Text concordance

Please read the notes on Using the text concordance if you have not already done so.

If you just want to find a cantiga from the first few words of the lyrics, try the Index by incipit instead.

Cantigas processed: 420

Total lines: 21656

Total words: 162244

Total distinct word forms: 10224

Alphabetical index: A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | X | Z

Word:    Show references: always for single word results never   
1 word formCountReferences
ÉRA524
2:8e Afons' éra chamado,
4:11na escól'; e éra gréu
4:19con que éra leedor,
5:12Mas a dona tant' éra fremosa, que foi das bélas flor
5:105A Emperadriz, que non vos éra de coraçôn rafez,
6:10a que morreu o marido, | con que éra casada;
6:14e d' aprender quant' oía | éra muit' engẽoso;
6:19éra un cantar en que diz: | “Gáüde Virgo María”; (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
6:57Entôn tod' aquela gente | que i juntada éra
7:12éra-xe súa essa.
8:9Un jograr, de que séu nome | éra Pedro de Sigrar,
8:13O lais que ele cantava | éra da Madre de Déus,
9Esta é como Santa María fez en Sardonai, préto de Domás, que a sa omagen, que éra pintada en ũa távoa, se fezésse carne e manass' óio.
9:118ũa vóz lle disse, | ca éra pecado,
9:139lógo da capéla | u éra metudo
13:17com' éra viv', e un hóme | séu lógo lle corregeu
13:19U cuidavan que mórt' éra, | o ladrôn lles diss' assí:
14:36o frade que éra mórto | foi-s' en pées lógu' erger,
15:113e teve que éra verdadeiro
16:29que pelo dém' éra; e porên se trameteu
21:10éra, foi a ela un fillo pedir.
22:17cuidou que éra o coteif', entôn
23:8éra que muito fïava en Santa María;
23:13mas de bon vinno pera el éra mui menguada,
23:16havê-lo, non éra end' en térra que podésse
24Esta é como Santa María fez nacer ũa fror na boca ao crérigo, depois que foi mórto, e éra en semellança de lílïo, porque a loava.
24:7que éra tafur e ladrôn,
28:29San Germán dentr' éra i,
28:93éra de Nóstro Sennor;
32:17foi, se éra ren
39:22ca de séu Fill' el éra creatura.
41Esta é como Santa María guareceu o que éra sandeu.
42:20que sa amiga lle déra, | que end' éra natural.
43:41en cho dar quand' éra vivo; | mas, porque és pïadosa,
43:56dóo por séu fillo, viron | que o menínn' éra vivo,
44:7que grand' e mui fremos' éra, e ren
45:4fidalgu' e rico sobejo, | mas éra brav' e terreiro,
45:11E todo séu cuidad' éra | de destroír los mesquinnos
45:17éra chẽa de pecados | e mui mais mórta ca viva,
47:13Este monj' ordinnado | éra, segund' oí,
47:35do démo e do vinno, | con que éra sandeu,
48:9que éra dun cavaleiro; | e d' outra parte de fronte
53:7Séu padre del éra mórto; | mas ũa póbre mollér
53:8sa madr' éra que fïava | a lãa mui volontér,
54Esta é de como Santa María guariu con séu leite o monge doente que cuidavan que éra mórto.
54:11Est' éra sisudo e leterado
54:31Os frades, que cuidavan que mórt' éra,
54:37que éra mórt', e torná-lo mandaron
54:43tergeu-ll' as chagas ond' el éra chẽo;
55:45ca o non viu por gran tempo, | senôn quand' éra ja cãa,
55:50e cuidaron que fill' éra | d' infançôn e d' infançõa.
55:55A monja lógo tan tóste | connoceu que séu fill' éra,
55:56e el que éra sa madre; | e a maravilla féra
56:20de que éra desejoso.
56:44quand' éra fól e astroso.
59:10que éra en Fontebrar
59:34éra, com' oí dizer,
59:47e, com' éra costumada,
61:22u a çapata éra en romaría.
61:32do sennor de que éra foi espedido,
62:10usura sofrer, tant' éra creçuda.
62:12éra, non quiséron dela menage
63:8franqu' e ardid' éra, que bẽes alí
63:17que éra bon hóm' e d' atal coraçôn
63:24ca éra ardido e de mui bon sen;
64:55Mais aquela vélla, com' éra mollér mui vil
64:59Mais a mesquinna, que cuidava que éra ben,
65:36e foi lóg' a Roma u o Papa éra
65:141que achou o préste, que non éra rouco
65:154e o ben de Déus de que éra deitado.”
67:8sisud' e fazedor d' algo, | mais tant' éra bon crischão,
67:48éra, viveu mui gran tempo, | trões que un bisp' i vẽo
67:51Aquel bispo éra hóme | sant' e de mui bõa vida,
67:57preguntou-lles o bon hóme | u éra; eles dizían
67:59Quand' aquest' oiu o bispo, | preguntou-lle que hóm' éra.
67:79“Quand' el aquesta dizía, | sól non éra éu ousado
67:81leixou caer aquel córpo | en que éra enserrado,
67:82e esvãeceu ant' eles, | como x' éra vãidade.
69Como Santa María fez oír e falar o que éra sordo e mudo, en Toledo.
69:12que del Cond don Ponç' éra connoçudo,
69:38éra que non ést' a név' e a grãa,
69:46éra velos' e cobérto de lãa.
69:77porên da lingua, ond' éra contreito,
73:9un tesoureir' i éra aquela sazôn,
73:14éra todo séu sis' e todo séu coidar.
73:25que éra mui vermello; e tal la parou
73:27E aquel vinn' éra de vermella coor
73:43Ca u vermella éra, tan branca a fez
75Como Santa María fez veer ao clérigo que éra mellor pobreza con homildade ca requeza mal gãada con orgullo e con sobervia.
75:7a un crérigo que éra | de a servir desejoso;
75:13Outrosí en essa vila | éra ũa vellocinna
75:16mais que outra ren que fosse. | E con tant' éra pagada
75:70que ben entendeu que éra | a Sennor de pïadade.
76Como Santa María déu séu fillo aa bõa mollér, que éra mórto, en tal que lle désse o séu que fillara aa sa omagen dos braços.
76:15E como mollér que éra fóra de séu sen
78:14oír érg' a súa, nen ll' éra saborosa.
78:31Outro di' el conde ao que mezcrad' éra
78:45éra que mandara, e porên sen tardada
78:47e aquel hóm' éra o que a mezcra feita
79Como Santa María tornou a meninna que éra garrida, corda, e levó-a sigo a Paraíso.
79:11éra e apósta, mas garridelinna
81:22de que laida éra,
83:16porque éra de Lucẽa.
83:37u el preitejado éra
84:7Esto foi dun cavaleiro | que casad' éra mui ben
84:11O cavaleir' éra bõo | de costumes e sen mal,
84:15Porque aquela igreja | éra da Madre de Déus,
85:23e por saber mais quen éra, fez sas orações
86:16éra ũ' ermida, u muitos roméus
86:19O logar éra de mui gran devoçôn,
88:19porend' éra mui coitado
88:28de que éra lazerado,
88:44que éra ja arrufado
89:9que éra coitada
89:12éra en que parir devía,
89:19que éra mais mórta ca viva,
89:25éra ja d' haver vida
91:21E éra de tal natura
92Como Santa María alumeou un crérigo que éra cégo.
93Como Santa María guareceu un fillo dun burgês que éra gafo.
93:9Est' éra mui fremoso e apóst' assaz,
94:17éra meninna fremosa,
94:21éra d' i aproveitar
95:17senôn quando con cĩisa éra mesturado,
95:18e d' ele ja bever vinno non éra penssado;
95:23mais o que de comer éra adubar fazía
95:28estand' un día pescando com' éra sa manna,
95:45Mais o almiral dos mouros éra entendudo,
95:49e teve que por est' éra séu feito perdudo
95:57E o almiral entôn preguntou que hóm' éra,
96:18con eles, que éra de todos maior.
97:29E quand' u éra el Rei chegou,
99:16u Déus éra aorado,
99:44que éra Déus despagado
101Como Santa María guareceu o que éra sordo e mudo.
102:9Este éra todavía
102:34éra muit' e non redondo,
103Como Santa María feze estar o monge trezentos anos ao canto da passarinna, porque lle pedía que lle mostrasse qual éra o ben que havían os que éran en Paraíso.
104:32ond' aquesta mollér éra, | per com' end' éu apres' hei,
104:40que éra sangue caente, | e disso assí porên:
105:43que pero en poder do novio éra,
106:50ca atal éra séu sen;
111:12éra, mas por séu pecado
112:28ca a nav' éra abérta;
114:33ca ja são éra, e que o catasse;
115:63muit' éra que guardass' e
115:205éra, que Déus servía.
117:13mais ca en outro día, tant' éra atrevuda;
119:7Este sobrejoíz éra dũa vila bõa
119:21El, cuidando que peleja éra de verdade,
123:25temendo que éra en mao logar,
125:9O crérigo maiordomo | éra do bispo ben dalí
125:10da cidad' en que morava | el; e éra i outrossí
128Esta é do Córpo de Nóstro Sennor, que un vilão metera en ũa sa colmẽa por haver muito mél e muita cera; e ao catar do mél mostrou-se que éra Santa María con séu fill' en braço.
128:5a un vilão que éra | d' abellas cobiiçoso,
128:32nunca foi.” Entôn o préste, | com' éra de bõa vida,
129:3Dest' a un hóme que de Murvédr' éra
131:10ond', éra ben casad' e a séu prazer.
131:11Bon crischão éra el e de bon sen,
131:34e aquesto éra todo séu querer.
132:21mais éra tant' homildoso
132:40éra de como ll' achavan
134:62que seja com' ant' éra e a juntade.”
135:115ron-lle que ll' éra mestér
136:12fillo do Emperador i éra Rei Corrade;
136:30com' ant' éra, ca non quis Déus por sinificança.
137:4a un cavaleiro que éra séu, non allẽo, (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
137:5desta Sennor grorïosa; mas tant' éra chẽo
137:24entendendo que saúde dest' éra dultosa,
141:9que, se nome da Virgen ll' éra ementado,
141:20que bon hóm' éra, e houv' ên gran pïadade
144:19éra como lle fezésse prazer.
145:23senôn esses panos ond' éra vestido.
146:16ca el éra mantẽedor
146:74são, que ll' éra mui mestér.
149Como un préste aleimán dultava do Sagramento do Córpo de Déus e rogou a Santa María que lle mostrasse ende a verdade; e Santa María assí o fez porque éra de bõa vida.
149:26E macar éra béla, | foi-ll' a el espantosa,
151Esta é dun crérigo que honrrava as eigrejas de Santa María e guardava os sábados, pero que éra luxurïoso.
151:23e connoceu séu pecado | e fezo-se lógo monge | dun mõesteiro que éra
152Como ũu bon cavaleiro d' armas, pero que éra luxurïoso, dezía sempr' “Ave María”, e Santa María o fez ên partir per sa demostrança.
152:4que apóst' e fremos' éra | e ardid' e bon guerreiro;
152:5mas éra luxurïoso | e soberv' e torticeiro,
152:20e preguntou-lle quen éra. | Diss' ela: “Dar-ch-ei recado:
153:10atant' éra de mal sen,
154:5que, porque perdía muito, | éra contra Déus sannoso,
154:27Mais depois que entenderon | que esto assí non éra
156:21E o que mais grave ll' éra,
157:10i de bon queijo rezente, | ca est' éra en verão.
158:4bõo d' armas e de mannas | e en servir un ric-hóme | cuj' éra, mui verdadeiro;
158:7en tal que o espeitassen. | Mas aquel sennor cuj' éra | sobr' el mentes non parava;
161:6en que éra figurada | mui ben a sa Majestade. (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
161:8e pero grande non éra, | daquesta se governava
164:4que i éra gran miragre, | porque sempre servidor
165:5a un soldán poderoso, | porque éra mui crüél
166Esta é como Santa María guareceu un hóme que éra tolleito do córpo e dos nembros, na sa eigreja en Salas.
168Esta é dun miragre que fez Santa María de Salas por ũa mollér de Lérida que lle morreron séus fillos, e o postremeiro ressucitou-llo Santa María, que havía tres días que éra mórto.
169:15deles éra oída, | e sempre d' oqueijôn
169:23éra que o fezésse, | depois per nulla ren,
169:31que n' Arraixaca éra; | e macar consentir
169:36me foi, ca éra toda | de nóvo pintadilla.
173:7Est' hóme d' Aragôn éra, | e havía tan gran mal
173:8de pédra, que en gran coita | éra con ela mortal;
173:18ment' éra come castanna, | esto de cérto sabiades.
174:18que disséra lle parcisse, | ca el éra séu sergente.
175:10Pois que Madr' éra de Cristo, | que é Déus en Trĩidade.
175:15O herége, que muit' éra | chẽo de mal e d' engano
175:27Tan tóste que o acharon, | o herége que séu éra
176Esta é do cativo de Maiorgas que sacou Santa María quand' éra de mouros.
178:5éra; e poi-lo oírdes, | haveredes ên sabor
179Como ũa mollér que éra contreita de todo o córpo se fez levar a Santa María de Salas e foi lógo guarida.
179:11que éra toda tolleita
179:23éra. E pois na eigreja
181:5a un rei que éra ende | sennor, que perigoosa (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
181:9éra per un grande río | que Morabe é chamado
181:24que, pero gran poder éra, | lógo todos se venceron,
182:26que feit' éra a data,
183Esta é dun miragre que mostrou Santa María en Faarôn quando éra de mouros.
184:8u ũa mollér morava | que éra prenn' ameúde
184:13Ela con pavor daquesto, | e de que éra prennada
185:12que do castél' alcaid' éra; | mas o traedor, que fez?
186:7Aquesta dona casada éra ben
186:49outrossí o mouro, que éra ben tan
188:19A madre, que ben cuidava | que éra doente mal
188:20e que o põer da mão | éra ben come sinal
191:4a ũa mollér que éra | dun castélo que chamado
191:7O alcaide do castélo | éra un póbr' escudeiro
192:29Aqueste mour' éra
192:32ment' éra encréu;
192:45que éra 'nganosa
193:32ca tiínnan que mórt' éra; | mais pois lo ben connoceron
194:14ca en fazer maos feitos | non vos éra vagaroso;
194:38que come azes paradas | éra séu nom' espantoso.
195:21mente garçôn éra;
195:75éra ben na mente.
196:14éra, e ant' os gentíis | a guardavan asconduda-
196:30éra ou d' algũa gente | aorada e creúda.
201:8que éra de gran guisa | e apósta e béla
201:33e comeu-a tan tóste; | mas non éra tamanna
202:7El ũa prosa fazía | que éra feita mui ben,
202:15Ca ela éra ben feita | de sa loor e de Déus
202:20a rima que lle minguava, | que éra de tal razôn
203:6a ũa súa amiga | que éra santa mollér.
204:5que éra mui leterado, | e por aquest' entendeu
204:11Ca el éra tan coitado | que non havía en si
204:29e viu com' éra ongido, | e déu-lle graças porên
205:14e éra i Don Afonsso | Têlez, ric-hóme preçado,
205:21foi o póblo que dentr' éra; | e pois que se viu vençudo,
205:39e quando viron a torre | que éra toda cavada
206Como o Papa Leôn cortou sa mão, porque éra tentado d' amor dũa mollér que lla beijara, e pois sãó-o Santa María.
206:6porque en Santa María | éra todo séu cuidar.
206:7Porque éra Padre Santo, | o dïabo traballou
208:5de com' éra Déus e hóme, | esto non é de negar,
208:17e tod' enteiro com' éra | ena boca o levou;
209:16que éu ben cuidava que éra mortal,
212:39E tornando-s' a sa casa, | teve que éra mellor
213:11Aquest' hóm' éra casado | con mollér que el cuidava
213:12que éra bõa e salva; | mais en séu cuidar errava,
213:14e porên quando podía | éra-lle mui torticeira.
213:30que de quanto ll' apõían, | pois que non éra certeira
213:68cuidando que éra mórto, | muito por ele carpiron;
214:12e un deles éra ric', o | outro non havía nada
215:42de vertud' en ela éra, | e foi da agua sacada.
215:43E tan tóste a levaron | u' Rei de Grãada éra,
215:52u el Rei éra, e déron-ll' | a omagen da Reínna,
216:7Ela dun bon cavaleiro | mui rico éra mollér,
216:8que perdera quant' havía, | e éra-lle mui mestér
216:20ca éra día da Virgen, | a que quería servir
216:29éra se non essa dona, | e disso: “E ja sazôn
216:44e foi-s' u sa mollér éra | e contou-lle quanto viu,
218Esta é como Santa María guareceu en Vila-Sirga un hóme bõo d' Alemanna que éra contreito.
218:31ca tevéron que éra | logar pera leixá-lo
219Esta é como Santa María fez tornar negra ũa figura do démo que éra entallada en mármor blanco, porque siía cabo da sa imagen que éra entallada en aquel mármor meesmo.
219:19Mas porque o mármor éra | branco, sen haver sinal,
221Como Santa María guareceu en Onna al rei Don Fernando, quand' éra meninno, dũa grand' enfermidade que havía.
221:8éra moço pequeninno | o mui bon Rei Don Fernando,
221:11Este menínn' en Castéla | con Rei Don Alfonsso éra,
221:14E ar éra i sa madre, | a que muit' ende prazía,
221:15e sa avóa i éra, | filla del Rei d' Ingratérra,
224:17almoxerife del Rei | éra el, e confïava
224:26juntado de sũu assí | que non éra de costura. (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
224:37ũa légua do logar | u éra Santa María
225:10e porque a ben cantava, | éra ên mui desejoso
228:24deste múu que ant' éra | d' ambo-los pées tolleito,
231:32éra ên muit' aficado,
232:7En Trevinn' un cavaleiro | foi que éra caçador,
232:9que éra fremos' e bõo, | demais éra sabedor
232:11Des i éra mui fremoso | e ar sabía voar
233:7El muit' homezïad' éra | e sempr' após el andavan
233:29ant' a pórta da eigreja, | que éra en un recóste,
233:30e tod' aquel logar chẽo | éra d' hómees armados
234Esta é como Santa María de Vila-Sirga fez oír e falar un moço que éra sordo e mudo, porque teve vigía ũa noit' ant' o séu altar.
234:9falar ũa vez un mudo | que éra sord' outrossí,
234:11Este moço de Saldanna | éra, per com' apres' hei,
234:13que tiínn' aquela térra, | ca ric-hóm' éra del Rei,
235:33o Papa que entôn éra, | foi tan mal adoecer
235:37que sen duvida mórt' éra; | mas ben o per guareceu
235:68e u cuidavan que mórto | éra, foi-se dessa vez
235:75E ar foi-o conortando, | ca maltreit' éra assaz,
237:16muit' en séu córp' abaldõar; | est' éra connoçudo.
237:25Mais aquel día que saír | havía sábad' éra,
238:19E dezía que non éra | Déus nada neno séu ben,
241Esta é como un meninno que éra esposado con ũa meninna caeu de cima dũa muit' alta pena en fondo, e quebrou per todo o córpo e morreu. E sa madre começó-o de pedir a Santa María, e déu-llo viv' e são, e ontr' o moço e sa esposa meteron-s' en orden.
242:11Est' éra mui bon maestre | de pédra põer con cal, (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
242:20o teve, macar gróss' éra, | que sól non caeu per ren;
245Como Santa María tirou un hóme de prijôn e o fez passar un río que éra mui fondo, e non se mollou.
245:14aquel que mẽos roubava, | entr' eles éra peor.
245:37e o córpo con feridas | ja chus negr' éra ca pez,
245:84cuidaron entôn que éra | e entrara per algur;
247:10a madr' éra mui coitada | e o padre mui coitado.
248:29e a gente que i éra | loaron de coraçôn
249:15El maestr' éra de pédra, | e lavrava ben assaz
251:8casad' éra, mas fillos | non podía per ren
251:12mui prét' éra sa madre | levou-a, com' oí.
251:60que dalí mui prét' éra, | a madre e os séus
251:67O Papa, que sant' hóme | éra, respôs-lles: “Cras
251:84éra, loou porende | o gran Déus d' Irraél
253:30por aquel que logar éra; | e disse-ll' entôn un frade:
253:48nono tirou da igreja, | pero éra bon crischão,
253:60E per aquel entenderon | que o hóme bõo éra
254:10andaron riba dun río, | ca éra logar viçoso,
256:4e pero éra meninno, | membra-me que foi assí,
256:15E por que esto dizían | non éra mui sen razôn,
256:19Mas la Reínna, que sérva | éra da que pód' e val,
262Como Santa María guareceu no Poi ũa mollér que éra sorda e muda.
262:32detrás lo altar u éra, | e contou-lles como viu
263Como Santa María apareceu a un hóme que éra tolleito de todo-los nembros e disse-lle que se fezésse levar a sa igreja e sería lógo são.
263:13E deste mal tan cuitado | éra que sól se volver
264:19Esta omagen éra | en távoa pintada
264:28do mar un cavaleiro | que éra mui creente
265:44que éra en Roma; e íano i
266:16mui gran gente que i éra, | conteceu assí entôn
266:23Mas a Virgen grorïosa, | cujo éra o lavor,
267:14e ena servir sempr' éra séu cuidado.
267:18de lla aduzer éra muit' entregado.
267:64ca tornou o mar mansso de qual ant' éra.
268:8éra natural, havía | na Virgen gran confïança;
269Como un menino que éra sordo e mudo resuscitó-o Santa María per rógo de sa madre do menino e fez-lle cobrar o falar e o oír.
269:15O fillo, que éra mudo, | per sinas lle preguntou
270:26éra, disse que Crístus | havería onçôn.
271:6dũa nave que i éra | del Rei, sennor d' Alenquér.
271:8no río que estreit' éra, | e non podía pois d' i
271:28ajuda pera un cález | do haver que éra séu;
272:12tan muit' havía errado | e éra tan pecadriz
272:35ant' a mollér e rogou-lle | que muito ll' éra mestér
273:11E os panos con que éra | ende o altar cobérto
273:13e per cima da eigreja | éra o teito cobérto;
274:17que Santa María éra | e lógo a connoceu.
274:19que ademais éra béla | e de mui rico lavor,
274:20senôn que éra mui curta | come d' algũa pastor
277:15Sábad' éra aquel día | quand' a comer s' assentavan
278Como ũa bõa dona de França, que éra céga, vẽo a Vila-Sirga e teve i vigía, e foi lógo guarida e cobrou séu lume. E ela indo-se pera sa térra, achou un cégo que ía en romaría a Santïago, e ela consellou-lle que fosse per Vila-Sirga e guarecería.
281:7El non éra de mal siso | nen deserrado en al,
281:16e aquel éra o démo, | e assí o cometeu:
282:10que na cidade morava | e éra ên natural.
282:19coidando que mórto éra, | e foron polo fillar.
282:22se éra ja que ferido | ou se se sentía mal.
283:53que tolleit' éra e se viu
284:8e todos ben cuidavan | que mórt' éra sen al;
284:20prestar non lle podían, | e tal éra séu sen,
285:5que, per com' éu aprendí, éra de mui bon semellar
285:11Sen tod' esto de linnage muit' alt' éra, e mellor
285:20quería, que éra menínn' e apóst' e fremoso.
285:23que non éra día
285:38chorand' ant' ũa sa omagen que éra mui béla,
286:25que mataron a téu Fillo, | que éra hóme e Déus
287:7Aquesta casada éra | con un hóme que peor
287:31cuidando que éra mórta, | e foi da barca decer
288:5que de lle fazer serviço | sempr' éra muit' aguçoso,
288:6e éra de bõa vid' e | quite de toda sandece.
288:29e se ben costumad' éra, | outros costumes mellores
291:17da prijôn que éra fórte. | E ele jazendo tal,
294:34mui mais ca ante non éra | de todas aquelas gentes.
296:14pedía que lle désse, | ca ll' éra mui mestér,
299:16nen éra ben espérto nen dormía;
301:11Quando soube que julgado | éra que lle déssen mórte,
305:7Esto foi dũa mesquinna | mollér que pecador éra,
305:18Mas atán muit' éra póbre | que pidía as rações;
306:9dũa omagen que éra | da Virgen, com' aprendí,
306:19E tan bon maestre éra | o pintor que a pintou,
308:30éra come de poomba, | muito-las foron catar.
309:5eno tempo que ja éra | tornada en creschandade,
309:12éra o póbro de Roma | todo atán muit' amigo
309:15E porque en todo Roma | non éra entôn eigreja
309:33que de Déus aquesto éra, | foi chorand' e non riíndo
309:50éra, en que hoj' é feit' a | eigreja da Virgen Madre.
311:32des i que o soterrassen, | ca tal éra come pez
311:43que me livrou de sas mãos | u éra en poder séu;
312:11Esto foi dun cavaleiro | que apóst' e fremos' éra
312:50éra muit' ende a donzéla | e el muito sen mesura. (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
313:16pelo mar en gran tormenta, | e quanta gent' éra i
313:18a nav' éra ja quebrada. | Des i o mar a crecer
313:29mais un crérigo que éra | i, pois viu a coita tal
314:7que ũa dona i éra | que muito de coraçôn
314:12porên foi veer sa fonte | que éra end' a mellor
315:25porque cuidou que éra | mórto per sa ventura
315:27E cuidando que éra | de poçonna aquel feito
315:44com' éra tod' inchado; | maïs non lle sentiron (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
316:13e éra daquela vila | dũa eigreja prïor,
316:15E demais, sen tod' aquesto, | mui privad' éra del Rei
317:39E com' éra atrevudo e sandeu,
318:12mostrav' acá aa gente, | mais non éra assí, non;
318:14en com' éra de mal chẽo | vos direi, se vos prouguér.
319:26fazían por ela, tant' éra queixosa.
319:30séu padr' éra 'n coita, sa madre chorosa
319:47Tanto que a moça que éra doente
319:52tal que se sentía que ben sãa éra.
321:7Esta de Córdova éra | natural, e padecía
322:15Ca el gran comedor éra | e metía os bocados
322:32que todos cuidaron lógo | que éra chegard' a mórte.
323:11Alí éra un bon hóme | que un fillinno havía
323:35E achou séu fillo vivo | e preguntou-lle que éra,
323:41Quand' est' oiu o bon hóme, | com' éra mui sen engano,
324:11Esta éra tan fremosa | e de tan bõa façôn,
325:14éra, se lle non valvésse | a Virgen Santa María.
325:15Aquesta natural éra | do gran reino de Sevilla,
326:33éra jostiça, e pois sabedor
327:11Pouco mais ca ũa vara | o pan' éra, com' oí,
327:12e éra mui ben teçudo | e mui delgad' outrossí;
328:51Ond' el Rei en mui gran coita | éra daquesto, sen falla,
331:13en com' éra fremosinno, | e mil vezes lo beijava
331:18e contar-vos de com' éra | grande, muito mi avorrece. (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
332:20muita na eigreja toda, | e éra mestér assí
332:47Lógu' entôn a abadessa, | que éra bõa mollér,
333:9en un mesquinno que éra | de todos nembros contreito
334:35E atal mórto com' éra | levárono ben assí
335:14que rico e avondado | éra d' haver e d' herdade.
335:15E pero que gentil éra | e que en Déus non criía,
336Esta é como un cavaleiro que éra mui luxurïoso, per rógo que fezo a Santa María, houve cambïada a natura que nunca pois catou por tal preito.
336:15Este cavaleiro éra | grand' e apóst' e fremoso,
336:18éra que mais non podía | seer, per quant' aprendemos.
336:20quedava-ll' aquela coita | e éra de bõa vida;
338Como Santa María guareceu na cidade de Évora ũu hóme que éra cégo.
341:12e muitas vezes maltreita | éra del e mal ferida;
341:57e o logar que esquivo | éra, tornou-se-lle chão,
345:20muito, que dentro jazía, | e Don Nun' éra chamado,
345:56que mais seer non podía, | pero éra pequeninno;
345:80houvéron que o alcáçar | de Xerez éra perdudo
346:11Aquesta mollér manceba | éra e grand' e fremosa,
347Esta é como Santa María de Tudía resorgiu ũu meninno que éra mórto de quatro días.
347:7Eno reino de Sevilla | ũa mollér bõa éra,
349:13que a quantos la viían | éra atán gracïosa
349:25houv' a omagen vertude | quando ll' éra ementada
351:19E pero que ben comían, | non tiínnan que éra ren, (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
352:7Aquest' a un cavaleiro | conteceu que vassal' éra
352:29éra, e o biqu' inchado | muito e o cólo tórto,
353:29com' éra mui fremosinno, | e cató-o e rïiu,
355:57e a entrante da vila | ond' ele natural éra,
357:19assí que o rostro todo | e a boca com' ant' éra
358:19Pois maestr' Alí viu esto, | empéro que x' éra mouro,
358:30éra porque non havía | ant' u fosse defenduda.
359:9e éra mui bõo vizinno | a quantos moravan i
359:10a San Salvador, ond' éra | chamada a colaçôn.
359:12chamavan, e ao outro | Pedro, que éra mẽor.
359:33que Domingo éra vẽudo | a sa casa, e se ir (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
361:14éra dela, e porende | a mandou alí põer.
361:23Demais éra tan ben feita | e de tan hômil faiçôn,
362:20as fillou lógo correndo | un que éra i daián
362:28u aquel ourívez éra | cégo; e pois foi oír
362:29da arca com' éra feita, | disso lógo sen falir:
363:3Un trobador en Gasconna éra, e trobava
363:7El Con Simôn éra conde rico e poderoso (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
364:14ca o logar éra fondo | muit' e a cóva escura.
365Esta tricentésima e sesagésima quinta é como Santa María tirou de dulta un frade noviço que dizía que a alma non éra nada, no mõesteiro de Fontefría en Narbona.
365:5que éra dun mõesteiro | que chaman de Fontefría,
365:9que alma nada non éra | senôn vento que passava
365:11tiínna de tod' en todo | aquesto que assí éra.
366:4avẽo ja en Sevilla | eno tempo que i éra
366:36que éra o que perderan, | e en el mentes meteron,
366:39éran de connoscer aves, | que doral éra ben viron.
369:13Un alcaid' éra na vila, | de mal talán e sannudo, | soberv' e cobiiçoso,
369:14que per el nïún dereito | nunca ben éra juïgado; | demais éra orgulloso (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
369:46de que o vinqu' éra d' ouro, | mui ben feito e fremoso, | e a pédr' éra vermella;
369:97Entonce toda a gente | que i éra assũada | déron mui grandes loores
371:28mais ũa mollér i éra | e chamou, segund' oí,
371:33de peitos; e macar éra | mui pesado, tornou tan
372:28sa mollér e que éra | ja guarida mui ben
374:13éra, lógo mantenente | se tevéron por culpados,
375:27Este escrivan del Rei éra, (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
376:12Don Manüél con el éra, | que o amava de chão;
376:18que dun jaspís mui riqu' éra, | pédra nóbre connosçuda,
376:33achou aquela sortella | e viu ben que súa éra
377:9e el Rei, cuj' hóm' el éra, | por amor da precïosa
377:26ca séu amig' o outr' éra | que a meadad' havía.
378:22que éra mui ben casada | con un hóme mercador.
379:22en cujo termino éra, | come hómees malfeitores.
381:19Sa madre, pois viu que mórto | éra, ũa gran vóz déu
382:10que de dar tẽudo ll' éra, | mais dizía-lle de non.
382:22éra Sevilla mui cara | de tod' a essa sazôn,
382:28porque ele o crïara | e éra séu natural
383:10ía essa mollér bõa, | e en est' éra sa cura.
383:29a aquel cuja nav' éra | que as levass', e punnaron
384:7Este mui bon clérigu' éra | e mui de grado liía (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
384:11A primeira éra ouro, | coor rica e fremosa
384:13e a outra d' azur éra, | coor mui maravillosa
384:20da Virgen Santa María, | de que éra muit' amigo,
384:24dũa grand' enfermidade, | de que éra en possente;
384:42segund' estableçud' éra | polos séus santos doctores.
385:23Mais ante celorgïãos | mostrou com' éra maltreito,
386:31Mais sábado aquel día | éra, e muitos cuidavan
389:12por un meninno que éra | mui mal doent' en verdade,
392:11Est' hóm' éra pastorinno | entôn, e barvas pungentes,
392:19que lle disse se verdade | éra o que querelava
398:5serían, ca pastor éra | bõo e que séus gãados
404:21e en aquesto éra tan leal,
404:50neno rostro qual éra estremar.
404:80dormir, sãou do mal ond' éra fól,
408:11Este de que vos éu falo | éra fidalgu' escudeiro,
411:9com' éra de gran guisa, | e dos Reis ar contaron
411:18pera si, a terceira | ao templ' éra dada.
411:22muit' end' ele; mas ela | éra ên mais coitada,
411:41de que éra sen fillos | de Joaquín, chorando,
411:48a Joaquín, que éra | metudo no meógo
411:51El, cuidando que éra | hóme, respôs-ll' atanto:
413:7ond' ela foi prenne. Mas como x' ant' éra
414:34que dos céos, u éra sa morada,
419:86e por saber quen éra, | lógo lles preguntou.
419:96ant' éra mui ben feita | e d' óbra mui sotil.
420:30que ficou como x' éra | ant' e non foi danada;
424:11com' éra Déus Rei; e porên
424:22com' éra hóm' e Rei e Déus;