2:13 | en a loar noit' e día. |
5:79 | degolou-ll' o meninno ũa noit' e meteu |
9:2 | sempre, noit' e día, |
11:16 | cada noit' en drudaría |
11:44 | ca fez óbras noit' e día |
20:7 | Ca tu noit' e día |
32:27 | Aquela noit' houve | o Bispo veúda |
34:11 | de noit'. E poi-la levou so sa capa furtada, |
36:8 | que se levou mui gran tormenta, e a noit' escura |
39:6 | en que corisco feriu noit' escura. |
43:47 | Toda a noit' a mesquinna | estev' assí braadando |
47:5 | Ca ele noit' e día | punna de nos meter |
49:20 | de noit' e de día. |
55:28 | muitas de noit' e de día, | foi-se-ll' o tempo chegando |
57:1 | Mui grandes noit' e día |
59:23 | saüdava noit' e día |
61:6 | que a Madre de Déus móstra noit' e día. |
65:92 | aguardá-lo-ei tẽena noit' escura; |
65:114 | e seed' esta noit' aquí albergado. |
91:33 | Porend' ũa noit' avẽo |
102:45 | foi aquela noit'. E tantos |
111:19 | Ũa noit' o desguisado |
112:4 | que aos séus noit' e día |
115:45 | ontre si noit' e día. |
125:23 | com' éu a donzéla haja | lógu' esta noit' en méu poder; |
131:52 | de noit' en visôn o Patrïarca viu |
137:15 | a que s' ele noit' e día sempr' acomendava |
139:7 | ben noit' e día |
158:8 | e ele con mui gran coita | sempre de noit' e de día | Santa María chamava |
187:40 | toda aquela noit'; e na luz acharon alí |
195:63 | sa noit' e punnara |
195:106 | de noit' u durmía |
201:6 | que sempre por nós róga | a Déus a noit' e día. |
222:40 | por tan fremoso miragre, | e roguemos noit' e día |
227:11 | E en gran coita jazendo, | cada noit' e cada día |
234 | Esta é como Santa María de Vila-Sirga fez oír e falar un moço que éra sordo e mudo, porque teve vigía ũa noit' ant' o séu altar. |
235:9 | en serví-la noit' e día, | rogando séu bon talán |
264:46 | acórr' e a coitados | nas coitas noit' e día. |
270:3 | Pero que noit' e día | punnamos de pecar, |
285:35 | Essa noit' aquela monja todas sas cousas guisou |
285:68 | macar de noit' aa igreja foi; na magestade |
292:80 | que esta noit' hei sonnado | vél dúas vezes ou tres.” |
299:15 | E ũa noit' en séu leito jazía, |
313:59 | E o mar tornou mui manso, | e a noit' escrareceu, |
326:23 | E ladrões ũa noit' ant' a luz |
331:31 | Assí jouv' aquela noit', e | outro día madurgada |
332:17 | cada noit' e cada día | e fazen grand' oraçôn, |
333:2 | en aqueles que a chaman | de coraçôn noit' e día. |
333:45 | De noit' a aquel mesquinno | foi e lógu' essa vegada |
350:5 | ca tu por nós noit' e día |
365:8 | sempre a noit' e o día | en séu coraçôn dultava |
365:14 | mente a noit' e o día | por súa gran neicidade. |
365:19 | Ũa noit' assí jazendo, | cuidou como se saísse |
367:10 | en todo tempo, de noit' e de día. |
370:2 | Madre de Jesú-Crist', a noit' e o día. |
372 | Como vẽo ũa mollér de Névra, que raviava, a Santa María do Pórto, e apareceu-lle Santa María de noit' e guareceu-a. |
383:6 | de a servir noit' e día. | E foi en Estremadura, |
405:32 | Tod' essa noit' e o día |
421:8 | sempre noit' e día |