2 | Esta é de como Santa María pareceu en Toledo a Sant' Alifonsso e déu-ll' ũa alva que trouxe de Paraíso, con que dissésse missa. |
2:10 | que trouxe de Paraíso, |
35:25 | que por haver Paraíso | sempre sofría afán; |
41:4 | faz haver Paraíso. |
41:10 | e déu-lle Paraíso. |
41:16 | ar déu-lle Paraíso. |
41:22 | que nos dé Paraíso. |
42:72 | deste mund' a Paraíso, | o reino celestïal. |
53:31 | a alma en Paraíso | foi dele. E alá viu |
57:17 | e Paraíso |
65:181 | no Paraíso, e dou-vos por comenda |
75:32 | e desta guis' haveredes | no Paraíso entrada.” |
75:80 | como ced' a Paraíso | vaa u ten ja pousada.” |
75:93 | por que tanto que morreres | vaas lóg' a Paraíso |
79 | Como Santa María tornou a meninna que éra garrida, corda, e levó-a sigo a Paraíso. |
100:22 | mais ca ren | pera Paraíso |
103 | Como Santa María feze estar o monge trezentos anos ao canto da passarinna, porque lle pedía que lle mostrasse qual éra o ben que havían os que éran en Paraíso. |
103:2 | a Paraíso irá. |
103:12 | se verei do Paraíso, | o que ch' éu muito pidí, |
115:243 | será de Paraíso, |
128:53 | con sa Madr' a Virgen santa, | Reínna de Paraíso. |
139:17 | no Paraíso, |
141:4 | e depois Paraíso, assí Déus m' ajude, |
180:33 | o que nos fez Paraíso cobrar |
196:43 | eno Paraíso santo, | u están todo-los santos |
213:82 | e fez cobrar paraíso, | que é vida duradeira. |
222:42 | que pera o paraíso | vaamos dereita ida. |
261:44 | no paraíso, e porên chamar |
265:10 | eno paraíso u os santos son. |
269:37 | mui ced' ao paraíso; | e éu lógo sen tardar |
286:10 | que eno séu paraíso | o quisésse receber. |
288:34 | do gran ben do paraíso, | ca a eles pertẽece. |
296:33 | e pois que del for fóra, | Paraíso verá; |
308:37 | ben serviç' a quen llo faze, | e pois Paraíso dar, |
320:16 | du perdeu paraíso, |
330:15 | nos fez haver paraíso? |
353:10 | o reino do Paraíso | e foi-os end' eixerdar. |
357:4 | dos viços do paraíso, | na sa igreja do Pórto, |
369:68 | en paraíso, ca nunca | i entrou quen se matasse.” |
384:34 | mig' óra a paraíso, | u veerás os maiores. |
389:1 | A que pera paraíso | irmos nos móstra caminnos, |
389:10 | mas que do séu paraíso | nos queira fazer vezinnos. |
390:6 | e eno séu paraíso nos dar |
391:30 | que no santo paraíso | nos faças tigo caber.” |
400:34 | por nos dar paraíso, |
401:5 | e do séu paraíso | non me diga de non, |
401:15 | no santo paraíso, | u éste San Matéus, |
401:96 | no paraíso, veja | a ti sempr' e acá |
411:120 | e abriu paraíso, | que per malaventura |
422:40 | que polos téus rógos | nos lév' ao paraíso |