5:97 | Entôn vẽo vóz de céo, que lle disse: “Tól |
5:104 | ante a vẽo con grandes ondas combater. |
7:29 | a fez, vẽo sen vagar, |
7:45 | lóg' ant' o Bispo vẽo; |
9:19 | vẽo i un monge, | segund' éu aprendo, |
9:40 | non lle vẽo a mente, | que el prometera; |
9:70 | achou, que correndo | pera ele vẽo |
9:109 | mas ũa tormenta | vẽo mantenente, |
11:38 | vẽo privado. |
15:39 | Pois ta pessõa nóbr' aquí vẽo, |
17:30 | e ela vẽo ben acompannada. |
18:31 | d' Agosto, que vẽo i |
28:15 | vẽo a vila cercar |
28:111 | vi, que vos vẽo livrar; |
31:30 | que mi aquesta vaca guardes.” | E a vaca vẽo lógo |
35:76 | vẽo desses mercadores, | e cada un séu fardél |
38:78 | cavaleiros vẽo e ant' a eigreja decer |
43:25 | que lle non vẽo emente | nen da cera nen dos panos |
43:58 | Entôn vẽo i mais gente | que non ven a ũa feira, |
50:2 | que Déus ena Virgen vẽo carne fillar. |
51:35 | Mantenente dos de fóra | vẽo lóg' un baesteiro |
54:7 | Dest' un miragre me vẽo emente |
54:41 | veê-lo vẽo a Virgen María, |
54:45 | santa, con que crïou aquel que vẽo |
61:5 | de miragres ben d' i, ca d' allur non vẽo, |
63:22 | lle vẽo cercar, cuidando-lla toller. |
65:130 | vẽo ant' a Virgen muit' envergonnado. |
66:13 | Vẽo con gran compannía |
67:19 | e vẽo pera el lógo | manss' e en bon contenente, |
67:48 | éra, viveu mui gran tempo, | trões que un bisp' i vẽo |
67:65 | mais pero na cima vẽo | ant' eles todo tremendo; |
75:26 | o rico, vẽo aginna, | porque del haver coidava |
75:42 | ũa moça a el vẽo | que lle trouxe tal mandado |
76:25 | resurgio-o dela, que vẽo sen al |
86:14 | o ángeo que a vẽo saüdar. |
86:32 | quando viu o mar que a vẽo cobrir; |
91:35 | grande que do céo vẽo, |
98:13 | u vẽo aquesta dona, | mui póbre mollér, |
108:37 | vẽo, este diz de ti |
111:37 | vẽo, e o denodado |
115:109 | aquel meninno vẽo |
118:13 | e quando vẽo aa quarta vez, |
118:28 | i vẽo lógo con gran devoçôn, |
125:36 | e ao crérigo vẽo | o démo con alegría, |
125:54 | o crérigu'; e el de grado | vẽo i e foi-lles pedir |
132:60 | o prazo das vodas vẽo |
132:83 | mente a el vẽo lógo |
144:39 | por el, ca lógo lle vẽo valer. |
145:32 | que contra el lógo vẽo mui festinno, |
147 | Como ũa mollér póbre déu sa ovella a guardar a un ovelleiro, e quando ao trosquïar das ovellas vẽo a vélla demandar a súa e o ovelleiro disse que a comera o lobo, chamou Santa María de Rocamador, e a ovella braadou u lla tiínna o ovelleiro asconduda e disse: “ei-me acá, ei-m' acá.” |
151:20 | E pois que foron deitados, | vẽo un vento tan fórte | que as abriu a desóra; |
154:14 | todo chẽo de saetas; | e vẽo-ll' ên malandança. |
154:33 | E assí passou sa vida; | e quando vẽo a mórte, |
155 | Como un cavaleiro d' Aleixandría foi malfeitor, e quando vẽo a vellece, repentiu-se e foi a un santo ermitán confessar-se; e el disse-lle que jajũasse, e o cavaleiro disse que non podía. |
155:13 | mais pois vẽo a vellece, | sentiu-se por pecador |
162:23 | ta que un bispo vẽo i |
164:27 | O bispo d' Ósca i vẽo, | que tev' o feito por mal, |
175:6 | e per Rocamador vẽo | a Tolosa a cidade. |
175:64 | polo heréj'; e pois vẽo | con sa cara vergonnosa, |
202:19 | Estand' el assí en prézes, | vẽo-lle a coraçôn |
204:9 | e andando preegando, | vẽo-lle mui gran door, |
217 | Esta é de como un conde de França que vẽo a Santa María de Vila-Sirga non pude entrar na eigreja a mẽos de se confessar. |
217:8 | a Virgen en Vila-Sirga | dun conde que vẽo i |
221:5 | vẽo, e porque justiça | tẽen del e dereitura, |
224:22 | con fill' ou filla, entôn | ar vẽo-ll' outra rancura. |
227:32 | que alumẽou a cárcer, | tan muito vẽo fremosa, |
235:35 | E pois a Monpislér vẽo | e tan mal adoeceu |
237:88 | por mórta, vẽo lóg' a mi, | que m' há ben acorrudo. |
238:45 | Esto diss' o prést' e foi-s'; e | o démo vẽo travar |
238:53 | da Virgen e do séu Fillo, | que nos vẽo remĩir; |
242:26 | atá que vẽo a gente | e o fez ên decender. |
246:12 | Mas aa tarde ll' en mente | vẽo como falecer |
248:18 | e toda a gent' i vẽo | veer este feit' atal. |
249:30 | e nos gaann' o de séu Fillo, | que nos vẽo remiír. |
251:28 | meteron a mininna, | vẽo-ll' a coraçôn |
251:51 | Sobr' est' a madre vẽo | e preguntou-ll' assaz |
255:46 | foi pela vila, e vẽo lógu' i |
257:12 | e pois vẽo a Sevilla, achou grandes danos |
259:11 | Ca lles vẽo en sonnos e assí |
261:12 | vẽo a essa térra preegar, |
261:17 | ela. E ele vẽo sen lezer |
267:37 | e ũa onda vẽo fórt' e mui grave |
267:60 | vẽo, que o dém' e séus feitos quebranta; |
270:13 | aquesta a que vẽo | o ángeo dizer |
270:17 | de nós quen nos fezéra, | e vẽo-se fazer |
274:51 | Entôn vẽo-s' aos frades | e disso: “Sennores méus, |
274:52 | aquí u óra orava | vẽo a Madre de Déus |
278 | Como ũa bõa dona de França, que éra céga, vẽo a Vila-Sirga e teve i vigía, e foi lógo guarida e cobrou séu lume. E ela indo-se pera sa térra, achou un cégo que ía en romaría a Santïago, e ela consellou-lle que fosse per Vila-Sirga e guarecería. |
285:53 | E lóg' aquel séu amigo vẽo, que ll' arreferiu |
285:59 | Pois vẽo a outra noite, como na primeira fez |
292 | Como el Rei Don Fernando vẽo en visiôn ao Tesoureiro de Sevilla e a Maestre Jorge que tirassen o anél do séu dedo e o metessen no dedo da omagen de Santa María. |
293:38 | vẽo lóg' aa eigreja | e fez ende gran sermôn. |
295:32 | e el Rei vẽo tan tóste, | e lógo que i chegou, |
299 | Como Santa María vẽo en visiôn a un freire e mandou-lle que désse ũa sa omagen que tragía a un rei. |
302:7 | Este con outra gran gente | vẽo i en romaría, |
303:33 | e pois vẽo outro día, | sa tía a houv' achada, |
306:17 | vẽo o ángeo do céo, | per que s' houve d' emprennar |
309 | Esta é como Santa María vẽo en visôn en Roma ao Papa e ao Emperador e disse-lles en qual logar fezéssen a eigreja. |
309:47 | Entôn ambos atenderon. | E quand' aquel día vẽo, |
328:32 | de Xerez a ele vẽo, | mouro mui riqu' e sisudo, |
331:9 | de sas graças e mercees, | e que por nósso ben vẽo |
345:27 | E el estand' en aquesto, | ar vẽo-ll' outro mandado |
359 | Como Santa María do Pórto se doeu dũa mollér que vẽo aa sa igreja en romaría, a que cativaran un séu fillo; e sacó-o de cativo de térra de mouros e poso-llo en salvo. |
366:16 | vẽo i e foi enfermo; | e pois guariu e foi são, |
366:54 | foi, ca lóg' a ele vẽo | en un camp' u aradores |
369:65 | Ela havendo gran coita | e fazendo mui gran dóo, | vẽo a ela sa filla |
369:85 | Outro día o alcaide | vẽo irad' e sannudo | a sa casa por prendê-la, |
372 | Como vẽo ũa mollér de Névra, que raviava, a Santa María do Pórto, e apareceu-lle Santa María de noit' e guareceu-a. |
372:34 | Jesú-Cristo, que vẽo | en ela encarnar. |
382:48 | ido.” E el vẽo lógo | e diz: “Que vos praz, Sennor?” |
386:11 | E pois que se partiu ende, | vẽo a Sevilla cedo, |
391:5 | a ũa moça que vẽo | i contreita de Xerez, |
392:18 | e ant' o alcaide vẽo | por sa gran malaventura, |
403:62 | Déus sobir, onde vẽo, |
415 | Esta quinta é de como o ángeo Gabrïél vẽo saüdar a Santa María, e esta fésta é no mes de março. |
418:10 | vẽo Déus en ela carne, | con que nos pois julgará. |
419:8 | vos quér', e en qual guisa | a vẽo Déus levar |
419:49 | os Apóstolos onze; | e non vẽo alí |
419:69 | vẽo levar-ll' a alma, | que el ja outra vez |
420:39 | e bẽeita u vẽo | a ti a ta pousada |
420:46 | que te receber vẽo, | de que fuste loada, |
420:55 | bẽeita u téu Fillo | vẽo apressurada- |