1:27 | como mollér menguada, |
1:48 | mollér, sei confortada, |
5:10 | mollér; mas pero del nome non sei, foi de Roma sennor |
5:15 | Aquest' Emperador a sa mollér quería mui gran ben, |
5:22 | de que vos ja diss', a sa mollér a Emperadriz o déu, |
5:28 | catou séu irmão a sa mollér e namorou-s' entôn |
5:37 | a sa mollér, e ela lógo soltar mandou |
5:47 | de sa mollér, que, porque non quiséra con ela errar, |
5:64 | dizede-m' óra quen sodes ou dond'.” Ela respôs: “Mollér |
5:71 | “Aquesta mollér pera crïar nósso fillo muito val, |
6:9 | Havía en Engratérra | ũa mollér menguada, |
17:35 | O Emperador lle disse: “Mollér |
21 | Esta é como Santa María fez haver fillo a ũa mollér maninna, e depois morreu-lle, e ressocitou-llo. |
21:9 | mollér, que con coita de que maninna |
21:39 | Lóg' a oraçôn da mollér oída |
21:43 | Quand' esto viu a mollér, houve pavor |
25:35 | porque sei que santa mollér |
26:19 | foi con mollér sen bondade, |
31:24 | ante sa mollér estando, | diss' assí: “Santa María, |
31:36 | a sa mollér o vilão | diss': “Irei cras a mercado; |
38:29 | Mas ũa mollér, que por séus pecados |
42:32 | outra mollér ben quisésse | e que lle fosse leal. |
42:53 | de mi por que te partiste | e fuste fillar mollér? |
43:4 | de sa mollér, que havía | bõa e que muit' amava, |
43:15 | E a mollér fez promessa | que se ela fill' houvésse, |
46:36 | carn' en mollér. “E perdudos |
49:47 | mollér de córp' e de faiçôn, |
53:7 | Séu padre del éra mórto; | mas ũa póbre mollér |
55:32 | “Mia Sennor, éu a ti venno | como mollér que se sente |
58:16 | e que a fillasse pois por mollér |
59:18 | mais como mollér rafez |
64 | Como a mollér que o marido leixara en comenda a Santa María non podo a çapata que lle déra séu entendedor meter no pée nen descalçá-la. |
64:5 | Santa María, que a mollér dun infançôn |
64:10 | por mollér, e foi-a pera sa casa levar. |
64:15 | Ante que movesse, disse-ll' assí sa mollér: |
64:47 | A mollér respôs: “Aquesto de grado farei, |
64:55 | Mais aquela vélla, com' éra mollér mui vil |
68:7 | pola mollér dun mercador |
75:33 | A mollér, a que pesava | de que quér que el mandasse, |
75:40 | “Na mollér e enos fillos | hei mia alma ja leixada.” |
75:79 | e aquesta mollér bõa | comungad' e assolvede, |
75:112 | E tan tóst' a mollér bõa | foi deste mundo passada. |
76 | Como Santa María déu séu fillo aa bõa mollér, que éra mórto, en tal que lle désse o séu que fillara aa sa omagen dos braços. |
76:5 | por ũa mollér que muito se fïar |
76:7 | Esta mollér bõa houv' un fillo malfeitor |
76:15 | E como mollér que éra fóra de séu sen |
76:31 | Quand' a mollér viü o gran miragre que fez |
77 | Esta é como Santa María sãou na sa igreja en Lugo ũa mollér contreita dos pées e das mãos. |
77:5 | por ũa mollér que havía tolleito |
81 | Como Santa María guareceu a mollér do fógo de San Marçal que ll' havía comesto todo o rostro. |
81:17 | ũa mollér que lle fez |
81:29 | mollér, que lógo tornou |
84 | Como Santa María resuscitou a mollér do cavaleiro, que se matara porque lle disse o cavaleiro que amava mais outra ca ela; e dizía-lle por Santa María. |
84:16 | cada noite s' esfurtava | de sa mollér e dos séus |
84:19 | El aquest' assí dizendo, | sa mollér mentes parou |
84:25 | A mollér entôn calou-se, | que lle non falou mais i; |
84:39 | E fillou sa mollér lógo | e deitó-a, sen mentir, |
84:44 | mia mollér que muit' amava | perdí polo téu amor; |
84:49 | o rógo que me feziste | e a ta mollér viveu |
84:51 | El entôn tornou-se lógo | e foi sa mollér veer, |
86 | Como Santa María livrou a mollér prenne que non morresse no mar e fez-lle haver fillo dentro nas ondas. |
86:5 | ben como guardou ũa póbre mollér |
86:24 | que ũa mollér prenne entrou per i; |
86:27 | A póbre mollér, macar quis, non fogiu, |
86:31 | A mollér sen falla coidou a fĩir |
86:40 | este miragre daquela mollér fez, |
98 | Como ũa mollér quis entrar en Santa María de Valverde e non pude abrir as pórtas atẽen que se mãefestou. |
98:13 | u vẽo aquesta dona, | mui póbre mollér, |
104 | Como Santa María fez aa mollér que quería fazer amadoiras a séu amigo con el córpo de Jesú-Cristo e que o tragía na touca, que lle corresse sángui da cabeça atá que o tirou ende. |
104:20 | mai-la hóstïa na boca | aquesta mollér guardou, |
104:32 | ond' aquesta mollér éra, | per com' end' éu apres' hei, |
104:36 | “Di, mollér, que foi aquesto, | ou quen te tan mal feriu?” |
104:47 | A mollér se tornou lógo | à eigreja outra vez, |
105 | Como Santa María guareceu a mollér que chagara séu marido porque a non podía haver a sa guisa. |
108:46 | que sa mollér emprennar |
114:4 | de Salas por ũa mollér que havía |
115:20 | dũa mollér andante |
115:36 | Est' hóme e sa mollér |
115:60 | por con sa mollér jazer. |
115:66 | A mollér chorand' entôn, |
115:97 | a mollér foi encinta |
117 | Como ũa mollér prometera que non lavrasse no sábado e per séu pecado lavrou, e foi lógo tolleita das mãos; e porên mandou-se levar a Santa María de Chartes, e foi guarida. |
117:4 | en Chartres por ũa mollér que jurad' havía |
118:5 | en Saragoça dũa mollér i |
122 | Como Santa María resucitou ũa infante, filla dun rei, e pois foi monja e mui santa mollér. |
123:18 | candea da Virgen, bẽeita mollér. |
125:86 | farei mui de bõa mente; | mais este, de que soon mollér, |
127:43 | A mollér de sonnar esto | houv' ende mui gran sabor, |
131:9 | e sa mollér Jordana, segund' oí, |
131:27 | Mais la santa dona, sa mollér, que fez? |
131:45 | ta mollér, mio róga, a bõa fiíz, |
131:67 | E ele lles contou que por sa mollér |
132 | Esta é como Santa María fez ao crérigo que lle prometera castidade e se casara que leixasse sa mollér e a fosse servir. |
132:4 | por mollér que seja nada, |
132:51 | se el mollér non prendía. |
135:37 | por mollér. E quen cousir |
135:111 | esta moça por mollér.” |
136 | Esta é como en térra de Pulla, en ũa vila que há nome Fója, jogava ũa mollér os dados con outras compannas ant' ũa eigreja; e porque perdeu, lançou ũa pédra que déss' ao Meninno da omage de Santa María, e ela alçou o braço e recebeu o cólbe. |
136:5 | sobr' un malfeito que fez ũa mollér astrosa, |
136:15 | Ũa mollér aleimãa, tafur e sandía, |
136:24 | lógo foi por séu mandado a mollér fillada, |
139 | Como Santa María fez que falasse o Fillo que tiínna nos braços ao da bõa mollér, que lle disse: “papa!” |
146:70 | mais como coitada mollér |
146:78 | mollér coitada; mas con fé |
146:94 | mollér bõa e mui fïél, |
147 | Como ũa mollér póbre déu sa ovella a guardar a un ovelleiro, e quando ao trosquïar das ovellas vẽo a vélla demandar a súa e o ovelleiro disse que a comera o lobo, chamou Santa María de Rocamador, e a ovella braadou u lla tiínna o ovelleiro asconduda e disse: “ei-me acá, ei-m' acá.” |
147:4 | por ũa póbre mollér |
147:10 | Aquesta mollér mesquinna |
153 | Como ũa mollér de Gasconna, que desdennava a romaría de Santa María de Rocamador, disse que, se a alá non levass' ũa séla en que siía, que nunca iría alá. |
161:9 | e sa mollér e séus fillos | e vestía e calçava, |
168 | Esta é dun miragre que fez Santa María de Salas por ũa mollér de Lérida que lle morreron séus fillos, e o postremeiro ressucitou-llo Santa María, que havía tres días que éra mórto. |
168:16 | Ũa mollér morava i |
168:39 | E lóg' a mollér sen tardar |
171 | Como ũa mollér de Pédra-Salze ía con séu marido a Salas, e perderon un fillo pequeno en un río, e foron a Salas e achárono vivo ant' o altar. |
171:15 | de sa mollér, e prometer |
179 | Como ũa mollér que éra contreita de todo o córpo se fez levar a Santa María de Salas e foi lógo guarida. |
179:10 | dũa mollér, direi qual, |
184:8 | u ũa mollér morava | que éra prenn' ameúde |
186 | Esta é como Santa María guardou ũa mollér do fógo, a que querían queimar. |
186:19 | a ta mollér que amavas mais ca ti, |
186:26 | e disse-lle: “Ves ta mollér com' está!” |
186:35 | daquesta mollér que tan gran tórto fez, |
186:44 | ca en maior coita nunca foi mollér; |
188:1 | Coraçôn d' hóm' ou de mollér | que a Virgen muit' amar, |
191:4 | a ũa mollér que éra | dun castélo que chamado |
201:18 | que o matou mui tóste | como mollér sandía. |
203 | Como Santa María acrecentou a farinna a ũa bõa mollér porque a dava de grado por séu amor. |
203:6 | a ũa súa amiga | que éra santa mollér. |
206 | Como o Papa Leôn cortou sa mão, porque éra tentado d' amor dũa mollér que lla beijara, e pois sãó-o Santa María. |
206:9 | que por mui gran fremosura | de mollér o enganou, |
212 | Como ũa bõa dona de Toledo emprestou un sartal a ũa mollér póbre por amor de Santa María, e furtaron-llo, e fez-llo ela cobrar. |
212:3 | Com' avẽo en Toledo | a ũa bõa mollér |
212:25 | e ũa mollér furtou-llo | e foi-se per un logar |
212:26 | a 'scuso, e nona pode | hóme nen mollér veer. |
212:35 | A mollér que o furtara | fora-se lógo saír |
212:44 | que séu sartal lle levava | aquela mollér per i; |
213 | Como Santa María livrou ũu hóme bõo en Terena de mão de séus ẽemigos que o querían matar a tórto, porque ll' apõían que matara a sa mollér. |
213:11 | Aquest' hóm' éra casado | con mollér que el cuidava |
213:18 | fezo como mollér maa, | non quis albergar senlleira. |
213:75 | de sa mollér que matara, | com' eles ante creían. |
216 | Como Santa María se mostrou en semellança da mollér do cavaleiro ao démo, e o démo fugiu ant' ela. |
216:7 | Ela dun bon cavaleiro | mui rico éra mollér, |
216:12 | e vóssa mollér tragede | a un mont', e falarei |
216:16 | que sa mollér ll' adussésse, | mui grand' algo ll' amostrou. |
216:18 | e disso-ll': “Ai, mollér, treides | hoge mig' a un logar.” |
216:34 | en trager Santa María | e a ta mollér leixar.” |
216:44 | e foi-s' u sa mollér éra | e contou-lle quanto viu, |
221:16 | mollér del Rei Don Alfonsso, | por que el passou a sérra |
221:20 | e un hespital fazía | el, e sa mollér lavrava |
224:16 | un hóme casado ben | con sa mollér que amava, |
224:21 | Mais sa mollér emprennou, | e u cuidou que folgasse |
224:23 | Ca u pariu sa mollér, | naceu-ll' entôn ũa filla |
224:27 | O bon hóm' e sa mollér | foron entôn mui cuitados |
235:59 | ardeu a carne daqueles | que non querían mollér; |
236 | Como ũa mollér perigoou no mar, e tragía un fillo pequeno nos braços; e feze-a Santa María per cima das aguas andar de pé, assí como iría per un mui bon chão. |
236:4 | por ũa mollér mesquinna | que no mar morrer cuidou |
236:13 | nen mollér dos que i éran, | se aquela sóa non, |
237 | Como Santa María fez en Portugal na vila de Santarên a ũa mollér pecador que non morresse ta que fosse ben confessada, porque havía gran fïança en ela e jujũava os sábados e as sas féstas a pan e agua. |
237:6 | que houve grand' ũa mollér; | e pois que o soubérdes |
237:9 | Esta mollér en Santarên, | com' aprendí, morava, |
237:14 | jajũava esta mollér | e non comía nada |
237:17 | Outro costum' esta mollér | vos direi que havía: |
237:21 | Vivend' esta mollér assí, | estand' en tal estado |
237:78 | e pois que viu assí seer | esta mollér mesquinna, |
241:12 | e com' é de costume, | por mollér a pedía. |
245:39 | dizede que nos daredes, | se non, a vóssa mollér |
246 | Esta é dũa bõa mollér que ía cada sábado a ũa eigreja que chaman Santa María dos Martires, e obridô-xe-lle, e depois foi alá de noite, e abriron-xe-lle as pórtas da eigreja. |
246:5 | dũa mui bõa crischãa | mollér que morava i, |
246:21 | muit' ende maravillada, | porque mollér nen barôn |
246:35 | dizendo: “Sennor, quen sodes, | que a tan póbre mollér |
246:39 | Quand' a bõa mollér esto | oiu, lógo se deitou |
255 | Como Santa María guareceu a mollér que fezéra matar séu genrro polo mal prez que ll' apõían con el, que non ardeu no fógo en que a meteron. |
255:40 | e sa mollér, que por el foi, achou |
255:62 | mandou fillar lóg' aquela mollér, |
255:103 | a mollér desto non sentiu nada; |
256:9 | e sa mollér, a Reínna | Dona Beatriz, mandou |
256:12 | e quando foi na cidade, | peor enferma mollér |
258:8 | e ũa mollér mui bõa, | que amava mais ca si |
262 | Como Santa María guareceu no Poi ũa mollér que éra sorda e muda. |
262:19 | vez que nunca foi cantada. | Mas ũa mollér ficou, |
262:31 | E pois foron na eigreja, | lógo a mollér saiu |
264:21 | como mollér que fosse | mui ben faïçõada, |
268:39 | Pois que a oraçôn feita | houv' esta mollér coitada, |
269:3 | Dest' un gran miragre fezo | por ũa bõa mollér |
269:7 | Aquesta mollér havía | un fillo que mui gran ben |
271:42 | e porên serví-la deve | tod' hóm' e toda mollér. |
272:10 | por ũa mollér errada | que s' i foi mãefestar. |
272:11 | Esta mollér que vos digo, | com' este miragre diz, |
272:29 | Quand' a mollér oiu esto, | chorou tan muito os séus |
272:35 | ant' a mollér e rogou-lle | que muito ll' éra mestér |
272:36 | que a Déus por el rogasse, | ca nunca ja per mollér |
272:49 | e a mollér depois sempre | a serviu, e porên sei |
285:12 | falava d' outra mollér. E por aquesto a essa |
285:48 | maldizendo quen nunca | por mollér creería. |
287 | Como Santa María de Scala, que é a par de Jénüa, livrou ũa mollér de mórte que ía alá per mar en romaría. |
287:4 | que mostrou Santa María | por ũa bõa mollér |
287:16 | “Ai, mollér, por Déus, vaamos | ambos fazer oraçôn |
287:33 | e quando foi aa pórta, | viu sa mollér i seer |
291:9 | houv' ũa mollér per força, | e con medo fugiu d' i |
292:29 | mostrou por el sempr' e móstra, | e sa mollér Beatriz |
294 | Como ũa mollér que jogava os dados en Pulla lançou ũa pédra aa omagen de Santa María, porque perdera, e parou un ángeo de pédra que i estava a mão e recebeu o cólbe. |
294:9 | fillou-s' a jogar os dados | ũa mollér muit' astrosa |
294:11 | Aquesta mollér cativa | foi de térra d' Alemanna; |
294:23 | Ond' esta mollér sandía | viu ũa pédr' e fillou-a, |
294:30 | a mollér e dar con ela | foron nas chamas ardentes. |
296:26 | pois me fillou por madre | Déus, seend' éu mollér.” |
298 | Como Santa María de Seixôn guariu ũa mollér de demónio. |
298:11 | Ũa mollér bõa, por vos non mentir, |
298:20 | e saiu-s' entôn esta mollér assí |
298:29 | a mollér, daquesta guisa começou |
298:40 | assí como faz mollér mui pecadriz; |
298:48 | qual nunca mollér houve nen haverá; |
298:53 | daquela mollér que se quitasse fez, |
305 | Como Santa María fez ũa carta de pẽedença que tragía ũa mollér pesar mais en ũa balança que quant' haver poséron na outra |
305:7 | Esto foi dũa mesquinna | mollér que pecador éra, |
305:16 | e a mollér mui de grado | a fillou e pois guardou-a |
306:28 | ca vedes que ten a cinta | como mollér prenne ten |
306:33 | juso com' a mollér virgen, | e lógo lle descreceu |
308 | Como Santa María guariu ena cibdade de Rara ũa mollér hidrópica. |
308:6 | por ũa mollér a Virgen, | que non houve nen há par. |
308:7 | Aquesta mollér punnava | sempr' en servir e honrrar |
308:31 | E lóg' a mollér foi sãa, | e fezo missa cantar |
312:42 | de fazer mollér manceba | saír tóste de cordura. |
314:13 | de toda aquela térra, | e diss' a sa mollér: “Ven |
314:21 | sa mollér que i folgasse; | mais a que o mundo ten |
314:26 | que a mia mollér dissésse | que vẽésse pera mi?” |
315:8 | ũa mollér mesquinna, | e séu fillo crïava |
315:35 | A mollér fillou lógo | séu fill' e foi correndo |
316:43 | que enquant' éu vivo seja, | nunca por outra mollér |
318:18 | a foi toda, e a prata | déu a ũa sa mollér. |
318:22 | se fillou, dizendo muito: | “Hóm' ou mollér que soubér |
321:18 | assí que a mollér bõa | ficou ên cona espinna. |
321:19 | A mollér con esta coita | non sabía que fezésse |
321:23 | E disse-ll': “Ai, mollér bõa, | se Nóstro Sennor m' ajude, |
325:12 | mollér a que davan pẽa | cada día muit' esquiva |
325:59 | Entôn a mollér lles disse: | “éu sõo póbr' e mesquinna, |
325:69 | des i aa mollér bõa | porende algo fezéron, |
326:22 | guardava-as ũa póbre mollér. |
327:8 | ca ũa mollér séu pano | foi dar en ofereçôn |
327:13 | e porend' a mollér bõa | fora-o põer alí |
331:11 | Ũa mollér houv' un fillo | que mui mais ca si amava, |
331:30 | come a mollér transsida | que ni un nembro non mece. |
332:47 | Lógu' entôn a abadessa, | que éra bõa mollér, |
334:17 | E sa mollér con maldade | entôn vinno temperou |
335:24 | de mollér con fill' en braço | con mui póbre vestidura, |
335:30 | Diss' entôn a mollér bõa: | “Vél da farinna me dade, |
335:43 | E a bõa mollér lógo | foi catar u a leixara, |
335:47 | ũa mollér con séu fillo, | que agor' aquí estava.” |
335:70 | de mollér con fill' en braço, | de duvida m' ên sacade.” |
343:11 | Ond' avẽo en Caorce | dũa mollér que sa filla |
345:71 | a sa mollér a Reínna, | que jazía eno leito |
346 | Como Santa María guariu ũa mollér d' Estremoz do braço e da garganta que ll' inchara. |
346:11 | Aquesta mollér manceba | éra e grand' e fremosa, |
347:7 | Eno reino de Sevilla | ũa mollér bõa éra, |
347:23 | Assí a Santa María | fez aquela mollér tórto |
353:5 | per que hajamos o reino | de séu Fill', ond' a mollér |
356:13 | punnavan de a haveren. | Mais esta santa mollér |
357 | Como Santa María do Pórto guareceu ũa mollér que vẽéra a sa casa en romaría e havía a boca tórta e os nembros; e começa assí: |
357:5 | en ũa mollér coitada | que o rostro todo tórto |
357:7 | Dona Sancha nom' havía | esta mollér, e vẽéra |
359 | Como Santa María do Pórto se doeu dũa mollér que vẽo aa sa igreja en romaría, a que cativaran un séu fillo; e sacó-o de cativo de térra de mouros e poso-llo en salvo. |
359:6 | fora con mollér e fillos, | que el mui de coraçôn |
361:29 | fezéron mui rico leito, | e come mollér que jaz |
361:31 | come mollér que parira. | E as monjas arredor |
368 | Como Santa María do Pórto guariu ũa mollér dũa coobra que tragía eno ventre, e havía ben tres anos. |
368:7 | Ũa mollér morava | cabo Santa María |
368:27 | A mollér outro día | meteu-se na carreira; |
368:40 | Entôn abriu a boca | a mollér, e vermella |
369 | Como Santa María guardou de mal ũa bõa mollér de Santarên dun alcaide malfeitor, que a quiséra meter en pérdeda de quant' havía por ũa sortella que lle deitara en pennor. |
369:4 | a ũa mollér mesquinna, | e de gran coita tirasse. |
369:9 | En Santarên contiu esto | a ũa mollér tendeira, | que sa cevada vendía, |
369:18 | daquela mollér, dizendo | que a tiínnan por louca, | e muit' ende posfaçavan. |
369:29 | ca enquanto ũu deles | recebía a cevada | que ll' a bõa mollér dava, |
369:34 | que fossen lógo correndo | a aquela mollér bõa | e lle déssen séus dinneiros, |
369:36 | e se non, que quant' havía | a mollér que llo fillasse. |
369:38 | a aquela mollér bõa, | e pediron-ll' a sortella | d' ouro fin, ca non d' arente, |
369:49 | A mollér, quando viu esto, | con mui gran coita chorando | diss': “Ai, Virgen glorïosa, |
369:61 | A bõa mollér coitada | foi tanto daqueste feito, | que sól non soube consello |
369:71 | Diss' un deles: “éu o trago, | que con mia mollér cẽasse, |
371 | Como Santa María do Pórto guariu ũa mollér que perigoara dũa pinaça e caera no mar. |
371:28 | mais ũa mollér i éra | e chamou, segund' oí, |
372 | Como vẽo ũa mollér de Névra, que raviava, a Santa María do Pórto, e apareceu-lle Santa María de noit' e guareceu-a. |
372:4 | que a Virgen bẽeita | fez por ũa mollér |
372:7 | Ũa mollér de Névla | foron trager alí, |
372:24 | e leixou ben guarida | a mollér daquel mal; |
372:28 | sa mollér e que éra | ja guarida mui ben |
378 | Como un hóme bõo con sa mollér, que morava na colaçôn de San Salvador de Sevilla, tiínna ũa sa filla doente pera mórte, e jouve tres días que non falou; e prometêrona a Santa María do Pórto, e guareceu. |
378:21 | sabê-lo, que en Sevilla | avẽo dũa mollér |
378:35 | Ca éu mia mollér tiínna | que ja quería transir, |
381:9 | de sa mollér Déus lle déra | aquele fillo barôn, |
383 | Como Santa María de Segónça guardou ũa mollér que quería entrar en ũa nave e caeu no mar, e guareceu e sacó-a Santa María. |
383:5 | por ũa mollér que tiínna | o coraçôn desejoso |
383:10 | ía essa mollér bõa, | e en est' éra sa cura. |
383:11 | Esta mollér ũa filla | havía que muit' amava, |
383:47 | E pois esta mollér bõa | pela Virgen foi guardada |
389:15 | de sa mollér el havía, | que mui mais ca si amava. |
392:20 | aquela mollér mesquinna. | E el todo-o negava, |
398:24 | a sa mollér, Dona Sancha, | foi chorand' aa igreja |
399 | Esta tricentésima nonagésima novena é como ena vila d' Élvas ũa mollér quiso matar séu fillo e meteu-lle ũa agulla pela cabeça, e apareceu-lle Santa María ante que o matasse e disse-lle que tomasse pẽedença. |
399:9 | a ũa mollér mui póbre, | e des i astroso, |
399:38 | e come mollér non faças | maa que se triga |
411:69 | que de ta mollér Ana | haverás tal herdeiro |
413:12 | fossen e en córpo de mollér achadas, |