5:155 | que ao ségre non ficaría nunca, par San Denís, |
9:30 | ant' o San Sepulcro | e en el beijasse. |
14 | Esta é como Santa María rogou a séu Fillo pola alma do monge de San Pedro, por que rogaran todo-los santos, e o non quis fazer senôn por ela. |
14:10 | monges e que de San Pedro | havían a vocaçôn. |
14:17 | mas defendeu-llo San Pedro, | e a Déus por el rogou |
14:19 | Pois que San Pédr' esto disse | a Déus, respôs-ll' el assí: |
14:23 | Mui triste ficou San Pedro | quand' esta razôn oiu, |
14:27 | Quando viu San Pédr' os Santos | que assí foran falir, |
15:13 | por San Basillo Santa María |
15:23 | e San Basill' a pé dũa sérra |
15:51 | Pois San Basill' o fẽo fillado |
15:84 | San Mercuiro e disse-ll' assí: |
15:92 | San Mercuiro lógu' ir-se leixou |
15:100 | hei, San Basil' en sa visôn viu; |
15:108 | San Basílïo lógo chamou, |
15:111 | de San Mercuiro, o cavaleiro |
15:116 | San Basillo, com' escrit' achei, |
15:120 | San Mercuiro daquel falsso rei, |
15:134 | con que San Mercuir' o cólbe fez, |
17:55 | Diss' o Emperador: “Par San Martín, |
26:13 | a San Jam' en romaría, |
26:52 | de San Pedro, muit' apósta e béla, |
26:53 | San James de Compostéla |
27:40 | que lógo San Pédr' ant' o altar varreu, |
28:29 | San Germán dentr' éra i, |
28:99 | Pera San Germán se foi |
35:96 | a que é Sennor do mundo. | E porên, par San Fiíz, |
39:3 | Ond' avẽo en San Miguél de Tomba, |
66:19 | sigo San Joán, |
66:48 | San Pédr' o sino tangía, |
81 | Como Santa María guareceu a mollér do fógo de San Marçal que ll' havía comesto todo o rostro. |
81:14 | algũa vez por San Marçal, |
86:12 | que Santa María fez por San Miguél, |
86:13 | que é companneiro de San Gabrïél, |
86:15 | De San Migaél, o ángeo de Déus, |
86:42 | lóg' a San Miguél o miragre mostrar. |
91 | Como Santa María deceu do céo en ũa eigreja ante todos e guareceu quantos enfermos i jazían que ardían do fógo de San Marçal. |
91:14 | deste fógo que chaman de San Marçal. |
94:109 | fremosa, par San Joán, |
115:128 | en téu mal, par San Denís.” |
122:34 | E fez-lo lógo, par San Bonifaz. |
134 | Esta é como Santa María guareceu na sa eigreja en París un hóme que se tallara a pérna por gran door que havía do fógo de San Marçal, e outros muitos que éran con ele. |
134:11 | deste de San Marçal, |
138 | Como San Joán Boca-d' Ouro, porque loava a Santa María, tiraron-ll' os ollos e foi esterrado e deitado do patrïarcado; e depois fez-lle Santa María haver ollos, e cobrou per ela sa dinidade. |
138:47 | Quand' esto foi, San Joán entôn cobrou |
138:55 | Pois San Joane todo aquesto viu, |
138:58 | sa alma foi i u é San Simeôn. |
145 | Como San Joán, patrïarca de Alexandría, déu quant' havía a póbres en ũu ano caro. |
146:75 | E por esto, par San Dinís, |
155:5 | e o non compr' é perdudo, | según conta San Matéus; |
195:80 | mi léva, de San Clemente, |
202:34 | hoge día enclinada | estar dentr' en San Vitor. |
204 | Como Santa María guariu un frade por rógo de San Domingo. |
204:3 | Daquesto a San Domingo | un miragre conteceu: |
204:10 | e San Domingo coitado | foi de ll' aquel mal vĩir. |
204:27 | San Domingu' en outra casa | jazía lonj' e viu ben |
238:49 | que nunca mais falou nada; | e porên, pa-San Dinís, |
245:9 | en San Salvador da Torre, | por un hóm', e mui ben sei |
245:16 | en San Salvador da Torre | e, per quant' éu aprendí, |
245:33 | se nos non dás quant' houvéres.” | E jurou par San Martín |
245:91 | de quanto ll' entôn vẽéra, | e jurou par San Dinís |
246:29 | de non entrar, e cuitada | foi ên muit', par San Dinís; |
251:61 | parentes a levaron | día de San Matéus, |
253:22 | ant' o altar de San Jame, | e non foss' en poridade. |
259:25 | a que chaman fógo de San Marçal, |
264:16 | foron aa omagen | que San Lucas fezéra |
265:41 | prazer con el houv' e en orden de San |
265:80 | que ele as escriviu, par San Denís; |
272 | Como Santa María fez en San Joán de Leterán en Roma que se mudasse ũa sa omagen da ũa parede da igreja na outra. |
282:25 | ca se aquesto non fosse, | juro-vos, par San Matéus, |
289 | Como Santa María de Tocha guariu un lavrador que andava segando en día de San Quirez, que se lle cerraron os punos ambos. |
289:8 | de San Quireze segava | ũa messe per gran sésta, |
289:11 | E porque en aquel día | de San Quireze segava, |
292:17 | que a Paraís' iría, | ben u éste San Denís, |
292:37 | quites, que nunca mais foron | San Marcos e San Matéus, |
295:17 | e faz i mui gran dereito; | ca según diz San Matéus |
295:18 | e San Ioán e San Marcos, | sa Madr' éste sen falir. |
304:7 | d' ôrdin de San Bẽeḯto. | E óra chus da eigreja |
306:13 | mas depois ar foi eigreja | do apóstol San Joán, |
313:24 | e “San Pédr'” e “Santïago”, | “San Nicolás”, “San Matéus”, |
332:45 | e sei que poi-lo oírdes, | diredes, par San Martín, |
359:10 | a San Salvador, ond' éra | chamada a colaçôn. |
369:1 | Como Jesú-Cristo fezo | a San Pedro que pescasse |
371:38 | Assí chegou a San Lucas, | u a foron receber |
378 | Como un hóme bõo con sa mollér, que morava na colaçôn de San Salvador de Sevilla, tiínna ũa sa filla doente pera mórte, e jouve tres días que non falou; e prometêrona a Santa María do Pórto, e guareceu. |
381:8 | de San Marcos, e Joane | havía nom'; e entôn |
401:15 | no santo paraíso, | u éste San Matéus, |
401:16 | San Pédr' e Santïago, | a que van os roméus, |
404:37 | somos de non irmos, par San Dinís, |
417 | Esta séptima é como Santa María levou séu fillo ao templo e o ofereceu a San Simeôn; e esta fésta é no mes de febreiro. |
417:4 | como déu Santa María | no templ' a San Simeôn |
419:36 | e San Joán fez lógo | chamar, e a dizer |
419:39 | E disse-lle chorando: | “Nembre-te, San Joán, |
419:63 | Outro día San Pedro | a vóz de Déus oiu |
419:71 | E disso a San Pedro: | “Direi-ch' o que farás: |
419:77 | e o córpo San Pedro | fillou con sét' e tres |
419:80 | foron-s' aa cidade; | mais lógo San Miguél |
419:91 | E San Tomás lle disse: | “Sennor, mui m' é mestér, |
419:111 | Entôn disse San Pedro: | “Tenno que será pról |
419:119 | San Pedro, e os outros | todos a ũa vóz |
420:42 | que a San Miguél houve | tan tóst' acomendada; |