17:3 | Maravilloso miragre d' oír |
21:46 | e a sa Madre, porque a quis oír. |
44:27 | Pois esto disse, missa foi oír |
59:8 | se me quisérdes oír. |
63:33 | dos mouros; mais ante foi missa oír, |
64:23 | Outro día foron ambos a missa oír, |
69 | Como Santa María fez oír e falar o que éra sordo e mudo, en Toledo. |
69:47 | E tan tóste oír houve cobrado |
76:6 | sempr' en ela fora, según fui oír. |
78:14 | oír érg' a súa, nen ll' éra saborosa. |
78:66 | teve-o por cousa d' oír muit' espantosa. |
79:7 | e de o oír seer-vos-á saboroso, |
98:22 | e que entre na eigreja | tas hóras oír.” |
101:2 | fazer oír e falar. |
101:15 | per que podésse oír |
116:47 | e, como per oír sei, |
124:10 | por un hóme. E quen esto | oír, sabor haverá |
125:20 | podo i acabar nada, | ca oír nono quería. |
138:2 | rogar, oír-ll-á ela sa oraçôn. |
143:6 | como Santa María quis oír |
143:26 | fazer faça; e sei que nos oír |
145:28 | foi oír a missa da que sempre seja |
162:45 | entôn polas missas oír. |
182:6 | e d' oír sen ravata, |
192:51 | e d' oír nojosa |
196:6 | dela oír non quería, | tanto ll' ér' avorreçuda. |
198:4 | que mostrou Santa María, | e d' oír mui saboroso; |
208:11 | E macar esto dizían, | as missas ían oír |
211:14 | por oír a missa que s' i dizía |
218:5 | e ontr' os séus miragres | é d' oír pïadoso, |
219:27 | Outro día, quand' as gentes | vẽéron missa oír |
225:4 | e d' oír maravilloso, | pois oíde-o de grado, |
226:44 | Déus quis, foron todos a missa oír; |
234 | Esta é como Santa María de Vila-Sirga fez oír e falar un moço que éra sordo e mudo, porque teve vigía ũa noit' ant' o séu altar. |
234:2 | ben pód' os mudos e sordos | fazer falar e oír. |
234:4 | e oír o que for sordo, | mui maior, se Déus m' ampar, |
237:18 | missa cada sábad' oír | da Madre de Déus ía, |
237:26 | e foi missa oír entôn, | ca tal costum' houvéra |
241:5 | E se m' oír quisérdes | e parardes femença, |
246:8 | punnav' a ũa igreja | súa e oraçôn oír, |
249:6 | e por Déus, meted' i mentes | e querede-o oír. |
252:3 | E sobr' aquest' un miragre | pequenn' e bõo d' oír |
255:132 | d' oír todavía. |
262:27 | En outro día as gentes | vẽéron missa oír, |
269 | Como un menino que éra sordo e mudo resuscitó-o Santa María per rógo de sa madre do menino e fez-lle cobrar o falar e o oír. |
269:2 | pód' os mudos e os sordos | fazer falar e oír. |
271:17 | mas o alcaide da nave | fez aos outros oír, |
273:4 | que fezo Santa María, | e d' oír mui saboroso; |
295:22 | onde vos róg', ai, amigos, | que o queirades oír. |
298:10 | e de o oír haveredes sabor. |
311:16 | a Monssarraz. Mas primeiro, | per quant' end' éu puid' oír, |
315:4 | que fez Santa María, | e d' oír saboroso, |
324:4 | mui fremos' e muit' apósto, | e saboroso d' oír, |
325:8 | miragre que fez a Virgen, | e d' oír mui saboroso; |
325:17 | que Tudía é chamado; | e d' oír a maravilla |
327:3 | Onde, se m' oír quisérdes, | daquesto vos contarei |
327:29 | E porende, méus amigos, | quen este miragr' oír |
328:8 | mostrou, e mui saboroso | d' oír a gran maravilla, |
351:8 | por oír toda-las hóras, | e é costumad' assí |
362:28 | u aquel ourívez éra | cégo; e pois foi oír |
371:20 | muitos e de longas térras, | e por quant' ían oír |
372:5 | na igreja do Pórto; | e quen mi oír quisér |
378:19 | E porend' atal miragre | é d' oír, se vos prouguér, |
378:37 | a fez; e porên vos rógo | que me queirades oír, |
398:16 | miragres Santa María, | e d' oír mui saborosos, |
410:10 | que praza a quena oír. |
418:4 | como os déu a sa Madre, | por que quantos lo oír |
426:11 | porque non quiséron creer nen oír |