3 | Esta é como Santa María fez cobrar a Teófilo a carta que fezéra cono démo, u se tornou séu vassalo. |
3:18 | cono démo, e lla déu; |
3:24 | foi do démo gran sazôn; |
3:41 | ao démo mais ca pez |
5:8 | e do démo que, por tentar, a cuidou vencer. |
7:6 | o démo sen vergonna. |
7:13 | Mas o démo enartar |
10:18 | dou ao démo os outros amores. |
11 | Esta é de como Santa María tolleu a alma do monge que s' afogara no río ao démo, e feze-o ressocitar. |
11:32 | lóg' o démo a prendía |
11:40 | ca o démo lles dizía: |
11:50 | o démo seer |
11:63 | O démo, quand' entendía |
11:84 | démo; mas a Déus prazía, |
15:16 | ca o démo no séu coraçôn |
17 | Esta é de como Santa María guardou de mórte a honrrada dona de Roma a que o démo acusou pola fazer queimar. |
17:10 | sofreu que fosse do démo tentada. |
17:19 | En aquel tempo o démo maior |
17:53 | mas o démo entôn per nulla ren |
17:57 | Mas foi-s' o démo e fez-ll' o bocín, |
19:10 | por prazer do démo, que os séus aguilla. |
20:36 | do démo, que sterreces. |
26:23 | e o démo mui festinno |
34:1 | Gran dereit' é que fill' o démo por escarmento |
34:14 | mas o démo o matou, e foi a perdimento. |
34:16 | e o démo o levou que nunc' apareçudo |
38:74 | foron, ca o démo non lles lezer |
41:7 | do poder do démo, ca de pavor |
42:42 | mas per consello do démo | ele d' outra guisa fez, |
45:62 | porque a leixass' o démo | comprido de falssidade. |
47 | Esta é como Santa María guardou o monge, que o démo quis espantar por lo fazer perder. |
47:4 | que eno démo jaz. |
47:12 | da tentaçôn do démo, | a que do ben despraz. |
47:15 | mas o démo arteiro | o contorvou assí |
47:30 | o démo en figura | de mui bravo leôn; |
47:35 | do démo e do vinno, | con que éra sandeu, |
49:7 | do démo e de mal obrar, |
55:12 | Mais o démo, que se paga | pouco de virgĩidade, |
58:11 | Mas lo démo, que dest' houve pesar, |
58:25 | e o démo, que a trager i fez, |
67 | Como Santa María fez connocer ao hóme bõo que tragía o démo consigo por servente; e quiséra-o matar, senôn pola oraçôn que dizía. |
67:17 | que aos póbres servissen; | mais o démo con enveja |
67:27 | En esta guisa o démo | chẽo de mal e arteiro |
67:43 | E por aquest' aquel démo | que ll' andava por vassalo |
67:49 | que foi sacar ao démo | lógo as linnas do sẽo, |
67:53 | e por aquesto o démo | tanto temeu sa vĩida, |
67:68 | que vos quis guardar do démo | falss' e de sas falsidades; |
67:70 | é démo sen nulla dulta, | mais un pouco vos calade.” |
67:71 | E entôn diss' ao démo: | “Di-me toda ta fazenda, |
67:75 | Entôn começou o démo | a contar de com' entrara |
68:35 | démo foi, chus negro ca pez, |
72 | Como o démo matou a un tafur que dẽostou a Santa María porque perdera. |
74 | Como Santa María guareceu o pintor que o démo quiséra matar porque o pintava feo. |
74:2 | non lle pód' o démo nïún mal fazer. |
74:7 | E ao démo mais feo d' outra ren |
74:8 | pintava el sempr'; e o démo porên |
74:15 | Pois est' houve dit', o démo s' assannou |
74:37 | e viron o démo mais negro ca pez |
75:24 | e o rico ao démo, | que lle déu mórte coitada. |
75:96 | por que sa alma agora | será do démo levada.” |
82:2 | pois o poder ela do démo desfaz. |
82:30 | aquela companna do démo malvaz, |
90:8 | o démo destroíste. |
90:14 | jaz o démo na grade. |
90:26 | jaz o démo nas pallas. |
90:32 | jaz o démo na lama. |
94:25 | Mai-lo démo, que prazer |
96:14 | per conssello do démo enganador. |
96:43 | que per nulla ren o démo levasse |
104:49 | non cates a méu pecado | que mi o démo fazer fez.” |
109:29 | non fillavan. Diss' un démo: “Ca méus |
111:30 | foi do démo fèramên. |
111:38 | démo lógo fugiu ên, |
115 | Esta é como Santa María tolleu ao démo o mininno que lle déra sa madre con sanna de séu marido, porque concebera del día de Pascoa. |
115:56 | Muit' houv' o démo prazer |
115:95 | do démo todavía.” |
115:107 | o démo de mal chẽo |
115:233 | o démo e o dome, |
115:258 | mai-lo démo mui sotil, |
115:305 | démo que te seguía.” |
119:1 | Como somos per conssello do démo perdudos, |
122:54 | malgrad' end' haja o démo malvaz. |
123:5 | e valer-ll-á contra o démo maior |
125 | Como Santa María fez partir o crérigo e a donzéla que fazían voda, porque o clérigo trouxéra este preito pelo démo, e fez que entrassen ambos en orden. |
125:3 | que é do démo o poder |
125:14 | per que do démo guardada | fosse; e a Virgen porên |
125:36 | e ao crérigo vẽo | o démo con alegría, |
125:41 | E o démo tornou tóste | e feze-a lógu' enfermar, |
125:47 | ca o démo, de mal chẽo, | en tal guisa a encendeu |
125:63 | Porque pelo démo fora, | a Madre do muit' alto Rei |
125:80 | de ti por quanto quisische | do démo sa companía.” |
125:83 | que és en poder do démo, | e mi e méu Fillo Jesú |
125:94 | soon de que casar quige, | mai-lo démo, que sempre sól |
130:6 | e que perçamos do démo pavor, |
137:10 | que o démo o levara, cousa é certeira, |
137:13 | ao démo força per que llo toller podésse. |
137:21 | o démo lle pois fazía que o non leixasse, |
137:30 | non caesse pelo démo, que sempre mal cheira |
137:37 | mais se o metess' o démo en cuidados vãos |
139:43 | démo que 'scrito |
143:19 | do sepulcr' e o démo destroír, |
149:39 | e quen cree ben esto, | o démo nen sas artes |
151:9 | porque non podéss' o démo | levá-lo a sas barreiras |
154:6 | e con ajuda do démo | caeu en desasperança. |
157:13 | feijóos ben come eles; | mais o démo a torvou, |
160:15 | e ao démo vencerá |
160:16 | E o démo vencerá |
170:18 | e nos defende do démo malvaz. |
178:30 | vóz ante Déus dos culpados | e cono démo baralla. |
182:45 | e o démo presésse, |
184:17 | Ela aquesto fazendo, | o démo chẽo d' enveja |
190:2 | o démo, se Déus m' ampar, |
192 | Como Santa María livrou ũu mouro a que quería fillar o démo, e feze-o tornar crischão. |
192:66 | o démo chegou, |
192:91 | do démo de chão |
196:23 | Ca u el achar cuidava | un démo que aorasse |
197 | Como Santa María de Terena ressocitou ũu meninno a que matara o démo. |
197:15 | e con despeito daquest' o | fillou o démo porên, |
197:17 | Ca tan fórte o fillava | o démo, com' aprendí, |
197:43 | porque resurgiu de mórte | o que o démo maior |
198:1 | Muitas vezes vólv' o démo | as gentes por séus pecados, |
198:9 | mais o démo, de mal chẽo, | meteu ontr' eles tal sanna, |
199:3 | Ca se Déus sofr' ao démo | que polos nóssos pecados |
199:18 | ca os que o démo sérven | han del taes galardões. |
201:24 | per consello do démo, | foi ben desasperada |
201:42 | e guarda-me do démo | e da sa gran perfía.” |
206:12 | mentes enas sas feituras, | ca o démo o venceu; |
210:23 | pelo démo un figo. |
213:53 | E o démo contra eles | disse: “Que havedes migo? |
213:56 | E o démo lles dizía: | “Mui gran tórto me fazedes, |
213:69 | mas a qual parte o démo | foi, per ren nono sentiron, |
216 | Como Santa María se mostrou en semellança da mollér do cavaleiro ao démo, e o démo fugiu ant' ela. |
216:10 | e polo cobrar vassalo | se foi do démo tornar, |
216:32 | estava o démo. Quando | viu a Madre de Jesú |
216:33 | Cristo, o démo lle disse: | “Mentira fezische tu |
216:35 | Diss' entôn Santa María: | “Vai, démo chẽo de mal, |
216:40 | que cuidastes pelo démo | haver requeza e ben; |
219 | Esta é como Santa María fez tornar negra ũa figura do démo que éra entallada en mármor blanco, porque siía cabo da sa imagen que éra entallada en aquel mármor meesmo. |
219:17 | que poséron i o démo, | e fôrono compõer |
219:25 | tan grande, que a omagen | do démo tal come pez |
219:28 | e viron o démo negro, | fillaron-s' end' a riír; |
222:20 | per que o démo vençudo | foi ja por sempr' e conquisto, |
223:22 | e contra o démo daquesta s' escude. |
229:22 | per que do poder do démo | ficamos livres des i. |
235:60 | os outros pera o démo | foron e, se Déus quisér, |
237:68 | ca serás salva porque é | ja o démo batudo.” |
238:5 | des i ten-nos amparados | do démo que nos non nuz; |
238:45 | Esto diss' o prést' e foi-s'; e | o démo vẽo travar |
238:50 | atanto o tev' o démo | ta que ll' a alma sacou |
239:69 | assí que do démo felôn |
241:29 | Ao démo non prougue | dest', e con grand' enveja |
252:14 | do démo, que ben cuidava | haver sas almas per guérra. |
252:19 | o démo. E porên todos | foron lógo dar loor |
252:22 | ca o que o démo mete | en férros, ela desférra. |
253:6 | o démo que nos quiséra | todos meter so sa grade. |
254:2 | que quand' o oe o démo | pérde séu poder astroso. |
254:14 | e en serviço do démo | cada un ér' aguçoso. |
259:6 | mas o démo provou de os partir. |
259:8 | feze-os o démo assí gresgar |
264:25 | dos judéus e do démo, | que sempre nos espreita |
267:41 | mai-lo démo, que sempre nósco traballa, |
267:46 | o démo, non póde nósc', a Déus loado. |
270:8 | pois ela a sobervia | do démo foi britar; |
270:30 | que séu fruito britass' o | démo brav' e felôn. |
272:2 | vai por nós, que no-lo démo | non faça desasperar. |
272:3 | Que quand' en desasperança | nos quér o démo maior |
272:15 | E assí a adusséra | o démo a cofojôn, |
274:9 | e estando-a fazendo, | o démo en coraçôn |
280:10 | e con o démo por nós peleja. |
281 | Como un caveleiro vassalo do démo non quis negar Santa María, e ela o livrou do séu poder. |
281:16 | e aquel éra o démo, | e assí o cometeu: |
281:21 | Diss' o démo: “Por vassalo | méu t' outorga, e dar-ch-ei |
281:23 | Pois que lle beijou a mão, | diss' o démo: “Un amor |
281:31 | Diss' o démo: “Pois negaste | Déus, non mi há ren que fazer |
281:35 | El andando por do démo | passou ũa gran sazôn; |
281:55 | Mais des hoje mais do démo | m' espeço e négo éu |
283:5 | foi ao démo per saber |
284 | Esta é como Santa María livrou un monge do poder do démo que o tentava. |
284:2 | guardá-lo-á do démo | e de sa tentaçôn. |
284:23 | que aquesto o démo | fazía, sen dultar, |
284:26 | da Virgen grorïosa, | lóg' o démo felôn |
284:29 | e atán tóst' o démo | se foi e o leixou, |
298:47 | soon de gran coita que mi o démo dá |
298:52 | ao démo mao, negro chus ca pez, |
308:12 | rogando-lle que do démo | a guardass' e de pecar |
324:17 | que o démo nos fazía | e ena graça meteu |
325:20 | dũa moura que o démo | fillou pera si en sórte, |
336:1 | Ben como punna o démo | en fazer-nos que erremos, |
336:23 | El aquest' assí fazendo | e cono démo luitando, |
336:49 | por prazer da Grorïosa | que ao démo quebranta, |
338:5 | que nos dá saúd' e siso | e ao démo quebranta, |
343:1 | A Madre do que o démo | fez no mudo que falasse, |
343:4 | en que jazía o démo; | mais aquel Déus que sãava |
343:17 | que acorrades mia filla | que con o démo peleja,” |
343:20 | e lóg' o démo lle disse: | “Ai, crérigo escomungado, |
343:34 | consell' en esta mia filla | com' o démo a leixasse. |
343:40 | e fezo calar o démo, | e foi a moça guarida; |
350:20 | do démo, e nos ajude; |
360:10 | de nós e guardar do démo, | que nos engana per manna. |
365:7 | Este monje con loucura | grande que ll' o démo dava, |
365:12 | Assí andava perdudo | per sen que ll' o démo déra, |
367:22 | mui mal o démo chẽo de perfía. |
368:5 | éu ena sa companna | e ao démo mande |
378:5 | porend' estorvo do démo | nono tẽemos en ren, |
379:1 | A que defende do démo | as almas dos pecadores, |
393:5 | Tod' aquesto há no démo, | e porên Santa María, |
399:32 | e levaría o démo | ta alma en sórte; |
399:42 | e contra o démo fróque | vestiu por loriga. |
399:46 | e a madre polo démo | non déu ũa figa. |
404:17 | mas non leixav' ao démo fazer |
404:69 | nen que o démo mais negro ca pez |
407 | Esta düodécima é como Santa María fez veer ao hóme que cegara porque se comendara ao démo. |
407:1 | Como o démo cofonder, |
407:13 | “Aquesta pédra o démo a ficou |
409:87 | que o démo quebranta |
414:46 | e do démo chẽo de traiciôn, |
418:20 | tan grande, per que o démo | perdeu séu poder dalí |
427:49 | o démo pelos séus, e aqueste mundo conquereu. |