| A:8 | lle fez Déus, com' aprendí, |
| A:22 | que éste Madre de Déus, |
| B:10 | confïand' en Déus, ond' o saber ven; |
| 1:3 | en que Déus quis carne fillar |
| 1:15 | Virgen, de Déus amada: |
| 1:33 | loor a Déus foron cantar |
| 1:63 | a graça que Déus envïar |
| 1:67 | fez Déus, e enssinada, |
| 1:71 | E, par Déus, non é de calar |
| 2:47 | disse: “Par Déus, muit eanno |
| 2:53 | ca Déus del se vingaría.” |
| 3:6 | Déus o pecado d' Adán |
| 3:19 | e fez-ll' en Déus descreer, |
| 3:31 | u viu da Madre de Déus |
| 4:75 | Déus, séu fill', e sen falir |
| 5:6 | Santa María, a Madre de Déus, ond' este cantar fiz, |
| 5:13 | e servidor de Déus e de sa lei amador, |
| 5:17 | mas por servir Déus o Emperador, com' hóme de bon sen, |
| 5:66 | “Par Déus”, diss' el Conde, “aqueste rógo farei volontér, |
| 5:99 | Os marinneiros disséron entôn: “Pois est' a Déus non praz, |
| 5:108 | mas en dormindo a Madre de Déus direi-vos que lle fez: |
| 5:114 | “Madre de Déus, bẽeitos son os que en ti fïúza han, |
| 5:117 | Dizend' aquesto, a Emperadriz, muit' amiga de Déus, |
| 5:144 | E pois foi feito, o Emperador diss': “Ai Déus, que será? |
| 5:148 | en vós saberdes que soon essa, par Déus de véra cruz, |
| 7:38 | a Madre de Déus rogar |
| 7:49 | começou Déus a loar |
| 7:52 | dizendo: “Se Déus m' ampar, |
| 8:13 | O lais que ele cantava | éra da Madre de Déus, |
| 9:38 | u Déus por nós mórte | ena cruz prendera, |
| 9:49 | e como non lévas, | asse Déus te valla, |
| 9:75 | que Déus o quería |
| 9:95 | que Déus prendería |
| 9:99 | bõa será esta, | asse Déus m' ajude, |
| 9:145 | e Déus tiraría |
| 11:13 | por a Déus perder, |
| 11:84 | démo; mas a Déus prazía, |
| 12:5 | eno día que a Déus foi corõar, |
| 12:11 | E a vóz, come chorando, | dizía: “Ai Déus, ai Déus, |
| 13:10 | mas a Virgen, de Déus Madre, | lógu' entôn del se nembrou. |
| 14:1 | Par Déus, muit' é gran razôn |
| 14:3 | E muit' é cousa guisada | de poder muito con Déus |
| 14:17 | mas defendeu-llo San Pedro, | e a Déus por el rogou |
| 14:19 | Pois que San Pédr' esto disse | a Déus, respôs-ll' el assí: |
| 14:25 | e rogaron polo frade | a Déus; mas el recodiu |
| 14:35 | U Déus por Santa María | este rógo foi fazer, |
| 14:38 | se non por Santa María, | a que Déus lo déu en don. |
| 15:26 | que Déus é, te salv', Emperador.” |
| 15:38 | por Déus, con que possamos viver. |
| 15:56 | Déus tio demande, que pód' e val; |
| 15:62 | de Jüião, e disse: “Por Déus |
| 15:114 | séu sonn', e déu a Déus ên loor. |
| 15:128 | por Déus que o mund' en poder ten, |
| 16:5 | a Madre de Déus, que non quiso leixar perder |
| 16:26 | que a Déus rogasse que lla fezésse gãar. |
| 16:55 | O cavaleiro disse: “Sennor, Madre de Déus, |
| 17:6 | de Roma a Virgen de Déus amada. |
| 17:9 | amou a Madre de Déus; mas entôn |
| 18:51 | a Madre de Déus lavrar |
| 18:56 | de Déus, saíron |
| 19:2 | cona que de Déus é Madre e Filla. |
| 19:18 | ca Déus os trillou, o que os maos trilla. |
| 21:3 | Na que Déus séu Sant' Esperit' envïou, |
| 22:1 | Mui gran poder há a Madre de Déus |
| 23:1 | Como Déus fez vinno d' agua ant' Arquetecrinno, |
| 23:6 | Déus poséra, que quis dela seer séu vezinno. |
| 24:1 | Madre de Déus, non pód' errar | quen en ti há fïança. |
| 24:30 | Mas cras, asse Déus vos perdôn, |
| 24:41 | u fez Déus demostrança. |
| 25:2 | o que à Madre de Déus fía. |
| 25:82 | houv', e diss': “Ai, Déus, tu o guía.” |
| 25:98 | ben léu a mi Déus la daría.” |
| 25:141 | de Déus, se esta paga fiz, |
| 25:147 | Entôn diss' a Madre de Déus, |
| 25:161 | como Déus verría nacer |
| 26:4 | quen Déus troux' en séu córp' e de séu peito |
| 26:60 | e, se Déus m' ampar, |
| 26:67 | ante Déus, pois con sas mãos |
| 26:83 | de que foi pois Déus servido; |
| 27:7 | Porend' un miragre a Madre de Déus |
| 27:43 | Os judéus disséron: “Pois que a Déus praz |
| 28:28 | se Déus m' ajud' e parca, |
| 28:69 | que Déus por sa Madre fez |
| 28:85 | viu lóg' a Madre de Déus, |
| 28:121 | o reino, se Déus m' ampar, |
| 29:9 | da Madre de Déus, assí |
| 29:12 | foron, se Déus me perdôn, |
| 29:23 | Déus x' as quise figurar |
| 30 | Esta é de loor de Santa María, de como Déus non lle póde dizer de non do que lle rogar, nen ela a nós. |
| 30:1 | Muito valvéra mais, se Déus m' ampar, |
| 30:3 | se nos non désse Déus a que rogar |
| 30:22 | póde, se Déus m' ajude, |
| 31:1 | Tanto, se Déus me perdôn, |
| 33:55 | e disse: “Se Déus m' ampar, |
| 34:5 | a Virgen, Madre de Déus, por dar entendimento |
| 34:28 | fez i a Madre de Déus, que d' óio semellança |
| 35:4 | ca o ben que nós havemos, | Déus por ela no-lo déu. |
| 35:28 | u fez Déus muitos miragres | per elas; e foi assí |
| 35:56 | e o que tiínn' a arca | da Virgen, Madre de Déus, |
| 35:58 | de Santa María somos, | a de que Déus quis nacer, |
| 35:100 | u leixaran as relicas, | e disséron: “Pois Déus quér |
| 35:104 | de vos nembrar das relicas | da Virgen que con Déus sé, |
| 37:4 | Fremosos miragres faz que en Déus creamos, |
| 38:1 | Pois que Déus quis da Virgen fillo |
| 38:34 | en pédra Déus con sa Madre seer, |
| 38:54 | Déus, que sángui craro fez dessa ferida correr |
| 40 | Esta é de loor de Santa María das maravillas que Déus fez por ela. |
| 40:1 | Déus te salve, grorïosa |
| 40:14 | Déus gran sen mesura |
| 40:21 | Salve-te Déus, ca nos dísti |
| 40:29 | Salve-te Déus, ca tollísti |
| 42:25 | daquela que éu amava, | ca éu ben o jur' a Déus |
| 44:35 | E el entôn muit' a Madre de Déus |
| 45:5 | sobervios' e malcreente, | que sól por Déus un dinneiro |
| 45:44 | ca Déus é mui justiceiro, | e por esto ben sabemos |
| 45:49 | e o que Déus mandar desto, | vós entôn esso fazede; |
| 45:59 | E pois Déus est' houve dito, | un pano branco tomava, |
| 46:34 | que Déus quiséss' encarnar |
| 46:40 | prender Déus nen s' abaxar, |
| 47:6 | per que façamos érro, | porque a Déus perder |
| 48:24 | e con Déus, o vósso Fillo, | que todo póde, põede |
| 49:37 | e chamand' a Madre de Déus, |
| 50:2 | que Déus ena Virgen vẽo carne fillar. |
| 50:7 | Nen d' outra maneira nós non viramos Déus, |
| 50:11 | Ca Déus en si meesmo ele mingua non há, |
| 50:19 | Onde come a Déus lle devemos amor |
| 51:1 | A Madre de Déus |
| 52:2 | a Santa María, de que Déus quis nacer. |
| 52:3 | E dest' un miragre, se Déus m' ampar, |
| 52:27 | E desta guisa a Madre de Déus |
| 53:29 | e viu en vijôn a Madre | de Déus, que o foi guarir, |
| 53:34 | que por séu rógo do fógo | os quis Déus todos livrar. |
| 53:35 | E oiu mais que a Virgen | diss' a Déus esta razôn: |
| 55:22 | dizendo: “Por Déus, mia filla, | lógo aa terça sõa.” |
| 56:4 | quis por nós Déus grorïoso. |
| 56:37 | Pera ben de Déus haver, |
| 57:73 | ca Déus non quería. |
| 57:95 | se a Déus prazía. |
| 58:31 | Santa María, que Madr' és de Déus, |
| 58:54 | en leixar Déus por hóme terrẽal. |
| 58:55 | Mais, se Déus quisér, esto non será, |
| 59:13 | sabía, se Déus m' ampar. |
| 59:76 | fazer, mais que non quis Déus |
| 59:86 | est' a Déus foron gracir. |
| 60:4 | o Paraís' e Déus, |
| 60:12 | amor de Déus e ben, |
| 61:6 | que a Madre de Déus móstra noit' e día. |
| 63:4 | que Santa María fez, se Déus m' ampar, |
| 63:51 | ca se vós non fôssedes, juro par Déus |
| 64:28 | mostrou-ll' a omagen da Virgen, Madre de Déus, |
| 65:2 | Déus pola sa Madr' haverá perdõado. |
| 65:70 | por lle seer de Déus pois galardõado.” |
| 65:78 | morreres, morrerás de Déus perdõado.” |
| 65:151 | nen que vos éu leixe, assí Déus m' ajude, |
| 65:154 | e o ben de Déus de que éra deitado.” |
| 65:177 | por amor de Déus, que aos séus non érra |
| 65:191 | E pois que foi mórto, quis Déus que soubéssen |
| 65:197 | mais Déus por el lógo miragres mostrados |
| 65:201 | guardand' o sepulcro; mais Déus verdadeiro |
| 66:15 | ante Déus e todavía |
| 67:9 | que tod' ele por Déus dava | quanto collía en mão, |
| 67:50 | como vos contarei óra; | e por Déus, ben m' ascuitade: |
| 67:67 | E diss' ao hóme bõo: | “Déus vos ama, ben sabiades, |
| 67:74 | per poder de Jesú-Cristo, | que é Déus en Trĩidade.” |
| 69:25 | e entre si disse: “Se Déus me veja, |
| 69:80 | diss' a gran vóz: “Madre de Déus, ajuda |
| 70:22 | de Déus, pois ela nos guía. |
| 71:39 | que, quand' ouço u fala | como Déus foi comigo, |
| 71:41 | que entôn me semella | que Déus Padr' e Amigo |
| 71:52 | e quando deste mundo | quis Déus que se partisse, |
| 72:6 | mal, en que a Déus tanger |
| 72:11 | Déus por sa Madre vingar |
| 72:17 | mente; ca a Déus dẽostou |
| 72:23 | Déus come a fals' encréu |
| 72:43 | disse mal, Déus foi joíz, |
| 73:40 | ollos, acorreu-lle lóg' a Madre de Déus |
| 74:30 | Madre de Déus, que o vẽéss' acorrer. |
| 75:11 | e por Déus nen por sa Madre | non dava sól nen dinneiro, |
| 75:31 | ca de quant' aquí nos dérdes | vos dará Déus por un cento, |
| 75:54 | e disso: “Santa María | Virgen, de Déus Madr' e Filla, |
| 75:99 | e, par Déus, mellor consello | ca o capelán tevéstes, |
| 75:128 | agora a Déus prouguésse | que foss' en póo tornada.” |
| 76:28 | braços da omagen da Virgen, Madre de Déus; |
| 77:1 | Da que Déus mamou o leite do séu peito, |
| 78:41 | oïrei éu toda, por que Déus de peleja |
| 79:39 | foi, séu espírito houve Déus levado |
| 80:2 | de Déus, acórre-nos, Sennor. |
| 80:7 | E pois que contigo é Déus, |
| 80:20 | pois Déus por ti quér perdõar |
| 81:1 | Par Déus, tal sennor muito val |
| 81:5 | que a Déus, séu Fillo Rei, |
| 83:56 | Madre de Déus pïadosa, |
| 84:15 | Porque aquela igreja | éra da Madre de Déus, |
| 84:38 | Diss' entôn o cavaleiro: | “Ai Déus, que maa vijôn!” |
| 85:47 | que rógan polos crischãos que Déus d' ocajões |
| 85:50 | “Estes son méus e de méu Fillo, Déus Jesú-Cristo, |
| 86:2 | a Madre de Déus, se per nós non ficar. |
| 86:15 | De San Migaél, o ángeo de Déus, |
| 86:18 | que Déus llos quisésse por el perdõar. |
| 88:48 | en que Déus quis encarnar, |
| 89:1 | A Madre de Déus honrrada |
| 89:39 | madre de Déus con rógo, |
| 89:44 | Déus, foi delivrada |
| 90:6 | u a Déus concebiste |
| 90:16 | en seer de Déus Madre, |
| 90:28 | en seer de Déus ama, |
| 91:6 | que esta Madre de Déus |
| 91:13 | Déus en eles por vendeita cofojôn |
| 92:5 | foi, que nos fez a Déus veer, |
| 93:14 | quiso Déus que caess' en el mui gran gafeen, |
| 93:19 | aa Madre de Déus, por que quiséss' haver |
| 93:23 | a Déus nen a sa Madre, e sempre rezou |
| 94:35 | “Ai, Madre de Déus”, entôn |
| 94:114 | Déus, lume do día.” |
| 95:32 | déron con el no navío, hoi mais Déus lle valla! |
| 95:50 | e diss': “Amigos, fól éste quen a Déus contralla.” |
| 96:29 | nos dade, por Déus e por sa creença, |
| 96:35 | vós, córp' e tésta, por Déus conjuramos |
| 96:52 | a Déus por mi e me ll' acomendedes, |
| 98:19 | dizendo: “Santa María, | tu, Madre de Déus, |
| 99:4 | aa de que Déus foi nado. |
| 99:16 | u Déus éra aorado, |
| 99:44 | que éra Déus despagado |
| 100:4 | pera Déus e nos guía. |
| 100:17 | ca Déus a ti a |
| 100:23 | u Déus ten | sempre goi' e riso |
| 101:8 | rogar Déus no coraçôn, |
| 103:36 | nunca tan gran maravilla | como Déus por este fez |
| 103:39 | mais d' outra cousa que seja? | Ca, par Déus, gran dereit' é, |
| 104:2 | como quen ao séu Fillo | Déus coida escarnecer. |
| 105:63 | en que caeu fóg' assí Déus me valla, |
| 107:15 | senôn se Déus xe querría! |
| 107:40 | Madre de Déus precïosa, |
| 108:20 | e disso: “Se Déus m' ampar, |
| 108:27 | podo Déus nunca entrar |
| 108:58 | fez Déus como llo pediu |
| 108:61 | fez Déus o deant' atrás, |
| 109:2 | ant' a Virgen que a Déus foi parir. |
| 109:4 | ant' a de que Déus quiso nacer; |
| 109:27 | Un judéu os conjurou por Déus |
| 110:4 | a que fez porque Déus a sa carne sagrada |
| 111:17 | as hóras da que Déus nado |
| 113:9 | Esta caeu en tal guisa, | se a Déus leixasse vĩir, |
| 113:11 | mais Déus non quis esto sofrer |
| 113:17 | Mai-los monges, que cantavan | a missa da Madre de Déus, |
| 113:22 | o penedo que caera, | que Déus fezéra desvïar; |
| 113:23 | E começaron Déus ⌧ beinzer |
| 113:26 | Déus, sa Madre grorïosa, | vêeno quantos que i van |
| 115:38 | servindo Déus volontér |
| 115:75 | que a Déus pesaría. |
| 115:85 | hóra de Déus desvía.” |
| 115:151 | bõo, se Déus me parca. |
| 115:185 | como llas Déus envía. |
| 115:205 | éra, que Déus servía. |
| 115:216 | E o ángeo de Déus |
| 115:281 | diss': “Ai, Déus, consentistes |
| 116:57 | con Déus, cujos miragres |
| 117:16 | que por sa Madre Déus dela fillou, fez-ll' as mãos |
| 118:2 | fillos aquela que Madr' é de Déus. |
| 119:24 | dizendo: “Por Déus, varões, non seja, non seja!” |
| 119:49 | que lógo sen estardança pera Déus sa ida |
| 119:57 | e u quis Déus que ll' a alma do córpo saísse, |
| 120:3 | Ca sen ela Déus non haverán |
| 120:5 | neno ben de Déus connocerán; |
| 121:31 | “Tornemo-nos daquí lógo, | pois esto non praz a Déus |
| 122:33 | da sa omagen da Madre de Déus.” |
| 123:28 | nos saber Déus faça u este fez ir.” |
| 123:29 | Porend' a dous frades o fez Déus vĩir |
| 124:26 | E non morreu por tod' esto, | dizendo: “Por Déus, acá |
| 124:32 | e de como nós creemos, | Déus sa alma recebeu. |
| 125:12 | que a Virgen, de Déus Madre, | mui de coraçôn servía. |
| 125:69 | E u estava rezando, | pareceu-ll' a Madre de Déus |
| 125:79 | como non pérças ta alma; | e senôn, Déus se vingará |
| 126:14 | ca Déus non llo quería consentir |
| 126:18 | de qual vos guarde Déus, se por ben vir. |
| 127:12 | E a Virgen, de Déus Madre, | que aos coitados val, |
| 127:18 | aa eigreja daquela | en que Déus foi encarnar. |
| 128:20 | e pois houve na colmẽa | de Déus o córp' ensserrado, |
| 128:29 | pod' ir se foi muit' aginna | e disse “Por Déus lo santo”, |
| 128:52 | mui sãa e mui fremosa, | como x' a Déus guardar quiso |
| 129:24 | Madre de Déus, Reínna poderosa, |
| 131:5 | a Madre de Déus, por un emperador; |
| 131:13 | por esto fez a ambos Déus atal ben |
| 131:29 | a Madre de Déus, e sempre dessa vez |
| 131:63 | E quando o viron, déron end' a Déus |
| 132:142 | lla levou u Déus siía. |
| 133:2 | vivê-la Virgen de que naceu Déus. |
| 134:19 | dizendo: “Madre de Déus, en nós parade |
| 134:55 | mais la Madre de Déus lle diss': “Acordade, |
| 134:68 | foi Madre do que é Déus en Trĩidade. |
| 135:26 | foi pela Madre de Déus, |
| 135:60 | por haver a Déus pagado.” |
| 135:107 | dizend': “Ai, Déus que en cruz |
| 136:26 | desta guisa a sa Madre quis Déus dar vingança. |
| 136:30 | com' ant' éra, ca non quis Déus por sinificança. |
| 137:11 | assí que nunca ja parte Déus en el houvésse |
| 138:12 | feitos e de como foi Madre de Déus; |
| 139:11 | Madre de Déus, maravillos' e féro |
| 139:18 | u Déus dar quiso |
| 139:56 | a Déus vïaz. |
| 141:4 | e depois Paraíso, assí Déus m' ajude, |
| 142:42 | sempre con Déus e de nós non destên.” |
| 143:2 | a Déus por Santa María, |
| 143:15 | foi como Déus quis por nos remiír |
| 143:22 | est' a Déus e a sa Madre servir |
| 143:27 | querrá a Virgen que Déus foi parir, |
| 145:21 | por amor da Virgen de que Déus foi nado, |
| 145:45 | e cantand' a missa, diz: “Se Déus me parca, |
| 146:46 | por ir aa Madre de Déus, |
| 146:72 | que Déus dar-ll-ía como quér |
| 146:82 | porend' a Déus, téu Fill', u sé |
| 146:96 | Madre de Déus Emanüél, |
| 148:12 | que enas lides tragen, | per que os Déus de dano |
| 149 | Como un préste aleimán dultava do Sagramento do Córpo de Déus e rogou a Santa María que lle mostrasse ende a verdade; e Santa María assí o fez porque éra de bõa vida. |
| 149:6 | a Hóstïa ser carne, | pois que Déus quis a nóssa |
| 149:24 | viu a que de Déus Madre | foi per sa gran cordura, |
| 149:46 | esto quér Déus que seja | polo hóme mesquinno, |
| 150:1 | A que Déus ama, amar devemos; |
| 150:2 | a que Déus preça e nós precemos, |
| 150:3 | a que Déus honrra, nós muit' honrremos; |
| 151:1 | Sempr' a Virgen, de Déus Madre, | busca vías e carreiras |
| 151:3 | Dest' un fremoso miragre | vos direi que fez a Virgen, | Madre de Déus grorïosa, |
| 151:28 | e sospeitavan o monge. | Mas a Virgen, de Déus Madre, | o livrou ben daquel preito; |
| 151:32 | aa Virgen, de Déus Madre, | contra el se levantava, | veendo-a essa gente. |
| 154 | Como un tafur tirou con ũa baesta ũa saeta contra o céo con sanna porque perdera, e cuidava que firiría a Déus ou a Santa María. |
| 154:1 | Tan grand' amor há a Virgen | con Déus, séu Fill', e juntança, |
| 154:5 | que, porque perdía muito, | éra contra Déus sannoso, |
| 154:10 | que de Déus e de sa Madre | cuidou a fillar vingança. |
| 154:16 | ou a Déus ou a sa Madre | darei mui gran saetada.” |
| 154:34 | pola Madre de Déus houve | salvament' e perdõança. |
| 155:3 | Du o pecador promete | de seer amigo de Déus |
| 155:34 | que Déus per ren non quería | séus pecados perdõar, |
| 155:46 | Madre de Déus, me fez esto | por me de coita tirar, |
| 155:49 | loou muit' a Virgen santa, | de Déus Madr' e Manüél, |
| 155:54 | porên Déus muito cofonda | quena non quisér loar. |
| 156:19 | nen cantar como cantara | da que Déus quiso nacer |
| 157:1 | Déus por sa Madre castiga | a vegadas ben de chão |
| 158:2 | santa e Virgen María, | tant' é con Déus poderosa. |
| 159:15 | E mandaran nóve póstas | meter, asse Déus m' ampar, |
| 160:5 | pois que Madre de Déus foi ja, |
| 160:6 | Pois Madre de Déus foi ja, |
| 162:22 | e Déus por ela miragres mostrou, |
| 162:46 | E todos déron loor end' a Déus |
| 163:8 | polo gran mal que disséra, | e, par Déus, foi gran dereito; |
| 163:9 | e lógo perdeu a fala, | ca Déus houve del despeito, |
| 165:4 | que mostrou Santa María, | Madre de Déus Manüél, |
| 165:25 | que per nulla ren non creen | que tu és Madre de Déus; |
| 167:13 | mais ela lles diss': “Amigas, | se Déus me de mal defenda, |
| 168:3 | Séu Fillo, Déus e hóm' e Rei, |
| 169:2 | fezo Déus Madr' e Filla, |
| 169:6 | des que mi Déus déu Murça, | e oí outrossí |
| 170:9 | a Déus en carne e nos fez salvar |
| 170:11 | Par Déus, loada mui de coraçôn |
| 171:53 | loores déu, se Déus m' ampar, |
| 174:7 | Como quér que el dissésse | contra Déus muita folía, |
| 174:34 | e dá-nos ben de séu Fillo, | Déus Padre omnipotente. |
| 175:10 | Pois que Madr' éra de Cristo, | que é Déus en Trĩidade. |
| 175:41 | e guarda-m' a Virgen santa, | que con Déus sée no trõo, |
| 177:2 | a que con Déus, que é lume, | sé no céo par a par. |
| 177:3 | Ca pois ela enos céos | sé con Déus e sa Madr' é, |
| 177:19 | que lle séus ollos tornasse, | ca ben fïava por Déus |
| 178:30 | vóz ante Déus dos culpados | e cono démo baralla. |
| 178:34 | loando todos a Virgen, | a que Déus déu avantalla |
| 180:6 | seer loada, ca Déus lle quis dar |
| 180:16 | quis Déus en ela, que todo caudéla. |
| 180:21 | foi tanto Déus, que por ela salvar |
| 180:25 | e crïou Déus, que a crïad' havía, |
| 180:32 | e parría hóm' e Déus, sen dultar, |
| 180:36 | a que séu Fillo Déus ía deitar |
| 180:48 | atal com' esta, ca Déus foi juntar |
| 180:55 | Déus en ela carne d' hóme verría, |
| 180:58 | E lóg' alí dela fez Déus sa céla. |
| 182:1 | Déus, que mui ben barata |
| 184:1 | A Madre de Déus |
| 184:14 | encomendou aa Virgen, | a Madre de Déus honrrada, |
| 185:45 | escabeçá-lo faría. | Diss' el: “Se Déus me perdôn, |
| 185:59 | ontr' as amẽas, dizendo: | “Se tu és Madre de Déus, |
| 186:36 | que desconnoceu Déus e o mund' e prez, |
| 186:64 | contou que a Madre de Déus Manüél |
| 187:8 | aos santos Apóstolos, muit' amigos de Déus; |
| 188:21 | que daquel logar morría; | e quis Déus, non houv' i al, |
| 190:2 | o démo, se Déus m' ampar, |
| 190:22 | pois por nós ante Déus sé |
| 192:14 | Déus, e acabado |
| 193:34 | disséron: “Mal haja gente | que contra Déus tan muit' érra.” |
| 196:22 | ca, par Déus, mellor fegura | lle foi i apareçuda. |
| 196:29 | se tal omagen sabían | d' algún déus, ou fegurado |
| 196:34 | que tal omagen da Virgen | é, que Déus houv' esleúda |
| 197:6 | pelos pecados que fazen, | e o quér Déus endurar, |
| 197:26 | a Terena, mais non quiso | Déus que o fosse comprir; |
| 197:29 | Mais ficad' ant' os gẽollos | e aa Madre de Déus |
| 197:33 | Por rógo da Virgen Madre | Déus sa oraçôn oiu, |
| 199:3 | Ca se Déus sofr' ao démo | que polos nóssos pecados |
| 199:12 | que da Madre de Déus santa | nunca as féstas guardava, |
| 199:14 | e do mal que ll' end' avẽo, | por Déus, oíde, varões: |
| 201:6 | que sempre por nós róga | a Déus a noit' e día. |
| 201:26 | de Déus nen de sa Madre | seer non podería. |
| 202:1 | Muito há Santa María, | Madre de Déus, gran sabor |
| 202:15 | Ca ela éra ben feita | de sa loor e de Déus |
| 202:25 | Déus Padre e o séu Fillo | e o Sant' Espírit' i |
| 203:7 | En servir Déus e os santos | havía mui gran sabor, |
| 204:23 | A cabeça lóg' ungiron | por lle Déus i siso dar, |
| 205:36 | que en servir Déus en mouros | guerrejar se traballava |
| 205:44 | a viron, e con gran dóo | alçaron a Déus as mãos |
| 205:46 | e desto quis Déus que fosse | un gran miragre mostrado. |
| 206:18 | beldade daquesta dona, | que me fez Déus obridar |
| 208 | Como ũu herége de Tolosa meteu o Córpo de Déus na colmẽa e déu-o aas abellas que o comessen. |
| 208:5 | de com' éra Déus e hóme, | esto non é de negar, |
| 208:9 | nen en Déus nen en sa Madre, | ante de chão dizer |
| 209:2 | a Déus quen lle néga o ben que lle faz. |
| 210:3 | “María, Déus é tigo.” |
| 210:5 | aa Virgen bẽeita, | e que Déus prendería |
| 210:10 | que Déus hóme sería | pola grand' homildade |
| 210:13 | en dizer tal mandado | per que Déus s' ensserrasse |
| 210:16 | E esto non fezéra | Déus, se ante non visse |
| 213:47 | madre de Déus Jesú-Cristo, | pero contra el catavan. |
| 213:76 | E que os el perdõasse, | todos por Déus lle pedían |
| 214:3 | Ca se Déus déu aas gentes | jógos pera alegría |
| 214:10 | E porên, se Déus vos valla, | amigos, ben m' ascoitade: |
| 214:22 | Déus que o jógo gãedes, | esta igreja levade.” |
| 215:24 | Mas non quis Déus que ficasse | a omagen escarnida; |
| 216:46 | e dessa hór' adeante | Déus grand' algo lles foi dar. |
| 217:3 | Ca, par Déus, muit' é ousado | o que está en mortal |
| 218:4 | mostrou a Virgen, Madre | de Déus, Rei grorïoso, |
| 218:26 | mas non quis que guarisse | Déus, polos séus pecados. |
| 219:39 | o téu Fillo Jesú-Cristo, | que éste hóme e Déus, |
| 220:13 | e Déus en nós por ela | móstra miragres quantos |
| 221:3 | Ca muito a amar deven, | porque Déus nóssa figura |
| 221:6 | e Rei nome de Déus éste, | ca el reina todavía. |
| 221:9 | que sempre Déus e sa Madre | amou e foi de séu bando, |
| 221:23 | Mais Déus non quér que o hóme | estê sempr' en un estado, |
| 221:28 | diss' ela: “Levá-lo quéro | alô, assí Déus m' ajude, |
| 222:37 | e loaron muit' a Madre | de Déus Padr' omnipotente, |
| 223:6 | un mui bon miragre, assí Déus m' ajude. |
| 223:12 | qu' en Estremoz móra, proug' assí a Déus |
| 224:4 | en haver tal don de Déus | a de que el quis nacença |
| 224:8 | da Virgen a que déu Déus | poder sobr' enfermidades |
| 224:30 | eno que Déus quér fazer | cobraron sa queixadura. |
| 225:5 | que mostrou a Santa Virgen, | de que Déus por nós foi nado, |
| 225:20 | Déus o poçôn da aranna | nen lle no córpo morresse; |
| 226:14 | mais quis Déus por ela gran cousa mostrar. |
| 226:15 | Que día de Pasqua u Déus resorgiu, |
| 226:44 | Déus quis, foron todos a missa oír; |
| 226:51 | a foron porên como Madre de Déus |
| 227:4 | que fez un mui gran miragre | que creo, se Déus m' ajude, |
| 229:8 | hómees muitos da térra | por haver de Déus perdôn; |
| 230:6 | e porend', asse Déus m' ampar: |
| 230:8 | que nos faz o amor de Déus |
| 230:10 | porend', assí Déus me perdôn: |
| 230:12 | e con Déus há tan gran poder |
| 231:4 | Déus, séu Fillo, ll' houve dada, |
| 232:28 | chamando-lle: “Pïadosa | Virgen e Madre de Déus, |
| 233:2 | son con Déus e con sa Madr' e | sempre fazen séus mandados. |
| 233:23 | madre de Déus, son tan muitos | que, se me non perdõares |
| 233:25 | destes que me matar quéren, | par Déus, muitos de pesares |
| 233:33 | mal de Déus e de sa Madre | se i mais fazer provassen, |
| 234:4 | e oír o que for sordo, | mui maior, se Déus m' ampar, |
| 234:5 | é de perdõar pecados; | ca se de Déus non gannar |
| 234:20 | da Virgen Santa María, | de que Déus quiso nacer; |
| 235:6 | e, por Déus, parad' i mentes | e non cuidedes en al. |
| 235:50 | ca Déus lo alçou na cima | e eles baixou no val. |
| 235:54 | ca Déus desfez o séu feito, | com' agua desfaz o sal. |
| 235:56 | que houve pois en Castéla, | u quis o Fillo de Déus |
| 235:60 | os outros pera o démo | foron e, se Déus quisér, |
| 237:7 | loaredes a Madr' entôn | de Déus, se me crevérdes, |
| 237:18 | missa cada sábad' oír | da Madre de Déus ía, |
| 237:34 | con ela, mais disse-ll' assí | ela: “Por Déus te rógo |
| 237:42 | chamou ela: “Madre de Déus, | valla-m' a ta vertude; |
| 237:71 | quanta hás feita contra Déus, | e crei ben que te valla |
| 237:82 | A mia Sennor, Madre de Déus, | faz esto, ben creades, |
| 237:89 | Mais mãefést' haja por Déus, | se ben fazer queredes, |
| 238 | Como Déus se vingou dun jograr tafur que jogava os dados e porque perdera descreeu en Déus e en Santa María. |
| 238:1 | O que viltar quér a Virgen | de que Déus carne fillou, |
| 238:14 | mais el de viltar a Virgen | e Déus sól non s' enfadou. |
| 238:15 | Non quis catar o maldito | como prendeu carne Déus |
| 238:18 | en viltar Santa María, | de que Déus carne fillou. |
| 238:19 | E dezía que non éra | Déus nada neno séu ben, |
| 238:38 | O ben, de Déus e da Virgen | renégu', e aquí me dou |
| 238:42 | Déus fille de ti vingança, | assí como se vingou |
| 238:48 | Déus por si e por sa Madre, | e desto seede fis |
| 239:21 | da Virgen, de que Déus prender |
| 239:32 | Déus con grand' enfermidade. |
| 239:48 | dizendo: “Por Déus, uviade; |
| 239:53 | por Déus gran mentira mortal; |
| 239:54 | e a Déus por mi rogade, |
| 240:13 | quando Déus vee irado seer |
| 240:35 | ena loar, ca Déus non lle fez par; |
| 240:37 | dela, que por nós Déus verrá rogar |
| 241:63 | Déu sa madr' a Déus graças | que lle tan ben comprido |
| 242:4 | ca Déus lle déu tal vertude | que sobre natura é; |
| 244:5 | Jeso-Cristo, Déus e hóme, | que por nos salvar morreu; |
| 244:6 | e por Déus, este miragre | ascuitade-o mui ben. |
| 244:17 | na igreja que vos dixe | e a Déus s' acomendar |
| 245:3 | Ca pola nóssa saúde | prendeu dela carne Déus, |
| 245:17 | fazía ben sa fazenda | servindo Déus, e des i |
| 246:38 | en que Déus por sa mercee | quis de mi carne fillar.” |
| 248:30 | a Virgen de que Déus quiso | nacer día de Natal. |
| 249:6 | e por Déus, meted' i mentes | e querede-o oír. |
| 250:2 | róga Déus, téu Padre |
| 250:4 | Róga Déus téu Padre |
| 250:6 | A Déus que nos préste |
| 250:17 | róga Déus, téu Padre |
| 251:59 | E sobr' est' ao Papa, | que ten logar de Déus, |
| 251:66 | rogad' a Déus que desto | a quéra guarecer.” |
| 251:84 | éra, loou porende | o gran Déus d' Irraél |
| 252:2 | Déus d' acorrer os coitados, | ben come en alta sérra. |
| 253:24 | e o bordôn fazer tóste | mandou, assí Déus me valla, |
| 253:50 | séu cuid', e disse chorando: | “Ai, Madre de Déus, catade |
| 253:57 | Déus e a sa Virgen Madr', e | a crerizía cantava |
| 254:30 | e de Déus perdôn houvéron, | que é Sennor pïadoso. |
| 255:70 | ant' a igreja da Madre de Déus, |
| 255:100 | de Déus defendía. |
| 257:5 | foi guardar relicas da Madre de Déus e Filla |
| 257:6 | e de santos; e direi com', e Déus i m' ajude. |
| 257:8 | e de santos e de santas, por que Déus fazía |
| 258:27 | E ela con gran vergonna | diss' ao fillo: “Par Déus, |
| 258:30 | ollos, que os méus pecados | me faç' a Déus perdõar.” |
| 260:5 | a por que Déus havedes, |
| 260:11 | e por que Déus perdõa, |
| 261:15 | que se de Déus quiséss' algo falar, |
| 261:20 | connocê-o, ca Déus llo quis guisar. |
| 261:31 | ũa noite quiso Déus que veer |
| 261:42 | por Déus en este mund' e endurar |
| 261:48 | loando a Déus e apósto cantar, |
| 261:61 | se foi muito, ca Déus lle fez veer |
| 263:7 | de Déus, e que ar sejamos | sen coita e sen door; |
| 263:24 | que pois que o Córpo vires | de Déus que por ti morreu, |
| 263:27 | mas a missa que te digo | da Madre de Déus farás |
| 263:31 | disse-lle: “Por Déus, ai dona, | dizede quen sodes, quen?” |
| 263:32 | Diss' ela: “Santa María, | de que Déus carne prendeu.” |
| 265:26 | sempr' a Déus rogava mui de coraçôn |
| 265:47 | E sempre lle conssellava que con Déus |
| 265:71 | de Déus nósso Padre que en céo sé. |
| 266:2 | faz por que en Déus creamos | e por nos guardar de mal. |
| 266:6 | e por Déus, parad' i mentes | e non faledes en al. |
| 267:1 | A de que Déus pres carn' e foi dela nado, |
| 267:39 | A nav' alongada foi, se Déus me valla, |
| 267:46 | o démo, non póde nósc', a Déus loado. |
| 267:47 | “Ai, Madre de Déus,” diss' el, “téu ben m' ajude, |
| 268:1 | Gran confïança na Madre | de Déus sempr' haver devemos |
| 268:5 | e porend' un séu miragre | oíde, se Déus vos valla, |
| 269:31 | e me disse ‘Déus te salve’; | e éu respondí que ben |
| 270:20 | Déus, e mui gran dereito | faz quen é servidor |
| 270:21 | desta que nos adusse | Déus, hóm' e Salvador, |
| 270:23 | Con esta juntar quise | Déus verdadeir' amor, |
| 271:18 | dizendo-lles: “Por Déus seja, | oíde, se vos prouguér: |
| 271:19 | ca como quér que ben crean | en Déus os de Portogal, |
| 271:29 | e o alcaide lles disse: | “Por Déus, non vos seja gréu |
| 271:34 | e confonda Déus quen contra | esto nulla ren dissér.” |
| 272:17 | mas a Virgen, de Déus Madre, | ll' amolgou o coraçôn, |
| 272:27 | que éste da grorïosa | Virgen e Madre de Déus, |
| 272:31 | mollou, e muito rogando | aquela que Déus pariu |
| 272:36 | que a Déus por el rogasse, | ca nunca ja per mollér |
| 273:1 | A Madre de Déus que éste | do mundo lum' e espello, |
| 273:17 | o altar e disse lógo: | “Par Déus, muit' é gran dẽosto |
| 274:52 | aquí u óra orava | vẽo a Madre de Déus |
| 275:31 | Mais agua me dade que beva, por Déus, |
| 276:23 | disséron todos, “par Déus, |
| 278:16 | ũa sa filla lle disse: | “Treides, se Déus vos perdôn, |
| 278:33 | ollos o lum' i cobrara, | mas pois a Madre de Déus |
| 279:8 | Pois vos Déus fez d' outra cousa mellor |
| 281:31 | Diss' o démo: “Pois negaste | Déus, non mi há ren que fazer |
| 281:54 | do dém', e Déus e os santos | neguei por m' enrrequentar. |
| 281:63 | Diss' entôn el Rei: “Amigo, | éu fui errado, par Déus, |
| 282:1 | Par Déus, muit' há gran vertude | na paravla comũal |
| 282:23 | Diss' el: “Non, ca en saendo | chamei a Madre de Déus, |
| 283:7 | per que Déus quis dela nacer; |
| 283:9 | ser Déus hóme, nen si nen si. |
| 284:42 | en térra, e a alma | foi dar a Déus en don. |
| 285:84 | e Déus sofreu que houvéssen fillos muitos e fillas |
| 285:98 | lógo con Déus, méu Fillo, | que te perdõaría.” |
| 285:102 | quiso Déus que da sa graça foss' ele ben comprido, |
| 285:106 | religïôn fillava, | en que a Déus servía. |
| 286:25 | que mataron a téu Fillo, | que éra hóme e Déus |
| 287:16 | “Ai, mollér, por Déus, vaamos | ambos fazer oraçôn |
| 288:21 | aqueles que as carreiras | de Déus houvéron andadas |
| 288:28 | a Déus e pois a sa Madre, | que é Sennor das sennores; |
| 288:31 | morreu. E foi a sa alma | pera Déus dereitamente, |
| 289:2 | dos que lles érran, a Madre | de Déus lles val sen dultança. |
| 289:12 | Déus, por honrra daquel santo, | a mão con que cuidava |
| 290:6 | ca Déus non fez outra tal, nen fará. |
| 290:9 | de que naceu Déus, hóm' e Salvador, |
| 290:18 | a Madre de Déus, Virgen sen falir; |
| 290:24 | ca por aquest' o de Déus haverá. |
| 290:27 | nos fez amor de Déus e connocer |
| 291:19 | de quanto pesar fezéra | a Déus e como pecou |
| 291:23 | “Virgen santa, de Déus Madre, | que font' és de todo ben, |
| 291:33 | Déus por ela ao mundo; | e pois lóg' aquela vez |
| 292:35 | Ca o achou tod' enteiro | e a sa madre, ca Déus |
| 292:86 | Déus mui fremosos miragres, | que aos séus nunca fal. |
| 293:1 | Par Déus, muit' é gran dereito | de prender grand' ocajôn |
| 293:3 | Ca, segund' escrit' achamos, | Déus a fegura de si |
| 293:5 | o hóm' a Déus. E daquesto, | segundo éu aprendí, |
| 293:27 | E tevéron i vigía | e rogaron muit' a Déus |
| 294:22 | que en Déus sas voontades | tẽen sempre mui ferventes. |
| 295:16 | muitos e maravillosos | que móstra por ela Déus, |
| 295:23 | Onde foi a ũa Pasqua | maior, que Déus resorgiu, |
| 295:41 | Fillo, que é Déus e hóme; | e porên no reino séu |
| 296:26 | pois me fillou por madre | Déus, seend' éu mollér.” |
| 297:5 | en Déus e ena sa Madre, | per que séu amor hajades, |
| 297:7 | E porên creer devemos | que Déus comprida vertude |
| 297:9 | a aqueles que o creen; | e porên, se Déus m' ajude, |
| 297:21 | por que Déus muitos miragres | demostrava cada día, |
| 297:22 | en que foi travar un falsso | frade que en Déus non cree, |
| 297:41 | sempre dalí adeante, | e Déus quis fillar emenda |
| 298:49 | ai, Madre de Déus, Sennor, tólle-mio ja, |
| 298:57 | déu loor a Déus, e a do bon talán, |
| 299:17 | viu a Madre de Déus que lle dizía: |
| 300:6 | seer a que Déus por Madre |
| 300:17 | de Déus e ar perdõados |
| 300:27 | ben ante Déus, e padrõa |
| 302:14 | ca non quis Santa María, | que é con Déus nas altezas, |
| 302:20 | Madre de Déus pïadosa, | santa e mui justiceira, |
| 304:1 | Aquela en que Déus carne | prendeu e nos déu por lume, |
| 304:10 | móstra Déus no que é dela: | Ca non pód' i arder lume |
| 305:2 | ca per ela guaannamos | de Déus mui grandes perdões. |
| 305:6 | de fazer per que perçades | d' haver de Déus galardões. |
| 305:39 | Ela havendo na Virgen, | Madre de Déus, gran fïança, |
| 305:54 | atanto que en Déus hajan | ben firmes sas entenções. |
| 306:2 | a dizer que Déus non póde | quanto xe quisér fazer. |
| 306:4 | por que fezo Déus as cousas | que non éran ant' e son |
| 306:5 | óra, muit' é de mal siso; | ca as óbras de Déus non |
| 306:37 | Esto fez Déus por sa Madre, | por mostrar que con razôn |
| 306:41 | e Déus miragres por ela | mostrou pois e mostrará, |
| 307:5 | que é madr' e filla daquel Déus que fez |
| 308:2 | sól que am' a Déus, séu Fillo, | que soub' ela muit' amar. |
| 308:14 | Mas Déus, que dá as doores | a muitos polos provar, |
| 308:21 | que por Déus aa eigreja | punnassen de a levar, |
| 308:22 | que ant' o altar podésse | o Córpo de Déus fillar. |
| 309:1 | Non deven por maravilla | tẽer en querer Déus Padre |
| 309:6 | por acrecentar a lee | de Déus, séu Fill' e séu Padre. |
| 309:10 | en que Déus quis prender carne | e fazer dela sa Madre. |
| 309:14 | a creença de séu Fillo | Jesú-Crist' e de Déus Padre. |
| 309:18 | en que fosse Déus loado | e ela que é sa Madre. |
| 309:21 | de fazê-la atá quando | de Déus tal sinal houvéssen |
| 309:30 | ca alí quér o méu Fillo | Jesú-Crist', e Déus séu Padre.” |
| 309:33 | que de Déus aquesto éra, | foi chorand' e non riíndo |
| 309:38 | en que foss' ela loada | e Déus, verdadeiro Padre. |
| 309:54 | e deitaron os cimentos | ben per u nevou Déus Padre. |
| 309:56 | a honrra da Santa Virgen, | Filla de Déus e Esposa, |
| 310:9 | E ar foi de Déus amada, |
| 310:15 | que lle disso: “Déus o santo |
| 310:18 | de Déus poderos' e fórte, |
| 310:21 | E con Déus é eixalçada, |
| 311:6 | ca descre' en Déus, séu Fillo, | e en ela que Madr' é. |
| 311:27 | dizendo: “Par Déus, amigo, | muito empregásti mal |
| 312:9 | Déus e Rei, que por tirar-nos | do inférno tẽevroso |
| 312:66 | que aa Virgen fezéra, | que con Déus é na altura. |
| 313:2 | consello, pono a Virgen, | de que Déus quiso nacer. |
| 313:4 | sa graça ca d' outro santo, | pois que Déus quiso fillar |
| 313:23 | E porende braadavan | e chamavan “Sennor Déus”, |
| 314:22 | en poder e que é Madre | de Déus, fezo que decer |
| 314:42 | que érran por séus pecados | os hómees muit' a Déus; |
| 314:43 | mais tu, Virgen, de Déus Madre, | non cates os érros séus |
| 315:34 | ca Déus i mostraría | miragre sinaado. |
| 315:48 | a Déus e a sa Madre, | a Sennor das sennores, |
| 316:1 | Par Déus, non é mui sen guisa | de s' ende mui mal achar |
| 316:14 | e Martín Alvítez nome | havía, se Déus m' ampar. |
| 316:19 | a honrra da Grorïosa, | a Virgen Madre de Déus, |
| 317:20 | mais proug' a Déus e nono pod' acabar, |
| 317:30 | Madre de Déus, ca mestér nos sería.” |
| 318:1 | Quen a Déus e a sa Madre | escarnno fazer quisér, |
| 318:9 | ena eigreja da Madre | de Déus, a que muito praz |
| 318:23 | de como foi este feito | e o non diz, dé-lle Déus |
| 318:27 | ‘Páter nóstro’ por aquesto, | Déus lo cofonda porên.” |
| 319:38 | “Virgen de Déus Madre santa precïosa, |
| 319:46 | préto da eigreja da de Déus esposa. |
| 319:51 | madre de Déus, Virgen, saúde lle déra |
| 319:63 | que é de Déus Madr', e muito a loaron; |
| 320:14 | u foi de Déus amiga. |
| 320:20 | u perdeu de Déus medo, |
| 321:27 | ant' el Rei, e irei lógo | vósco, se Déus me defenda |
| 321:42 | está, u se faz o sángui | de Déus do vinno da vinna. |
| 322:1 | A Virgen, que de Déus Madre | éste, Filla e crïada, |
| 322:6 | do reino de Déus, séu Fillo, | ond' é Reínna alçada; |
| 322:38 | déron a Santa María, | a Madre de Déus amada. |
| 323:5 | E porend' un gran miragre | direi, se Déus me defenda, |
| 324:6 | Déus e hóme Jesú-Cristo, | que por nós quis pois morrer. |
| 324:18 | de séu Fillo Jesú-Cristo, | que quis hóm' e Déus seer; |
| 325:6 | e de Déus en nïún tempo | perdôn haver non devía. |
| 325:16 | dun logar en que miragres | faz a de Déus Madr' e Filla, |
| 325:34 | aa eigreja da Madre | de Déus que é en Tudía.” |
| 325:56 | aa Virgen grorïosa, | Madre de Déus verdadeira; |
| 325:60 | e se m' alg' a dar havedes | por Déus, dade-mio aginna, |
| 326:13 | por servir a nóbre Madre de Déus, |
| 328:1 | Sabor há Santa María, | de que Déus por nós foi nado, |
| 329 | Como déus fez a un mouro que fillou a oférta do altar de Santa María que se non mudasse do logar. |
| 329:5 | e dar-nos de Déus sa graça, | tal é como quen cospir |
| 329:14 | a honrra da Virgen santa, | de que Déus quiso nacer. |
| 329:22 | a fezo Déus mais honrrada | e de todos mais valer. |
| 329:52 | foi furtar a oferenda, | que lle Déus aquesto faz; |
| 330:3 | Madre de Déus, Nóstro Sennor, |
| 330:4 | de Déus, Nóstro Sennor, |
| 331:1 | Ena que Déus pos vertude | grand' e sempr' en ela crece, |
| 332:3 | Ca, macar grand' elemento | foi Déus do fógo fazer |
| 333:3 | Ca por esto quis Déus dela | nacer, que dos pecadores |
| 333:15 | muitos santos lo trouxéron | u Déus miragres mostrava |
| 333:16 | grandes, mais non lle valía | nada, ca Déus o guardava |
| 333:32 | maravillavan-se dele; | mais quise Déus que sabudo |
| 334:22 | muit'; e sei óra con ele, | por Déus, ante de comer. |
| 335:3 | En amar os que ben fazen, | Déus, Déus, non me maravillo, |
| 335:15 | E pero que gentil éra | e que en Déus non criía, |
| 335:23 | soube de Déus seer Madre | apareceu-ll' en figura |
| 335:26 | por Déus, dade-lle que cômia, | e a nós mentes parade |
| 335:72 | que de Déus foi Madr' e Filla, | e crïada e esposa, |
| 335:76 | e a omagen da Virgen, | Madre de Déus, ll' amostraron, |
| 335:78 | de séu Fillo Jesú-Cristo, | hóm' e Déus en Trĩidade. |
| 336:6 | por que mercee hajamos | de Déus, que sempr' atendemos. |
| 336:47 | E viveu depois sa vida | quamanna Déus quis e quanta, |
| 337:34 | e o padr' a boc' abérta | fillou-se Déus a loar. |
| 338:4 | Madre de Déus grorïosa, | que nos faz mercee tanta |
| 339:23 | como a Virgen, que Madr' é de Déus, |
| 340:2 | de Déus filla e esposa, |
| 340:6 | Ca Déus que é lum' e día, |
| 340:16 | mais Déus por ti da altura |
| 340:45 | Déus a luz ond' és tu alva. |
| 340:48 | a Déus, e que por mal teen |
| 340:52 | e Déus non há destes cura; |
| 340:56 | ante Déus e escrareces |
| 340:63 | u és con Déus, u és alva. |
| 341:22 | e os que me mezcran vósco, | par Déus, mui gran tórto fazen.” |
| 341:27 | Diss' ela: “Ja Déus non queira | que éu en tal tórto jaça, |
| 341:31 | Diss' ele: “Par Déus, no fógo | non quéro que vós queimedes, |
| 341:62 | “perdõa-me, ca perdõa | Déus aos que érro fazen.” |
| 342:2 | Déus de si ou de sa Madre, | pois elas quis fegurar. |
| 342:5 | Déus, nen sól filla cuidado | de as fegurar, ca tan |
| 342:18 | a sa omagen pintada, | ben qual xa quis Déus pintar, |
| 343:4 | en que jazía o démo; | mais aquel Déus que sãava |
| 343:16 | e ao capelán disse: | “Por Déus mercee vos seja |
| 343:37 | mas tu que és verdadeira | Madre de Déus e amiga, |
| 345:53 | viu en sonnos, com' aquela | que é de Déus Madr' e Filla |
| 345:64 | e, por Déus, este mininno | que tragu' en braços fillade |
| 345:83 | Mas depois a poucos días | quiso Déus que gaannada |
| 345:88 | i con eles, a Déus graças | porende mui grandes déron. |
| 346:4 | que fezo Santa María, | a Madre do gran Déus véro |
| 346:19 | a Déus, s' amercẽou dela; | ca, pois foi ena eigreja |
| 347:6 | que fez a que nos amóstra | por ir a Déus muitas vías. |
| 347:35 | Eles aquesto fazendo, | tan tóste, se Déus m' ajude, |
| 348:31 | Assí quis Déus que daquela | vez non achass' el rei nada. |
| 348:40 | e bẽezeu muit' a Virgen, | que é de Déus Madr' e Filla; |
| 348:42 | pera servir Déus e ela | dest' e dos outros tesouros. |
| 349:1 | Muito praz aa Virgen santa | que Déus fillou por parenta |
| 349:12 | daquesta Virgen bẽeita, | Madre de Déus grorïosa, |
| 349:22 | o ángeo de Déus con ela, | u ela disse: “Sergenta |
| 350:10 | con Déus sempre te traballas, |
| 350:16 | pres Déus por nóssa saúde; |
| 350:36 | Déus fillou en ti pousada |
| 350:46 | de Déus en ti enchoíste; |
| 351:1 | A que Déus avondou tanto | que quiso dela nacer |
| 352:2 | e grandes, ca há vertude | do mui gran Déus sen mesura. |
| 353:8 | Déus que per ren non comesse, | e porque dela comeu |
| 353:13 | de Déus, séu Padr' e séu Fillo, | que el pera os séus ten, |
| 353:72 | e disse-lles: “Ai, amigos, | cras me irei éu, par Déus, |
| 354:4 | Madre de Déus Jesú-Cristo, | a un rei que muito tiínna |
| 354:14 | que tiínna que fezéra | Déus en dar-lla gran mercee. |
| 354:32 | que fezo a Grorïosa, | que é de Déus Madr' e Filla, |
| 355:8 | que fez esta Virgen, Madre | de Déus, ante muita gente |
| 355:22 | que por Déus no-lle pesasse | d' ir dela acompannado. |
| 355:23 | E diss' el: “E non iredes | comigo, se Déus me valla, |
| 355:94 | oíron como falava | e dizía: “Déus loado |
| 360:2 | amor de Déus e que punna | de nos guardar de sa sanna. |
| 360:3 | Ca enquant' é de Déus filla | e crïada e amiga, |
| 360:4 | en rogar-lle que nos ame | sól non há Déus que lle diga, |
| 360:7 | E pois Déus quis seer hóme | fillando a carne dela, |
| 360:11 | Demais que dirá Déus Padre | a séu Fill' o día fórte |
| 360:15 | E demais, como Déus póde | seer contra nós irado |
| 360:20 | pois que tu és de Déus Filla | e Madr' e nóssa vogada, |
| 360:21 | que esta mercee haja | por ti de Déus acabada, |
| 361:10 | venceu o sennor dos mouros | pola fé de Déus crecer. |
| 361:15 | En esta tan gran vertude | meteu Déus, com' aprendí, |
| 361:36 | porque tan gran maravilla | lles quiséra Déus mostrar |
| 361:41 | feziste que Déus o Padre, | que o mundo en si ten |
| 362:26 | e quería Déus por elas | grandes miragres mostrar. |
| 362:30 | “Par Déus, éu fiz aquel' arca | ante que fosse cegar.” |
| 362:32 | dizendo: “Se alá chego, | ben hei fïúza en Déus |
| 365:16 | que na ôrdin non querría | viver: “ca, si Déus me valla,” |
| 366:14 | de Déus, que o guarecera | ja d' outras grandes doores. |
| 367:54 | de Déus saúd' e nos dá alegría. |
| 368:38 | e viron a igreja, | disséron: “Déus loamos |
| 368:44 | e a Déus e sa Madre | foron loores dados; |
| 369:55 | E 'n lavando-o de rejo, | quis Déus que ll' escorregasse |
| 369:73 | Disse-ll' ela: “E son muitos?” | Respôs el: “Par Déus de céo, | non é mais dũu senlleiro, |
| 369:75 | Rogou-ll' ela entôn muito | que por Déus que llo mostrasse |
| 370:4 | pois que a Déus prougue, Sennor dos sennores, |
| 370:11 | Esta nos quis dar Déus por nóss' avogada |
| 371:37 | chamando: “Santa María, | Madre de Déus Manüél.” |
| 374:4 | que fezo Santa María, | de que Déus quis seer nado, |
| 375:18 | de Déus que nos sempre vee, |
| 377:8 | pintava da Santa Virgen, | Madre de Déus grorïosa; |
| 378:1 | Muito nos faz gran mercee | Déus Padre, Nóstro Sennor, |
| 379:34 | de Déus, a que dessonraran. | E daquesto fïadores |
| 380:16 | foi u Déus siía. |
| 380:26 | mal con Déus quería |
| 380:29 | dela, porque de Déus |
| 380:39 | ca Déus a fez mellor |
| 381:9 | de sa mollér Déus lle déra | aquele fillo barôn, |
| 381:14 | que ben como llo Déus déra, | assí llo ar foi toller. |
| 382:2 | que dos reis as voontades | enas mãos de Déus son. |
| 382:4 | ca segund' é Déus e hómen | e Rei, póde-o fazer; |
| 382:5 | Déus porque há gran vertude, | e Rei por séu gran poder, |
| 383:25 | Jesú-Cristo, Déus e hóme, | andou; e a poucos días |
| 386:4 | ena cidade mui nóbre | que fez Déus por maravilla, |
| 386:35 | é, Sennor, se Déus nos valla, | aquesto que vós fazedes |
| 390:5 | e a Déus que nos queira perdõar |
| 390:8 | A nós faz que queiramos Déus servir, |
| 390:12 | A nós faz que sabiamos Déus temer, |
| 390:16 | A nós faz que connoscamos a Déus, |
| 392:6 | ca dïabos son monteiros | de Déus, segund' Escritura. |
| 392:17 | Madre de Déus, do gran Pórto; | mais foi preso muit' aginna, |
| 392:25 | E el meteu-lle na jura | a Déus e Santa María, |
| 392:35 | E respôs ao alcaide: | “Por Déus e por caridade, |
| 399:1 | Quen usar na de Déus Madre | falar e amiga, |
| 399:4 | como creç' a Déus, séu Fillo, | assí el m' ajude; |
| 399:23 | e diss' assí: “Par Déus, fillo, | mui pouco me présta |
| 399:30 | te vai confessar correndo. | Ca Déus, que castiga |
| 400:5 | como de Déus hajamos ben, |
| 400:14 | a Déus de mui bon coraçôn; |
| 401:3 | que rógues a téu Fillo | Déus que el me perdôn |
| 401:12 | fezéss' ende cantares, | rógo-te que a Déus, |
| 401:52 | mercees que me gães, | se o Déus por ben vir, |
| 402:12 | mais catad' o gran ben que vos Déus déu; |
| 402:17 | ést' e de como Déus a perdõar |
| 403:62 | Déus sobir, onde vẽo, |
| 404:2 | o santo leite que Déus quis mamar. |
| 404:26 | polo ben que Déus pos en ti loar. |
| 404:33 | carne téu Fillo, que Déus envïou |
| 404:39 | Assí loando a Madre de Déus |
| 406:8 | que a Déus rógue | que nos sempr' ajude |
| 406:25 | róg' a Déus, que nos | guarde de doores. |
| 406:36 | faz que nos sejan | de Déus perdõados, |
| 406:43 | e nós roguemos | a que Déus mininno |
| 407:16 | e non quér' en Déus creer.” |
| 407:29 | E pidindo por Déus jouv' i gran sazôn, |
| 407:33 | Mas pois, na fésta en que Déus resurgiu, |
| 407:48 | a de que Déus quis nacer. |
| 409:12 | que de Déus haveremos |
| 409:24 | de Déus, per que honrrada |
| 410:22 | Déus e hóm', iría parir. |
| 410:29 | séu Fill', a Déus con gran sabor |
| 411:2 | a hóra que a Virgen | Madre de Déus, foi nada. |
| 411:6 | que do Sant' Espírito | de Déus fosse morada. |
| 411:20 | Déus toda-las sas cousas | dous tant' acrecentava; |
| 411:28 | Joaquín; porên vai-te, | pois de Déus és maldito, |
| 411:38 | ca Déus pera gran cousa | xa tiínna guardada. |
| 411:40 | e sa desaventura | a Déus muit' ementando |
| 411:42 | quis Déus que do séu ángeo | foss' ela confortada. |
| 411:43 | E disse-lle: “Non temas, | Ana, ca Déus oída |
| 411:53 | grand' entre méus vezinnos, | que éu, palo Déus santo, |
| 411:68 | a ti de Déus do céo | por te fazer certeiro |
| 411:72 | certãamente cree | que te dará Déus filla, |
| 411:75 | entre Déus e as gentes | que foren pecadores. |
| 411:78 | de Déus as sas mercees | ca ren que foss' osmada.” |
| 411:87 | cousa, e non passedes | de Déus séu mandamento, |
| 411:90 | vos dará Déus tal mórte | que será mui sõada.” |
| 411:93 | farei vósso consello; | mais, por Déus, compannões, |
| 411:100 | ca Déus enas sas coitas | porría meezinna |
| 411:122 | comeu daquela fruita | que Déus ll' houve vedada. |
| 413:5 | por que Déus do céo con sa deïdade |
| 413:15 | Mas aquesta Virgen amou Déus atanto |
| 413:18 | e ben semella de Déus tal drudaría. |
| 413:26 | foi madre e virgen, ca Déus xo quería. |
| 414:1 | Como Déus é comprida Trĩidade |
| 414:19 | de como Déus buscou carne sagrada |
| 414:42 | que róg' a Déus, de que ficou prennada |
| 415:6 | foi lógo Déus e pres encarnaçôn. |
| 415:8 | foi lógo Déus hóme feit', a la fé; |
| 415:13 | a Déus, que non podïamos veer |
| 415:15 | E u lle disse “Contigo é Déus”, |
| 415:26 | houvéssemos sempre de Déus perdôn. |
| 417:2 | a Déus quando ll' o séu Fillo | foi no templo presentar. |
| 417:12 | sempr' a Déus esto pidía | que ante que a morrer |
| 417:17 | dizendo: “Pois este vejo, | Déus, que viver-me leixou |
| 417:21 | e que Déus comprid' e hóme | és e do mundo Sennor, |
| 418:2 | Déus, a sa Madr' os déu ja. |
| 418:8 | todo ben compridamente, | por fazer a Déus prazer; |
| 418:10 | vẽo Déus en ela carne, | con que nos pois julgará. |
| 418:13 | por que fez dela sa Madre | Déus, e cabo dele sé |
| 418:18 | de Déus com' aquesta houve, | nen outra non haverá. |
| 418:21 | u Déus en ela pres carne | e foi hóme, ca des i |
| 418:30 | ante Déus por avogada, | e por sempr' assí será. |
| 418:31 | O séptimo destes dões | é haver de Déus temor; |
| 418:34 | Jesú-Cristo, Déus e hóme, | que por sempre regnará. |
| 419:1 | Des quando Déus sa Madre | aos céos levou, |
| 419:8 | vos quér', e en qual guisa | a vẽo Déus levar |
| 419:11 | Assí foi que o día | que Déus mórte prendeu, |
| 419:20 | un ángeo lle disse: | “Madre de Déus, avé: |
| 419:30 | os apóstolos tigo, | que Déus vĩir mandou |
| 419:38 | o ángeo vẽéra | que lle Déus envïou. |
| 419:54 | foi que Déus vos adusse | aquí e vos juntou. |
| 419:63 | Outro día San Pedro | a vóz de Déus oiu |
| 419:68 | Déus, que foi Padr' e Fillo | desta Virgen de prez: |
| 419:84 | os viu, que Déus fezéra | ena nuve vĩir; |
| 419:100 | e que te Déus non ama | gran móstra ch' ên feit' há, |
| 420:2 | de Déus, téu Padr' e Fillo, | est' é cousa provada. |
| 420:4 | fuste e a ta alma | de Déus santivigada, |
| 420:20 | pelo ángeo santo, | e ar de Déus prennada, |
| 420:27 | bẽeita u pariste | hóm' e Déus sen tardada, |
| 420:63 | Bẽeita u téu Fillo | a Déus t' houve mostrada |
| 420:65 | Bẽeita u Déus quiso | que ta carne juntada |
| 420:68 | de Déus e ar dos santos, | e nóssa avogada. |
| 421:2 | de Déus, María, |
| 422:1 | Madre de Déus, óra | por nós téu Fill' essa hóra. |
| 423:1 | Como podemos a Déus gradecer |
| 423:6 | a pïedade de Déus quér negar. |
| 424:11 | com' éra Déus Rei; e porên |
| 424:22 | com' éra hóm' e Rei e Déus; |
| 424:54 | ofereron a Déus los Reis; |
| 425:4 | devemos, ca Déus quis morrer |
| 425:9 | Déus por sa mórt' e resurgiu |
| 425:15 | Grand' alegría nos déu Déus |
| 425:24 | foi Déus u o foron buscar |
| 426:1 | Subiu ao céo o Fillo de Déus |
| 427:1 | Todo-los bẽes que nos Déus |
| 427:12 | Déus sobre los séus dicípolos, que seer |
| 427:15 | Déus que per séu Espírito saber |
| 427:36 | mai-la vertude daquel Déus que há poder |
| 427:40 | ben so aos céos; mas foi-lles Déus toller |
