| 6:38 | soterró-o na adega, | u sas cubas tiínna; |
| 8:21 | Mas o jograr, que na Virgen | tiínna séu coraçôn, |
| 16:23 | Mas con coita grande que tiínna no coraçôn, |
| 23:14 | ca non tiínna senôn pouco en un tonelcinno. |
| 38:46 | tiínna séus braços en maneira de bẽeizer; |
| 38:52 | séus dedos tiínna foi lógo deitar. |
| 38:56 | que tiínna a Madre fez ben so as tetas decer, |
| 43:27 | Ca u quis tẽê-lo fillo | e a cera que tiínna, |
| 47:14 | muit', e mui ben sa orden | tiínna, com' aprendí; |
| 54:42 | e con ũa toalla que tiínna |
| 58:8 | e tiínna ben quant' en regla jaz, |
| 63:16 | tiínna o logar en aquela sazôn, |
| 114:16 | cona mui gran coita que dele tiínna, |
| 115:169 | a carta que tiínna |
| 119:8 | en que viçosa tiínna muito sa pessõa, |
| 128:26 | que tiínna abraçado | e el ela abraçada. |
| 128:49 | e pois conssagrou o préste | a hóstïa que tiínna, |
| 139 | Como Santa María fez que falasse o Fillo que tiínna nos braços ao da bõa mollér, que lle disse: “papa!” |
| 147 | Como ũa mollér póbre déu sa ovella a guardar a un ovelleiro, e quando ao trosquïar das ovellas vẽo a vélla demandar a súa e o ovelleiro disse que a comera o lobo, chamou Santa María de Rocamador, e a ovella braadou u lla tiínna o ovelleiro asconduda e disse: “ei-me acá, ei-m' acá.” |
| 148:23 | E cada un tiínna | deles que lle passava |
| 164:10 | abade e que a térra | tiínna acomendada |
| 179:15 | Esta tiínna premudos |
| 182:27 | e dar o que tiínna |
| 205 | Como Santa María quis guardar ũa moura que tiínna séu fillo en braços u siía en ũa torre ontre dúas amẽas, e caeu a torre, e non morreu nen séu fillo, nen lles empeceu ren, e esto foi per oraçôn dos creschãos. |
| 205:32 | con séu fillo pequeninno | que en séus braços tiínna; |
| 215:53 | Virgen santa grorïosa; | e en panos que tiínna |
| 219:14 | que tiínna en séus braços | o séu Fillo precïoso. |
| 226:13 | e tiínna o lógo guardad' e en paz; |
| 227:40 | a meadade dos férros | que ena pérna tiínna, |
| 228:33 | a derredor; e a gente, | que lle ben mentes tiínna, |
| 235:77 | tragendo per el sas mãos, | e non tiínna enfaz |
| 245:30 | o que o peor julgava | tiínna-s' ên por mellor. |
| 258 | Como Santa María acrecentou a ũa bõa dona a massa que tiínna pera pan fazer. |
| 258:22 | tiínna e pera eles, | que ren non ll' ên foi ficar. |
| 301:20 | dos céos con gran companna | d' ángeos que sigo tiínna, |
| 315 | Esta é como Santa María guareceu en Tocha, que é cabo Madride, un meninno que tiínna ũa espiga de triígo no ventre. |
| 321:10 | e passara ja tres anos | que esta door tiínna. |
| 332 | Esta é como en ũu mõesteiro eno reino de Leôn levantou-se fógo de noite, e mató-o a omage de Santa María con o véo que tiínna na cabeça. |
| 333:11 | Este tiínna os braços | tórtos atrás, e as mãos |
| 335:29 | mais todo quanto tiínna | a póbres lo hei ja dado.” |
| 337:25 | tiínna ontre séus braços, | houve da vóz tal pavor |
| 345:8 | reinava, que da Reínna | dos céos tiínna bando |
| 353 | Como un meninno que crïava un abade en sa castra tragía de comer ao meninno que tiínna a omagen enos séus braços, e disso-ll' a omagen que comería con ele mui cedo. |
| 354:4 | Madre de Déus Jesú-Cristo, | a un rei que muito tiínna |
| 354:14 | que tiínna que fezéra | Déus en dar-lla gran mercee. |
| 363 | Como Santa María livrou de prijôn un cavaleiro por ũa cantiga que lle fez, que tiínna preso el Con Simôn. |
| 365:11 | tiínna de tod' en todo | aquesto que assí éra. |
| 366:56 | de Guadalquivir o río | con séu doral que tiínna |
| 377:4 | Santa María do Pórto | por un hóme que se tiínna |
| 377:17 | mais o que tiínna os seelos | lla houve mui mal parada |
| 378 | Como un hóme bõo con sa mollér, que morava na colaçôn de San Salvador de Sevilla, tiínna ũa sa filla doente pera mórte, e jouve tres días que non falou; e prometêrona a Santa María do Pórto, e guareceu. |
| 378:35 | Ca éu mia mollér tiínna | que ja quería transir, |
| 382:27 | Mais al Rei muito pesava | e tiínna-o por mal, |
| 383:5 | por ũa mollér que tiínna | o coraçôn desejoso |
| 385 | Como Santa María do Pórto guareceu un hóme dũa pedrada mui grande de que nunca cuidara a guarecer, ca tiínna a tela sedada e tornou-se paralítico, e guarecê-o Santa María. |
| 398:21 | que i tiínna perdera; | e per vales e outeiros |
| 398:34 | ca o Bõo Pastor tiínna | a sa Madre por caiado. |
| 411:38 | ca Déus pera gran cousa | xa tiínna guardada. |