4:16 | houve de quanto oía; |
5:52 | cavalgou e quanto mais pod' a Roma começou de s' ir; |
6:27 | pois vos dá Santa María | por mi quanto vós queredes, |
15:10 | de fazer quanto ll' en prazer for. |
15:87 | por quanto mal nos ele buscava |
16:39 | O cavaleiro fez todo quanto ll' el mandou |
16:62 | quanto pola outra antano fuste rezar.” |
16:65 | quanto lle mandara ela; e, com' oí éu, |
17:33 | que lle foi dizer per quanto passou, |
20:6 | quanto por nós padeces! |
25:38 | fillar-chos quér' e dar-ch-ei quanto |
26:41 | quanto lle mandou tallava; |
26:76 | e rezõaron quanto mais podéron. |
40:35 | con quanto ben nos vĩísti, |
44:2 | non perderá ren de quanto séu for. |
45:41 | e mui mal vos acharedes | de quanto a ja tevéstes; |
46:15 | e todo quanto robou |
48:16 | que quanto quér que achasse | do mõesteiro fillava; |
50:3 | E dultar non deve, por quanto vos direi, |
50:22 | havermos de quanto quis por nós endurar. |
53:40 | ca todo quanto demandas | e quéres, todo me praz; |
53:47 | E quanto no Testamento | Védro e no Nóvo sé |
53:57 | e acharon en verdade | quanto diss' aquel pastor, |
57:36 | que de quanto tragían |
62:17 | que a non podía pagar por quanto |
65:68 | non há en aquel se non quanto parece |
67:9 | que tod' ele por Déus dava | quanto collía en mão, |
71:23 | Quando a viu a monja, | espantou-se ja quanto, |
74:28 | en quanto o pintor estava deitou |
75:92 | mais quéro que ant' un pouco | sejas ja quanto purgada, |
75:114 | e que mui ben s' acharía | de quanto alí vẽéra, |
85:57 | E pois que ant' o convento contou quanto vira, |
91:42 | mais quanto podían ir; |
93:26 | quanto tempo dissémos, mostrou-xe-ll' entôn |
94:22 | quanto mais podía; |
94:56 | con mal sen, quanto leixou |
94:102 | quanto lles dizía, |
95:14 | a quanto-la ben serviren, assí é sen falla. |
95:40 | e quanto toda a noite éran alongados |
97:16 | a Virgen quanto mais podo fazer. |
97:37 | vin quanto pud', e aqué-m' aquí.” |
97:62 | da verdad' e de quanto mentir |
103:40 | pois quanto nós lle pedimos | nos dá séu Fill', a la fé, |
104:9 | e por quanto s' el casara, | tan gran pesar houv' entôn, |
104:22 | e punnou quanto mais pode | de se dalí lógu' erger. |
121:42 | todo quanto ll' escontaron | da Sennor que pód' e val. |
124:27 | un crérigo mi aduzede, | a que diga quanto fix |
125:80 | de ti por quanto quisische | do démo sa companía.” |
128:28 | que serrou lóg' a colmẽa | e aa eigreja quanto |
131:68 | lle déra a Virgen quanto lle mestér |
137:8 | e loava os séus bẽes quanto mais podía, |
138:36 | e quanto perdiste todo cobrarás.” |
139:49 | u ouças quanto |
147:11 | de quanto pud' achegar |
147:34 | e quanto más pod' andou, |
155:28 | ar fugiu-lle lóg' a agua, | per quanto éu aprendí; |
157:7 | Ca u eles lle compraron | mui ben quanto lles vendeu, |
158:19 | E el moveu atán tóste | e foi-se quanto s' ir pude | como ll' a Santa Reínna |
159:12 | mais que del perdôn houvéssen | de quanto foran pecar. |
159:18 | lles fora, e foron todos | porên ja quanto queixosos. |
164:33 | quanto ll' o feito pesara, | ca nunca ll' esclareceu |
165:44 | “Sennor, quanto vos éu dixe | verdad' éste e al non; |
178:12 | e penssou ben da muleta | quanto pude des entôn; |
178:27 | Por quanto ela dizía | o menino non déu ren, |
187:25 | ond' o convent' houve quanto ên mestér havía. |
187:49 | porque lle atán ben déu quanto mestér havía. |
192:109 | por quanto viltara |
193:48 | foi de quanto lle fillaran | quando foi no mar deitado; |
194:7 | que lle déu aquela noite | ben quanto mestér havía. |
194:31 | de quanto alí trouxéra, | pois viu que assí estavan |
196:24 | e que lle respósta désse | de quanto ll' el preguntasse, |
203:22 | na cima, e déu-lles dela | quanto lles houve mestér. |
210:18 | quanto nos prometera, | segund' el ante disse; |
213:30 | que de quanto ll' apõían, | pois que non éra certeira |
215:49 | todo per como passara, | pero por quanto podéssen |
216:37 | mas de quanto tu cuidaste | éu cho tornarei en al, |
216:44 | e foi-s' u sa mollér éra | e contou-lle quanto viu, |
217:22 | e disse quanto leixara | a dizer con gran door. |
230:13 | que quanto quér póde fazer; |
233:37 | e porende repentidos | foron de quanto fezéran |
237:39 | perdud' hás.” E ela respôs: | “Pódes quanto quiséres |
237:55 | de quanto tragía entôn, | e ela braadando, |
240:20 | e quanto ben ela no mundo fez |
245:82 | quanto de ben nós havemos | e nos é defendedor. |
245:91 | de quanto ll' entôn vẽéra, | e jurou par San Dinís |
248:2 | guarda-nos que non façamos | quanto podemos de mal. |
258:16 | quanto pan comprad' havía | e quanto do séu colleu; |
259:16 | quanto lles ela disse lles nembrou, |
263:33 | Foi-s' a Virgen. Ficou ele | e fez quanto lle mandou; |
270:11 | Quanto nóssa primeira | madre nos fez perder |
270:22 | que compriu quanto disse | Daví e Salomôn. |
273:5 | esto foi en Aiamonte, | logar ja quanto fragoso, |
274:32 | a ti quanto tu cuidasche, | pois que t' end' achas mal ja; |
274:41 | e contou-lles quanto vira; | e cada un escriviu |
281:6 | que quanto por ben fazía | en mal xe ll' ía tornar. |
281:8 | senôn que quanto fazía | por ben saía-ll' a mal; |
281:56 | el e todas súas óbras | e leixo quanto m' el déu, |
285:44 | que se foi quanto ir mais pode ao dormidoiro. |
285:81 | e quanto quería |
291:4 | e assí connocería | ja quanto do séu poder, |
291:19 | de quanto pesar fezéra | a Déus e como pecou |
292:13 | que quanto começar quiso | e acabar, acabou; |
296:27 | Quanto a Virgen disse, | todo o ascoitou |
296:28 | aquel frade de grado, | e quanto lle mandou |
302:16 | e todo quanto furtara | houvéss' ao outro dado, |
305:36 | disse-lle que lle daría | sobr' ela quanto pesasse, |
306:2 | a dizer que Déus non póde | quanto xe quisér fazer. |
311:4 | quanto mais na Virgen santa | ond' havemos todo ben; |
311:28 | quanto a Santa María | servist', e pois te non val |
316:32 | por quanto na ta ermida | mandei o fógo põer; |
316:45 | mais por ti direi de grado | quanto ben dizer podér, |
319:62 | quanto s' atreveron aa saborosa |
320:27 | Quanto ben perdeu Éva |
321:12 | non catou de dar a méges | todo quanto lle pedissen, |
328:47 | Ante quanto mais punnava | e provava e quería |
331:15 | e faagava-o tanto | quanto faagar podía. |
332:34 | senôn quanto o séu Fillo | quér en eles ordinnar, |
332:54 | rezando per séus salteiros | quanto podían rezar. |
335:8 | fez todo quanto veemos | e o al que non parece; |
335:20 | quanto de comer havía | déra en un mao ano |
335:29 | mais todo quanto tiínna | a póbres lo hei ja dado.” |
335:49 | quanto mais buscar podía, | mais neún nona achava. |
343:7 | de falar e que dissésse | todo quanto que sabía. |
352:35 | E foi-se lógo con ela | quanto pod' aa eigreja |
355:44 | de pédra pera a óbra | de Vila-Sirga, e quanto |
359:21 | de por quanto llo venderon, | e mantenent' al non fez |
366:9 | en pães, hórtas e vinnas | e en quanto lles acharan. |
366:45 | e pois est' houvéron dito, | chamaron quanto podían |
366:51 | en comer quanto mais pode. | Mais Don Manüél, con manna |
369:76 | e que quanto x' el quisésse | dinneiros por el fillasse. |
374:8 | almogavares mui bõos, | pero ja quanto ladrões, |
379:9 | porên quanto lle pedían | lles dava de voontade, |
379:12 | alí salvos e seguros | con quanto trager quiséssen, |
379:39 | todos quanto-los oíron | aa Virgen glorïosa, |
384:35 | Ca por quanto tu pintavas | méu nome de tres pinturas, |
401:100 | por quanto me feziste | de ben, e t' amará. |
409:25 | é de quanto deseja, |
410:5 | e quanto podér punnarei |
411:13 | quanto no mund' houvéron | partiron per recado |
411:14 | que de quanto havían | non lles ficava nada. |
411:79 | Quanto Joaquín esto | oiu, lógu' esmorido |
419:12 | a sa bẽeita Madre | viu quanto padeceu |
422:24 | U terrán escrito | nas frontes quanto fezéron, |