3:34 | son tan muitos, sen mentir, |
5:114 | “Madre de Déus, bẽeitos son os que en ti fïúza han, |
14:2 | de poder Santa María | mais de quantos Santos son. |
15:1 | Todo-los Santos que son no Céo | de servir muito han gran sabor |
15:8 | son, e de todos é lum' e luz; |
24:38 | Os crérigos en mui bon son |
31:2 | son da Virgen connoçudas |
31:14 | son as gentes tan movudas, |
31:29 | son as cousas que tu quéres; | e por aquesto te rógo |
31:40 | son aos Santos rendudas.” |
31:55 | de quantas bestias i son |
33:11 | que séus son os mandamentos. |
38:5 | Ca ela e séu Fillo son juntados |
38:7 | e porên son mui neicíos provados |
38:12 | son en fazer ben e mal castigar. |
38:13 | Daquest' avẽo, tempos son passados |
38:39 | dizendo: “Vélla, son muit' enganados |
38:42 | son, quér' éu óra lógo cometer |
44:37 | dizend': “Ai, Sennor, tantos son os téus |
46:37 | son quantos lo creer van,” |
48:1 | Tanto son da Grorïosa | séus feitos mui pïadosos, |
54:5 | atán muitas son as sas pïedades, |
56:24 | por cinque letras que son |
64:3 | E dest' un miragre, de que fiz cobras e son, |
74:35 | E ao gran son que a madeira fez |
75:75 | que son lílïos nen rósas, | mas pero non de concélas, |
79:23 | de moças que vees, que non son sandías, |
82:37 | e a Virgen santa mans' e en bon son |
84:18 | son muitos, mas per ti creo | gaannar deles perdôn.” |
84:54 | a Virgen Santa María, | cantando en mui bon son. |
85:50 | “Estes son méus e de méu Fillo, Déus Jesú-Cristo, |
98:20 | mui mais son as tas mercees | que pecados méus; |
100:8 | son; mais per | ti son perdõados |
103:16 | oiu ũa passarinna | cantar lógu' en tan bon son, |
107:20 | que ti son acomendadas, |
108:30 | en si quantas cousas son, |
110:7 | Ca tantos son os bẽes de Santa María, |
113:18 | quand' oíron o son grande, | disséron: “Sennor, somos téus, |
114:38 | e mais a aqueles que lle son leaes. |
116:38 | trouxe, que non son feas; |
133:26 | viva, dizendo: “Estes son dos téus |
135:77 | la menínn', e en bon son, |
138:26 | a que chaman sempr' os que coitados son, |
148:2 | guarda Santa María | os que lle son leaes. |
151:38 | pola Virgen, cujas óbras | son sempre dereitureiras. |
156:22 | que quando oía son |
159:2 | os que as sas romarías | son de fazer desejosos. |
162:6 | mas pola figura da en que son; |
165:45 | mas tod' estes cavaleiros, | vedes que dos Céos son, |
165:46 | ca chus brancos son e craros | que é néve nen cristal.” |
170:12 | deve seer dos que no mundo son; |
173:1 | Tantas en Santa María | son mercees e bondades, |
185:36 | e com' os mouros son falssos, | quiça travarán de vós; |
188:4 | a que fix bon son e cobras, | porque me dele paguei; |
192:118 | ca non son certãos |
198:2 | que non quér Santa María, | pois lle son acomendados. |
198:26 | de valer aos que ama | nen aos que son cuitados. |
200:4 | son d' hómees muit' honrrados, |
212:8 | que quando i casar quéren | as donas que póbres son, |
214:24 | e lançou senas al terce, | que son de pontos contados |
218:47 | somos de Jeso-Cristo, | cujos son os perdões. |
219:3 | Que assí como tẽévras | e luz departidos son, |
219:4 | assí son aquestas dúas | por dereit' e por razôn; |
222:4 | per que os que son errados | saca de maa carreira; |
226:52 | que mantên e guarda aos que son séus. |
233:1 | Os que bõa mórte mórren | e son quitos de pecados, |
233:2 | son con Déus e con sa Madr' e | sempre fazen séus mandados. |
233:23 | madre de Déus, son tan muitos | que, se me non perdõares |
233:42 | loores, porque son sempre | os séus por ela guardados. |
235:5 | Rei, e da Andaluzía | dos mais reinos que i son; |
261:49 | ángeos son que o sempre veer |
262:18 | en bon son “Salve Regina”; | e esta foi a primeira |
262:35 | foi lóg' alí ajuntada, | que todos en mui bon son |
265:10 | eno paraíso u os santos son. |
265:102 | que te prouguésse, fas-lle tu este son.” |
270:1 | Todos con alegría | cantand' e en bon son, |
278:5 | u faz ameúde muitos, | que son mais doces ca mél, |
278:17 | albergar mais adeante | a ũas chóças que son |
282:15 | A ama que o crïava | foi corrend' a aquel son |
284:18 | e aa cima disse, | mui trist' e en mal son, |
286:24 | me dá, se te praz, dereito, | ca son ẽemigos téus |
288:20 | son as almas enos céos | dos santos, e corõadas, |
293:6 | avẽo mui gran miragre, | onde fiz cobras e son. |
293:30 | son tan muitos, que aquesto | mi avẽo con gran razôn.” |
294:2 | os ángeos aa Madre | daquel cujos son sergentes. |
303:8 | son, que grandes travessuras | fazen algũas vegadas; |
304:21 | ende cada que o próvan, | e por esto son tornados |
306:4 | por que fezo Déus as cousas | que non éran ant' e son |
306:6 | son pera saber-se todas, | nen póde per ren seer. |
307:35 | E segund' as paravlas lle fez o son, |
313:33 | des i das enfermidades | son ben guaridos de pran, |
314:8 | amava Santa María | mais que quantas cousas son; |
321:43 | E beva-a tantos días | quantas letras son achadas |
323:1 | Ontre toda-las vertudes | que aa Virgen son dadas, |
323:2 | é de guardar ben as cousas | que lle son acomendadas. |
326:12 | vẽen i as gentes e son roméus |
329:21 | que sôbrelos anjos todos | quantos eno céo son |
331:36 | son. E assí fez aquesta | pelos séus maos pecados, |
335:6 | por mostrar en nós sas óbras | quaes son e sa bondade. |
338:29 | entôn viu aquel mancebo | e diz: “Non son estas feas.” |
340:40 | son per ti, Santa María. |
347:5 | de que fiz cantiga nóva | con son méu, ca non allẽo, |
347:42 | ca os séus miragres dela | non son feitos d' arlotías. |
357:14 | se non, conta que agora | méus días son acabados.” |
359:38 | grandes, que de mui de longe | foi end' oído o son. |
369:73 | Disse-ll' ela: “E son muitos?” | Respôs el: “Par Déus de céo, | non é mais dũu senlleiro, |
379:18 | fazían danos nos pórtos, | ca desto son sabedores. |
379:27 | Ca a Virgen glorïosa, | cujos son aqueles mares, |
380:40 | de quantas cousas son; |
382:2 | que dos reis as voontades | enas mãos de Déus son. |
386:6 | daquelas que son mais grandes | no sennorío d' Espanna. |
386:41 | lógo catar os canales | méus que son mia renda quita; |
389:25 | dos séus dar non i querían, | ca os santos son arteiros; |
392:6 | ca dïabos son monteiros | de Déus, segund' Escritura. |
398:17 | pera os que sa mercee | d' havê-la son desejosos; |
401:1 | Macar poucos cantares | acabei e con son, |
401:4 | os pecados que fige, | pero que muitos son, |
401:18 | mouros destrüír póssa, | que son dos Filistéus, |
401:91 | Tantas son as mercees, | Sennor, que en ti há, |
409:39 | son de toda a gente, |
409:49 | macar son homildosos, |
409:56 | miragres, que son frores |
409:71 | lles son e prazenteiros, |
410:7 | Pero direi ant' en bon son |
410:8 | das sas cinque féstas, que son |
411:77 | que guarden téus gãados; | ca muito son maiores |
414:6 | per que sábian quantos no mundo son |
418:16 | o houve Santa María; | porque quantas óra son |
423 | Esta primeira é de com' el fez o céo e a térra e o mar e o sól e a lũa e as estrelas e toda-las outras cousas que son, e como fez o hóme a sa semellança. |
424:14 | e de Tarsso, que son no mar, |
427:23 | a térra, e son come de caer |