o crérigu'; e el de grado | vẽo i e foi-lles pedir
125:81Foi-s' entôn a Virgen santa | aa donzéla, alí u
126:17foi aquel hóme de tan gran door,
126:23se foi de séus pecados; e chorou
127:18aa eigreja daquela | en que Déus foi encarnar.
127:33feze-o, e mantenente | d' entrar i non lle foi gréu;
128:8e foi pedir a conssello | a ũa vélla sorteira
128:10per que abellas houvésse, | e muito foi del rogada.
128:22foi de catar sas colmẽas, | non fez longa demorada
128:29pod' ir se foi muit' aginna | e disse “Por Déus lo santo”,
128:32nunca foi.” Entôn o préste, | com' éra de bõa vida,
128:33foi con el, e na colmẽa | viu a Virgen mui comprida
128:47foi a Virgen con séu Fillo, | a nóbr' e Santa Reínna.
129:18des que a saeta ên foi saída,
129:26E esta cousa foi mui lonj' oída
131:16que o Emperador foi veer metal
131:20E o Emperador foi lógu' i entrar,
131:22se foi atán tóst' e leixou-se caer.
131:28Con gran dóo foi ant' a Sennor de prez,
131:30cada día foi i oraçôn fazer
131:55O Patrïarca foi outro di' alá
132:34foi el, ca vinnas e hórtos
132:64houve foi o curral chẽo
132:68foi-s' el en si acordando
132:102foi-s' a mui Santa Reínna;
132:129e lógo foi sa carreira
132:134foi e será en nobreza,
132:140foi do córpo sen baralla,
133:11Aquesta meninna foi a bever
133:13foi, por que houve lógo de morrer.
133:17a foi deitar e loar, outra vez
133:21e ũu foi a pístola rezar
133:29aquel que foi morrer por nóss' amor,
134:14havían de perder, esto foi verdade.
134:23foi-lles, com' aprendí,
134:68foi Madre do que é Déus en Trĩidade.
135:11e mostrar foi no condado
135:16onde foi ajudador
135:23foi cono outr'; e des i
135:26foi pela Madre de Déus,
135:29E pois esto foi firmado,
135:35e a moça foi pedir
135:39foi o deles e chorado,
135:43foi ontr' eles ordinnado
135:57aquel que foi esposado
135:106no caminno foi entrado,
135:137e assí foi acabado.
136:7Esto na vila de Fója foi ant' ũ' eigreja
136:23Quand' aquesta maravilla foi al Rei contada,
136:24lógo foi por séu mandado a mollér fillada,
137:14Mais aquela que parindo Virgen foi enteira,
138Como San Joán Boca-d' Ouro, porque loava a Santa María, tiraron-ll' os ollos e foi esterrado e deitado do patrïarcado; e depois fez-lle Santa María haver ollos, e cobrou per ela sa dinidade.
138:12feitos e de como foi Madre de Déus;
138:21e poi-lo leixaron, foi lógu' el torcer
138:47Quand' esto foi, San Joán entôn cobrou
138:58sa alma foi i u é San Simeôn. (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
139:12por ũa dona que foi ũa vez
139:31foi. Mui correndo
139:54foi, e transsido
141:15El usand' aquesto, foi muit' envellecendo
141:26e chamou a Virgen; e lógu' i foi vĩida,
141:31E el entôn de grado foi beijá-los panos,
142:7Esto foi eno río que chamar
142:9fora, e un séu falcôn foi matar
142:25e aa garça foi e a prendeu
142:43E assí foi; ca lógo sen mentir
142:47E foi-a dar lóg' al Rei manamán,
143:7un póblo, que se lle foi oferir
143:10foi este miragre, que sen falir
143:15foi como Déus quis por nos remiír
143:27querrá a Virgen que Déus foi parir,
143:34lógu' en térra das mãos foi ferir
144:4E dest' un gran miragre foi mostrar
144:45atá que o hóme foi no portal
144:46de cas séu compadr', a que non foi mal
144:47con el e foi-o na casa coller.
145:17mais tal non foi ele come o que sérra
145:20foi mui francamente e ben empregado
145:21por amor da Virgen de que Déus foi nado,
145:24E pois se viu póbre, foi end' esmarrido;
145:28foi oír a missa da que sempre seja
145:43Foi-s' aquel mancebo; mai-lo patrïarca
145:50que Jesú-Cristo, que foi ontr' os ladrões
145:55Lóg' aqueste feito tóste foi sabudo
146:8que juravan que foi assí,
146:10foi por ũa, com' aprendí,
146:44e foi-s' e prendeu ocajôn.
146:71foi lóg' alá, seendo fis
146:76a Albeza foi de randôn
147:8valeu-ll' u lle foi mestér
147:9e mostrou i séu miragre, | que vos non foi mui rafez.
147:13e foi-a dar a guardar
147:16foi ên demandar a lãa | pola vender por séu prez.
148:8u jaz ũa camisa | de linno que foi dela;
149:24viu a que de Déus Madre | foi per sa gran cordura,
149:26E macar éra béla, | foi-ll' a el espantosa,
149:55foi tal, que pois ll' a alma | do córpo foi saída,
149:56dos ángeos levada | foi suso na altura.
150:15e foi nos Céos per el corõada,
151:11Mas ũa noite ll' avẽo | que a ũa barragãa | súa foi, que ben quería,
151:14entôn leixou de deitar-se | e foi-se per ũas eiras.
151:22E foi-s' e leixou a dona | con todas sas covilleiras,
151:35E por esto foi o monge | escusado daquel furto, | de que o mal sospeitavan;
152:19U a viu o cavaleiro, | foi con medo espantado
152:27E pois ll' houv' aquesto dito, | a Virgen lógo foi ida;
152:29per que quando do séu córpo | a sa alma foi partida,
152:30foi u viu a Virgen santa, | que é Sennor das sennores.
154:7Esto foi en Catalonna, | u el jogava un día
154:11E levantou-se do jógo | e foi travar mui correndo
154:23que sanguent' o tavoleiro | foi. E quantos i estavan
155Como un cavaleiro d' Aleixandría foi malfeitor, e quando vẽo a vellece, repentiu-se e foi a un santo ermitán confessar-se; e el disse-lle que jajũasse, e o cavaleiro disse que non podía.
155:14e foi a un hóme santo | séus pecados confessar.
155:25e con séu pichél por agua | foi; mais ela lle fugiu
155:27Mas foi-se lóg' a un río | que corría préto d' i,
155:43lágrimas dentro, e chẽo | foi o pichél dessa vez;
155:45que ao ermitán foi lógo | e diss': “A Sennor de prez, (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
155:51de que foi Santa María, | a Sennor espirital,
156:1A Madre do que de térra | primeir' hóme foi fazer
156:28un día foi que chegou
156:38assí esta Virgen Madre | lle foi comprir séu querer.
156:44e o crérigo na orden | dos monges se foi meter.
157:6mais a sa hóspeda foi-lles | mui maa de cabo são.
157:17foi ben até enas cachas, | que o non pod' ên tirar,
157:21E ela, quando viu esto, | a Rocamador foi-s' ên
157:24róga mui gran pïadade: | Porend' esta foi entôn
158:5e foi pres' en séu serviço, | e en cárcer tẽevrosa
158:13e en llas britar mui tóste | non vos foi i vagarosa,
158:19E el moveu atán tóste | e foi-se quanto s' ir pude | como ll' a Santa Reínna
158:26fora, per que mui loada | foi porend' a Precïosa.
159:26que viron aquel miragre, | que foi dos maravillosos
160:5pois que Madre de Déus foi ja,
160:6Pois Madre de Déus foi ja,
160:7e Virgen foi e seerá
160:8E Virgen foi e será; (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
161:13e viínna mui correndo, | ond' el foi muit' espantado
161:19Dizend' esto, a omagen | foi põer eno meógo
161:23Aínda foi maior cousa, | que xermentos que passavan
162:14foi un cavaleir' e i dar
162:20foi e pose-a no maior altar,
162:30foi a omagen do altar toller;
162:32a foi u x' ante soía estar.
162:44a foi a quantos s' i foran juntar
163Como un hóme d' Ósca, que jogava os dados, descreeu en Santa María e perdeu lógo a fala; e foi a Santa María de Salas en romaría e cobró-a.
163:7Tanto que est' houve dito, | foi de séu córpo tolleito
163:8polo gran mal que disséra, | e, par Déus, foi gran dereito;
163:19Lógo que est' houve dito, | foi de todo mui ben são,
163:21a Virgen Santa María; | e aquel foi bon crischão
164:9fez-lo prender o ifante | que foi de Mont-Aragôn
164:13e el foi-s' aa eigreja, | cuidando i guarecer,
164:18Ond' a omagen da Virgen | foi daquesto tan irada,
164:29chegou lóg' a si séu Fillo, | e esto foi gran sinal
164:38e foi des i adeante | sa eigreja mais dultada.
165:32pera fillaren a vila, | mas non foi com' el cuidou;
165:52que Santa María virgen | foi sempr'; e pois esto sei,
165:55E quand' aquest' houve dito, | foi-se lógo manamán,
166:4que foi tolleito dos nembros | dũa door que houvéra,
166:10e atán tóste foi são, | que non houv' i outros preitos.
166:11E foi-se lógo a Salas, | que sól non tardou nïente,
167:19E moveu e foi-se lógo, | que non quis tardar nïente,
167:25ressucitou-lle séu fillo, | e esto foi muit' aginna;
168:14escrito e mio foi trager.
168:15E o miragre foi assí:
168:18en pouco tempo foi perder.
168:40foi-o aas gentes mostrar,
169:32o foi el, non podéron | nen tanger en cravilla.
169:36me foi, ca éra toda | de nóvo pintadilla.
169:38e toda a Aljama | foi ao mouro rei
170:8muit' a aquela que nos foi mostrar
171:16foi d' ir a Salas; e des i
171:19que lles foi lóg' un fillo dar,
171:31con el no río foi caer,
171:42lle foi: “Pois non preguiçosos
172:7Ca houve tan gran tormenta, | que o masto foi britado
172:13valeu-lle con sa mercee | e non lle foi vagarosa,
172:15A tormenta aquedada | foi, e séu mast' adubaron
173:13poséra. E lóg' a Salas | se foi rogar a que ten
174:5mais foi assí que un día | con outro dados jogava,
174:15e foi pera sa pousada | con gran door mui coitado;
175:11E pois entrou en Tolosa, | foi lógo fillar pousada
175:13mas quando o viu a gente, | foi ende maravillada
175:19e metê-o eno saco | do fillo; e pois foi ido,
175:20foi tan tóste depós eles, | metendo grand' apelido
175:26atá que o vas' acharon | no saqu', esto foi verdade.
175:30foi de sanna, que tan tóste | diss': “Este moç' enforcade.”
175:35E el foi-s' a Santïago, | u havía prometudo;
175:36e depois aa tornada | non lle foi escaeçudo
175:38e foi-o muito catando, | chorando con pïadade.
175:44foi correndo a Tolosa | e ao baile chamava,
175:51Foron-se lógu', e con eles | foi séu padre o cativo
176:5a tinnan, por un crischão | que foi ontr' eles caer (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
177:7En Aragôn foi un hóme | bõo e que grand' amor
177:10atant' andou revolvendo, | que o foi con el mezcrar.
178:19Eles en esto estando, | o lavrador foi chegar
179Como ũa mollér que éra contreita de todo o córpo se fez levar a Santa María de Salas e foi lógo guarida.
179:24foi da que bẽeita seja,
179:37que lle foi tan pïadosa
180:12que Salamôn foi dela profetar,
180:13que ante do mundo foi todavía
180:21foi tanto Déus, que por ela salvar
180:26que foi séu Fill' e houve de crïar,
180:27que por nós foi o iférno britar
180:30en sas profecías o foi mostrar,
180:35Como foi Póbre, queno osmaría,
180:48atal com' esta, ca Déus foi juntar
180:56e como sérva se foi homildar
181Esta é como Aboíuçaf foi desbaratado en Marrócos pela sina de Santa María.
181:22dos ángeos e dos santos, | e dos mouros foi vïúda,
181:34e assí foi sa mercee | de todos mui connoçuda.
182:48foi da Virgen comprida,
184:22foi-se-lle deitar de suso; | e déron-ll' entôn tan fórte
184:23ferida pelo costado | que morreu, tal foi sa sórte.
185:26e o mouro o alcaide | de Chincoia foi veer.
185:32desto se ll' alevantasse, | foi alá lógo sen al
185:41e pois a el foi chegado, | lógu' el prendê-lo mandou,
186:18foi a séu fillo e disse: “Ven acá;
186:25foi, e des i levó-o ao logar
186:31El foi e a jostiça fezo vĩir
186:40fillaron a dona, que lle foi mui gréu
186:44ca en maior coita nunca foi mollér;
186:63E pois foi del fóra, a dona fïél
187:7foi, e vendêrona os maos encréus
187:9esta foi a primeira eigreja de Suría.
187:13que foi depois de monges mui grande abadía.
187:14Mas un tempo foi que houvéran d' ermar
188:26omagen da Grorïosa, | qual x' ela foi fegurar.
189:5mas foi errar o caminno, | e anoiteceu-ll' entôn
189:7a si vĩir ũa bescha | come dragôn toda feita, | de que foi muit' espantado;
189:11A oraçôn acabada, | colleu en si grand' esforço | e foi aa bescha lógo
191:3Dest' avẽo gran miragre, | per com' a mi foi mostrado,
191:10ficou i a alcaidessa, | e que fillar foi per manna
191:16E quand' en cima da pena | foi, de que decer quería
191:19que lle valvéss'. E tan tóste | foi sa oraçôn oída;
191:20ca pero caeu mui d' alte, | non foi mórta nen ferida,
192:16foi, quiso fazer.
192:54foi e de bon sen
192:125Quando foi mannãa,
192:142foi pois, e servida
192:146qual non foi oída,
193:15que alí u o deitaron | tan tóst' ela foi chegada
193:17o mar nen chegou a ele, | esto foi cousa provada;
193:48foi de quanto lle fillaran | quando foi no mar deitado;
194:6a casa dun cavaleiro | foi pousar cobiiçoso,
194:17e des que foi no caminno | e o viron ir senlleiro,
194:33fillou todo o séu lógo | e foi-s'; e eles ficavan
194:35se foi nunca nïún hóme | que dele falar oísse,
194:39O jograr se foi sa vía, | dando mui grandes loores
195:70foi e mui partido
195:101a moça foi por el, quando
195:132foi, aquel vïage
195:134foi quant' ir podía
195:139“Non foi quen oísse
195:146se foi, e vïúda
195:165e foi afanosa
195:174foi mui ben andante
196:10per que pois sa voontade | foi na Virgen concebuda.
196:13foi; mais ant' en aquel tempo | a nóssa fé começada
196:22ca, par Déus, mellor fegura | lle foi i apareçuda.
196:26tẽendo-ll' a teta 'n boca. | E pois dele foi veúda,
196:28que a todo-los séus templos | foi ên demandar recado
196:32foi-se lógo mui correndo | a preguntar os crischãos
196:42sa vida; e a sa mórte | foi-ll' a alma recebuda
197:39e pois foi ena eigreja, | aqueste feito contou
198:23Ca non foi neũu deles | que non tevésse ferida,
199Como un peliteiro, que non guardava as féstas de Santa María, começou a lavrar no séu día de março, e travessou-se-lle a agulla na garganta que a non podía deitar; e foi a Santa María de Terena e foi lógo guarido.
199:17a trociu, e na garganta | se lle foi atravessando;
199:27E quando foi na eigreja, | ant' o altar o deitaron
201:15de guisa que foi prenne | per sa malaventura
201:21e ar fez outro fillo; | e lógo que foi nado,
201:24per consello do démo, | foi ben desasperada
201:29e non morreu do cólbe, | ca non foi a dereito,
201:36foi comer outra grande | empoçõad' e féra,
201:44e polo córpo todo | foi-lle tragend' a mão,
201:51Quando ll' est' houve dito, | foi-se; e mui guarida
201:54tan ben, por que dos santos | foi en sa companía.
202Esta é como un clérigo en París fazía ũa prosa a Santa María e non podía achar ũa rima, e foi rogar a Santa María que o ajudasse i, e achó-a lógo. E a Magestade lle disse “muitas graças.”
202:12per hóme daqueste mundo, | foi-s' entôn a un altar
203:21E foi e achou-a chẽa | de farinna ben atá
204:10e San Domingo coitado | foi de ll' aquel mal vĩir.
204:31Pois que foi mui ben ongido, | Santa María saiu
205Como Santa María quis guardar ũa moura que tiínna séu fillo en braços u siía en ũa torre ontre dúas amẽas, e caeu a torre, e non morreu nen séu fillo, nen lles empeceu ren, e esto foi per oraçôn dos creschãos.
205:10que per oraçôn mostrada | foi ante muit' hóm' honrrado.
205:18per que o castélo todo | muit' aginna foi entrado.
205:19O castélo fòrtemente | foi derredor combatudo
205:21foi o póblo que dentr' éra; | e pois que se viu vençudo,
205:31E ontre dúas amẽas | se foi sentar a mesquinna
205:34a moura non foi queimada | nen séu fillo chamuscado.
205:49que neũu deles mórto | non foi, ferido nen lasso,
205:54e a moura foi crischãa | e séu fillo batiçado.
206:14a dona e en gẽollos | lle foi a mão beijar.
206:22E fillou lóg' un cuitélo | e foi a mão cortar.
206:35E tan tóste foi guarido | da mão, apóst' e ben,
206:38e porque o mais crevéssen, | foi-lles a mão mostrar.
207:9do fillo foi el prendê-lo, | e quiséra-o matar
208:3Ca assí como dos céos | deceu e que foi fillar
208:15Onde foi en ũa Pascoa | que un deles comungou
208:19E pois chegou a sa casa, | foi atal sa entençôn
208:21foi correndo muit' aginna | a un séu hórto, e non
208:26E des i foi-se mui lédo | o traedor descreúdo.
208:28por fillar o fruito delas, | foi el lóg' alá de pran
208:34un odor tan saboroso | que lógo foi convertudo.
208:35E foi corrend' ao bispo | e confessou-se-lle ben,
209Como el rei Don Afonso de Castéla adoeceu en Bitória e houv' ũa door tan grande que coidaron que morresse ende, e poséron-lle de suso o livro das Cantigas de Santa María, e foi guarido.
209:27Quand' esto foi, muitos éran no logar
210:1Muito foi nóss' amigo
210:4Muito foi nóss' amigo | u diss': “Ave María”
211:11Esto foi un día de Pentecóste,
211:21e desto o póblo foi tan coitado,
211:34quis cada un foi que ante creía.
212:7En Toled' há un costume | que foi de longa sazôn,
212:14e que o non emprestasse | foi-llo muito defender.
212:22o sartal e en sa mão | llo foi a furto meter.
212:25e ũa mollér furtou-llo | e foi-se per un logar
212:30do sartal que lle furtaran, | e lógo llo foi dizer.
212:32e foi-s' a Santa María | e en prézes se meteu
213:6e de como foi o feito | contar-vos-ei a maneira:
213:16foi el con sas mercaduras; | e poi-lo ela viu ido,
213:24e quando chegou a Élvas, | foi lógo desafïado
213:35Ele, pois foi na eigreja, | deitou-s' entôn mui festinno
213:58Mas un foi-o acalçando | con sa azcõa monteira.
213:59E foi-se a el chegando, | sa azcõa sobre mão,
213:69mas a qual parte o démo | foi, per ren nono sentiron,
214:9que por nos guardar d' inférno | foi na cruz mórt' e ferido.
215:18e ũa omagen súa | foi deles lógo levada.
215:22entôn, e end' ũu deles | lle foi dar ũ' espadada
215:42de vertud' en ela éra, | e foi da agua sacada.
216:10e polo cobrar vassalo | se foi do démo tornar,
216:14O cavaleir' oiu esto | e foi-llo lóg' outorgar.
216:19A ela foi-lle mui grave | por de sa casa saír,
216:22per ren o marid', e foi-a | per força sigo levar.
216:31Entôn foi Santa María | con el ao logar u
216:44e foi-s' u sa mollér éra | e contou-lle quanto viu,
216:46e dessa hór' adeante | Déus grand' algo lles foi dar.
217:23E pois foi maenfestado, | entrou lógo manamán
218:9mas dũa 'nfermedade | foi atán mal parado,
218:11E dest' assí gran tempo | foi end' atán maltreito,
218:12que de pées e mãos | de todo foi contreito;
218:43E pois a poucos días | foi-se pera sa térra
218:45E pois alá foi, lógo | non fez como quen érra,
219:30ll-ían, e en ir veê-lo | non vos foi mui vagaroso.
219:35foi; ant' o altar deitou-se | dizendo: “Sennor, errei,
221:9que sempre Déus e sa Madre | amou e foi de séu bando,
221:17e foi entrar en Gasconna | pola gaannar per guérra,
221:25dũa grand' enfermedade, | que foi del desasperado
221:46e depois que foi espérto, | lógo de comer pedía.
221:47E ante de quinze días | foi esforçad' e guarido
221:50lógo se foi de caminno | a Onna en romaría.
222:20per que o démo vençudo | foi ja por sempr' e conquisto,
222:21caeü dentro no cáliz, | esto foi sabud' e visto, (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
222:28foi contar est' aas donas | des i aa prïoressa.
222:30dona e toda-las monjas, | esta cousa foi ordida.
223:17que foi lógo são; e, com' aprendí,
224:24que ben terredes que foi | muit' estranna maravilla
224:28e entenderon que foi | aquesto per séus pecados;
224:43A vólta foi no logar | grand', e os roméus correron
225:5que mostrou a Santa Virgen, | de que Déus por nós foi nado,
225:18e de consomir-lo todo | non vos foi mui vagaroso.
225:36ao sól, hóra de nõa, | foi ll' o braç' escaentando,
225:39E tan tóste que saída | foi, o crérigo fillou-a
225:45e des alí adeante | foi o crérigo por isto
225:46mui mais na fé confirmado, | e non foi luxurïoso.
226:7Ena Gran Bretanna foi ũa sazôn
226:34non foi nïún deles, nen sól enfermar
226:40foi Santa María; mais pois foi fazer
226:48E a gente toda foi alá porên,
227:7Este foi un escudeiro | de Quintanéla d' Osonna,
227:9tẽer a fésta d' Agosto; | mais pois foi por sa besonna
227:23Quand' oiu esto séu dono, | foi tan brav' e tan irado
227:39E pois deles foi partido, | fillou en séu cól' aginna
228Como un hóme bõo havía un múu tolleito de todo-los pées, e o hóme bõo mandava-o esfolar a un séu mancebo, e mentre que o mancebo se guisava, levantou-s' o múu são e foi pera a eigreja.
228:14foi-s' o múu levantando | con súa enfermidade
228:15e saiu passo da casa | e foi contra a eigreja,
228:17tanto que foi préto dela, | fez maravilla sobeja,
228:20poi-lo non viu, foi pós ele | per alí per u passara,
228:22e foi ên maravillado | e diss' aa gent': “Uviade (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
228:36e pois foi-s' a cas séu dono, | onde mui maravillados
229:21Jeso-Cristo e foi hóme | e ena cruz nos salvou,
231:9foi, ca ben alí mostrado
232:7En Trevinn' un cavaleiro | foi que éra caçador,
232:14foi con el fillar perdizes | e houve-o de perder.
232:16e foi-se pera sa térra | e séus hómees envïou (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
232:25E esto foi lógo feito, | e foi-s' e, com' apres' hei,
232:26foi aquel açor de cera | sôbelo altar põer.
232:37e aa vara foi lógo | fillar séu açor en paz
233:13e lóg' a ũa ermida | foi da Virgen, u entrava,
233:20e quando foi na carreira | e, como vos dixe, vira
234:10e destas dúas doores | o foi mui tóste guarir.
234:16que se foss' a Vila-Sirga; | e foi i, e pois chegou,
234:21e quando foi ena sagra, | começou-s' a correger
234:23E quand' a missa foi dita, | que non faliu ende ren,
235Esta é como Santa María déu saúde al rei Don Afonso quando foi en Valadolide enfermo que foi juïgado por mórto.
235:13ond' ele foi muit' alégre, | tanto que s' el espertou,
235:30fez por el este miragre | que foi começ' e sinal
235:32E depois, quando da térra | saiu e que foi veer
235:33o Papa que entôn éra, | foi tan mal adoecer
235:46nunca assí foi vendudo | Rei Don Sanch' en Portugal.
235:49que xo entre si partissen; | mas de fazer lles foi gréu,
235:53se moveu con mui gran gente; | mas depois foi mais cortês,
235:68e u cuidavan que mórto | éra, foi-se dessa vez
235:75E ar foi-o conortando, | ca maltreit' éra assaz,
235:79E tod' aquesto foi feito | día de Pascua a luz
236:9Pero Bonifaz per nome; | mas un día foi assí
236:10que se foi en un penedo | a galéa espeçar.
236:14pero foi ũa vegada | ben ao fondo do mar.
236:19Ela aquesto rogando, | foi-lle lóg' aparecer
236:20a Virgen Santa María | e foi-a lógo prender
236:27foi de como ll' avẽéra. | E todos lógo sen al
237:26e foi missa oír entôn, | ca tal costum' houvéra
237:28e con outros pós ela foi | como louc' atrevudo.
237:29E foi-a entôn acalçar | caminno de Leirẽa,
237:36méu abade, o prometí.” | Mais el foi demovudo
237:56muito lle mostrou falss' amor | aquel que foi séu drudo.
237:65Pela mão a foi fillar | a Virgen grorïosa,
237:80quen foi o que t' assí matou, | seja el cofondudo.”
237:93O cavaleir' a Santarên | se foi dereitamente
237:98achou, e foi mui ben entôn | confessada primeiro
238:6en bõo día foi nado | quena serviu e honrrou.
238:10per que o mundo foi salvo, | ante todos dẽostou.
238:24ant' aquel que da cadẽa | nos foi tirar do dragôn;
238:44foi assí Santa María | e séu Fillo desdennar.”
238:45Esto diss' o prést' e foi-s'; e | o démo vẽo travar
238:51do córpo e no inférno | a foi lógo sobolir;
239:6foi en Murça na cidade
239:11Mas aquele foi-llo negar,
239:16nen nunca foi en méu poder.
239:30mas esto foi vãidade,
239:44foi porên par caridade.
239:45E tan muito o foi seguir
239:62foi mórt'. E porên loade
241:13Assí foi que às donas | prougue-lles deste feito,
241:34e deitou-se de peitos, | e foi ja que pesando
241:35mais de-la cinta suso; | foi o dém' o puxando
241:40e foi o moço mórto | alá jus' u jazía.
241:64foi o que demandava | e donde se doía.
241:73Este miragr' escrito | foi lógo mantenent' e
242:24que acorrudo das gentes | non foi, segund' éu achei;
244:14que mui poucos i ficaron, | senôn foi ou quen ou quen.
244:15E pois a balẽa mórta | foi, fillaron-s' a tornar
244:23E lógo se foi correndo | e na tavérna entrou;
244:27O cativo mui cuitado | foi quando se viu assí
244:32e tornou entôn tan são | como nunca foi mellor;
245:12tal tempo foi, roubadores | que fazían muito mal,
245:32foi, e dizían: “Vilão, | hoge seerá ta fin
245:55E foi-se dereitamente, | que todos a viron ir,
245:90prougue-lle muito con ele. | E el foi departidor
245:94que fez pois ben sa fazenda | e foi grand' esmolnador.
245:102cada un e neún deles | non foi depois malfeitor.
246Esta é dũa bõa mollér que ía cada sábado a ũa eigreja que chaman Santa María dos Martires, e obridô-xe-lle, e depois foi alá de noite, e abriron-xe-lle as pórtas da eigreja.
246:4que avẽo en Alcáçar, | e creo que foi assí,
246:10mas un sábado ll' avẽo | que foi aquest' obridar
246:14foi ja tard' aa eigreja | e cuidou i dentr' entrar.
246:20viu lóg' as pórtas abértas, | e foi en séu coraçôn
246:22non vira que llas abrisse. | E foi lóg' ao altar
246:24da igreja. E pois fóra | foi, as pórtas serrar viu;
246:26e foi-se pera a vila, | mas non de mui gran vagar.
246:27E quando foi aas pórtas | da vila e entrar quis,
246:28achou-as assí serradas | que des alí foi ben fis
246:29de non entrar, e cuitada | foi ên muit', par San Dinís;
246:42e aqueste feit' a todos | outro día foi contar.
247:11Pero crïaron sa filla, | e ela foi ben crecendo;
248:11Onde foi ũa vegada | que foron i albergar
249:22assí o guardou a Virgen | que sól non se foi ferir,
249:25mas foi ao altar lógo | da Virgen espirital
251:55e foi-se à omagen | e disse: “Dá-me méu
251:71A missa foi cantada | lógo depó-la luz
251:73e quando foi na sagra, | aqué a madr' aduz
252:7En Castroxeriz foi esto | de que vos quéro contar,
253Como un roméu de França que ía a Santïago foi per Santa María de Vila-Sirga, e non pod' ên sacar un bordôn de férro grande que tragía en pẽedença.
253:16e foi-se confessar lógo; | e pois foi ben confessado,
253:38foi da Virgen grorïosa, | en que há toda bondade.
253:63Des i lóg' a Santïago | foi comprir sa romaría;
254:7Dous monges foi que saíron | un día dun mõesteiro
254:23Os dïabos responderon: | “Mestér vos foi que chamastes
255:13Esta foi rica e ben casada
255:26foi no começo,
255:32fez foi o genrro, e non houv' i al;
255:40e sa mollér, que por el foi, achou
255:46foi pela vila, e vẽo lógu' i
255:50foi trastornando
255:61O meirinno, que foi fórt' e bravo,
255:93Esto foi feito tóst' e correndo,
255:95chẽa de lenna foi, com' aprendo,
255:102foi e a lenna se tornou carvôn,
255:109A casa foi per dúas vegadas
255:122ela foi tantos
255:125E pois que ela foi na igreja,
256:4e pero éra meninno, | membra-me que foi assí,
256:7Esto foi en aquel ano | quand' o mui bon Rei gãou,
256:10que fosse morar en Conca, | enquant' el foi acolá
256:12e quando foi na cidade, | peor enferma mollér
256:13non vistes do que foi ela; | ca pero de Monpislér
256:27E tod' est' assí foi feito; | e lógo, sen outra ren,
257:5foi guardar relicas da Madre de Déus e Filla
257:10e foi-s' end', e nonas mandou catar amïúde.
257:11Foi-s' el Rei pera Castéla u morou déz anos;
258:7Un an' en aquela térra | foi mui caro, com' oí,
258:15Mas aquel ano tan caro | foi, que todo despendeu
258:22tiínna e pera eles, | que ren non ll' ên foi ficar.
258:25e quando foi ben caente, | lógo sa madre chamou,
258:32e a madre mui cuitada | foi correndo de randôn
258:36foi-s' aa rúa chorando | e loand' a do bon prez,
259:3Dest' un miragre grande foi fazer
259:29como lles foi mandado da Sennor
261:9e bõas donas; e foi-llos mostrar
261:19e ela, tanto que o foi veer,
261:21E pois a el se foi mãefestar,
261:30E pois nóve días foi acabar,
261:38foi deles, e pres-lo a conjurar
261:41lle foi assí: “Estes foron sofrer
261:52ést' e sa Madre, onde foi nacer.”
261:53Quando os viu, foi as mãos erger
261:58E lóg' ant' eles foi mórta caer.
261:59O santo bispo foi est' entender
261:61se foi muito, ca Déus lle fez veer
261:65e foi-s' aginna sen se detẽer.
262:18en bon son “Salve Regina”; | e esta foi a primeira
262:19vez que nunca foi cantada. | Mas ũa mollér ficou,
262:30de séus pecados, e foi-lles | entôn a Virgen porteira.
262:35foi lóg' alí ajuntada, | que todos en mui bon son
263:33Foi-s' a Virgen. Ficou ele | e fez quanto lle mandou;
263:34e pois foi ena igreja | e a missa ascuitou
263:36lógo foi guarid' e são, | e du jazía s' ergeu
264:31E quand' alí foi pósta, | chorando lle rogaron
265:11Est' hóme de linnage foi non rafez,
265:20e pois foi de missa, mui ben a cantou
265:22de mouros, e levado foi en prijôn
265:64quis e foi deitar as cartas, sen mentir,
265:66as foi e tornou bravo com' un leôn.
265:91se foi deitar, per com' o escrito diz,
265:107lla pos, e foi são eno mes d' abril;
266:7Aquesto foi na igreja | que chamada é de pran
267:1A de que Déus pres carn' e foi dela nado,
267:3Ca per ela foi a mórte destroída
267:23Assí foi que el sa nav' houve fretada
267:26foi-se con quant' haver havía mercado.
267:30que muito per foi aquel día irado.
267:38que lle déu no peit', e no mar foi deitado.
267:39A nav' alongada foi, se Déus me valla,
267:74de Santa María foi el i chegado.
267:80e foi en sa térra, sen longa tardança
267:81a Rocamador se foi, e confïança
268:29e pois foi en Vila-Sirga | fez, como sól seer manna
268:41déu lle saúd' en séu córpo, | e foi sãa e cobrada
268:43Pois esta dona guarida | foi da coita que havía,
268:44tornou-se pera sa térra | e foi de Santa María
268:45servidor mentre foi viva. | E porên nós todavía
269:23Ca eno leito jazendo | aginna se foi erger
269:40que non foi mudo nen sordo, | mas comeu lógu' e beveu.
270:8pois ela a sobervia | do démo foi britar;
270:24e foi end' Isaías | séu profetizador;
270:27Aquesta foi chamada | Ficella Moïsí,
270:28e foi por nóssa vida | Madre d' Adonaí;
271:35Pois esto foi outorgado, | a vea alçar mandou;
271:36e pois suso foi alçada, | o mar creceu e chegou
272:10por ũa mollér errada | que s' i foi mãefestar.
272:22E ela foi mui coitada | e começou-ll' a falar
272:34estar na outra pared'; e | foi-se lóg' agẽollar
272:44e pois que foi repentido, | começou-se lógo d' ir
272:50que lle foi gualardõado | u nunca verá pesar.
273:5esto foi en Aiamonte, | logar ja quanto fragoso,
273:28a todos, non foi en preito | que sól un fío achasse,
273:34foi ên muit' a maravilla, | dizendo: “Non é anello
274:8que non foi día nen noite | que non foss' en oraçôn;
274:11Estando el en serviço | da Virgen, foi-o tentar
274:14e fez-lle leixar a orden, | e foi-s' ende súa vía.
274:27Depois que ll' a Virgen santa | esto disso, foi-lle mal
274:40E foi-s' u éran os frades | e séu hábito pediu,
274:58lle foi a alma do córpo, | pero que lle non doía.
275:8de Moura; mas foi-lles atal mal prender
276:19e foi que os tangesse,
276:21foi e caeu sobr' esse.
276:50e tan tóste foi sentir
277:6haver gran gente de mouros | que s' ên foron, e foi ben.
277:13e des que foi ben assado, | lóg' a comer s' assentaron,
277:30non foi tal que non dissésse: | “Quen foss' hoj' en Santarên!”
278Como ũa bõa dona de França, que éra céga, vẽo a Vila-Sirga e teve i vigía, e foi lógo guarida e cobrou séu lume. E ela indo-se pera sa térra, achou un cégo que ía en romaría a Santïago, e ela consellou-lle que fosse per Vila-Sirga e guarecería.
278:7Esto foi en aquel tempo | que a Virgen começou
278:13rominna a Santïago | foi, mas avẽo-ll' assí
278:22se deitaron. E a céga | foi sa oraçôn fazer,
278:26fez que foi lógo guarida. | E fillou-s' a bẽeizer
278:36dela e foi sa carreira, | tanto que s' el espediu;
278:37e pois foi en Vila-Sirga, | fez sa oraçôn e viu,
281:22mui mais ca o que perdische.” | E el foi-llo outorgar.
281:36e foi con el Rei de França | un día a un sermôn,
282:14de cóstas, cabeça juso, | e foi caer ena cal.
282:15A ama que o crïava | foi corrend' a aquel son
283:5foi ao démo per saber
283:44E foi tolleito lóg' alí
284:7Un frade foi doente | dun mõesteiro mal,
284:29e atán tóst' o démo | se foi e o leixou,
284:39e repentiu-se muito | do que foi descreer
284:42en térra, e a alma | foi dar a Déus en don.
285:22e en guisar que a houvésse foi tan aguçoso,
285:31foi e d' alegría
285:40Mas quando foi na pórta, | per ela non podía
285:43Desto foi tan espantada e houve pavor atal,
285:44que se foi quanto ir mais pode ao dormidoiro.
285:47e foi-se sa vía,
285:60e por ir-s' ende sa carreira foi aa eigreja;
285:68macar de noit' aa igreja foi; na magestade
285:69sól mentes non quis tẽer, ante foi a pórta abrir
285:70e saiu per ela e foi-se. E fez i maldade;
285:99A dona daqueste sonno foi espantada assí
286:22e el foi ên tan coitado | que non soub' ên que fazer.
286:30a outro senôn a eles, | que foi todos desfazer.
287:6saber: foi ena ermida | de Scala, que prét' é ên.
287:14e de como foi aquesto, | non vos ên negarei ren.
287:19Ela creê-o e foi-se | con el a aquel logar;
287:24e foi lógo pera ela | e tan muito a rogou
287:29mais tan tóste foi con ela | a Reínna sperital,
287:31cuidando que éra mórta, | e foi da barca decer
287:32e dereit' aa ermida | foi por oraçôn fazer;
287:33e quando foi aa pórta, | viu sa mollér i seer
288Como un hóme bõo de relijôn foi veer a igreja u jazía o córpo de Sant' Agostín, e viu i de noite Santa María e grandes córos d' ángeos que cantavan ant' ela.
288:7El natural dũa térra | foi que óra é chamada
288:11Onde foi ũa vegada | que se meteu en caminno
288:13e pois foi ena eigreja, | deitou-se lógo festinno
288:31morreu. E foi a sa alma | pera Déus dereitamente,
289:7Onde foi assí un día | que un lavrador na fésta
289:16foi, assí como se fosse | con fórt' engrud' engrudada;
291:10e foi-s' entôn pera Touro, | u cuidou a escapar
291:15O escolar recadado | foi lógo, non houv' i al,
292:5polo bon Rei Don Fernando, | que foi comprido de prez,
292:11Se el leal contra ela | foi, tan leal a achou,
292:39Esto foi quando o córpo | de sa madre fez vĩir
292:43Depois que esto foi feito, | el Rei apóst' e mui ben
292:55Ca o bon Rei Don Fernando | se foi mostrar en vijôn
292:69e foi lógo a eigreja, | e fez tanto que ll' abriu
292:82com' a vós hei ja contado, | e non foi ên mentiral.
293:7Esto foi en Lombardía | dun jograr remedador
293:15E assí foi que un día | per ũa pórta entrar
293:16da vila foi, mui ben feita, | e viu sobr' ela estar
294:7Esto foi a ũa fésta | desta Virgen grorïosa,
294:11Aquesta mollér cativa | foi de térra d' Alemanna;
294:33onde aquela omagen | foi depois en car tẽuda
295:23Onde foi a ũa Pasqua | maior, que Déus resorgiu,
295:31Ũa delas mantẽente | foi al Rei e o chamou;
295:43Pois s' as monjas espertaron | desta visôn, foi-lles ben,
296:18foss', e aparecer-lle | foi, como vos dissér,
296:29fazer, todo foi feito; | e depois lle levou
297:19Onde foi ũa vegada | que un rei sigo tragía
297:22en que foi travar un falsso | frade que en Déus non cree,
297:40mui mal aquel frade falsso, | ca foi louco sen contenda
298:21e foi-s' a Seixôn. E depois que foi i,
298:54e des alí non foi dela tomador.
298:58sa Madre, serviu e foi esmolnador.
301:24u jazía, e aquesto | foi ao sono primeiro,
301:25e achou-s' en Vila-Sirga, | e foi ende ben certeiro
302:19Tod' aquest' assí foi feito, | ca o quis a verdadeira
303:22bõa, foi-s' aa omagen | da Virgen sen demorança.
303:31Desto que diss' a omagen | foi a moça espantada,
303:32pero recebeu esforço | de que foi mui conortada;
305:7Esto foi dũa mesquinna | mollér que pecador éra,
305:45que tanto per ren pesasse, | esto foi cousa provada,
305:60que o fezéss', e foi feito; | e lóg' a Virgen loaron
306:8a un herége en Roma, | e contan que foi assí, (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
306:12que do 'mperador foi casa | que nom' houv' Octavïán;
306:13mas depois ar foi eigreja | do apóstol San Joán,
306:27que Santa María virgen | foi, sól non dizedes ren,
306:38foi prenne, seendo virgen | depois que el foi nacer.
307:32foi en visôn, muito houve gran prazer;
308:25e des que foi comungada, | mantẽente sen tardar
308:27A primeira foi tan grande, | ca as foron mesurar,
308:29foi com' óvo de galinna; | a terceira, sen dultar,
308:31E lóg' a mollér foi sãa, | e fezo missa cantar
309:3Dest' un fremoso miragre | vos direi que foi verdade
309:23Onde foi pois ũa noite | que o Papa xe jazía
309:33que de Déus aquesto éra, | foi chorand' e non riíndo
309:48viron caer tanta néve | que tod' un campo foi chẽo;
309:57de que ele prendeu carne, | que foi mui maravillosa
310:4foi ben come Fror d' Espinna.
310:6foi des que a fez séu padre
310:9E ar foi de Déus amada,
310:12ar foi seendo meninna.
310:14foi do ángeo atanto
311:24Mais aquel hóm' afogado | foi, que pera Monssarraz
312:11Esto foi dun cavaleiro | que apóst' e fremos' éra
312:23Des que tod' esto foi feito, | o cavaleiro fillou-a
312:28foi, viu ũa mui fremosa | donzéla, e namorado
312:30non podía, e por ela | foi coitad' a desmesura.
312:54Mais o logar foi pequeno | e de mui grand' angostura.
312:69e foi pois de bõa vida | e quitou-se de barata
313:34o séu córp' e os da nave | lle foi lógo ofrecer.
313:56foi toda con craridade; | e cada ũu emprês
314:4e de como foi o feito | todo vo-lo contarei,
314:12porên foi veer sa fonte | que éra end' a mellor
314:19e o cavaleiro foi-se | deante e fez ferir
314:31e demais que foi fazê-la | en un ávol muradal
314:34Enquant' el foi pola dona, | o cavaleiro perdeu
315:12Ca aquela mesquinna | foi, en com' aprendemos,
315:22a houve muit' aginna; | onde pois foi coitado
315:35A mollér fillou lógo | séu fill' e foi correndo
315:39Quando foi na eigreja, | o meninno fillaron
316:35E des que foi toda feita, | fez missa dizer alí
316:37e tan tóste que foi dita, | per quant' end' éu aprendí,
316:38viü lógu' e foi ben são, | e começou de chorar (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
317:21ca foi-ll' escapar
318:4un miragre mui fremoso, | e creo que foi assí;
318:18a foi toda, e a prata | déu a ũa sa mollér.
318:19Outro di' aa eigreja | foi, como soía ir,
318:21se foi que ren non sabía | daquel feit' e a mentir
318:23de como foi este feito | e o non diz, dé-lle Déus
319:22doeceu de ravia, e foi tan raviosa
319:35foi desto sa madr' e levou-a correndo
319:43Foi a bõa dona tanto demandando
319:49foi mui ben guarida; e diss' aa gente
319:54houve deste feito e foi mui goiosa.
320:14u foi de Déus amiga.
321:31El foi al Rei e contou-llo; | e respôs-ll' el Rei: “Amigo,
321:47Esto foi feit'; e a moça | a quatro días guarida
321:48foi do braç' e da garganta | pola Sennor que dá vida
322:11En Évora foi un hóme | que ena Virgen fïava
322:26que cae no mes d' agosto, | quand' ela foi corõada.
323:7En Coira, cabo Sevilla, | foi este miragre feito
323:13a este déu ũa féver | e foi mórt' a tercer día.
323:27Foi-s' o hóme; e os mouros | tod' aquel logar correron,
323:42foi chamar a séus vezinnos; | e pois lles houve mostradas
324:5que mostrou Santa María, | aquela que foi parir
324:7Aquesto foi en Sevilla, | per quant' end' éu aprendí,
324:21atá que foi toda dita; | mais o póblo lle pediu
324:27E foi lóg' a sa capéla, | que se non deteve ren,
324:36mais o que primeiro disse | foi: “Santa María, val,
324:42que tan fremoso miragre | foi ben ant' eles fazer.
325:39Pois a cativa espérta | foi, achou-s' en un caminno
325:42atá que préto de Silve | foi quando aluzecía.
325:51E pois entrou ena vila, | foi-se lóg' aa eigreja
325:63Eles déron-ll' algu', e foi-se. | E lógo que foi entrada
326:15Onde foi que un hóme mui fïél
326:16desta Sennor foi alí ofrecer
326:34foi deste feito, buscá-los mandou.
326:35E el meesmo non foi i de dur
327:7Mas este foi muit' apósto | e feito con gran razôn;
327:8ca ũa mollér séu pano | foi dar en ofereçôn
327:16creceu-ll' ên tal cobiíça | que o foi lógu' ên toller, (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
328:1Sabor há Santa María, | de que Déus por nós foi nado,
328:23Ond' en este logar bõo | foi pousar ũa vegada
328:58El Rei, quand' oiu aquesto, | foi ên mui lédo provado,
328:62Ond' o alguazil por esto | foi ên mui maravillado
329:8en Tudía, na eigreja | da Virgen, e foi assí
329:18prender nen dan' a sa carne, | e assí foi conceber
329:19virgen; e des que foi prenne | ar pariu fillo barôn
329:26e cada un do que teve | foi sobr' o altar põer.
329:29leixou ir os outros todos | e foi en mui gran desdên
329:47E un deles foi a ele | e falou-ll' e o tangeu,
329:52foi furtar a oferenda, | que lle Déus aquesto faz;
329:56foi todo escodrunnado, | e lógo aquela vez
329:59foi, e os ollos tan tóste | se ll' abriron, e a luz
329:61E o miragre sabudo | foi ben daquí atá Suz,
330:2ant' e depois que foi nada?
330:13foi e dos santos corõa?
331:27E pois a missa foi dita, | o meninno soterraron,
331:32foi veer u soterravan | séu fillo a malfadada
331:33[..................] | achou e foi tan coitada (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
331:40e pois foi ena sa casa | de Rocamador, verdade
331:41foi assí que atán tóste | lle déu lógo sãidade:
332:3Ca, macar grand' elemento | foi Déus do fógo fazer
332:4e de queimar toda cousa | lle foi dar tan gran poder,
332:6e pois ena carne dela | foi os inférnos britar.
332:19Onde foi ũa vegada | que palla deitaron i
332:31o foi. E depois o fógo | sól non queimou nulla ren,
332:32ante foi tan tóste mórto | polo prazer da que ten
332:41monjas e aa eigreja | foi; e pois que dentr' entrou,
332:42viu tod' esto que ja dixe | e foi-o lógo contar
332:48foi alá, e o convento | ar foi i mui volontér;
333:23Pois que foi ena eigreja | da Sennor de ben comprida,
333:37que ll' houvésse pïadade, | foi-se-ll' o temp' alongando,
333:42ũa noite de sa térra | foi i mui gran romaría.
333:45De noit' a aquel mesquinno | foi e lógu' essa vegada
333:48foi tan tóst' o córpo todo | guarid' e houve saúde,
334:27O manceb' oiu aquesto | e foi lógo sospeitar (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
334:29foi mia ama que llo désse | a méu am', ant' éu provar
334:30o quéro.” E pois provou-o | e foi lógu' enssandecer.
334:38resorgiü e foi são | como soía seer. (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
335:19Onde foi que aquel hóme | bõo e sen tod' engano
335:37en sas mãos, e foi lógo | dereito aa cozinna
335:39Eles fezérono lógo; | e des que foi ben caente,
335:43E a bõa mollér lógo | foi catar u a leixara,
335:67Quando ll' est' houvéron dito, | el foi lóg' aos crischãos
335:72que de Déus foi Madr' e Filla, | e crïada e esposa,
335:80e esto foi lógo feito; | e ar rogou que rogassen
336:11Esto foi dun cavaleiro | que de coraçôn amava
336:43Entôn foi-s' a Virgen santa; | e lógo en outro día
337:5que a Ultramar quería | ir, e foi i en vijôn
337:20que dũa muit' alta ponte | foi o meninno caer
337:22Mais o padr' abriu a boca | e a Virgen foi chamar,
337:28que i estavan, e ela | foi o séu Fill' asconder
337:30Rei Herodes, e porende | foi lógo passar o mar.
339:18assí que muita d' agua foi coller.
339:31E o consello deles foi atal
339:34aos coitados lles foi i valer:
339:35ca per u a nave se foi abrir
339:36foi i tres peixes entôn enxerir,
339:39Aos da nave foi entôn gran ben
340:11foi o sól, que éste Cristo,
341:7Alí foi un cavaleiro | grand' e apóst' e fremoso
341:9mais casou con ũa dona, | e foi dela tan ceoso
341:15A dona maravillada | foi desto que lle fazía,
341:55Assí que non foi ferida | nen en pée nen en mão
341:60e foi mui corrend' ant' ela | lógo ficar os gẽollos
342:27da sa graça, pois la pédra | mui dura foi omannar.
343:15A madre con coita dela | foi corrend' aa eigreja
343:19El fillou agua bẽeita | e foi alá mui de grado;
343:27Poi-lo capelán foi ido, | a todos quantos entravan
343:40e fezo calar o démo, | e foi a moça guarida;
344:7No tempo quando de mouros | foi o reino de Sevilla,
344:10de dizer como foi esto | por haverdes mais creença.
344:15Assí foi que essa noite | muit' en paz alí jouvéron;
344:23Assí tod' aquela gente | foi de sũu albergada
345:5que conteceu en Sevilla | quando foi o apelido
345:21con péça de cavaleiros, | foi de tal guisa coitado,
345:30per outr' hóme non sería. | E el Rei foi aprender
345:38e tan tóste que chegaron, | foi-os lógo a veer.
345:67El Rei, quand' aquest' oía, | foi lógo fillar correndo
346:7En Estremoz, ũa vila | de Portugal, foi aquisto
346:9naceu por salvar o mundo, | que foi connosçud' e visto,
346:13ca o braço ll' inchou tanto, | de que foi mui temerosa
346:14de o perder e o córpo. | Mais a inchaçôn foi fóra,
346:15e en mui pequeno tempo | foi o braço tan inchado
346:19a Déus, s' amercẽou dela; | ca, pois foi ena eigreja
347:11E con gran coita d' havê-lo, | foi fazer sa romaría
347:13e des que foi i chegada, | teve mui ben sa vigía
347:20E lógo con séu marido | albergou, e foi prennada
347:21e houve del ũu fillo, | con que foi mui conortada;
347:25foi depois ben a tres anos. | Mais tal foi o desconórto,
347:26que sandía foi sa madre | por el com' outras sandías.
348:11Onde foi ũa vegada | que sacara mui grand' hóste,
348:16viu a Virgen grorïosa | e foi contra ela indo,
348:23Quando ll' aquest' houve dito, | foi-se. E el rei pagado
348:26foi alí u el cuidava | achar aqueles tesouros.
348:39Quand' el rei achou tod' esto, | foi mui léd' a maravilla
351:14e quen soube chacotares | bõos, i os foi dizer.
351:18houve per força o vinno, | ca del foi grand' o bever.
351:21e porende foi minguando, | ca aquesto sempr' avên:
351:24que, se non foi a madeira, | en ela non ficou al.
352:25vendimian, foi-se con ele | aa Sennor das Reínnas
352:32do açor e foi con ela, | havendo grand' esperança
352:35E foi-se lógo con ela | quanto pod' aa eigreja
353:6primeira nos deitou fóra, | que foi malament' errar
353:10o reino do Paraíso | e foi-os end' eixerdar.
353:15Este miragre mui grande | foi, segundo que oí
353:37e des i foi comer lógo, | e apartou da raçôn
353:38súa a maior partida | e foi-lla lógo guardar.
353:41foi de pées, e daquelo | que lle davan a servir
353:66nunca m' ante falou nada, | mais foi-m' hoje convidar
353:71Entôn se foi o abade | e chamou os monges séus
354:7Este pesar foi por ũa | bestiola que muit' amava
354:21caeu ontr' os pés das bestas, | e foi en atal maneira
354:36a houv' el Rei, u do pée | do cavalo foi trillada.
355:16a Vila-Sirgu', e guisou-se | e foi-se lógo sa vía;
355:29O mancebo foi mui triste | e non soube que fezésse,
355:30pero foi ja sa carreira | con ela muit' anojado.
355:33El foi mui maravillado | e disse-ll' en mui gran sanna:
355:37de tal cousa demandares?” | Ela foi ên vergonnosa,
355:87quando foi en Vila-Sirga, | assí como ja contamos,
355:100tallaron-lle lóg' a soga; | e pois que foi decendudo,
356:7Esto foi quando lavravan | a igreja, com' oí,
358:9mas o mar foi mui torvado | un tempo per grandes ventos,
358:18per que a lavor mui tóste | foi mui de longe veúda.
358:25por que a lavor foi feita | tóst' e os muros iguados
359:24o foi fillar pela mão | e disse: “Non temas ren,
359:32Pedro, o mẽor; e lógo | lles foi contar, sen mentir,
359:38grandes, que de mui de longe | foi end' oído o son.
360:14a nós: “Nunca pïedade | foi nen será ja tamanna.”
360:16quando lle sa Madr' as tetas | mostrar con que foi crïado
361:5que foi e é gran verdade, | ca por assí o achei
362:4un miragre mui fremoso | que foi en França fazer
362:15Esta foi aquela arca | de que vos éu ja falei
362:28u aquel ourívez éra | cégo; e pois foi oír
362:35E pois que foi ant' a arca, | se deitou e lle pediu
363:8e diss' a un séu hóme, que non foi preguiçoso: (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
363:13e adusse-o al cond'; e foi lógo deitado
365:32e tornou-s' ao dormidoiro | e foi mui léd' aficado (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
366:10E pois aquesto foi feito, | el Rei con séus lidadores,
366:12E el Rei mui mal doente | foi i a gran maravilla,
366:16vẽo i e foi enfermo; | e pois guariu e foi são,
366:23que se foi da outra parte | d' Aguadalquivir voando,
366:24de guisa que foi perdudo. | E andárono buscando
366:31e foi con eles a caça | ao Chão de Tablada,
366:54foi, ca lóg' a ele vẽo | en un camp' u aradores (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
367:16foi a honrra da Virgen corõada,
367:27foi alá lógo per mar e per térra.
367:42mais foi-s' ao Pórto quant' ir podía.
367:46foi ant' o séu altar tẽer vegía.
368:12passou e a Castéla | foi; e tal aventura
368:20E ela foi-s' a Silos; | e pois que fez sa ida,
368:28e quando foi no Pórto | da Sennor verdadeira,
368:33en que méu Fillo pósto | foi, ond' éu fui prennada,
369:39ond' a pédra foi vermella: | e quen quér que a catasse
369:41A dona, quand' oiu esto, | foi por fillar a sortella | dalí onde a poséra,
369:42mas non achou nemigalla, | pero a andou buscando; | e foi en gran coita féra
369:61A bõa mollér coitada | foi tanto daqueste feito, | que sól non soube consello
369:63u se catan os coitados, | ca non foi quen se catasse
369:69Des que ll' aquest' houve dito, | foi-se correndo a Tejo, | u o pescado vendían,
369:77Des que ll' houv' assí comprado | aquel pexe, a meninna | foi-s' a sa madre correndo (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
369:81Entôn fillô' a meninna; | e pois lavou aquel peixe, | quando foi que o abrisse,
369:99e dando vózes dizían: | “Quen foi quen te semellasse
371:23Onde foi que de Sevilla | ũa pinaça chegou
371:42e ela foi-s' ao Pórto | aa Virgen ofrecer. (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
372:15E pois foi na igreja | e o altar catou,
372:23Foi-s' entôn a Reínna, | Virgen espirital,
374:3Desto direi un miragre | grande que me foi mostrado
374:6foi de mouros per sa graça | que nunca será falida
374:26ant' o altar, e tamanno | foi com' ele per medida.
374:27E lógo dessa companna | foi a Virgen mui loada,
375:41E porên foi mui loada
376:19e disse que lla daría. | E pois foi en sa pousada
376:24E o hóme foi-se lógo; | mais non foi apercebudo
376:35esta cousa, foi pós ele | en tal que o preguntasse
376:43esta sortella.” E lógo | foi-se con ela correndo
377:36lógo foi Santa María | de todo en sa ajuda
377:42e fillou lógo sa carta | e foi con ela sa vía.
378:17foi, por grande o terredes, | ca ela que pód' e val
378:26deitava tanto de sangre, | que foi perder a coor.
379:23Onde foi ũa vegada | que alí un salto déron
379:31Assí que pela tormenta, | que foi grand' a maravilla,
380:16foi u Déus siía.
380:23foi da sennoría
381:13que mais amar non podía | outra ren; e foi assí
381:14que ben como llo Déus déra, | assí llo ar foi toller.
381:18e tẽendo-o a madre | nos braços, lle foi morrer.
381:22eno mundo.” E con coita | foi lógo esmorecer.
382:19Mentr' el Rei esto catava, | foi-se-ll' alongand' assí
383:6de a servir noit' e día. | E foi en Estremadura,
383:15E pois aquest' houve feito, | foi-se lógo sa carreira
383:18E passou per muitas térras, | e atal foi sa ventura
383:30d' entrar mui tóste na nave. | Mais foi tan grand' a presura
383:47E pois esta mollér bõa | pela Virgen foi guardada
383:50foi lógo Santa María | per ela, e fez cordura.
384:3Desto direi un miragre, | segundo me foi contado,
384:23Onde foi ũa vegada | que jazía mui doente
384:40E o frad' espertou lógo | e foi ao leit' aginna;
385:24dizendo que o sãassen; | mais esto non foi en preito
385:26houve a seer dun lado, | e foi daquela partida
385:27en que a chaga havía, | u foi da pédra ferido.
385:29mais acomendou-se lógo | ao Pórt', e foi guarido
385:32foi tẽer ena sa casa | e levou i sas candeas
386:8fez ajuntar mui gran corte; | esto foi no tempo quando
386:23E pois aquest' outorgaron, | foi deles el Rei pagado
389:11Este miragre foi feito | en Sevilla na cibdade
389:14foi ja e tornou-se leigo; | e dous fillos fremosinnos
389:16E o mẽor foi enfermo; | ond' a el muito pesava,
389:29fez que o moço pedisse | de comer, e foi aginna
391:13e a door foi tan grande, | e tan fórte braadou,
391:16lle foi por que braadara; | diss' ela: “Porque britar
391:17me foi os pées a Virgen | e tornou-s' a séu altar,
392:8dun hóme que con dereito | foi enforcado e mórto
392:16un alfamar, e vendê-lo | foi a casa da Reínna,
392:17Madre de Déus, do gran Pórto; | mais foi preso muit' aginna,
392:30e el foi-s' e fez un furto, | en que passou a postura.
392:31E lógo que fez o furto, | tan tóste foi recadado
392:33foi con esso que furtara, | que lle disse: “Malfadado,
393:27E des alí adeante | foi guarid' e mui ben são;
393:28e pois desto Don Afonso, | séu avóo, foi certão,
398:24a sa mollér, Dona Sancha, | foi chorand' aa igreja
398:32e foi fillar séu gãado | e levó-o ao Pórto,
398:33que nunca daqueles lobos | un dos cordeiros foi mórto;
399:16en sa casa, foi cuidando | muit' a malfadada
399:25lle foi põer a agulla, | e diss': “Hoge fésta
399:39a fazer mal sa fazenda.” | E foi-s' a Reínna
400:13foi, ca mais non havía,
400:36e foi i de bon siso.
401:20Judas, que foi gran tempo | cabdélo dos judéus.
403:10foi quando a Egito
403:17O segundo foi quando
403:24ant' ela foi vĩudo.
403:26foi mui grand' aficado,
403:33Do quarto foi coitada
403:42foi quando o poséron
403:49O sésto foi sen falla
403:58conta, foi o setẽo
404:10Santa María, que el foi loar.
404:11De bon linage foi aquest' assaz
404:40foi el caer polos pecados séus
407:8que foi a Virgen fazer
407:9en un cativo d' hóme que foi errar
407:11foi e doeu-se; e porên braadar
408:12e foi en ũa fazenda | bõo, ardid' e ligeiro;
408:13mas foi per un baesteiro
408:22foi que ren non parecía.
410:28foi ofrecer o Salvador,
411:1Bẽeito foi o día | e benaventurada
411:2a hóra que a Virgen | Madre de Déus, foi nada.
411:12foi, e sa madre Ana, | direi-vos séu estado:
411:32que non foi a sa casa, | neno viu sa companna;
411:33mais fillou séus gãados | e foi-s' aa montanna,
411:47E pois ll' est' houve dito, | foi-s' o ángeo lógo
411:81atẽes que o ángeo | foï dalí partido, (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
411:104e sospirand', ergeu-se | e foi alá correndo,
411:112foi na bẽeita Ana, | a Virgen concebuda,
411:115E lógo que foi viva | no córpo de sa madre,
411:116foi quita do pecado | que Adán, nósso padre,
413:3Ca ela foi virgen ena voontade,
413:4e foi-o na carne con tan gran bondade,
413:7ond' ela foi prenne. Mas como x' ant' éra
413:8ficou virgen, que foi maravilla féra;
413:25outrossí foi esto que contra costume
413:26foi madre e virgen, ca Déus xo quería.
414:7de como foi virgen Santa María
414:9Ca ela foi virgen na voontade
414:11a Joséf, con que foï esposada, (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
414:12e foi virgen tẽendo castidade,
414:13e ar foi-o en aquela sazôn
414:14que foi prenn' e pariu fillo barôn,
414:31foi fillo da que el crïad' havía,
414:43quando foi do ángeo saüdada,
415:1Tan bẽeita foi a saüdaçôn (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
415:6foi lógo Déus e pres encarnaçôn.
415:8foi lógo Déus hóme feit', a la fé;
415:10ena Virgen foi enserrad' entôn.
415:12foi o ángeo, nos fez connoscer
415:16entôn foi prenne do que polos séus
415:21Cristo foi prenne, que naceu pois u
417:1Nóbre don e mui preçado | foi Santa María dar
417:2a Déus quando ll' o séu Fillo | foi no templo presentar.
417:11Simeôn, aquel sant' hóme | a que o foi oferer,
418:21u Déus en ela pres carne | e foi hóme, ca des i
418:22foi britad' e mal apreso, | e ja mais non cobrará.
418:33e por aquesto foi ela | Madre de Nóstro Sennor
419Esta novena é da vigilía de Santa María d' Agosto, como ela passou deste mundo e foi levada ao céo.
419:9consigo ao céo, | u a foi corõar
419:11Assí foi que o día | que Déus mórte prendeu,
419:31por honrrar-t' en ta mórte.” | E foi-se lógu' entôn
419:32o ángeo. E ela | foi fazer oraçôn
419:54foi que Déus vos adusse | aquí e vos juntou.
419:68Déus, que foi Padr' e Fillo | desta Virgen de prez:
419:75Esto foi en agosto, | en meiante do mes,
419:95a cinta que cingía, | que vos non foi don vil,
420:3Bẽeita foi a hóra | en que tu gẽerada
420:30que ficou como x' éra | ant' e non foi danada;
420:31bẽeita a ta leite | onde foi governada
420:33bẽeitas las tas mãos | con que foi faagada
420:35bẽeita foi a vida | que pois con el usada
420:40téu Fillo Jesú-Cristo, | e per el foi tomada
420:48e Dominatïones, | que te foi envïada.
422:5entôn fas-ll' enmente | de como foi concebudo.
422:7fais-lle tu emente | com' en ti foi enserrado.
422:19di-ll' u o perdiste | que ta coita non foi jógo.
422:21di-ll' a mui gran coita | que houviste pois foi preso.
422:23di-ll' o que sofriste | u d' açoutes foi ferido.
423:2quantos bẽes el por nós foi fazer.
423:9pero mas foi u por salvá-los séus
423:13mas maior foi, a queno catar ben,
423:21pero mais foi u chus negros ca pez
423:25pero mais foi u per elas a pran
423:26dos Reïs foi aorado por Rei. (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
423:29gran cousa foi; mas mui maior assaz
423:33muito foi; mas desto vos faço fis
423:37muito foi; pero mais u eno vil
423:41muito foi; pero mais u pres paxôn
424:4en que lles foi aparecer.
424:5Esto foi quand' en Beleên
424:41mas quand' en Beleên foi, non
425:20foi pois María Salomé
425:24foi Déus u o foron buscar
425:32foi u lles disse: “Resurgir
425:42Pédr' i foi, a que prazía.
425:44foi a da Madre do Sennor,
426:7Onde foi assí que en Jerussalên
427:40ben so aos céos; mas foi-lles Déus toller
427:52foi enos céos a par de si, que haver