Text concordance

Please read the notes on Using the text concordance if you have not already done so.

If you just want to find a cantiga from the first few words of the lyrics, try the Index by incipit instead.

Cantigas processed: 420

Total lines: 21656

Total words: 162244

Total distinct word forms: 10224

Alphabetical index: A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | X | Z

Word:    Show references: always for single word results never   
1 word formCountReferences
S'478
B:6ca ben trobar assí s' há de fazer.
2:49quen s' en esta ta cadeira,
2:50se tu non és, s' assentasse,
3:26repentiu-s' e foi perdôn
5:18cruzou-s' e passou o mar e foi roméu a Jerusalên.
5:21Quando s' houv' a ir o Emperador, aquel irmão séu,
5:28catou séu irmão a sa mollér e namorou-s' entôn
5:41a séu irmão foi e da Emperadriz non s' espediu;
5:45Quando foron ambos a ũa parte, fillou-s' a chorar
5:51Quand' o Emperador de térra s' ergeu, lógo, sen mentir,
5:52cavalgou e quanto mais pod' a Roma começou de s' ir;
5:54e lógo que a viu, mui sannudo a ela leixou-s' ir
5:111A santa dona, pois que s' espertou, non sentiu null' afán
5:128foi end', e muitos gafos fezéron s' i trager.
5:147A Emperadriz fillou-s' a chorar e diss': “A mi non nuz
6:69Quand' esto diss' o meninno, | quantos s' i acertaron
7:15s' houve dun de Bolonna,
7:43Pois s' a dona espertou
8:34entendeu que muit' errara, | e lógo s' arrepentiu;
9:47Quand' est' houve dito, | cuidou-s' ir sen falla;
9:68foi-s' entôn sa vi', a | omagen no sẽo.
9:105E ao mar s' ía
11Esta é de como Santa María tolleu a alma do monge que s' afogara no río ao démo, e feze-o ressocitar.
11:72o sino a que s' ergía,
13:6a ela s' acomendava, | e aquello lle prestou.
13:11E u pendurad' estava | no forca por s' afogar,
13:14so os pées e alçó-o | assí que non s' afogou.
14:36o frade que éra mórto | foi-s' en pées lógu' erger,
14:37e contou ao convento | como s' houvér' a perder,
15:104teve ben, e lógo s' espediu
16Esta é como Santa María converteu un cavaleiro namorado, que s' houvér' a desasperar porque non podía haver sa amiga.
16:6un namorado que s' houvér' a desasperar.
16:28viu con amores, atán tóste s' apercebeu
17:20tornou-s' en forma d' hóme sabedor,
17:57Mas foi-s' o démo e fez-ll' o bocín,
19:23Poi-los malapresos arder-s' assí viron,
19:30que fossen da térra como quen s' eixilla.
21:22por el, e sas faces fillou-s' a carpir.
22:29e déron-ll' algu'; e el punnou de s' ir
24:34O préste lógo foi-s' erger
25:47tangeu e fillou-s' a dizer
25:135Entôn fillaron-s' a correr,
26:21Pois esto fez, meteu-s' ao caminno,
26:47foron-s'; e lógo chegaron
27:47Foron-s' os judéus, e gãou dessa vez
31:48meteu-se na sa eigreja | e parou-s' ant' a omage;
33:17e começou-s' afondar
33:47Começaron-s' a sinar,
33:54E el fillou-s' a chorar
34:13des i assentou-s' alí e fez gran falimento;
35:2dereit' é que s' en mal ache | se llo pois quisér toller.
35:38ca viron ben seis galéas | leixar-s' a eles correr,
35:88éran; e pois s' apartaron, | cada ũu deles quis
37:28E quando s' espertou, sentiu-se mui ben são,
38:36houv' ant' eles e fillou-s' a culpar.
42:33Pois feit' houve sa promessa, | o donzél lógo s' ergeu,
42:50deitou-s' o novio primeiro | e tan tóste s' adormiu;
42:57Lógo s' espertou o novio, | mas pero non se quis ir;
42:65Entôn s' espertou o novio, | e desto tal medo pres
42:66que s' ergeu e foi sa vía, | que non chamou dous nen tres
43:49que s' amercẽasse dela | e séu Fillo ll' ementando,
44:29s' ên quisésse, fez-ll' o açor vĩir
45:7Aqueste de fazer dano | sempre s' ende traballava,
45:14que s' en todo non metesse | por de mui gran crüeldade.
45:51Depois aquestas palavras | o ángeo lógo s' ía
45:63Tornou-s' o ángeo lógo; | e atán tóste que viron
45:67Pois que s' assí os dïabos | foron dalí escarnidos
46:31pois fillava-s' a dizer
46:40prender Déus nen s' abaxar,
47:17Pero beved' estava | muit', o monge quis s' ir
47:21Quand' esto viu o monge, | fèramên s' espantou
49:25en que s' houvéran de perder
50:18e leixou-s' encima, demais, por nós matar.
50:23E a Santa Virgen, en que s' el ensserrou,
51:38da omagen s' escudara,
52:16e ant' a pórta paravan-s' en az
53:9per que s' ambos governavan; | mas quen m' ascoitar quisér,
54:28e o coiro fendera-s' e britara,
54:55Pois esto dit' houve, foi-s'. E mui cedo
55:2que mui d' anvidos s' assanna | e mui de grado perdõa.
55:43Foi-s' entôn Santa María, | e a monja ficou sãa;
57:43foi-s' ende con sa gente
57:62que un non s' ergía.
58Como Santa María desvïou a monja que se non fosse con un cavaleiro con que poséra de s' ir.
58:13que a troux' a que s' houve de pagar
58:18e pos de s' ir a el a un curral
58:52aquele con que poséra de s' ir,
59Como o Crucifisso déu a palmada a honrra de sa madre aa monja de Fontebrar que poséra de s' ir con séu entendedor.
59:19quiséra s' ir dessa vez.
59:31E pois s' ergía dalí,
59:37por s' o convento erger
59:46a meia noite s' ergeu
59:57Entôn s' ergeu a mesquinna
59:58por s' ir lóg' ante da luz;
59:68nen s' assí foss' escarnir.
59:72britou; e espantou-s' ên
63:54del rei Almançor, que s' houv' a recreer.
64:12con aquela dona; mais pois s' ir dalí cuidou
64:35Foi-s' o cavaleiro lógo dalí. Mas, que fez
65:62e teve-s' entôn ja por desasperado.
65:79Foi-s' o hóm' e punnou de chegar mui cedo
65:95Dizend' aquesto, foi-s' a noite chegando,
65:107E des i ergeu-s' e como quen s' aparta
65:139Levantou-s' o hóme, e con el o louco,
65:147Foi-s' entôn a Virgen pois esto foi feito;
65:149que se foss', e teve-s' end' el por maltreito
67:18meteu-s' en un córpo mórto | d' hóme de mui gran beldade,
68:31Tan tóst' aquela s' espertou
68:32e foi-s'; e na rúa topou
69:40ant' o préste e que s' agẽollasse;
69:48e foi-s' a casa do monje privado,
74:15Pois est' houve dit', o démo s' assannou
74:38fogir da igreja u s' ía perder.
75:38mais por ren que lle dissésse, | partir non s' ende quería;
75:114e que mui ben s' acharía | de quanto alí vẽéra,
75:116e pois aquest' houve dito, | foi-s' a Benaventurada.
75:119e tornou-s' a cas do rico, | e houv' i outros antollos,
76:14o sen, e con coita fillou-s' a carpir.
76:34meteu-s' en orden pola mellor servir.
77:7Que amba-las súas mãos assí s' encolleran,
77:12tornou-s' a Santa María, a nóbre Reínna,
77:30quando s' estendía o nervio odeito.
78:51Tan tóste correndo foi-s' aquel fals' arteiro,
84:16cada noite s' esfurtava | de sa mollér e dos séus
84:17e ant' a omagen s' ía, | dizend': “Os pecados méus
84:43E parou-s' ant' a omagen | e disso assí: “Sennor,
86:29e pois s' a mesquinna en tal coita viu,
87:31Poi-lo sant' hóme s' espertou,
88:36nen s' aas hóras levar,
88:80muit' e fillou-s' a chorar
91:16fazían-s' entôn levar
91:30nen en séus pées s' erger,
92:23Entôn lógo s' adormeceu,
92:35O crérigu' entôn s' espertou
93:17E el alí estando, fillou-s' a dizer
93:33Tanto que foi guarido, começou-s' a ir
94:39m' acomend'.” E foi-s', e non
94:65Mais pois que s' arrepentiu
94:71e fillou-s' a preguntar
94:83porque s' assí nomear
94:111e fillaron-s' a cantar
95:35e quiséran-s' ir con todo. Mas a que non érra
97:14e con coita fillou-s' a chorar
97:34s' e pois começou-ll' assí a dizer:
97:59Est' hóme punnou tóste de s' ir
98:8e porque s' ên non doía | en séu coraçôn,
98:17Quand' aquesto viu a dona, | fillou-s' a chorar
99:33E porên s' houv' a perder
99:35que punnavan de s' erger
103:10mui crara e mui fremosa, | e cab' ela s' assentou.
103:22Des i foi-s' a passarinna, | de que foi a el mui gréu,
104:9e por quanto s' el casara, | tan gran pesar houv' entôn,
104:48e deitou-s' ant' a omagen | e disse: “Sennor de prez,
105:57E desto queixou-s', e fez end' enquisa
106:31en térra; mais non s' ergeu:
106:44Pois s' o primeiro sentiu
108:1Dereit' é de s' end' achar
108:6que s' houve de rezõar
108:31como s' enserraría?”
109:3Dereito fazen de s' ir perder
109:13s' assũaron e fillaron entôn
109:17essa companna assí s' espantou
112:18querendo-s' a nav' afondar.
112:36e da nave s' alongaron,
115:82ou s' encanta
115:225pães.” E lógo s' ía.
115:289s' houv' a tornar pedindo
121:14a ela s' acomendava, | que aos séus nunca fal.
121:39Foron-s' eles; e daquesto | o cavaleiro non viu
122:37e as donas fillaron-s' a carpir,
125:81Foi-s' entôn a Virgen santa | aa donzéla, alí u
125:89A novia s' espertou lógo | chorando, e esto que viu
127:14que lógu' en todas maneiras | s' houve de maenfestar.
130:12e preçan-s' ende, assí seer sól;
132:68foi-s' el en si acordando
132:102foi-s' a mui Santa Reínna;
132:119lógo ambos s' abraçaron,
132:128E do leit' entôn s' ergía
137:15a que s' ele noit' e día sempr' acomendava
139:32parou-s' en az
139:37que non s' espante,
141:17que u s' agẽollava caía decendo
141:23Un día ll' avẽo que u s' agẽollava
142:26pela cabeça, e quiséra-s' ên
143:38E lóg' a gente fillou-s' a rogir
144:33e o touro leixou-s' ir de randôn
144:48E o touro s' ergeu e dessa vez
145:18sa pórt' e s' asconde dentro nos rancões;
145:36E pois s' apartaron, diss': “Esto vos digo:
145:43Foi-s' aquel mancebo; mai-lo patrïarca
146:44e foi-s' e prendeu ocajôn.
146:53Foron-s' eles; e remaniu
147:33e meteu-s' ao caminno
148:20sa camisa vestida, | ca armar non s' uviara;
151:22E foi-s' e leixou a dona | con todas sas covilleiras,
153:30que lógo s' ergía
153:35chamando-s' astrosa,
154:20fillou-s' a jogar os dados | con outro séu companneiro.
154:24en redor veend' o jógo | fèrament' ên s' espantavan,
155:24muit' alégre do sant' hóme | atán tóste s' espediu
155:33que ll' o ermitán mandara; | e fillou-s' a comedir
156:26houvéra muitas vegadas, | e fillava-s' a gemer.
156:43e a Virgen porên todos | fillaron-s' a bẽeizer,
157:12e depois que s' eles foron, | lóg' a fazer se fillou
157:21E ela, quando viu esto, | a Rocamador foi-s' ên
158:19E el moveu atán tóste | e foi-se quanto s' ir pude | como ll' a Santa Reínna
162:44a foi a quantos s' i foran juntar
164:6que do mal que lle fezéron | mostrou-s' ên por despagada.
164:13e el foi-s' aa eigreja, | cuidando i guarecer,
164:32e assí estede sempre; | e per esto s' entendeu
165:21e foron-s' aa eigreja | sas orações fazer,
165:28contaron-se quantos éran, | mais poucos s' acharon i.
165:57mas ante que s' ên partisse, | déu i grand' alg' o soldán
167:20e levou séu fillo mórto, | maravillando-s' a gente;
168:22e fillou-s' assí a dizer:
169:10s' ían, que alí fora | da Reínna sen par
169:28quando s' alçaron mouros | des Murç' atá Sevilla;
172:16e lóg' a Santa María | de Salas s' acomendaron;
172:25con séu haver ao pórto, | e meteu-s' en sa comenda.
174:2outrossí ar praz-lle muito | de quen s' ende ben repente.
174:4Santa María e sempre | a ela s' acomendava;
174:10e fillou-s' a chorar muito, | como hóme que se sente
175:35E el foi-s' a Santïago, | u havía prometudo;
176:23os pecados que hás feitos.” | E el lógo s' espertou
177:17s' acomendou e mandou-se | lógo levar dessa vez
179:34e saiu-s' ao portal,
189:19Aquesto fez el mui cedo | e meteu-s' ao caminno | con séu bordôn ena mão;
191:21mas ergeu-s' e déu loores | aa Virgen mui comprida
192:70s' o mour' e tremendo
193:24E dando mui grandes vózes, | os da nave s' i juntaron,
194:25mas non quis Santa María | que tal feito s' encimasse,
194:33fillou todo o séu lógo | e foi-s'; e eles ficavan
196:27maravillou-s' ende muito | e ficou tan espantado,
198:7Naquel logar s' ajuntaron | d' hómees mui gran companna
198:11e a lidar começaron, | ferindo-s' a desmesura,
202:10per el ja non s' acharía, | nen per outro sabedor.
202:11El ja por desasperado | de s' aquela rim' achar
202:12per hóme daqueste mundo, | foi-s' entôn a un altar
202:14de s' acabar esta prosa | que lle foss' ajudador.
202:29Mais a cabo dũa péça | a omage s' enclinou
206:28missa de Santa María, | e fillou-s' end' a doer,
207:14e homildou-s' a omagen | e disso “graças” porên.
208:42deitou-s' o póblo en térra | a prézes tod' estendudo.
209:29de mia door e fillavan-s' a chorar,
210:13en dizer tal mandado | per que Déus s' ensserrasse
211:14por oír a missa que s' i dizía
212:32e foi-s' a Santa María | e en prézes se meteu
212:37viu, prendeu atal conssello | de s' a sa casa vĩir,
212:39E tornando-s' a sa casa, | teve que éra mellor
212:45e espertou-s' e chamó-a, | e tirou-lle de so si
213:17por fazer mais a sa guisa, | des que s' achou sen marido,
213:35Ele, pois foi na eigreja, | deitou-s' entôn mui festinno
214:36fez per si dad' a sa parte, | e tornou-s' o as de suso
216:43O cavaleiro da Virgen | muit' alégre s' espediu
216:44e foi-s' u sa mollér éra | e contou-lle quanto viu,
217:21quand' aquesto viu o conde, | começou-s' a repentir
218:29e de o i leixaren | todos s' i acordaron.
219:28e viron o démo negro, | fillaron-s' end' a riír;
221:19E pois tornou-s' a Castéla, | des i en Burgos morava,
221:30E quand' aquest' houve dito, | de séu padre s' espedía.
223:22e contra o démo daquesta s' escude.
225:25e se s' ao sól parava, | lóg' a aranna viía,
225:37e el a coçar fillou-s' e | non catou al senôn quando
226Esta é do mõesteiro d' Ingratérra que s' afondou e a cabo dun ano saiu a cima assí como x' ant' estava, e non se perdeu null' hóme nen enfermou.
226:16começand' a missa os monges, s' abriu
227:17e el nembrou-s' end' e lógo | chorou, baixando a tésta.
227:29que dele s' amerceasse, | ca por ela tan astroso
227:35E quand' esto houve dito, | lógo s' os férros partiron
228Como un hóme bõo havía un múu tolleito de todo-los pées, e o hóme bõo mandava-o esfolar a un séu mancebo, e mentre que o mancebo se guisava, levantou-s' o múu são e foi pera a eigreja.
228:14foi-s' o múu levantando | con súa enfermidade
228:36e pois foi-s' a cas séu dono, | onde mui maravillados
231:27Ca macar s' i ajuntava
231:47O maestre s' espertava
232:25E esto foi lógo feito, | e foi-s' e, com' apres' hei,
232:31Pois que sa oraçôn feita | houve, ar tornou-s' entôn
233:31que llo defender querían, | se s' eles a el chegassen.
233:32E quand' eles esto viron, | med' houvéron que s' achassen
233:34e afastaron-s' afóra, | ca foron muit' espantados.
234:21e quando foi ena sagra, | começou-s' a correger
235:13ond' ele foi muit' alégre, | tanto que s' el espertou,
237:24e saiü-s' entôn dalí, | e non muit' ascondudo. (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
237:62fogiu-s' e leixó-a jazer | so ũa gẽesteira.
237:77Chegou-s' o cavaleir' entôn, | ca andava aginna,
237:79sinou-s' entôn e diss' assí: | “Santa Virgen, Reínna,
237:99e comungou-s'; e a Madre | do Fillo verdadeiro (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
238:14mais el de viltar a Virgen | e Déus sól non s' enfadou.
238:45Esto diss' o prést' e foi-s'; e | o démo vẽo travar
239:39E começou-s' a repentir
241Esta é como un meninno que éra esposado con ũa meninna caeu de cima dũa muit' alta pena en fondo, e quebrou per todo o córpo e morreu. E sa madre começó-o de pedir a Santa María, e déu-llo viv' e são, e ontr' o moço e sa esposa meteron-s' en orden.
243:19e britou-s' entôn con eles | o geo; mas a Reínna
244:13e leixou-s' ir lóg' a ela | a gente quando a viu,
244:15E pois a balẽa mórta | foi, fillaron-s' a tornar
244:17na igreja que vos dixe | e a Déus s' acomendar
244:19Mas un desses marinneiros | fillou-s' a escarnecer
245:30o que o peor julgava | tiínna-s' ên por mellor.
245:45e pois que o ben feriron, | assentaron-s' a jantar;
245:53mais sól falar non podéron, | nen hóme non s' abalou
245:65daquela que o levava | abriron-s', e con el déu
245:75E meteu-s' entôn a vao | en aquel río medês,
245:77e ante que s' i metesse, | disse-ll' ela entôn: “Ves,
245:80entrou dentro na igreja | e deitou-s' ant' ũa cruz
246:17mas as pórtas ben serradas | achou, e fillou-s' acá
248:13e entôn dous marinneiros | fillaron-s' a pelejar,
248:28e estes que se querían | mal, perdõaron-s' entôn,
249:24ante s' ergeu mui correndo, | que non tev' ollo por al,
251:21lógu' ela s' esfurtava | e ía-se parar
251:54E ergeu-se mui tóste | e fillou-s' a correr,
253:46por s' ir e dalí levá-lo | por gãar sa caridade.
255:38assentaron-s' a jantar, e mandou
255:113que s' i perdesse
255:118viron, fillaron-s' end' a repentir,
257:10e foi-s' end', e nonas mandou catar amïúde.
257:11Foi-s' el Rei pera Castéla u morou déz anos;
258:36foi-s' aa rúa chorando | e loand' a do bon prez,
259:9que s' envïaron lógo desfïar;
259:15Cada un deles quando s' espertou
259:27Foron-s' ambos dalí en grand' amor
261:54contra o céo e pres-s' a chorar
261:65e foi-s' aginna sen se detẽer.
262:29mas non podéron; e lógo | fillaron-s' a repentir
263:33Foi-s' a Virgen. Ficou ele | e fez quanto lle mandou;
263:36lógo foi guarid' e são, | e du jazía s' ergeu
264:41eno mar s' afondaron | per rógo dos crischãos
267:29levantou-s' o mar con tormenta tamanna
269:12tornou-s' a rogar a Virgen, | a Sennor esperital,
269:39Des quand' aquest' houve dito, | são do leito s' ergeu,
272:10por ũa mollér errada | que s' i foi mãefestar.
272:26desta pared' a est' outra | e s' alá toda mudar,
272:40ca en mudar-s' a omagen | por ti, mostrou-te que ben
272:43daquest' érro que hei feito.” | E fillou-s' a repentir;
274:14e fez-lle leixar a orden, | e foi-s' ende súa vía.
274:16e ficou-s' el en gẽollos | e mui ben per entendeu
274:40E foi-s' u éran os frades | e séu hábito pediu,
274:51Entôn vẽo-s' aos frades | e disso: “Sennores méus,
275:5dizer a muitos que s' acertaron i,
275:11Assí raviando fillavan-s' a travar
275:39E pois beveron, ar fillaron-s' a ir
275:43cada un deles desso que s' atreveu
276:48que s' ergesse pera ir
277:6haver gran gente de mouros | que s' ên foron, e foi ben.
277:13e des que foi ben assado, | lóg' a comer s' assentaron,
277:15Sábad' éra aquel día | quand' a comer s' assentavan
277:21e ben assí o fezéron; | e fartos dalí s' ergían
278:20fillou-s' a chover mui fórte, | e houvéron a entrar
278:24que s' amercẽasse dela | e lle tolless' aquel mal,
278:26fez que foi lógo guarida. | E fillou-s' a bẽeizer
278:36dela e foi sa carreira, | tanto que s' el espediu;
281:42s' a gente por neún hóme | a magestade chamar.
285Como Santa María fez aa monja que non quis por ela leixar de s' ir con un cavaleiro que se tornass' a súa ôrdin, e ao cavaleiro fez outrossí que fillasse religïôn.
285:32lle jurou en sas mãos | que con ele s' iría
285:37da Virgen Santa Marí' ant' o altar s' agẽollou,
285:60e por ir-s' ende sa carreira foi aa eigreja;
285:61e quando s' ên quis saír, a Virgen santa do bon prez
285:67A monja con mui gran coita de con séu amigo s' ir,
286:27Des quand' aquest' houve dito, | ao can s' arremeteu
291:10e foi-s' entôn pera Touro, | u cuidou a escapar
291:18houve gran medo da mórte, | e começou-s' a nembrar
294:9fillou-s' a jogar os dados | ũa mollér muit' astrosa
295:35Mas el Rei deitou-s' en térra | ant' ela, tendud' en cruz,
295:43Pois s' as monjas espertaron | desta visôn, foi-lles ben,
297:31Quand' o frad' aquesto disse, | tornou-s' el Rei mui sannudo
297:37e a Virgen grorïosa | non querrá que s' el avante
298:20e saiu-s' entôn esta mollér assí
298:21e foi-s' a Seixôn. E depois que foi i,
299:23Quand' esto ll' houve dito, lógo s' ía;
299:43que vaa vósqu'”. E ele lógo s' ía,
301:25e achou-s' en Vila-Sirga, | e foi ende ben certeiro
302:8e acolleu-s' a un hóme | con que fillou companía;
303:22bõa, foi-s' aa omagen | da Virgen sen demorança.
305:8e confessou-s' a un frade | dos pecados que fezéra;
306:1Por gran maravilla tenno | de null' hóme s' atrever
306:17vẽo o ángeo do céo, | per que s' houve d' emprennar (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
306:21o ángeo, como lógo | atán tóste s' emprennou;
307:16que en aquel monte fógo s' acendeu
308:11E ant' ũa sa omagen | a prézes s' ía deitar,
309:19Mas per ren non s' acordavan | o logar u a fezéssen;
311:15Entôn ambos s' acordaron | por en romaría ir
312:17ũa cámara fremosa | e hórt' en que s' apartasse,
312:36mais que s' esforçasse muito, | o mais que ele podésse,
313:20e volvendo-s' as arẽas; | des i a noite se fez,
313:44e a ta virgĩidade, | per que s' o mundo mantên.
314:18Pois est' acordad' houvéron, | penssaron lógo de s' ir,
314:36volcando-s' e braadando | come se fosse sandeu,
316:1Par Déus, non é mui sen guisa | de s' ende mui mal achar
316:2o que a Santa María | s' atrev' a fazer pesar.
316:30estand' assí ante todos; | e fillou-s' a braadar
317:1Mal s' há end' achar
317:3Como s' achou, non há i mui gran sazôn,
318:33sobre la boca, e d' ambas | partes tanto s' estendeu
319:62quanto s' atreveron aa saborosa
322:12muito e que cada día | a ela s' acomendava;
323:27Foi-s' o hóme; e os mouros | tod' aquel logar correron,
325:39Pois a cativa espérta | foi, achou-s' en un caminno
326:2de quen s' atreve de furtá-lo séu.
326:24furtáronas todas e foron-s' ên,
326:28os do logar fillaron-s' a carpir,
327:20deitava-s' a dormir lógo; | mais pero pouco dormiu,
327:26E do érro que fezéra | fillou-s' a mãefestar
327:27ante todos, e chorando | ar fillou-s' a repentir,
328:18s' ajuntan i con dous ríos, | per que ést' o lóg' honrrado.
329:2quen s' atrev' ao da Virgen | pera furtar contanger.
329:17que do Espêrito Santo | s' emprennou sen null' afán
329:35Os outros séus companneiros | cataron-s' a derredor
329:58a déron outra vegada. | E aquel mouro s' erger
330:11s' ensserrou a Trĩidade?
331:12boínno dũus doz' anos, | e sempre s' en el catava
332:24ontr' o altar e o córo, | e o fógo s' aprendeu
332:26a chama del, que s' houvéra | ao altar a chegar.
332:39Entonce a sancreschãa, | que dormía, s' espertou
332:53e pois deitaron-s' a prézes | cab' o altar en redor,
333:50e ergeu-s' o hóme lógo | da carreta u jazía,
333:51loando a Grorïosa. | E as gentes s' espertaron
335:40fillou-s' aquel hóme bõo | e non quis outro sergente,
335:50Entôn s' acordaron todos | que fazían neicidade
336:21mais depois ll' escaecía, | como hóme que s' obrida
336:43Entôn foi-s' a Virgen santa; | e lógo en outro día
339:17e ind' alá, pelo fondo s' abriu
344:22que s' oíssen nen se vissen | nen soubéssen connocença.
344:29muito s' ên maravillaron; | des i tréguas se pediron
344:34e foron-s' ũus a Élvas, | os outros a Olivença.
345:18e dalí os do castélo | fillaron-s' a combater
345:46que ante de meio día | s' houv' o castél' a perder.
346:19a Déus, s' amercẽou dela; | ca, pois foi ena eigreja
349:6porque do Santí Spírito | lóg' outra vez s' escaenta. (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
351:11Ond' avẽo, non há muito | tempo, que s' i ajuntou
351:34e porend' a Virgen santa | fillaron-s' a bẽeizer.
353:34non viía que lle davan, | fillou-s' a maravillar.
355:27Nunca tanto dizer pode | que s' ela tornar quisésse
355:45s' atreveu fez sa oférta | e sas orações ant' o
356:15E por fazer que a óbra | s' acabasse ben sen al,
356:22de s' acabar ao tempo | que o maestre maior
358:29e fórt', en que s' acollesse | a gente, que pavorosa
361:39E entôn toda-las monjas | s' ergeron cantando ben:
362:17escrito, porque s' a vila | queimara, como contei
362:38mui mellor que ante vira. | E fillou-s' a braadar,
363:24achou-s' encima dun monte, cabo dũa 'rmida
365:32e tornou-s' ao dormidoiro | e foi mui léd' aficado (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
367:2e fremosos a quen s' en ela fía.
367:3Ca en aquele que s' a ela chama
367:42mais foi-s' ao Pórto quant' ir podía.
368:20E ela foi-s' a Silos; | e pois que fez sa ida,
369:7ca nunca o atal fezo | que s' ên mui ben non achasse
369:31E tornaron-s' a séu dono | dizendo que s' alegrasse,
369:77Des que ll' houv' assí comprado | aquel pexe, a meninna | foi-s' a sa madre correndo (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
369:94ar disse-ll' el a verdade | en como a enganara, | e déu-s' ende por culpado
371:32dun gran saco de farinna | e deitou-s' en el de pran
371:42e ela foi-s' ao Pórto | aa Virgen ofrecer. (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
372:23Foi-s' entôn a Reínna, | Virgen espirital,
376:46tornou-s' al Rei. E pois ll' houve | esta cousa retraúda,
377:1Sempr' a Virgen grorïosa | ao que s' en ela fía
378:6macar s' el muito traballa | de nos seer destorvador. (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
379:25e quiséran-s' a sa térra | tornar-se; mais non podéron,
381:10con que muito s' alegrava | e prendía gran prazer.
381:29e en chorando a Virgen | ar fillaron-s' a loar
382:25que lle déss' o herdamento, | e se non, que s' espedir
382:32mais porque o non colleron, | acordou-s' e fez bon sen,
385:13“Santa María do Pórto, | val-me” e s' acomendava
391:17me foi os pées a Virgen | e tornou-s' a séu altar,
392:30e el foi-s' e fez un furto, | en que passou a postura.
393:17que bevess' agua ou vinno, | que lógo non s' espantasse,
399:39a fazer mal sa fazenda.” | E foi-s' a Reínna
399:41maenfestou-s' e en orden | entrou muit' aginna,
401:27mui mal a queno cree | e pois s' ên mal achar,
404:31Porend' o téu ventr' u s' el ensserrou
404:54se podésse; e fillou-s' a chorar,
405:5s' amóstra con pïedades,
405:39demais fillan-s' a chorar
407:46E feze-s' entôn levar i manamán,
408:19Porend' a Santa María | s' houve lóg' acomendado,
411:33mais fillou séus gãados | e foi-s' aa montanna,
411:47E pois ll' est' houve dito, | foi-s' o ángeo lógo
411:95E pois lles esto disse, | meteu-s' aa carreira
411:96por s' ir pera sa casa | veer sa companneira,
419:80foron-s' aa cidade; | mais lógo San Miguél
422:26E quando s' iguaren | montes e vales e chãos,