1:9 | sen havermos pois a passar |
1:42 | que ll' houve pois contada |
1:55 | séu Fill'; e pois alçada |
2:45 | Pois ll' este don tan estranno |
2:54 | Pois do mundo foi partido |
2:57 | foi Arcebispo, pois isto, |
3:13 | Pois ar fez perdôn haver |
3:21 | Pois Teófilo assí |
4:69 | Pois soubéron sen mentir |
5:35 | e pois que tod' est' houve feito, pera Roma se tornou; |
5:69 | Pois que o Cond' aquesto diss', entôn atán tóste, sen al, |
5:75 | Pois que a santa dona o fillo do Conde recebeu, |
5:81 | Pois desta guisa pres mórt' o meninno, como vos dit' hei, |
5:87 | Pois a dona foi ferida mal daquel, peior que tafur, |
5:99 | Os marinneiros disséron entôn: “Pois est' a Déus non praz, |
5:101 | de coita e d' afán e pois mórte, u outra ren non jaz, |
5:103 | E pois foi feito, o mar nona leixou en paz, |
5:111 | A santa dona, pois que s' espertou, non sentiu null' afán |
5:120 | Pois chegaron, rogou-lles muito chorando dos ollos séus, |
5:123 | Pois a nav' u a Emperadriz ía aportou na fóz |
5:144 | E pois foi feito, o Emperador diss': “Ai Déus, que será? |
6:20 | e pois diz mal do judéu, que | sobr' aquesto contende. |
6:27 | pois vos dá Santa María | por mi quanto vós queredes, |
6:28 | e leixad' ela despenda, | pois que tan ben despende.” |
6:34 | e levó-o a sa casa, | pois se foron as gentes; |
6:49 | Pois diss': “Ai, Santa María, | Sennor, tu que és pórto |
7:19 | As monjas, pois entender |
7:28 | chegou i; e pois chamar |
7:43 | Pois s' a dona espertou |
7:48 | e pois lle viu o sẽo, |
8:15 | e pois diss': “Ai, Grorïosa, | se vos prazen estes méus |
8:25 | Pois a candea fillada | houv' aquel monge des i |
9:37 | Pois que foi o monge | na santa cidade, |
9:67 | E pois que o monge | aquesto feit' houve, |
9:82 | este, pois desvía? |
9:97 | Pois na majestade | viu tan gran vertude, |
11:49 | dalí triste, pois viía |
11:55 | E pois chegou, lles movía |
14:19 | Pois que San Pédr' esto disse | a Déus, respôs-ll' el assí: |
14:33 | perdôn. E diss' el: “farei-o | pois end' havedes sabor; |
15:5 | pois que por eles encravelados |
15:39 | Pois ta pessõa nóbr' aquí vẽo, |
15:42 | pois me cevada dás por amor. |
15:51 | Pois San Basill' o fẽo fillado |
15:59 | Pois se tornou aos da cidade, |
15:81 | e dizendo: “Pois que hei congeito, |
15:83 | Pois esto disse, chamar mandava |
15:105 | dela. E pois da visôn foi quito, |
17:15 | A dona, pois que prenne se sentiu, |
18:21 | Pois que a promessa fez, |
18:45 | E pois que assí chorou, |
19:15 | E pois que o eles péças feit' houvéron, |
19:27 | Pois se repentiron, foron mellorados |
21:16 | e pois a séu temp' aquel fillo nado |
21:19 | Mas o menínn', a pouco pois que naceu, |
21:44 | da primeir', e pois tornou-se-ll' en sabor; |
22:24 | Eles, pois viron o miragr' atal |
24:14 | E pois fazía oraçôn, |
24:48 | e pois fezéron ên sermôn, |
25:16 | quiséss'; e pois esto viía, |
25:43 | Pois o judéu est' outorgou, |
25:61 | por que non diga pois: ‘Non hei |
25:91 | E pois o judéu esto viu, |
25:99 | Pois esto disse, non fez al, |
25:115 | Pois houve feito de sa pról, |
25:132 | pois vaamos aa eigreja, |
25:139 | Pois na eigreja foron, diz |
26:21 | Pois esto fez, meteu-s' ao caminno, |
26:61 | pois falssament' a gãastes, |
26:67 | ante Déus, pois con sas mãos |
26:70 | pois nós e vós est' assí rezõamos, |
26:83 | de que foi pois Déus servido; |
27:21 | pois que lla compramos e fezémos ên |
27:35 | E pois que o prazo chegou, sen falir, |
27:43 | Os judéus disséron: “Pois que a Déus praz |
28:12 | pois que foi de crischãos |
28:90 | Pois est' houve veúdo, |
28:112 | pois m' est' apareçudo |
29:3 | da Virgen, pois receber |
29:27 | pois deceu carne fillar |
31:35 | Pois creceu aquel bezerro | e foi almall' arrizado, |
31:47 | Pois foi en Santa María, | mostrou-se por bestia sage: |
33:21 | con eles; e pois torvar |
34:15 | Pois que o judéu assí foi mórt' e cofondudo, |
34:23 | Pois que a sacou dalí, mantenente lavou-a |
34:27 | Pois lle tod' esto feit' houve, mui gran demostrança |
35:2 | dereit' é que s' en mal ache | se llo pois quisér toller. |
35:40 | Mas pois o sennor da nave | os viu, disse: “Non me praz |
35:54 | alçou-a contra o céo, | pois foi-a alte põer. |
35:88 | éran; e pois s' apartaron, | cada ũu deles quis |
35:100 | u leixaran as relicas, | e disséron: “Pois Déus quér |
36:11 | Pois viron o perigo tal, gemendo e chorando |
36:27 | E pois lles est' apareceu, foi o vento quedado, |
37:29 | e catou o pé; e pois foi del ben certão, |
38:1 | Pois que Déus quis da Virgen fillo |
38:73 | e pois no río afogados |
38:85 | Pois esto disse, pérnas e costados |
40:7 | e pois téu padre pariste |
41:3 | ao sandeu, pois ao pecador |
42:33 | Pois feit' houve sa promessa, | o donzél lógo s' ergeu, |
42:69 | E pois en toda sa vida, | per com' éu escrit' achei, |
42:71 | que o levou pois conssigo | per com' éu creo e sei, |
43:13 | E pois foron na eigreja, | Santa María rogaron |
43:19 | E pois aquesto dit' houve, | ambos fezéron tornada |
43:30 | mas gran chanto fez la madre | pois se viu dele senlleira. |
44:15 | E pois que por esto nono achou, |
44:27 | Pois esto disse, missa foi oír |
45:56 | hei éu de fazer sen falla, | pois vós ên sabor houvérdes; |
45:59 | E pois Déus est' houve dito, | un pano branco tomava, |
45:67 | Pois que s' assí os dïabos | foron dalí escarnidos |
46:25 | e pois la muito cousiu, |
46:31 | pois fillava-s' a dizer |
46:65 | e pois desto, sen falir, |
47:25 | Pois en figura d' hóme | pareceu-ll' outra vez, |
47:29 | Pois entrou na eigreja, | ar pareceu-ll' entôn |
47:33 | Pois que Santa María | o séu monj' acorreu, |
48:27 | Pois sa oraçôn fezéron, | a Sennor de pïadade |
48:31 | Pois que viu o cavaleiro | que sa font' assí perdera |
48:34 | a agu' àquele convento, | onde pois foron viçosos. |
50:13 | nen door nen coita; pois quen se doerá |
51:17 | se non foss' os do castélo | que, pois se viron coitados, |
53:27 | E pois entrou na eigreja, | ant' o altar sen falir |
54:22 | e pois complétas e a ledaninna. |
54:44 | e pois tirou a sa teta do sẽo |
54:55 | Pois esto dit' houve, foi-s'. E mui cedo |
55:51 | E pois entrou eno córo, | en mui bõa vóz e crara |
56:26 | dela pois tal galardôn, |
56:35 | e pois “Retribúe ser- |
56:47 | mas pois, quand' houv' a morrer, |
57:86 | pois que assí acharon |
57:96 | E pois que os ladrões |
58:16 | e que a fillasse pois por mollér |
58:35 | Pois esto disse, foi-ll' aparecer |
58:47 | Pois passou esto, acordou entôn |
59:31 | E pois s' ergía dalí, |
60:13 | e pois Ave haver |
61:12 | cousa; pois que tan gran sazôn é passada, |
61:34 | foi, e dalí sergent' é pois todavía. |
62:14 | séu fill', onde foi pois mui repentuda. |
62:15 | Ca daquesto pois pres mui gran quebranto, |
63:35 | Pois foi na igreja, ben se repentiu |
63:67 | Mais pois que sas armas viu e couseceu |
63:71 | Pois est' entendudo houve, ben foi fis |
64:12 | con aquela dona; mais pois s' ir dalí cuidou |
64:16 | “Sennor, pois vos ides, fazede, se vos prouguér, |
64:24 | e pois foi dita, u se lle quis el espedir, |
65:15 | Pois que o préste viu que mõestamento |
65:53 | e pois sa fazenda toda houv' oída, |
65:70 | por lle seer de Déus pois galardõado.” |
65:103 | Pois aquel fól na igreja foi metudo, |
65:111 | E pois que a carta houve ben leúda |
65:115 | E dormid' agora, pois canssad' andades; |
65:116 | mais pois que for noite, nada non dormiades |
65:127 | E pois que os houvéron todos ben ditos |
65:145 | e ela disse, pois que llo dit' houvéron: |
65:146 | “Soltade-o, préste, pois sodes vingado.” |
65:147 | Foi-s' entôn a Virgen pois esto foi feito; |
65:152 | cá, pois que m' a Virgen mostrou tal vertude |
65:155 | O fól diss' entôn: “Pois que ficar queredes, |
65:185 | a Santa María; e pois se compriron |
65:191 | E pois que foi mórto, quis Déus que soubéssen |
65:198 | houve, por que fosse pois santo chamado. |
66:46 | E pois que se revestía, |
66:53 | E pois a missa compría |
66:59 | pois to dei por oferenda.” |
67:22 | pois vejo que vós queredes | e fazedes i bondade; |
67:80 | de lle fazer mal nïũu.” | E pois est' houve contado, |
68:19 | E pois fez esta oraçôn, |
68:38 | nono farei, pois vos despraz.” |
69:27 | Pois isto viu un hóme mui fremoso, |
69:79 | E pois sãidad' houve recebuda, |
70:22 | de Déus, pois ela nos guía. |
71:47 | Pois dit' houv' esto, foi-se | a Virgen grorïosa. |
74:15 | Pois est' houve dit', o démo s' assannou |
74:27 | Pois aquel vento na igreja entrou, |
75:73 | E pois entrou, viu a déstro | estar ũas seis donzélas |
75:85 | E pois foi maenfestada, | Santa María alçó-a |
75:116 | e pois aquest' houve dito, | foi-s' a Benaventurada. |
75:121 | E pois que entrou, viu outros | maiores que os de fóra, |
75:127 | pois hei de sofrer tal coita | no inférno, tan esquiva, |
76:19 | Pois est' houve dito, tan gran sanna lle creceu, |
77:11 | Pois viu que lle non prestava nulla meezinna, |
78:55 | O outro, pois toda a missa houv' oída, |
79:30 | preguntaron Musa; e pois que ll' oíron |
80:4 | pois nósso ben tod' en ti jaz |
80:7 | E pois que contigo é Déus, |
80:15 | sei por nós, pois que bẽeit' é |
80:17 | e pois tu sées u el sé, |
80:20 | pois Déus por ti quér perdõar |
82:2 | pois o poder ela do démo desfaz. |
82:20 | “Pois vós non podedes, ar leixad' a mi, |
83:48 | se foi pass', e pois correndo |
83:52 | E pois esta cousa dita |
84:27 | Ond' avẽo pois un día | que siían a séu jantar; |
84:28 | e pois houvéron jantado, | começou-ll' a preguntar |
84:31 | El lle respôs, com' en jógo: | “Pois vos praz, dizer-vo-l-ei: |
85:8 | a que chagas grandes déran e pois torcillões. |
85:21 | E pois que sonnou aquesto, foi lógo despérto, |
85:30 | e o mal que, pois morrerdes, lógo haveredes, |
85:38 | dos judéus, que as cozían e pois ar assavan |
85:40 | e queimando-lle-las barvas e pois os grinões. |
85:49 | Santa María lle disse, pois est' houve visto: |
85:53 | Pois que Santa María lle diss' este fazfeiro, |
85:57 | E pois que ant' o convento contou quanto vira, |
86:29 | e pois s' a mesquinna en tal coita viu, |
86:39 | Pois Santa María, a Sennor de prez, |
87:19 | E pois lle foi aparecer, |
89:46 | Pois María oíron |
92:8 | pois lum' a un crérigo séu |
93:25 | E pois houve rezado esta oraçôn |
94:65 | Mais pois que s' arrepentiu |
94:107 | pois que a cousa provada |
95:33 | E pois est' houvéron feito, fezéron gran guérra, |
95:72 | mais el Cond' Abrán acharon pois muitas vegadas |
96:32 | do que oíron; mas pois acordados |
96:57 | e os hómees, pois viron tal preito, |
97:23 | E pois na eigreja pos séu don |
97:34 | s' e pois começou-ll' assí a dizer: |
97:65 | e envïou-llo. E pois abriu |
98:23 | Pois que aquest' houve dit' e | se mãefestou |
99:8 | pois l' houvérdes ascuitado, |
102:25 | E pois que llos houve dados, |
102:65 | E pois lles houve contada |
103:11 | E pois lavou mui ben sas mãos, | diss': “Ai, Virgen, que será |
103:26 | Non é est' o méu mõesteiro, | pois de mi que se fará?” |
103:40 | pois quanto nós lle pedimos | nos dá séu Fill', a la fé, |
104:15 | pois que lle tal ben quería. | E ela tóste, sen al, |
104:23 | Pois que saiu da eigreja, | os dedos entôn meteu |
105:22 | éu o farei, pois vos en prazer jaz.” |
105:46 | por que pois non houv' a trager enfaz. |
105:77 | E pois acordou, muito braadava |
105:79 | Santa María, pois en ti fïava? |
105:91 | e pois t' espertares, sei ben certãa |
105:109 | e pois que os beijou, saúd' houvéron. |
106:12 | e pois ir |
106:29 | E pois esto prometeu, |
106:44 | Pois s' o primeiro sentiu |
107:31 | Mais pois dalí foi caúda, |
108:72 | de séu érro, pois creceu, |
111:20 | foi fazer, e pois entrado |
111:31 | E pois foi apoderado |
112:6 | pois se lle van encomendar |
113:16 | que pois non se pude volver. |
115:42 | Pois poséron |
115:57 | pois que houve vençudo |
115:89 | mais pois compriu o preito, |
115:98 | dun meninno que pois fez |
115:120 | e pois feze-o chamar |
115:131 | foi; e pois no concello |
115:198 | pois cada día prendeu, |
115:207 | pois entrou na capéla, |
115:226 | Pois comeron daquel pan, |
115:276 | Pois que tolleu o donzél |
116:55 | os ar fez pois acender |
118:16 | Pois est' é mórto, nunca vivirei |
118:21 | pois faça esto por ti, ca ben ten |
119:48 | porên faz que, pois ta alma for de ti partida |
121:31 | “Tornemo-nos daquí lógo, | pois esto non praz a Déus |
122 | Como Santa María resucitou ũa infante, filla dun rei, e pois foi monja e mui santa mollér. |
122:28 | foi-a fillar e diss' assí: “Pois non |
123:30 | pois foi mórt', e disse: “Quen saber quisér |
124:2 | sempre aquí lle demóstra | o ben que pois lle fará. |
124:29 | E pois ll' esto feit' houvéron, | diss': “Amigo, sempr' éu quix |
126:19 | Pois viu aquel hóme que ren valer |
127 | Esta é como Santa María non quis que entrasse na sa eigreja do Poe un mancebo que déra a sa madre un couce; e el, pois viu que non podía entrar, cortou o pée, e depois sãou-o Santa María. |
127:2 | que pois ela non llo haja | con ben a galardõar. |
127:29 | El disse que o fezéra; | pois conssellaron assí |
127:34 | mais sa madre, pois viu esto, | começou de braadar, |
127:35 | dizendo: “Santa María, | Sennor, pois que vin a ti, |
127:44 | e pois espertou fez lógo | como ll' a bõa Sennor |
128:12 | Diss' el: “Praz-me.” Respôs-ll' ela: | “Pois quando vos comungardes, |
128:20 | e pois houve na colmẽa | de Déus o córp' ensserrado, |
128:49 | e pois conssagrou o préste | a hóstïa que tiínna, |
131:49 | enquant' aquí fores, e pois sacar-t-ei |
131:61 | e pois lles el dentro viv' apareceu, |
131:71 | E eles o fezéron, pois todos en az |
132:59 | Pois aquest' houv' outorgado, |
132:95 | pois que te de mi partiste; |
132:101 | Pois que ll' aquest' houve dito, |
132:137 | pois sempr' en toda sa vida. |
134:30 | pois lles teve mentes, |
135:29 | E pois esto foi firmado, |
135:53 | e pois llo houv' ascuitado, |
135:70 | e pois que anoiteceu |
135:118 | pois Santa María quis. |
135:124 | Pois os dous ben de raíz, |
135:134 | e pois houvéron jantado, |
137:21 | o démo lle pois fazía que o non leixasse, |
137:27 | Ca pois viu que do pecado nunca pẽedença |
138:19 | Pois esto fezéron, fôrono meter |
138:31 | Pois esto dit' houve, a do bon talán |
138:45 | de mamá-las; e pois mamava assaz, |
138:55 | Pois San Joane todo aquesto viu, |
139:47 | cras migu' en Céo; e pois que me visto |
139:48 | houvéres, sempre pois migo seerás |
141:42 | pois dos ángeos e dos santos sempr' é servida. |
143:18 | quis por nós na cruz e pois resorgir |
143:33 | Pois esto disse, sen al comedir, |
145:24 | E pois se viu póbre, foi end' esmarrido; |
145:36 | E pois s' apartaron, diss': “Esto vos digo: |
147:2 | ar fez pois ũa ovella | ela falar ũa vez. |
147:15 | e pois ao trosquïar |
148:11 | E pois fazen camisas, | cada un de séu pano, |
149:6 | a Hóstïa ser carne, | pois que Déus quis a nóssa |
149:12 | primeir' e pois encima | por fremos' aventura. |
149:55 | foi tal, que pois ll' a alma | do córpo foi saída, |
150:6 | com' a esta, pois el quis ensserrado |
150:10 | pois que quiso que el por fill' houvésse |
150:17 | E pois per ela nos déu nóva lee |
151:20 | E pois que foron deitados, | vẽo un vento tan fórte | que as abriu a desóra; |
152:27 | E pois ll' houv' aquesto dito, | a Virgen lógo foi ida; |
153:18 | e pois non queredes ir |
154:15 | E pois armou a baesta, | disse: “Daquesta vegada |
154:17 | E pois que aquesto disse, | a saet' houve tirada |
155:13 | mais pois vẽo a vellece, | sentiu-se por pecador |
155:17 | “Pois jajũade.” “Non pósso.” | Disse-lle: “Par Sant' Andréu, |
156:15 | Pois que ll' a lingua tallaron, |
157:25 | i, e muïto chorando; | e pois fez sa confissôn, |
159:7 | E pois entraron no burgo, | foron pousada fillar |
159:13 | E pois est' houvéron feito, | tornaron non de vagar |
160:5 | pois que Madre de Déus foi ja, |
160:6 | Pois Madre de Déus foi ja, |
161:17 | pois guardade-mia de pédra | que lle mal fazer non póssa, |
161:18 | e fillade-a pois toda | ou sequér a meadade.” |
164:16 | e pois que saiu a ele, | mandó-o ben recadar, |
165:22 | dizend': “Ai, Santa María, | pois ta mercee non fal |
165:27 | Pois sa oraçôn fezéron, | per quant' end' éu aprendí, |
165:33 | ca pois se chegou a ela, | tal gente lle semellou |
165:52 | que Santa María virgen | foi sempr'; e pois esto sei, |
167:21 | e pois que chegou a Salas, | diss' aa Virgen: “Se non mente |
167:29 | e tornou lógo crischãa, | pois viu que llo vivo déra |
168:31 | E pois viu que non resurgiu, |
170:22 | que, pois morrer, que verei a sa faz. |
171:22 | e pois moveron ben dalí, |
171:42 | lle foi: “Pois non preguiçosos |
171:49 | E pois chegou ao logar, |
172:12 | E pois prometud' est' houve, | lóg' a Virgen grorïosa |
172:21 | Pois a sa térra tornaron | e fezéron romarías |
174:9 | E pois l' houve dito, lógo | saiu da tafuraría |
174:30 | que nunca pois lle dolvéron | boca nen lingua nen dente. |
175:10 | Pois que Madr' éra de Cristo, | que é Déus en Trĩidade. |
175:11 | E pois entrou en Tolosa, | foi lógo fillar pousada |
175:19 | e metê-o eno saco | do fillo; e pois foi ido, |
175:55 | E pois se calad' houvéron, | contou-lles todo séu feito |
175:64 | polo heréj'; e pois vẽo | con sa cara vergonnosa, |
176:13 | sérvo. E pois esto dito | houve, tal sono lle déu |
177:3 | Ca pois ela enos céos | sé con Déus e sa Madr' é, |
177:15 | E pois ll' os ollos tiraron, | aquel bon hóme, que fez? |
177:16 | Pidiu-os; e pois llos déron, | aa Reínna de prez |
179:23 | éra. E pois na eigreja |
180:19 | pois en bondade crece cada día |
181:18 | que os lógo non vencesse, | pois la houvésse tenduda; |
183:21 | Os mouros, pois viron esto, | fôrona dalí erger |
185:41 | e pois a el foi chegado, | lógu' el prendê-lo mandou, |
186:17 | deitar-se con ela; e pois se deitou, |
186:63 | E pois foi del fóra, a dona fïél |
188:2 | macá-lo encobrir queiran, | ela o faz pois mostrar. |
189 | Esta é como un hóme que ía a Santa María de Salas achou un dragôn na carreira e mató-o, e el ficou gafo de poçôn, e pois sãou-o Santa María. |
189:2 | pois madr' é do que trillou o | basilisqu' e o dragôn. |
190:3 | pois nos a Virgen guardar, |
190:7 | pois no-la Virgen mantên, |
190:10 | pois nos guarda de séu mal |
190:14 | pois é nóssa lum' e luz |
190:19 | pois nos a Virgen valer, |
190:22 | pois por nós ante Déus sé |
192:142 | foi pois, e servida |
193:32 | ca tiínnan que mórt' éra; | mais pois lo ben connoceron |
193:45 | e pois foron eno pórto, | acharon os traedores |
194:31 | de quanto alí trouxéra, | pois viu que assí estavan |
195:47 | Pois lla outorgada |
195:62 | pois sábad' entrara, |
195:74 | pois religïosa |
196:10 | per que pois sa voontade | foi na Virgen concebuda. |
196:20 | e pois foron ben caentes, | o metal dentr' adeitava; |
196:26 | tẽendo-ll' a teta 'n boca. | E pois dele foi veúda, |
196:31 | Mas pois que desto recado | non achou enos pagãos, |
196:36 | e pois el viu o omagen | daquela que sempre seja |
196:39 | E pois aquesto lles disse, | fezo-se lógo crischão |
197:39 | e pois foi ena eigreja, | aqueste feito contou |
198:2 | que non quér Santa María, | pois lle son acomendados. |
198:29 | grandes a Santa María; | e pois sa fésta fezéron, |
199:23 | E pois el parou i mentes | e viu que assí morría, |
201:17 | e pois que o viu nado, | creceu-ll' ên tal tristura, |
201:19 | Pois que o houve mórto, | non soub' haver recado |
201:23 | Pois séus tres fillos houve | mórtos a malfadada |
201:35 | E pois viu que por esto | ja mórte non preséra, |
201:48 | de tẽer castidade, | mas pois nona tevéste? |
202:27 | Pois houv' a pros' acabada, | Santa María loou |
204:31 | Pois que foi mui ben ongido, | Santa María saiu |
205:21 | foi o póblo que dentr' éra; | e pois que se viu vençudo, |
206 | Como o Papa Leôn cortou sa mão, porque éra tentado d' amor dũa mollér que lla beijara, e pois sãó-o Santa María. |
206:15 | Pois que lle beijou a mão, | houv' el tal coita des i |
206:27 | Pois que houv' a mão corta, | non podía ja dizer |
206:31 | E pois viu Santa María | que havía tal sabor |
207:13 | e pois que viu a omagen | da Virgen i, o soltou, |
208:19 | E pois chegou a sa casa, | foi atal sa entençôn |
208:41 | e cataron a colmẽa, | e pois viron o lavor, |
209:31 | E pois viron a mercee que me fez |
210:6 | en ela nóssa carne | con que pois britaría |
212:36 | da vila; e pois que hóme | deante nen depois ir |
213:21 | e pois que a mórta viron, | no marido sospeitaron |
213:30 | que de quanto ll' apõían, | pois que non éra certeira |
213:35 | Ele, pois foi na eigreja, | deitou-s' entôn mui festinno |
213:43 | E pois aquest' houve dit' e | sa oraçôn acabada, |
213:48 | E pois que ũa gran péça | en aquel logar estavan, |
213:71 | E pois lles aquest' avẽo, | fillaron séu companneiro |
214:31 | E des i, pois diss' aquesto, | lógo os dados filló-os |
214:38 | e os outros dous de senas, | pois déz e nóv' i contade. |
216:11 | que lle disso: “Pois méu sodes, | mui grand' algo vos darei; |
216:15 | O dïabo, pois menage | do cavaleiro fillou |
217:23 | E pois foi maenfestado, | entrou lógo manamán |
218:43 | E pois a poucos días | foi-se pera sa térra |
218:45 | E pois alá foi, lógo | non fez como quen érra, |
218:49 | e pois a Vila-Sirga | os déu en ofreções |
221:19 | E pois tornou-s' a Castéla, | des i en Burgos morava, |
221:39 | ant' o altar maior lógo | e pois ant' o da Reínna, |
222:7 | Pois dizer-vos quér' éu dela | un miragre mui fremoso, |
222:14 | mantẽen, que pois nos céos | hajan por sempre guarida. |
222:27 | Pois que houv' a missa dita, | o capelán lógo dessa |
223:16 | E pois i foron, quis a Virgen assí |
224:7 | Porend' un miragre séu | vos direi, pois m' ascuitades, |
224:15 | Ond' avẽo pois assí | que en Béja, u morava |
224:20 | e que pois sa mórt' en séu | haver herdeiro ficasse. |
224:35 | E ambos de Béja 'ntôn | se saíron pois un día |
224:47 | Pois aquel miragr' atal | viron os que i vẽéron |
224:49 | en Béja e nos logares; | e pois que esto soubéron, |
225:4 | e d' oír maravilloso, | pois oíde-o de grado, |
225:13 | estava cantando missa; | e pois houve consomida |
225:19 | E pois aquest' houve feito, | non quis que ll' empeecesse |
226:40 | foi Santa María; mais pois foi fazer |
227:2 | ben póde guïar os presos, | pois os saca de prijôn. |
227:9 | tẽer a fésta d' Agosto; | mais pois foi por sa besonna |
227:27 | Pois mandó-o en un cárcer | deitar fond' e tẽevroso; |
227:39 | E pois deles foi partido, | fillou en séu cól' aginna |
227:45 | E pois que contou séu feito | a quantos i viu juntados, |
228:36 | e pois foi-s' a cas séu dono, | onde mui maravillados |
229:23 | Pois soubéron os da térra | esto, déron gran loor, |
230:7 | E pois nos dá tan nóbre don |
230:11 | E pois tan poderosa é |
232:13 | eno reino de Castéla; | e un día, pois jantar, |
232:18 | pois viu que o non achavan, | que cuidou enssandecer. |
232:31 | Pois que sa oraçôn feita | houve, ar tornou-s' entôn |
232:33 | e pois entrou pela pórta, | catou contra un rancôn |
233:39 | e de sũu se tornaron. | E pois as gentes soubéron |
234:16 | que se foss' a Vila-Sirga; | e foi i, e pois chegou, |
235:15 | Pois passou per muitas coitas | e delas vos contarei: |
235:35 | E pois a Monpislér vẽo | e tan mal adoeceu |
235:43 | E pois entrou en Castéla, | vẽéron todos alí, |
235:56 | que houve pois en Castéla, | u quis o Fillo de Déus |
235:58 | ẽemigos e pois dele. | E ben com' ard' estadal |
235:63 | E pois saír de Castéla, | el Rei con mui gran sabor |
235:84 | pera dar-nos bõa vida | aquí, e pois bõa fin; |
237:6 | que houve grand' ũa mollér; | e pois que o soubérdes |
237:61 | Pois que a assí degolou | mui longe da carreira, |
237:69 | E pois disse-lle: “Sei aquí, | non temas nemigalla, |
237:78 | e pois que viu assí seer | esta mollér mesquinna, |
238:2 | se pois del filla vinganç' a | maravilla nono dou. |
238:16 | na Virgen e pois prendeü | por el mórte dos judéus, |
238:29 | e pois se tornou du ía, | diss' entôn: “Ai, pecador |
238:31 | o que te fez de nïente | e pois há t' a desfazer, |
239:24 | non me quéro; pois andade |
239:26 | e pois do al vos quitade.” |
239:28 | e pois que a jura jurou, |
239:73 | e pois el pres por nós paxôn, |
240:5 | ca pois que pécan per séu mao sen, |
240:32 | fará dereito, pois sempr' ela quér |
243:13 | E pois foron na ribeira | u muitas aves andavan, |
243:28 | e pois est' al Rei contaron | ante muitos cavaleiros. |
244:15 | E pois a balẽa mórta | foi, fillaron-s' a tornar |
244:24 | e pois que beveu do vinno, | atán fèrament' inchou |
245:45 | e pois que o ben feriron, | assentaron-s' a jantar; |
245:79 | El, pois houv' alên passado, | ante que vẽéss' a luz, |
245:92 | que sempr' a Virgen servisse, | pois a ela prougu' e quis |
245:94 | que fez pois ben sa fazenda | e foi grand' esmolnador. |
246:19 | E pois aquest' houve feito | e compriu sa oraçôn, |
246:24 | da igreja. E pois fóra | foi, as pórtas serrar viu; |
247:5 | nen vira pois fora nada; | mas en hóra dũu día |
247:12 | e pois que compriu déz anos, | séu padre, com' éu aprendo, |
247:18 | havê-la; mas túa seja, | pois que cho por don hei dado. |
250:7 | róga-lle, pois éste |
250:9 | Róga-lle pois éste |
250:12 | pois el é sen falla |
250:14 | Pois el é sen falla |
251:76 | e pois viü a Hóstïa | alçar, disso: “Ahá, |
253:16 | e foi-se confessar lógo; | e pois foi ben confessado, |
253:61 | sólto de sa pẽedença, | pois que lle tolleu tan féra |
253:64 | e pois tornou a sa térra, | serviu mui ben todavía, |
254:17 | que muit' entre si falavan; | e pois tod' esto cousiron, |
255:37 | E esse día, pois missa dita, |
255:125 | E pois que ela foi na igreja, |
256:23 | ca pois éu a sa fegura | vir, atal creença hei |
257:12 | e pois vẽo a Sevilla, achou grandes danos |
258:14 | de que pois pães fezéssen, | con que os fosse fartar. |
259:42 | que non han pois daquel mal a sentir. |
261:21 | E pois a el se foi mãefestar, |
261:30 | E pois nóve días foi acabar, |
261:55 | e disso-lles: “Sennores, pois veer |
261:66 | E pois chegou, fez as pórtas britar |
262:31 | E pois foron na eigreja, | lógo a mollér saiu |
263:22 | u me mandades que vaa; | mas pois i for, que farei?” |
263:24 | que pois que o Córpo vires | de Déus que por ti morreu, |
263:34 | e pois foi ena igreja | e a missa ascuitou |
264:1 | Pois aos séus que ama | defende todavía, |
265:20 | e pois foi de missa, mui ben a cantou |
265:21 | a Virgen loando. Mais pois cativou |
265:36 | E pois esto soube o Emperador, |
265:76 | O Emperador, pois viu esto, assaz |
265:84 | sobr' aqueste feito; e pois que oiu, |
265:89 | aquela carta; e pois faça sa pról |
267:6 | Pois un séu miragre vos direi de grado |
267:25 | pois que houve ben sa fazenda guisada, |
267:49 | pois a todo-los coitados dás saúde, |
267:79 | E o mercador, pois se tornou de França |
268:27 | Pois que prometeu aquesto | con devoçôn atamanna, |
268:29 | e pois foi en Vila-Sirga | fez, como sól seer manna |
268:32 | e pois ant' o altar jouve | da Virgen santa, Reínna, |
268:39 | Pois que a oraçôn feita | houv' esta mollér coitada, |
268:43 | Pois esta dona guarida | foi da coita que havía, |
269:11 | Pois viu que lle non prestava | nen meezinna nen al, |
270:5 | pois que a Déu no mundo | por avogada dar |
270:8 | pois ela a sobervia | do démo foi britar; |
271:8 | no río que estreit' éra, | e non podía pois d' i |
271:35 | Pois esto foi outorgado, | a vea alçar mandou; |
271:36 | e pois suso foi alçada, | o mar creceu e chegou |
272:20 | e pois que llos houv' oídos, | muito se maravillou |
272:37 | maior miragre mostrara | sa Madr': “E pois ela quér |
272:44 | e pois que foi repentido, | começou-se lógo d' ir |
273:22 | pois que malparado vejo | jazer aqueste zarello. |
274:32 | a ti quanto tu cuidasche, | pois que t' end' achas mal ja; |
275:35 | O outro diss' esto meesmo pois viu |
275:39 | E pois beveron, ar fillaron-s' a ir |
276:36 | pois que a ten tan móle, |
278:19 | E pois saíron da vila, | mui préto daquel logar |
278:33 | ollos o lum' i cobrara, | mas pois a Madre de Déus |
278:37 | e pois foi en Vila-Sirga, | fez sa oraçôn e viu, |
279:8 | Pois vos Déus fez d' outra cousa mellor |
281:11 | Pois que se viu en pobreza, | diss' un día entre si: |
281:23 | Pois que lle beijou a mão, | diss' o démo: “Un amor |
281:24 | me farás, pois méu vassalo | és: néga Nóstro Sennor |
281:31 | Diss' o démo: “Pois negaste | Déus, non mi há ren que fazer |
284:30 | que o non viu pois nunca, | e vedes por que non: |
285:59 | Pois vẽo a outra noite, como na primeira fez |
286:18 | ca pois se sentiu maltreito | non quis mais alá jazer. |
288:13 | e pois foi ena eigreja, | deitou-se lógo festinno |
288:28 | a Déus e pois a sa Madre, | que é Sennor das sennores; |
289:27 | Pois assí houve chorado, | lóg' a Sennor das sennores |
290:10 | ca pois gualardõado lle será. |
290:19 | ca, pois que deste mundo se partir, |
291:33 | Déus por ela ao mundo; | e pois lóg' aquela vez |
291:38 | põer desta prijôn fóra, | pois que por méu hás d' andar.” |
291:43 | El, pois que se viu en salvo | pela Madre do gran Rei, |
292:27 | E pois lo houv' i metudo, | segundo com' aquí diz, |
292:65 | e sõo séu quitamente, | pois fui cavaleir novél |
293:19 | mas parou-lle muito mentes, | e pois que a ben catou, |
295:42 | vos meterei pois morrerdes, | esto será sen mentir.” |
295:43 | Pois s' as monjas espertaron | desta visôn, foi-lles ben, |
296:26 | pois me fillou por madre | Déus, seend' éu mollér.” |
296:33 | e pois que del for fóra, | Paraíso verá; |
297:11 | E pois a sa gran vertude | assí ést' aparellada |
297:38 | daquesto que el há dito, | pois que en ela descree.” |
298:28 | gran péça a tev'; e pois se levantou |
298:44 | E pois el tal honrr' aas molléres déu |
298:55 | E a bõa dona, pois se viu de pran |
301:28 | deste feito, pois lle viron | tẽer os férros nas mãos |
303:33 | e pois vẽo outro día, | sa tía a houv' achada, |
305:16 | e a mollér mui de grado | a fillou e pois guardou-a |
305:44 | se fez lógo, que na outra | non pode pois meter nada |
306:35 | Pois esto viu o herége, | repentiu-se muit' entôn |
306:41 | e Déus miragres por ela | mostrou pois e mostrará, |
308:37 | ben serviç' a quen llo faze, | e pois Paraíso dar, |
309:23 | Onde foi pois ũa noite | que o Papa xe jazía |
309:58 | cousa da que el crïara | fazer pois dela sa Madre. |
311:28 | quanto a Santa María | servist', e pois te non val |
312:22 | e pois pagou o maestr' e | diss': “Id' a bõa ventura.” |
312:27 | Pois alí déu a omagen | e a sa casa tornado |
312:69 | e foi pois de bõa vida | e quitou-se de barata |
313:4 | sa graça ca d' outro santo, | pois que Déus quiso fillar |
313:29 | mais un crérigo que éra | i, pois viu a coita tal |
313:41 | pois guaannas de téu Fillo | perdôn ao pecador, |
313:45 | Acórre-nos, Sennor bõa, | pois poder hás end' e sen, |
313:47 | Pois que tu en Vila-Sirga | aos cégos lume dás |
313:51 | O crérigo, pois diss' esto, | os ollos a céo alçou |
314:18 | Pois est' acordad' houvéron, | penssaron lógo de s' ir, |
314:39 | e pois deceu ena tenda | e tal séu marido viu, |
314:46 | Pois est' a don' houve dito, | o cavaleiro cobrou |
315:22 | a houve muit' aginna; | onde pois foi coitado |
317:12 | de meant' Agosto. E pois chegou i |
317:51 | en tal guisa, que pois nunca disse ren |
318:2 | muito será gran dereito | se ll' ende pois mal vẽér. |
318:41 | por que quantos lo pois vissen | leixassen de fazer mal; |
321:39 | E pois for a missa dita, | lávena d' agua mui crara |
323:33 | e guardou as outras cousas, | que non achou pois falida |
323:42 | foi chamar a séus vezinnos; | e pois lles houve mostradas |
324:6 | Déus e hóme Jesú-Cristo, | que por nós quis pois morrer. |
324:15 | Ond' avẽo pois na fésta | do día en que naceu |
324:33 | que ér'; e pois llo disséron, | a lingua se lle soltou |
325:39 | Pois a cativa espérta | foi, achou-s' en un caminno |
325:47 | A pouco rato pois esto | viu gran péça de crischãos |
325:51 | E pois entrou ena vila, | foi-se lóg' aa eigreja |
326:27 | Outro día, pois viron este mal, |
326:33 | éra jostiça, e pois sabedor |
327:19 | E pois que os houve feitos | e con eles se cobriu, |
329:31 | E pois los houve fillados, | atán tóst' ir-se cuidou; |
331:27 | E pois a missa foi dita, | o meninno soterraron, |
331:40 | e pois foi ena sa casa | de Rocamador, verdade |
332:6 | e pois ena carne dela | foi os inférnos britar. |
332:41 | monjas e aa eigreja | foi; e pois que dentr' entrou, |
332:49 | e pois viron o miragre, | disséron: “Muit' é mestér |
332:53 | e pois deitaron-s' a prézes | cab' o altar en redor, |
333:23 | Pois que foi ena eigreja | da Sennor de ben comprida, |
334:14 | séus bois con que lavrar fosse, | pois viu que se non erger |
334:30 | o quéro.” E pois provou-o | e foi lógu' enssandecer. |
335:4 | pois aquel que é bondade | comprida se fez séu Fillo, |
335:55 | Pois que ll' aquesto disséron, | a sa casa déu tornada |
336 | Esta é como un cavaleiro que éra mui luxurïoso, per rógo que fezo a Santa María, houve cambïada a natura que nunca pois catou por tal preito. |
338:24 | Pois ben a cabo do ano | foron aa grand' eigreja |
339:28 | e pois cataron a nave des i |
339:38 | agua per i pois nen empeecer. |
341:39 | E pois disséron a missa, | sobr' o altar pos as mãos, |
341:47 | Pois sa razôn acabada | houv', en un brïal ben feito |
341:59 | O marido, pois viu esto, | perdeu todos séus antollos |
342:2 | Déus de si ou de sa Madre, | pois elas quis fegurar. |
342:22 | e pois que viu a omagen, | tan tóste a aorou |
342:27 | da sa graça, pois la pédra | mui dura foi omannar. |
343:8 | E del aquesta vertude | houve pois Santa María, |
343:31 | A madre, pois viu aquesto, | con pesar e con vergonna |
344:31 | Pois que a trégua houvéron | e eles todos juntados |
345:14 | e avẽo que por esto | a houvéra pois a perder. |
345:89 | E quantos aqueste feito | oíron pois e soubéron, |
346:19 | a Déus, s' amercẽou dela; | ca, pois foi ena eigreja |
347:8 | en riba d' Aguadïana | morava; mais pois houvéra |
347:27 | Pois que viu séu fillo mórto, | lógu' entonce na carreira |
347:33 | gran dóo por el sobejo; | e pois a missa disséron, |
347:34 | rezaron sobr' ele salmos | muitos e pois ledãías. |
347:38 | assí que os que choravan | fezéron pois alegrías. |
348:25 | e disse-ll' o que sonnara; | e pois llo houve contado, |
350:15 | pois ta carne precïosa |
351:15 | Outros ar corrían vacas | que fazían pois matar, |
351:38 | foron, quantos del beveron, | e pois mui sãos seer. |
352:24 | que nulla ren non valvéron; | pois no tempo quand' as vinnas |
353:39 | E pois comeu, trebellando | começou-se lógo d' ir |
353:68 | Entôn lle diss' o abade: | “Pois que tu est' oíd' hás, |
355:20 | e estev' e atendeu-a; | e pois chegou, preguntou-lle |
355:46 | altar de Santa María; | e pois que houve jantado, |
355:54 | havede, pois vos daquesto | méu coraçôn hei mostrado.” |
355:66 | E el, pois viu que sería | de tod' en tod' enforcado, |
355:79 | Pois que a oraçôn feita | houve, tan tóste ll' ataron |
355:100 | tallaron-lle lóg' a soga; | e pois que foi decendudo, |
356:29 | e pois a Santa María | ar foron loores dar |
357:2 | assí os correj' a Virgen | pois los há maenfestados. |
357:11 | Mais pois entrou na igreja | daquesta Santa Reínna, |
357:16 | e teve i nóve días. | E pois compriu sas noveas, |
358:16 | de térra; e pois lo viron | quadrado, ca non redondo, |
358:19 | Pois maestr' Alí viu esto, | empéro que x' éra mouro, |
360:7 | E pois Déus quis seer hóme | fillando a carne dela, |
360:20 | pois que tu és de Déus Filla | e Madr' e nóssa vogada, |
362:2 | pois que dos pecados póde | as almas alumẽar. |
362:14 | pois que soube que havían | as reliquias i andar. |
362:28 | u aquel ourívez éra | cégo; e pois foi oír |
362:35 | E pois que foi ant' a arca, | se deitou e lle pediu |
362:41 | e pois m' este ben feziste, | quando me for mestér, u |
363:23 | Pois que o trobador houv' a oraçôn comprida, |
365:17 | diss' el, “pois qu' é esta alma | atal como nemigalla, |
366:10 | E pois aquesto foi feito, | el Rei con séus lidadores, |
366:16 | vẽo i e foi enfermo; | e pois guariu e foi são, |
366:45 | e pois est' houvéron dito, | chamaron quanto podían |
367:23 | E pois guariu desta enfermidade, |
368:20 | E ela foi-s' a Silos; | e pois que fez sa ida, |
368:25 | que chaman o Gran Pórto; | e pois que i chegares, |
368:36 | e lógu' en ũa barca | entrou, e pois entraron |
368:37 | no mar ela e outros; | e pois Cáliz cataron |
368:45 | e pois foron de Cáliz | ao Pórto tornados, |
369:8 | e que llo a Santa Virgen | pois ben non gualardõasse. |
369:24 | en lle furtar a sortella, | per que pois se lle achasse. |
369:57 | O alcaide, pois viu esto, | tornou-se trist' e coitado | pera sa casa aginna |
369:81 | Entôn fillô' a meninna; | e pois lavou aquel peixe, | quando foi que o abrisse, |
369:86 | se ll' a sortella non désse, | pois lle dava séus dinneiros, | que morrería por ela. |
369:93 | E ela contou-llo todo | en qual guisa o houvéra; | e pois llo houve contado, |
370:4 | pois que a Déus prougue, Sennor dos sennores, |
371:39 | as gentes aa ribeira. | E pois que soubéron ben |
372:15 | E pois foi na igreja | e o altar catou, |
372:17 | e pois dormiu un pouco, | a Virgen a fillou |
376:19 | e disse que lla daría. | E pois foi en sa pousada |
376:34 | daquele que a levava; | e pois que houv' entenduda |
376:45 | e déu-lla; e pois lo feito | lle contou, com' éu aprendo, |
376:46 | tornou-s' al Rei. E pois ll' houve | esta cousa retraúda, |
378:3 | Ca pois ela avogada | é e nóssa razôn ten, |
378:36 | mais pois lla houv' outorgado, | Santa María guarir |
378:43 | E pois pediu que comesse, | e déron-lle manamán |
378:49 | e pois foron na igreja | da Raínna de gran prez, |
381:19 | Sa madre, pois viu que mórto | éra, ũa gran vóz déu |
382:51 | Reimôn, pois ll' el Rei diss' esto, | porên graças lle rendeu |
383:15 | E pois aquest' houve feito, | foi-se lógo sa carreira |
383:41 | mui longe da outra parte | eno mar, e pois tornou-a |
383:47 | E pois esta mollér bõa | pela Virgen foi guardada |
384:29 | que lle tevésse companna; | e pois alí estevéron |
384:41 | e pois que o achou mórto, | fez sõar a campaínna |
384:51 | E pois soubéron o feito, | loaron de voontade |
385:14 | a ela; e pois guarían, | fazían alá su ida. |
385:19 | E pois viu que non sãava, | prometeu que ao Pórto |
386:11 | E pois que se partiu ende, | vẽo a Sevilla cedo, |
386:21 | vósqu' en assessegamento, | por que pois non temeremos |
386:23 | E pois aquest' outorgaron, | foi deles el Rei pagado |
390:14 | nósso serviço, por nos pois meter |
390:18 | pois por nós pres mórte pelos judéus |
393:28 | e pois desto Don Afonso, | séu avóo, foi certão, |
398:3 | Ca o día da gran Cẽa, | pois houv' os pées lavados |
398:35 | Pois esto viron as gentes, | déron porende loores |
399:19 | E pois cuidou muit' aquesto, | fillou eno braço |
399:40 | dos céos, pois ll' esto disse. | E lóg' a mesquinna |
400:35 | e pois consigo a levou, |
401:11 | Pois a ti, Virgen, prougue | que dos miragres téus |
401:27 | mui mal a queno cree | e pois s' ên mal achar, |
401:45 | e, pois Rei me fez, queira | que rein' a séu sabor, |
401:51 | E pois hei começado, | Sennor, de te pedir |
401:81 | sennor Santa María, | pois que começad' hei |
401:83 | porên te rógu' e peço, | pois que téu Fillo Rei |
403:55 | mais pois, se el me valla, |
403:64 | pois en poder allẽo. |
404:79 | E pois dormiu com' hóme são sól |
405:36 | E pois veen descobérta |
405:41 | pois veen a Magestade, |
407:15 | e pois que póde tan muit', a el mi dou |
407:33 | Mas pois, na fésta en que Déus resurgiu, |
407:43 | e pois i fores, saúd' o córpo téu |
409:7 | pois séu ben atendemos |
409:22 | pois gran graça sobeja |
411:28 | Joaquín; porên vai-te, | pois de Déus és maldito, |
411:47 | E pois ll' est' houve dito, | foi-s' o ángeo lógo |
411:56 | pois non havía fillos | como méus companneiros, |
411:92 | que lles respôs chorando: | “Pois que vos praz, varões, |
411:95 | E pois lles esto disse, | meteu-s' aa carreira |
411:107 | E pois viu séu marido, | obridou séus pesares |
411:109 | o acolleu mui léda, | e pois muitos manjares |
414:22 | con que podésse pois sofrer paxôn |
415:14 | ante; mais pois vimos ben sa faiçôn. |
415:21 | Cristo foi prenne, que naceu pois u |
417:7 | Esto fez a Santa Virgen, | pois que o tempo compriu, |
417:17 | dizendo: “Pois este vejo, | Déus, que viver-me leixou |
417:19 | Pois que veen os méus ollos | a ti, que és Salvador |
418:10 | vẽo Déus en ela carne, | con que nos pois julgará. |
419:3 | Ca pois levou aquela | que nos déu por sennor |
419:42 | me deves en mia mórte, | pois te mi acomendou. |
419:46 | óssos, pois for passada; | un deles mio contou.” |
419:55 | E pois juntados sodes, | esto vos rogarei |
419:60 | pois disséron: “Faremos, | Sennor, o que vos praz.” |
419:72 | pois mia Madr' é finada, | non espéres a cras, |
419:79 | E pois la enterraron | en sepulcro mui bél, |
419:122 | non daría por esto, | pois con verdad' estou.” |
420:5 | e bẽeito, o día | en que pois fuste nada |
420:35 | bẽeita foi a vida | que pois con el usada |
421:5 | pois estás en sa companía |
421:7 | que, pois nos ele fazer quis, |
421:14 | pois nóssa fraqueza vee |
422:21 | di-ll' a mui gran coita | que houviste pois foi preso. |
424:1 | Pois que dos Reis Nóstro Sennor |
424:35 | id', e pois tornardes des i, |
425:20 | foi pois María Salomé |
426:9 | con sa companna; e pois comeron ben, |
426:27 | Pois est' houve dito, nas nuves subiu, |
427:53 | nos faça del o Sant' Espírito, pois dela naceu. |