1:34 | e “paz en térra dada”; |
5:34 | e tod' a térra de Jerussalên muitas vezes andou; |
5:50 | que se leixou do palafrên en térra caer. |
5:51 | Quand' o Emperador de térra s' ergeu, lógo, sen mentir, |
8:35 | e ant' o jograr en térra | se deitou e lle pediu |
13:8 | e o meirinno da térra | houve-o lóg' a prender, |
14:6 | fugiu con el a Egipto, | térra de rei Faraôn. |
15:21 | hóste sobr' eles, e pela térra |
15:44 | térra de Pérssïa, quéro vĩir |
15:80 | que a térra toda 'sclareceu, |
15:96 | que en térra mórto o deitou |
19:30 | que fossen da térra como quen s' eixilla. |
23:16 | havê-lo, non éra end' en térra que podésse |
33:42 | e térra foron fillar |
35:90 | que en salvo a sa térra | a podería trager. |
37:8 | Est' avẽo na térra que chaman Berría, |
42:9 | Foi en térra d' Alemanna | que querían renovar |
42:14 | en que as gentes da térra | ían tẽer séu solaz |
44:14 | pela térra toda en derredor. |
46:18 | a sa térra, e juntar |
50:15 | E porên dos céos quis en térra decer |
51:6 | que mostrou Santa María | en térra d' Orlens en França |
51:54 | e outrossí fez el Conde; | e deceu a térra tóste |
53:33 | e por todo-los da térra | de Seixôn, e ben sentiu |
61:24 | ant' o altar en térra como perdudo, |
65:159 | Ca esta térra foi de méu poderío, |
65:172 | daquesta térra que neún non me visse, |
65:175 | E por razôn tive que en esta térra |
68:30 | me, põend' en térra sa faz.” |
74:29 | en térra; mais el lóg' a Virgen chamou, |
75:118 | teve ficados en térra, | chorando muito dos ollos; |
83 | Como Santa María sacou de cativo de térra de mouros a un hóme bõo que se ll' acomendara. |
86:8 | na térra que chaman Bretanna Maior, |
91:37 | Santa María, e a térra tremeu |
93:34 | dizendo pela térra como quis vĩir |
95:6 | sa térra e foi fazer en Portugal morada |
95:34 | rouband' en mar quant' achavan e saínd' a térra, |
95:69 | Estas nóvas pela térra foron mui sõadas, |
97:60 | e fez gente da térra vĩir, |
105:112 | este feito pela térra vïaz. |
106:31 | en térra; mais non s' ergeu: |
108:22 | ca o que térra e mar |
108:35 | en térra e diss' assí: |
115:26 | En térra de Roma houv' i, |
115:33 | de todo-los da térra, |
115:148 | daquela térra e há |
115:165 | a térra d' Armenía. |
117:10 | per que sa lavor na térra fosse connoçuda. |
117:18 | caeu en térra e jouve mui gran péça muda. |
117:27 | per toda aquela térra, que os que a viran |
121:41 | que en sa mão tevésse; | mais pela térra oiu |
124:6 | demostrou Santa María | ena térra que está |
124:8 | da térra e ar do outro | que é chamado Mẽor; |
132:55 | ena térra e mais béla, |
136 | Esta é como en térra de Pulla, en ũa vila que há nome Fója, jogava ũa mollér os dados con outras compannas ant' ũa eigreja; e porque perdeu, lançou ũa pédra que déss' ao Meninno da omage de Santa María, e ela alçou o braço e recebeu o cólbe. |
136:4 | fez grand' en térra de Pulla come poderosa |
141 | Como Santa María acorreu a un monge séu que a servía e que ficava os gẽollos cada que ementavan o séu nome na eigreja e beijava a térra. |
141:10 | dos gẽollos en térra dava gran ferida. |
141:11 | E a térra beijava u esto fazía, |
141:25 | e caeu en térra e con coita chorava |
143:34 | lógu' en térra das mãos foi ferir |
144:41 | que o touro lógu' en térra caeu |
145:15 | El esto fazendo, en aquela térra |
146:12 | ena térra de Brïançôn. |
149:13 | En térra d' Aleimanna | un crérigo havía |
155:11 | En térra d' Aleixandría | houve un mui malfeitor |
155:50 | e fez per toda a térra | este miragre mostrar, |
156:1 | A Madre do que de térra | primeir' hóme foi fazer |
157:27 | Tan tóst' aqueste miragre | pela térra en redor |
161:2 | de defender toda térra | de mal e de tempestade. |
164 | Como a omage de Santa María de Salas déu ũu braado, e tremeu a térra, por un prïor da eigreja que fez tirar a força do sagrado Don Fernando, abade de Montaragôn. |
164:10 | abade e que a térra | tiínna acomendada |
164:20 | o oíron; e a térra | tremeu, segund' aprendí, |
169:8 | e tiínnan a térra | por nóssa pecadilla, |
172:21 | Pois a sa térra tornaron | e fezéron romarías |
184:7 | en térra de Santïago, | en un logar montannoso, |
187:27 | que houve na térra gran fame mortal, |
193:1 | Sôbelos fondos do mar | e nas alturas da térra |
194:3 | Dest' avẽo un miragre | en térra de Catalonna |
199:35 | aa bẽeita Reínna, | que en céo e en térra |
200:23 | Ca mi fez de bõa térra |
201:30 | pero caeu en térra, | ca mui mal lle doía. |
204:14 | como podería mórto | de so térra resorgir. |
205:48 | se leixou vĩir a térra | sobr' un gran chão devasso |
208:42 | deitou-s' o póblo en térra | a prézes tod' estendudo. |
209:34 | cada un põendo en térra sa faz. |
218:7 | En térra d' Alemanna | un mercador honrrado |
218:16 | de gente de sa térra | a Santïago ía; |
218:43 | E pois a poucos días | foi-se pera sa térra |
219:7 | Ena térra de Toscana | ũa gran cidad' há i |
226:1 | Assí pód' a Virgen so térra guardar |
226:19 | E lóg' assí todo so térra entrou |
226:32 | como sobre térra; e toda sa pról |
226:46 | todo sobre térra como x' ant' estar |
227:21 | da gran fésta que fazían | na térra u el morava |
229:8 | hómees muitos da térra | por haver de Déus perdôn; |
229:23 | Pois soubéron os da térra | esto, déron gran loor, |
232:16 | e foi-se pera sa térra | e séus hómees envïou |
232:35 | Quand' esto viu, os gẽollos | pos en térra, e a faz, |
233:15 | hómẽes bõos do tempo | que se perdera a térra, |
233:40 | da térra este miragre, | mui gran prazer end' houvéron; |
234:13 | que tiínn' aquela térra, | ca ric-hóm' éra del Rei, |
235:32 | E depois, quando da térra | saiu e que foi veer |
235:40 | e que tornass' a sa térra | por en ela ben sãar; |
235:44 | toda-las gentes da térra, | que lle dizían assí: |
237:23 | d' ir a sa térra; e entôn | vestiu-se ben privado |
241:7 | que fez a Grorïosa | en térra de Proença. |
242:30 | e fezéron o miragre | per essa térra saber. |
245:25 | mal e roubavan a térra | fôrono entôn prender |
248:12 | muitos hómees da térra | e sas candeas queimar; |
251:3 | En térra de Proença | un gran miragr' achei |
252:1 | Tan gran poder a sa Madre | déu eno fondo da térra |
252:9 | hómes so térra entraron | pera arẽa cavar; |
253:64 | e pois tornou a sa térra, | serviu mui ben todavía, |
255:78 | e ela lógu' en térra se tendeu |
258:7 | Un an' en aquela térra | foi mui caro, com' oí, |
259:40 | os jograres da térra que i van, |
261:12 | vẽo a essa térra preegar, |
262:11 | A hóra de madodinnos | fezo a térra tremer |
267:67 | E levou-o salvo a térra segura, |
267:80 | e foi en sa térra, sen longa tardança |
268:7 | Ũa dona filladalgo, | que ben de térra de França |
268:44 | tornou-se pera sa térra | e foi de Santa María |
272:30 | pecados que ũa péça | de térra ant' o altar |
273:6 | pero térra avondada | de perdiz e de cõello. |
277:5 | aa térra que chamada | ést' Algarve, u soía |
277:23 | de jajũar en tal térra | e andand' en cavalgada; |
278 | Como ũa bõa dona de França, que éra céga, vẽo a Vila-Sirga e teve i vigía, e foi lógo guarida e cobrou séu lume. E ela indo-se pera sa térra, achou un cégo que ía en romaría a Santïago, e ela consellou-lle que fosse per Vila-Sirga e guarecería. |
284:42 | en térra, e a alma | foi dar a Déus en don. |
285:75 | Poi-la levou a sa térra e con ela juras pres, |
287:17 | aa ermida de Scala | per mar, ca per térra non, |
288:7 | El natural dũa térra | foi que óra é chamada |
289:13 | o mãoll' alçar de térra | con ele se ll' apertava |
293:24 | que en pées estar non pode | e lógu' en térra caeu; |
294:11 | Aquesta mollér cativa | foi de térra d' Alemanna; |
295:33 | a omagen os gẽollos | ant' el en térra ficou |
295:35 | Mas el Rei deitou-s' en térra | ant' ela, tendud' en cruz, |
304:19 | E porend' os dessa térra | non ousan seer ousados |
305:29 | El disse: “Fazê-lo quéro | sobre pennor, ca na térra |
305:50 | per ren podésse de térra. | Entôn fillou dous bolssões |
307 | Como Santa María tolleu ũa gran tempestade de fógo en térra de Cecilla. |
307:6 | a térra e pos os céos en redor. |
307:11 | En aquesta térra un mui gran mont' há |
307:15 | todo-los da térra. Onde conteceu |
307:17 | mui grande, e toda a térra tremeu, |
308:5 | qu' é en térra de Sosonna, | e per com' oí contar, |
314:13 | de toda aquela térra, | e diss' a sa mollér: “Ven |
314:35 | o lume d' ambo-los ollos, | e en térra se tendeu |
319:64 | des i a sa térra con ela tornaron |
321:13 | nen a físicos da térra, | rogando-lles que a vissen, |
323:9 | d' Algizira e a térra | de Sevilla tod' a eito |
325:2 | ca assí pelo mar grande | come pela térra guía. |
325:4 | tan ben faz pelo mar vías | come pela chãa térra; |
325:11 | Na térra d' África houve | en Tánjar ũa cativa |
325:46 | e diss': “En térra de Tánjar | me sõo como soía.” |
326:32 | que de toda a térra a redor |
328:11 | Este logar jaz en térra | mui bõa e mui viçosa |
328:16 | o grand' e o que a térra | parte per muitos logares, |
328:65 | mas por meter paz na térra | e por desvïar gran dano |
329:10 | tod' en redor pela térra | e mui gran dano fazer. |
331:25 | e hoi mais jarás so térra | ben como jaz téu avóo, |
333:42 | ũa noite de sa térra | foi i mui gran romaría. |
337:1 | Tan gran poder há a Virgen | aos da térra guardar |
339:13 | e per térra, ca en logar está |
341:3 | Desto direi un miragre | que en térra de Gasconna |
348:8 | pera conquerer a térra | que chaman Andaluzía; |
348:22 | jaz so térra, que meteron | i mui peiores ca mouros.” |
352:44 | os céos maravillosos | e ar pos a térra juso, |
353:17 | dun ric-hóme que morava | en térra de Venexí, |
355:47 | tornou-se pera sa térra. | E indo pela carreira, |
358:16 | de térra; e pois lo viron | quadrado, ca non redondo, |
358:24 | aqueles cantos so térra, | grandes e mui ben quadrados, |
359 | Como Santa María do Pórto se doeu dũa mollér que vẽo aa sa igreja en romaría, a que cativaran un séu fillo; e sacó-o de cativo de térra de mouros e poso-llo en salvo. |
364 | Como Santa María do Pórto guardou triínta hómees que cavavan térra pera sa igreja, e caeu ũa torre sobr' eles e non lles empeeceu. |
364:5 | éste e cabo do Grande, | que ten a térra no sẽo |
366:6 | aos mouros dessa térra, | que i éran moradores, |
366:38 | e foron caer en térra. | Mais os que connoscedores |
367:27 | foi alá lógo per mar e per térra. |
371:19 | Porên per mar e per térra | punnavan i de vĩir |
374 | Como ũus almogavares, que sempre entravan a térra de mouros e éran desbaratados, tevéron vigía na capéla do alcáçar de Xerez e prometeron-lle ũa dõa, e entraron en cavalgada e gannaron mui grand' algo. |
376:9 | el Rei por guardar a térra | e que fosse ben pobrada |
379:6 | grande per mar e per térra, | ca logar é dos mellores |
379:15 | per hómẽes de sa térra. | Sobr' esto de muitas partes |
379:25 | e quiséran-s' a sa térra | tornar-se; mais non podéron, |
379:43 | nen outros que a sa casa | vennan per mar e per térra; |
382:33 | e en térra os gẽollos | ficou e disse: “Per ren |
383:1 | O fondo do mar tan chão | faz come a térra dura |
383:24 | pelos logares mais santos | dessa térra u Messías |
383:44 | e os gẽollos en térra | houvéron lógo ficados |
383:48 | assí como ja oístes, | e a sa térra tornada, |
391:24 | e cada ũu chorando | poso en térra sa faz, |
401:28 | e que contra os mouros, | que térra d' Ultramar |
404:14 | que en sa térra non havía par. |
404:30 | que fez o céo e térra e mar. |
407:23 | e con mui gran coita en térra caeu |
411:52 | “Com' irei a mia térra | u recebí quebranto |
411:60 | fogí a esta térra, | e hei ja assí posto |
411:63 | entr' aquestas montannas, | que é térra esquiva, |
411:70 | per que toda a térra | será enlumẽada. |
411:80 | caeu e jouv' en térra | fóra de séu sentido, |
411:84 | que tal péça en térra | esmorido jouvéra. |
419:120 | en térra se deitaron, | pedindo per Aióz |
423 | Esta primeira é de com' el fez o céo e a térra e o mar e o sól e a lũa e as estrelas e toda-las outras cousas que son, e como fez o hóme a sa semellança. |
423:3 | Por nós fez el céo, térra e mar, |
423:15 | E u a térra fez, mostrou ben qual |
424:26 | até ena térra dos judéus, |
425:14 | a térra u el decía. |
426:4 | en térra por nós e da Virgen nacer, |
427:23 | a térra, e son come de caer |