| 67:17 | que aos póbres servissen; | mais o démo con enveja |
| 67:21 | e o serviço dos póbres | vos farei de bõa mente, |
| 145 | Como San Joán, patrïarca de Alexandría, déu quant' havía a póbres en ũu ano caro. |
| 145:12 | e outras a póbres muit' envergonnados, |
| 145:53 | porque enos póbres o séu empregara |
| 149:42 | que quiso seer póbre | por requentá-los póbres |
| 203:9 | e se ll' os póbres pedían | esmólna polo amor |
| 203:12 | muitos póbres vergonnosos | pedir vẽéron alí, |
| 203:16 | de póbres, e houve dóo | deles grande e chamou |
| 212:5 | que vẽéss' a súa mão | aos póbres que mestér |
| 212:8 | que quando i casar quéren | as donas que póbres son, |
| 212:12 | e quand' as póbres casavan, | emprestava-llo sen al; |
| 258:12 | a póbres do que havía, | segundo o séu poder; |
| 258:18 | que lle vẽéron i póbres | con gran fame demandar |
| 258:28 | quanta massa éu havía | dei ja aos póbres séus |
| 265:49 | sempre ben fezéss', e póbres e roméus |
| 335 | Como Santa María converteu un gentil que adorava os ídolos, porque havía en si pïadade e fazía caridade aos póbres. |
| 335:16 | dava de grad' aos póbres | o mais do que el havía. |
| 335:21 | e caro todo a póbres, | que non catou pról nen dano |
| 335:29 | mais todo quanto tiínna | a póbres lo hei ja dado.” |
| 336:14 | a póbres e a mesquinnos, | esto de cérto sabemos. |
| 351:17 | a póbres que as comessen. | En tod' est' a lazerar |
| 399:27 | os póbres e os coitados | pareceu-lle lógo, |
| 411:17 | a ũa pera póbres, | a outra retevéron |
