A:24 | Porên dos miragres séus |
1:7 | por séus de sa masnada |
2:3 | que sas graças e séus dões |
2:16 | que sas graças e séus dões |
2:18 | Ben empregou el séus ditos, |
2:20 | e os séus bõos escritos |
3:29 | Chorando dos ollos séus |
5:120 | Pois chegaron, rogou-lles muito chorando dos ollos séus, |
5:142 | mas ante que éu en el faça ren, séus pecados dirá |
5:146 | E con pesar séus panos se fillou a romper. |
6:56 | por prazer da Glorïosa, | que séus sérvos defende. |
8:14 | estand' ant' a sa omagen, | chorando dos ollos séus; |
8:22 | non quis leixar séus cantares, | e a candea entôn |
9:36 | os séus sen errança.” |
9:80 | que roméus roubava, | diss' aos séus quedo: |
12:13 | que méu Fillo mataron, seendo séus, |
14:4 | a que o troux' en séu córpo, | e depois nos braços séus |
15:60 | fez-los juntar, chorando dos séus |
15:89 | du vai ontr' os séus, en que fïava, |
15:97 | ontr' os séus todos; e tal vingança |
15:138 | os séus de Jüião chufador. |
18:3 | de séus miragres mostrar |
19:10 | por prazer do démo, que os séus aguilla. |
19:29 | que lles mandou, por remĩir séus pecados, |
22 | Esta é como Santa María guardou a un lavrador que non morresse das feridas que lle dava un cavaleiro e séus hómees. |
22:2 | de defender e ampará-los séus. |
25:108 | a sa casa, e séus dinneiros |
25:110 | se guardou de séus companneiros |
26:45 | Séus companneiros, poi-lo mórt' acharon, |
27:9 | e que os Apóstolos, amigos séus, |
27:38 | e dos séus que fossen a próva veer. |
28:78 | os séus, e Mafométe |
28:83 | Alí u ergeu os séus |
28:98 | dos séus desconnoçudo. |
32:38 | u dém' os séus ten |
33:11 | que séus son os mandamentos. |
33:22 | o mar viu, séus penssamentos |
33:53 | do mar e dos séus tormentos. |
33:60 | valer-ll-an séus cousimentos.” |
33:64 | que dos séus ensinamentos |
35:16 | outrossí dos séus cabelos | envóltos en un cendal, |
35:55 | O almiral das galéas | viínna muit' ant' os séus, |
35:80 | que matou séus ẽemigos, | como vos éu ja dit' hei. |
36:13 | por séus nombres cada un deles, muito lles rogando |
37:18 | que dos séus miragres en el fosse mostrando |
37:34 | e os séus miragres ontr' os outros tevéron |
38:29 | Mas ũa mollér, que por séus pecados |
38:46 | tiínna séus braços en maneira de bẽeizer; |
38:49 | mas sa Madre os séus deitados |
38:52 | séus dedos tiínna foi lógo deitar. |
42:8 | que amĩude cambiava | séus amores dun en al. |
44:36 | loou, e chorando dos ollos séus, |
45:8 | e a todos séus vezinnos | fería e dẽostava; |
46:2 | séus miragres mais sabudos |
46:66 | os séus crischãos tornar |
47:20 | con séus córnos merjudos, | ben como touro faz. |
48:1 | Tanto son da Grorïosa | séus feitos mui pïadosos, |
49:3 | outrossí aos séus guïar |
49:30 | enos séus corações |
49:39 | que dos graves pecados séus |
50:8 | nen amor con dóo nunca dos feitos séus |
51:3 | porque aos séus |
51:22 | os séus nunca desampara. |
51:34 | con séus êngẽos que para.” |
52:28 | quis governar aqueles monges séus, |
57:5 | os séus de dano |
57:85 | O prïor e séus frades, |
59:78 | mente quér guardá-los séus, |
62:1 | Santa María sempr' os séus ajuda |
62:13 | séus devedores; mais déu-lles en gage |
63:36 | dos séus pecados e a missa oiu |
63:53 | mais tantos matastes vós dos mouros séus |
64:27 | E ar ele, chorando muito dos ollos séus, |
64:39 | E con séus amores a poucas tornou sandeu; |
65:177 | por amor de Déus, que aos séus non érra |
65:196 | e que o perderan pelos séus pecados; |
67:29 | e en todos séus serviços | a el achava primeiro, |
72:19 | e en séus nembros travou |
73:39 | Esto dizend' e chorando muito dos séus |
74:42 | que aos séus quér na gran coita valer. |
75:27 | gran péça de séus dinneiros, | ca el por al non catava, |
76:27 | madre, porque fuste fillar séu Fillo dos séus |
78:6 | com' aos séus sérvos é sempre pïadosa. |
78:28 | hóm' a el dos séus, que tan tóste o fillasse |
80:9 | e fas-nos que sejamos séus |
83:1 | Aos séus acomendados |
83:10 | a un que por séus pecados |
83:22 | Virgen tornou séus cuidados, |
83:43 | séus férros e que dormían |
84:16 | cada noite s' esfurtava | de sa mollér e dos séus |
85:55 | u achou un sant' abade con séus compannões, |
86:17 | ían i rogar polos pecados séus, |
87:1 | Muito punna d' os séus honrrar |
87:11 | D' honrrar os séus há gran sabor |
87:17 | Aos séus honrrou e ergeu |
87:23 | Os séus faz honrrados seer |
87:29 | Os séus honrrou e honrrará |
87:35 | D' os séus honrrar muito punnou |
87:41 | Os séus honrrou con gran razôn |
89:70 | séus nembros todos ll' entôn déra |
91:4 | entr' estes miragres séus |
91:30 | nen en séus pées s' erger, |
92:25 | que aos séus non faleceu |
94:93 | e séus panos foi fillar |
95:12 | de todo ben, que aos séus sempre dá guarida, |
95:36 | d' acorrer a séus amigos nen lles pórta sérra |
97:30 | séus hómees por el lógu' envïou; |
98:2 | aquel que de séus pecados | non se repentir. |
102:1 | Sempr' aos séus val, |
102:26 | levó-o per séus pecados |
105:12 | que adur pod' en séus pées estar, |
112:4 | que aos séus noit' e día |
114 | Esta é dun mancebo a que séus ẽemigos chagaron mui mal de mórte, e sa madre prometera-o a Santa María de Salas, e foi lógo guarido. |
114:12 | no séus ẽemigos e mal o chagaron |
114:22 | con panos de linno e con séus cendaes. |
114:37 | que aos séus móstra tan grandes amores, |
115:39 | e séus fillos fezéron, |
115:218 | deceu ontr' os sérvos séus |
115:251 | séus livros mui correndo, |
115:259 | el e os séus andaron |
118:1 | Fazer póde d' outri vivê-los séus |
118:6 | que paría mórto-los fillos séus. |
118:10 | fez de meninno dos dinneiros séus, |
118:14 | pariu mórt' outro, chorando dos séus |
118:18 | que a téu Fillo rógues que dos séus |
118:22 | méu marido que ambos somos séus, |
118:26 | E fez chamar i dous hómẽes séus |
118:30 | aa Virgen que val sempr' aos séus. |
118:34 | desta devemos os miragres séus.” |
119:22 | mandou fillar a séus hómees lanças e escudos, |
119:38 | ca os séus non quér ela que sejan cofondudos. |
121:2 | carreiras en como guarde | os séus de mórt' e de mal. |
121:14 | a ela s' acomendava, | que aos séus nunca fal. |
121:18 | topou con séus ẽemigos | en meógo dun gran val, |
121:32 | que est' hóme nós matemos, | ca x' éste dos sérvos séus.” |
121:46 | mostrando como nas coitas | aos séus é mui leal. |
122:32 | porên deitar-t-ei ant' os pées séus |
125:71 | vassalos nen de méu Fillo, | mais és dos ẽemigos séus, |
126:23 | se foi de séus pecados; e chorou |
128:25 | con séu Fillo Jesú-Cristo | en séus braços, que crïara, |
130:8 | metê-los séus, e coita e afán |
131:64 | graças e loores, chorando dos séus |
132:37 | séus parentes d' alegría. |
132:98 | Preçaste mais los séus bẽes |
132:135 | que os séus amigos guía, |
133:1 | Resurgir póde e fazê-los séus |
135:27 | assí que ambos por séus |
135:30 | séus padres, maos encréus |
137:8 | e loava os séus bẽes quanto mais podía, |
137:42 | ca de salvar os séus sempre é mui sabedeira. |
138:11 | que disse muito ben dela e dos séus |
138:48 | séus ollos e viu; e lógo o chamou |
143:3 | se de séus pecados se repentir, |
144:51 | que aos séus non leixa mal prender. |
145:1 | O que pola Virgen de grado séus dões |
146:48 | con esses ẽemigos séus, |
148 | Como un cavaleiro guareceu de mãos de séus ẽemigos por ũa camisa que chaman de Santa María, que tragía vestida. |
148:21 | entôn séus ẽemigos | lle saíron de cara |
148:27 | E os séus escudeiros | dele foron chorando |
151:2 | per que os séus tirar póssa | de mal per muitas maneiras. |
151:34 | en séus feitos e que sempre | faz sas mercees enteiras. |
152:14 | mas a carne non quería | que leixasse séus sabores; |
155:4 | e se partir de pecado | e enmendar tórtos séus |
155:14 | e foi a un hóme santo | séus pecados confessar. |
155:34 | que Déus per ren non quería | séus pecados perdõar, |
157:4 | que a Rocamador ían, | que de sa Madr' éran séus, |
159:10 | que a séu Fillo rogasse | dos séus rógos pïadosos |
161:9 | e sa mollér e séus fillos | e vestía e calçava, |
162:48 | móstra alí grandes miragres séus, |
164:25 | e el con todos séus hómes | ena eigreja entrou |
164:37 | nunca quér aos coitados | nen dos séus se quér partir; |
165:11 | Este séus hómes tragía | con crischãos toda vez |
166:18 | e porên devemos todos | sempre seer séus sogeitos. |
168 | Esta é dun miragre que fez Santa María de Salas por ũa mollér de Lérida que lle morreron séus fillos, e o postremeiro ressucitou-llo Santa María, que havía tres días que éra mórto. |
168:17 | que séus fillos, com' aprendí, |
170:21 | ben dos séus bẽes, ca de cérto sei |
172:10 | fosse, que roméu en Salas | vél a santos séus altares |
175:24 | ca viron vĩir o baile | con séus hómẽes armados |
175:31 | Os séus hómẽes crüées | muit' aginna o fezéron |
175:33 | e depois que o na forca | ante séus ollos poséron, |
175:74 | e porend' os séus miragres | tan nóbres muito loade. |
177:19 | que lle séus ollos tornasse, | ca ben fïava por Déus |
177:20 | e pola Virgen, sa Madre, | que sempr' acórr' aos séus. |
177:26 | catass' aos séus pecados. | E ela o fez sãar |
177:29 | Porên loaron a Virgen | que aos séus nunca fal, |
181:31 | E assí Santa María | ajudou a séus amigos, |
181:32 | pero que d' outra lei éran, | a britar séus ẽemigos |
182:20 | guardava dos séus días, |
184:3 | per que aos séus |
184:12 | mostrou i Santa María, | que sôbrelos séus recude. |
185:1 | Poder há Santa María | grande d' os séus acorrer, |
185:69 | se contra María fosse, | que os séus defender sól.” |
185:73 | porque os séus mui ben guarda | e aos outros afán |
193:36 | el jajũava da Virgen | e guardava os séus días; |
196:28 | que a todo-los séus templos | foi ên demandar recado |
197:11 | mui rico, que séus gãados | havía e pan assaz, |
197:14 | mandou-lle que séus gãados | fillass' e guardasse ben; |
197:21 | Mas séu padr' e séus parentes | fezéron dóo entôn |
197:30 | rogade que lle perdõe | todo-los pecados séus, |
198:1 | Muitas vezes vólv' o démo | as gentes por séus pecados, |
198:30 | déron i de séus dinneiros | e deles de séus gãados. |
201:23 | Pois séus tres fillos houve | mórtos a malfadada |
202:17 | e el dar non lle podía | neún cabo, mas os séus |
204:20 | fillaron sas orações | e per séus livros leer, |
205:32 | con séu fillo pequeninno | que en séus braços tiínna; |
213 | Como Santa María livrou ũu hóme bõo en Terena de mão de séus ẽemigos que o querían matar a tórto, porque ll' apõían que matara a sa mollér. |
213:20 | mórta e acuitelada; | e séus parentes chegaron, |
213:34 | ca en todo-los séus feitos | sempr' é mui dereitureira. |
213:45 | topou en séus ẽemigos, | que lle tiínnan cïada, |
215:45 | e mandou de séus dinneiros | dar ao que lla trouxéra, |
216:45 | e do dém' e de séus dões, | de tod' alí se partiu; |
217:2 | se ante de séus pecados | mortaes quito non for. |
218:1 | Razôn han de seeren | séus miragres contados |
218:5 | e ontr' os séus miragres | é d' oír pïadoso, |
218:26 | mas non quis que guarisse | Déus, polos séus pecados. |
218:38 | fez houve del mercee | e oiu séus braados |
219:14 | que tiínna en séus braços | o séu Fillo precïoso. |
219:40 | ca por ti muitos perdõa | e faz-lles que sejan séus. |
221:22 | dos séus fillos e dos nétos | mui gran prazer recebía. |
223:13 | que raviou mui fórt', e os parentes séus |
223:18 | ja ll' ante fazían os séus ataúde |
224:28 | e entenderon que foi | aquesto per séus pecados; |
226:52 | que mantên e guarda aos que son séus. |
230:9 | haver e que sejamos séus; |
232:16 | e foi-se pera sa térra | e séus hómees envïou |
232:27 | E rogou Santa María, | chorando dos ollos séus, |
233:2 | son con Déus e con sa Madr' e | sempre fazen séus mandados. |
233:5 | e a que séus ẽemigos | quiséron matar un día, |
233:8 | aqueles séus ẽemigos, | porque matá-lo cuidavan; |
233:21 | séus ẽemigos pós ele | vĩir e que lles fugira, |
233:42 | loores, porque son sempre | os séus por ela guardados. |
234:14 | e que con séus cavaleiros | lle havía de servir. |
235:18 | seend' os mais séus parentes, | que divid' é natural. |
235:57 | que fillasse gran vingança | daqueles que éran séus |
235:81 | que tragía nos séus braços, | que pera nós sempr' aduz |
238:17 | mais o coraçôn proposo | e todos los sisos séus |
239:40 | de séus pecados e sentir; |
240:8 | os séus feitos, ca outro ben non hei; |
243:4 | séus miragres verdadeiros. |
243:9 | Estes con el Rei andavan | Don Afons', e séus falcões |
243:24 | e saíron ende vivos, | e lóg' a séus semedeiros |
244:28 | estar, e a séus parentes | rogou-lles que fossen i |
245:4 | e por nós seermos salvos | feze-a sobre los séus |
246:40 | a séus pées por beijar-llos; | mas nona viu, e ficou |
249:26 | por loar a sa mercee | e os séus bẽes gracir. |
249:28 | aa Virgen grorïosa, | que os séus val e mantên. |
251:36 | os séus braços e déu-llo; | e poi-lo recebeu, |
251:60 | que dalí mui prét' éra, | a madre e os séus |
253:2 | aos que de séus pecados | lla péden con homildade. |
253:39 | E perdôn de séus pecados | pidiü ben alí lógo |
258:28 | quanta massa éu havía | dei ja aos póbres séus |
259:2 | os séus por se deles mellor servir. |
262:21 | tras lo altar, e viu lógo | con séus ollos e falou, |
262:22 | e ficou ben de séus nembros | toda sãa e enteira. |
262:30 | de séus pecados, e foi-lles | entôn a Virgen porteira. |
263:11 | havía d' haver saúde, | que qual de séus nembros quér |
264:1 | Pois aos séus que ama | defende todavía, |
265:2 | aos séus que tórto prenden sen razôn. |
265:48 | se tevésse muit' e des i aos séus |
265:83 | Lógu' entôn aos séus conssello pidiu |
266:26 | que sempr' aos séus acórre | nas grandes coitas e val. |
267:60 | vẽo, que o dém' e séus feitos quebranta; |
267:61 | come Sennor bõa que os séus avanta, |
267:77 | e os séus entôn mui lédos per tornaron, |
268:19 | chorou muito dos séus ollos | e aos céos as mãos |
269:21 | que por mórto o tevéron | séus parentes; pero non |
272:19 | E confessou séus pecados | a un préste que achou; |
272:29 | Quand' a mollér oiu esto, | chorou tan muito os séus |
274:45 | e mui ben ontre séus frades | tod' aquel tempo passou, |
274:53 | e disso que éu salrría | cras do mundo; e os séus |
275:32 | ca a Virgen, que sempr' acórr' aos séus, |
276:25 | porend' a que val os séus |
278:32 | muitos pera Santïago, | mas pero nunca dos séus |
281:1 | U alguên a Jesú Cristo | por séus pecados negar, |
281:25 | e néga todos séus santos.” | E fillou-xe-lle pavor |
281:33 | demais negasch' os séus santos, | mais al mi hás de prometer |
281:65 | E déu-ll' entôn por herdade | mui mais ca houvéran séus |
282:24 | que me fillou atán tóste | lógo enos braços séus; |
285:18 | en todo-los séus feitos | cada que os fazía. |
288:10 | servindo a Grorïosa | que aos séus non falece. |
292:12 | que en todo-los séus feitos | atán ben o ajudou, |
292:36 | non quis que se desfezéssen, | ca ambos éran ben séus |
292:86 | Déus mui fremosos miragres, | que aos séus nunca fal. |
293:28 | que mostrasse por sa Madre | alí dos miragres séus; |
294:10 | con outros tafures muitos, | que non éran séus parentes. |
295:15 | Des i aqueles cantares | éran dos miragres séus |
299:2 | mercees faz aos que por séus ten. |
301:12 | chorou muito dos séus ollos | e fezo chanto mui fórte, |
301:29 | ant' o altar a desóra, | e todos séus nembros sãos; |
305:14 | e jajũass' as sas féstas | e oísse séus sermões. |
305:46 | e o cambiador con sanna | depenava séus grannões. |
308:24 | e chorando séus pecados | se fez lógo comungar; |
313:14 | ca éu de loar séus feitos | hei sabor e gran prazer. |
313:26 | de grado séus seerían | se lles quisésse valer. |
314:42 | que érran por séus pecados | os hómees muit' a Déus; |
314:43 | mais tu, Virgen, de Déus Madre, | non cates os érros séus |
316:9 | nen que tennades en pouco | séus feitos nen en desdên, |
316:21 | ca alí mostrava ela | muitos dos miragres séus |
318:24 | compridamente sa ira, | e pérça lume dos séus |
319:45 | muito dos séus ollos, que foron chegando |
322:27 | Entôn todos séus parentes | e amigos o fillaron |
323:15 | e depenou séus cabelos | e fez por ele gran dóo |
323:42 | foi chamar a séus vezinnos; | e pois lles houve mostradas |
325:49 | e entendeu que séus sonnos | non foron falssos nen vãos, |
325:50 | mais verdade mui certeira | qual con séus ollos viía. |
327:1 | Porque ben Santa María | sabe os séus dões dar, |
329:35 | Os outros séus companneiros | cataron-s' a derredor |
331:19 | E braadava mui fórte, | depenando séus cabelos, |
331:21 | e outrossí a séus braços | non leixava de metê-los, |
331:29 | e ben assí séus parentes | a sa casa a levaron |
331:36 | son. E assí fez aquesta | pelos séus maos pecados, |
332:13 | meninno, ontre séus braços, | e sé en un chapitél |
332:54 | rezando per séus salteiros | quanto podían rezar. |
333:27 | Chorou muito dos séus ollos | aquela noite jazendo |
333:29 | fèramente séus pecados | e sa oraçôn fazendo |
334:14 | séus bois con que lavrar fosse, | pois viu que se non erger |
334:32 | que siíra non havía. | E séus parentes porên |
335:38 | e diss' entôn a séus hómes: | “Da agua me caentade.” |
335:46 | por pedir a outras pórtas, | e diss' aos séus: “Buscade |
336:17 | e mesurad' en séus feitos; | pero tan luxurïoso |
337:25 | tiínna ontre séus braços, | houve da vóz tal pavor |
338:16 | con séus bois ena arada | e mui de grado lavrando, |
339:1 | En quantas guisas os séus acorrer |
339:24 | que sempr' ajuda e acórr' os séus; |
340:21 | que vejan os séus errores |
340:38 | que cégos por séus pecados |
341:59 | O marido, pois viu esto, | perdeu todos séus antollos |
343:13 | aos séus, fillou-a fórte- | mente a gran maravilla, |
344:21 | séus cavalos a beveren, | e tanto non braadaron |
345:1 | Sempr' a Virgen grorïosa | faz aos séus entender |
345:10 | andava dos séus miragres | grandes que sabe fazer. |
345:55 | E tragía en séus braços | un tan fremoso mininno |
345:87 | E el Rei e a Reínna | e séus fillos, que vẽéron |
347:32 | ant' o altar, lóg' a madre | e séus parentes fezéron |
347:42 | ca os séus miragres dela | non son feitos d' arlotías. |
348:1 | Ben parte Santa María | sas graças e séus tesouros |
348:38 | dos judéus, séus ẽemigos, | a que quér peor ca mouros. |
349:16 | sãand' hómes e molléres, | e séus fillos e sas fillas. |
352:13 | atal açor non havían, | e davan de séus tesouros |
353 | Como un meninno que crïava un abade en sa castra tragía de comer ao meninno que tiínna a omagen enos séus braços, e disso-ll' a omagen que comería con ele mui cedo. |
353:13 | de Déus, séu Padr' e séu Fillo, | que el pera os séus ten, |
353:71 | Entôn se foi o abade | e chamou os monges séus |
354:2 | aos séus sérvos a Virgen, | Madre do que todo vee. |
355:43 | E comprou en outro día | por séus dinneiros un canto |
355:81 | e séus parentes por ele | mui fèramente choraron. |
355:88 | e pose-llo a séus pées, | como por verdad' achamos; |
355:91 | En outro día vẽéron | aa forca séus parentes |
357:1 | Como tórç' o dém' os nembros | do hóme per séus pecados, |
357:18 | os reïs aos séus presos | que non sejan justiçados, |
357:22 | os séus miragres tevéron | por dos outros mais preçados. |
360:8 | dalí nos fez séus parentes | pora amar-nos por ela; |
362:31 | E mandou-se levar lógo | alá a hómees séus, |
364:16 | so esquina dũa torre, | por gaannar séus dinneiros; |
366:10 | E pois aquesto foi feito, | el Rei con séus lidadores, |
366:17 | fillou-se con séus falcões | que mudara no verão |
366:21 | que levavan séus falcões | de garça, e ar grüeiros; |
366:30 | séus falcõeiros, e lógo | fillou dos mais sabedores |
366:50 | o que o trage en toller-lla, | punna d' haver séus sabores |
366:55 | con séus bois alí aravan. | O falcôn passou aginna |
367:48 | os séus clérigos, que os ben cantaron, |
369:17 | Ond' avẽo que un día | séus hómees do alcaide, | estand' ant' el, razõavan |
369:34 | que fossen lógo correndo | a aquela mollér bõa | e lle déssen séus dinneiros, |
369:37 | Eles foron muit' aginna | e pagaron séus dinneiros, | ben e mui compridamente |
369:86 | se ll' a sortella non désse, | pois lle dava séus dinneiros, | que morrería por ela. |
369:100 | de guardar os séus de dano | nen tan ben os amparasse?” |
374:2 | que quand' aos séus ajuda, | que seja deles servida. |
374:12 | Mais depois que entenderon | que esto per séus pecados |
377:5 | con ela e os séus livros | pintava ben e aginna, |
377:40 | aa Virgen grorïosa | que aos séus ben defende, |
379:2 | os séus defender ben póde | d' hómes maos roubadores. |
379:29 | du estavan, con mal tempo, | e todo-los séus chufares |
379:42 | é, non quér que mal receban | per ren os séus pobladores |
380:27 | a nós que somos séus |
380:56 | séus feitos María. |
383:2 | aos séus Santa María, | Sennor de mui gran mesura. |
384:26 | de seer da Virgen santa | un dos séus mais loadores. |
384:42 | segund' estableçud' éra | polos séus santos doctores. |
386:34 | al Rei os séus despenseiros | dizendo: “Óbra d' aranna |
389:25 | dos séus dar non i querían, | ca os santos son arteiros; |
390:17 | e a ele que nos tenna por séus, |
392:12 | quando pelos séus pecados | en al non metía mentes |
398:4 | a séus discípulos, disse | que per ele mui guardados |
398:5 | serían, ca pastor éra | bõo e que séus gãados |
400:25 | dos séus mui nóbres dões, |
400:27 | conos séus gualardões. |
401:14 | me perdôn e me queira | recebir ontr' os séus |
401:19 | com' a séus ẽemigos | destrüiu Macabéus |
401:34 | contra séus ẽemigos | e lles faça perder |
401:63 | móstra sempr' en séus feitos, | e daqueles que dan |
401:79 | e de quen en séus feitos | sempr' é descomunal. |
403:32 | dos séus desamparado. |
403:45 | sobre séus panos sórte |
404:40 | foi el caer polos pecados séus |
404:61 | e os séus beiços que feos están, |
406:44 | troux' en séus braços, | que nos dé caminno |
406:56 | a Santa Virgen, | ant' os séus altares, |
407:25 | Mas séus parentes o fillaron dalí |
407:31 | que dos séus érros podéss' haver perdôn |
409:55 | dos séus maravillosos |
409:73 | porende séus pecados, |
410:6 | d' os séus miragres descobrir. |
411:25 | que levass' ao templo | con outros séus parentes; |
411:33 | mais fillou séus gãados | e foi-s' aa montanna, |
411:82 | que séus hómes o foron | erger sen detardada |
411:105 | e levou séus parentes | sigo, com' éu aprendo, |
411:107 | E pois viu séu marido, | obridou séus pesares |
415:16 | entôn foi prenne do que polos séus |
417:6 | que fillou el nos séus braços | lédo sôbelo altar? |
419:61 | E rezaron séus salmos | com' ena lee jaz, |
423:9 | pero mas foi u por salvá-los séus |
424 | Esta segunda é de como os tres Reis Magos vẽéron a Beleên aorar a Nóstro Sennor Jesú-Cristo e lle ofereron séus dões. |
424:24 | oférta dos tesouros séus. |
426 | Esta quarta é como Nóstro Sennor subiu aos céos ante séus dicípolos. |
426:2 | por dar Paraís' aos amigos séus. |
427 | Esta quinta é como Nóstro Sennor envïou o séu Santí Spírito sobre los séus dicípolos. |
427:3 | nos compriu quando aos séus |
427:12 | Déus sobre los séus dicípolos, que seer |
427:49 | o démo pelos séus, e aqueste mundo conquereu. |