1:6 | no séu reino e nos herdar |
1:24 | no portal da entrada, |
1:29 | no presév', e apousentar |
1:76 | con el no céo, par a par, |
3:9 | e no inférno entrou; |
4 | Esta é como Santa María guardou ao fillo do judéu que non ardesse, que séu padre deitara no forno. |
4:64 | que lle no forno ardía, |
5:55 | e déu-lle gran punnada no rostro, sen falir, |
5:59 | e quando a no monte tevéron, falaron ontre si |
5:92 | que a fezésse mui longe no mar somerger. |
6:33 | No que o moço cantava | o judéu meteu mentes, |
9:68 | foi-s' entôn sa vi', a | omagen no sẽo. |
9:117 | por no mar deitá-la. | Que a non deitasse |
10:10 | que faz no mundo per maos sabores. |
11 | Esta é de como Santa María tolleu a alma do monge que s' afogara no río ao démo, e feze-o ressocitar. |
11:28 | mas no río que soía |
11:35 | no fógu' irado; |
11:68 | e no córpo a metía |
12:6 | na sa fésta que no mes d' Agosto jaz. |
13:11 | E u pendurad' estava | no forca por s' afogar, |
14:34 | mas tórn' a alma no córpo, | e compra sa profissôn.” |
15:1 | Todo-los Santos que son no Céo | de servir muito han gran sabor |
15:16 | ca o démo no séu coraçôn |
15:103 | e quant' i viu no coraçôn fito |
16:23 | Mas con coita grande que tiínna no coraçôn, |
18:18 | que no altar siía |
21:42 | que o fez no leit' u jazía bolir. |
23 | Esta é como Santa María acrecentou o vinno no tonél, por amor da bõa dona de Bretanna. |
24:20 | no sagrad', e houv' a jazer |
24:28 | no sagrad', e longe põer |
25:86 | no pórto das aguas mui fondas |
25:126 | que no altar ch' hôuvi mostrado, |
26:31 | por que non cáias no lago |
30:29 | no séu reino que el pera nós ten, |
33 | Esta é como Santa María levou en salvo o roméu que caera no mar, e o guïou per so a agua ao pórto ante que chegass' o batél. |
33:25 | no batél ben con duzentos |
33:28 | cuidou no batél; mas dar |
33:31 | no mar foi e mergullar |
33:61 | Quantos éran no logar |
35:4 | ca o ben que nós havemos, | Déus por ela no-lo déu. |
35:70 | lógo fóra da cabeça | e fez-lo no mar caer. |
36 | Esta é de como Santa María pareceu no maste da nave, de noite, que ía a Bretanna, e a guardou que non perigoasse. |
36:4 | non póde mostrar outro santo, no mar de Bretanna, |
36:6 | d' hómees por sa pról buscar, no que todos punnades. |
38:45 | E déu no Fillo, que ambos alçados |
38:73 | e pois no río afogados |
38:80 | diss' assí: “No méu coraçôn non pód' esto caber, |
39:4 | no mõesteiro que jaz sobre lomba |
39:18 | guardou no forno con sa vestidura. |
42:11 | a majestad' ende fóra, | que estava no altar, |
42:24 | e foi-llo meter no dedo, | dizend': “Hoi mais non m' enchal |
42:31 | que des alí adeante | nunca no séu coraçôn |
45:57 | mais tórn' a alma no córpo, | se o vós por ben tevérdes, |
48:5 | que no día do joízo | possamos ir sen vergonna |
52:9 | feita no nome da Madre do alto Rei |
53:10 | direi-ll' éu de com' a Virgen | quis no meninno mostrar. |
53:43 | Quand' esto viu o meninno | no Céo, foi-lli tal ben |
53:47 | E quanto no Testamento | Védro e no Nóvo sé |
55:48 | estavan todas no córo | e ben cantand' e leendo, |
56 | Esta é como Santa María fez nacer as cinco rósas na boca do monge depós sa mórte, polos cinco salmos que dizía a honrra das cinco lêteras que há no séu nome. |
56:46 | mentre no mundo viveu; |
58:26 | deitá-la quis per i no infernal |
58:40 | dentro no poç'; e ela braadou |
60:14 | no-lo fez; e porên: |
63:49 | que ll' o braço déstro no cólo deitou |
64 | Como a mollér que o marido leixara en comenda a Santa María non podo a çapata que lle déra séu entendedor meter no pée nen descalçá-la. |
65:181 | no Paraíso, e dou-vos por comenda |
69:29 | que no levar non foi mui preguiçoso |
70 | Esta é de loor de Santa María, das cinque lêteras que há no séu nome e o que quéren dizer. |
70:2 | cinque letras, no-mais, i há. |
71:19 | dentro no dormidoiro | en séu leit' u jazía |
71:32 | ca ja téu lugar tẽes | no Céo apartado; |
75:32 | e desta guis' haveredes | no Paraíso entrada.” |
75:47 | que non leixarei agora | pola vélla que no bico |
75:82 | a Virgen Santa María | non quis con ela no leito |
75:83 | seer, mais fez aa vélla | que se ferisse no peito |
75:89 | non me leixes mais no mundo | e léva-me ja contigo |
75:127 | pois hei de sofrer tal coita | no inférno, tan esquiva, |
75:138 | e mentre viveu no mundo | foi hóme de santa vida; |
77:10 | se meteron todos no córpo maltreito. |
77:21 | eno mes d' agosto, no día 'scolleito, |
78 | Como Santa María guardou un privado do Conde de Tolosa que non fosse queimado no forno, porque oía sa missa cada día. |
78:29 | e que sen demóra no forno o deitasse, |
82:33 | Porên no inférno ide lógu' entrar |
84:36 | e déu-se con el no peito | ũa ferida atán |
86 | Como Santa María livrou a mollér prenne que non morresse no mar e fez-lle haver fillo dentro nas ondas. |
88:7 | que no mõesteir' honrrado |
91:46 | no séu pïadoso ben, |
94:63 | segundo no semellar |
95:32 | déron con el no navío, hoi mais Déus lle valla! |
101:8 | rogar Déus no coraçôn, |
103:21 | monj' algũa vez no ano, | quando sal ao vergéu. |
105:24 | e a meninna ficou no lugar |
105:26 | e no coraçôn pos de non casar. |
105:33 | que mi apareceu no hórto, no prado, |
111 | Esta é como un crérigo de missa que servía a Santa María morreu no río que ven por París; e a tercer día ressocitó-o Santa María e sacó-o do río. |
114:12 | no séus ẽemigos e mal o chagaron |
115:9 | no mund' en gran balança |
115:16 | Desto no tempo d' ante |
115:131 | foi; e pois no concello |
115:132 | no vermello |
115:134 | no meóg' o |
115:158 | que sofreu no mar de Sur |
115:256 | De Pascoa no mes d' abril |
117 | Como ũa mollér prometera que non lavrasse no sábado e per séu pecado lavrou, e foi lógo tolleita das mãos; e porên mandou-se levar a Santa María de Chartes, e foi guarida. |
117:5 | que non fezésse no sábado óbra sabuda |
121:12 | que a guerlanda das rósas | no tempo delas mui ben |
122:7 | Esta capéla no alcáçar é |
132:103 | e el no coraçôn fito |
134:50 | e deitara no río dessa cidade. |
135:11 | e mostrar foi no condado |
135:106 | no caminno foi entrado, |
139:17 | no Paraíso, |
141:2 | dar-ll-á en este mundo e no outro vida. |
144:45 | atá que o hóme foi no portal |
149:43 | no séu reino do Céo | e fazê-los i nóbres |
149:53 | e que veja no Céo | a ta face velida.” |
151:27 | Sobr' esto foron juntados | no logar muitos abades | pora saber este feito, |
154:21 | Entôn deceu a saeta | e feriu no tavoleiro, |
156:42 | no miragre, com' oí; |
157:15 | Ca u meteu un cuitélo | no feijóo por provar |
159:7 | E pois entraron no burgo, | foron pousada fillar |
161:10 | ca outr' haver non havía | no mundo, nen outr' herdade. |
162:20 | foi e pose-a no maior altar, |
170:12 | deve seer dos que no mundo son; |
171:31 | con el no río foi caer, |
175:26 | atá que o vas' acharon | no saqu', esto foi verdade. |
175:41 | e guarda-m' a Virgen santa, | que con Déus sée no trõo, |
175:59 | que ascondeu no méu saco | o vaso per que prendesse |
176:7 | Demais tiínn' a garganta | no cepo, com' aprendí; |
177:2 | a que con Déus, que é lume, | sé no céo par a par. |
180:22 | deceu no mundo da sa alta séla. |
180:37 | no preséve, ca haver non podía |
183:20 | enquant' aquela omagen | no mar leixaron jazer. |
183:22 | e posérona no muro | ontr' as amẽas en az. |
184 | Esta é como Santa María livrou de mórte ũu meninno que jazía no ventre da madre, a que déran ũa cuitelada pelo costado. |
185:28 | ante crischãos e mouros | dos que éran no logar, |
185:46 | no castélo há quinz' hómes, | mais non tẽen que comer.” |
185:66 | no castélo, os de dentro | os fezéron ên caer |
186:33 | e viron a dona no leito dormir |
186:38 | E por aquesto no fógo arderá, |
187:41 | mui gran cousa d' ouro no altar, que reluzía. |
188 | Esta é dũa donzéla que amava a Santa María de todo séu coraçôn; e quando morreu, feze-a séu padre abrir porque põía a mão no coraçôn, e acharon-lle fegurada a omage de Santa María. |
188:12 | que, macar no mund' estava, | por ela o despreçou |
190:7 | pois no-la Virgen mantên, |
193 | Como Santa María guardou de mórte ũu mercadeiro que deitaron no mar. |
193:33 | e lles el houve contado | como o no mar meteron, |
193:37 | e porend' o guardou ela | e feze-lle no mar vías |
193:48 | foi de quanto lle fillaran | quando foi no mar deitado; |
194:17 | e des que foi no caminno | e o viron ir senlleiro, |
195 | Como Santa María fez que honrrassen o cavaleiro que morreu no torneamento, porque guardou a sa fésta. |
195:89 | Ei-la no convento, |
195:91 | no torneamento, |
197:18 | cinc' ou seis vezes no día, | ou séte, per com' oí; |
199 | Como un peliteiro, que non guardava as féstas de Santa María, começou a lavrar no séu día de março, e travessou-se-lle a agulla na garganta que a non podía deitar; e foi a Santa María de Terena e foi lógo guarido. |
201:20 | de partir-se do feito, | mas tornou no pecado |
203:4 | a Virgen Santa María | e no séu ben confïar; |
204:25 | e os pées por con eles | ir no mundo preegar |
209:27 | Quand' esto foi, muitos éran no logar |
213:21 | e pois que a mórta viron, | no marido sospeitaron |
215:31 | E metêrona no fógo | mui grand', e jouv' i dous días; |
215:32 | mas o que en Babilonia | guardou no forn' Ananías |
215:37 | que no río a deitassen, | todo come en trebello, |
220:4 | e nos todo mal tólle | no mundo e nos dá vida, |
222 | Esta é do capelán que cantava missa no mõesteiro das donas d' Achélas, que é en Portugal, e consomiu ũa aranna, e depois saiu-lle pelo braço. |
222:21 | caeü dentro no cáliz, | esto foi sabud' e visto, |
224 | Como Santa María de Terena, que é no reino de Portugal, ressucitou ũa meninna mórta. |
224:43 | A vólta foi no logar | grand', e os roméus correron |
225 | Como ũu clérigo ena missa consomiu ũa aranna que lle caeu no cález, e andava-lle ontr' o coiro e a carne viva, e fez Santa María que lle saísse pela unna. |
225:15 | Jesú-Crist'. E viu no cáliz | jazer ũa grand' aranna |
225:16 | dentro no sángui nadando, | e teve-o por estranna |
225:20 | Déus o poçôn da aranna | nen lle no córpo morresse; |
226:2 | o séu, com' encima dela ou no mar. |
227:25 | que lle déu d' açoutes tantos | que non ficou no costado |
228:9 | e porende no estabro | un mui gran tempo jouvéra |
234:8 | enserrado no séu córpo, | fez, per com' éu aprendí, |
235:42 | jornadas grandes no día, | como quen and' a jornal. |
235:50 | ca Déus lo alçou na cima | e eles baixou no val. |
235:82 | a sa merce' e sa graça | no perigo temporal. |
235:85 | e porende a loemos | que nos meta no jardín |
236 | Como ũa mollér perigoou no mar, e tragía un fillo pequeno nos braços; e feze-a Santa María per cima das aguas andar de pé, assí como iría per un mui bon chão. |
236:4 | por ũa mollér mesquinna | que no mar morrer cuidou |
237:87 | porque fïei no séu amor, | sól que m' eles leixaron |
238:32 | e no día do joízo | estarás a séu poder, |
238:40 | e me metan, se podéren, | dentro no fógu' infernal.” |
238:51 | do córpo e no inférno | a foi lógo sobolir; |
239:74 | dé-nos no séu rein' herdade. |
240:20 | e quanto ben ela no mundo fez |
241:24 | mostrar i sa vertude | no menínn' aquel día. |
242:1 | O que no coraçôn d' hóme | é mui crúu de creer, |
242:15 | un día en que lavrava | no mais alto logar i |
245:11 | Entre Doir' e Minn' havía, | no reino de Portugal, |
245:19 | Alí no adro havía | ũa capéla entôn |
245:29 | e no castélo de Nevia | o meteron, e des ên |
245:67 | entra no río e passa | a alên, e acharás |
253:5 | e a sa virgĩidade | legou fórte no vencello |
253:47 | E o bordôn que jazía | en dúas péças no chão, |
255 | Como Santa María guareceu a mollér que fezéra matar séu genrro polo mal prez que ll' apõían con el, que non ardeu no fógo en que a meteron. |
255:26 | foi no começo, |
259:33 | ca o fógo no pé lle começou |
261:44 | no paraíso, e porên chamar |
262 | Como Santa María guareceu no Poi ũa mollér que éra sorda e muda. |
263:25 | que tan tóste gran saúde | no córpo receberás. |
264:38 | nen creen no téu Fillo, | ca mestér nos sería.” |
266:15 | Onde avẽo un día | que estando no sermôn |
267:38 | que lle déu no peit', e no mar foi deitado. |
270:5 | pois que a Déu no mundo | por avogada dar |
271:8 | no río que estreit' éra, | e non podía pois d' i |
272:2 | vai por nós, que no-lo démo | non faça desasperar. |
273:8 | que é dentro no castélo, | nen ben feita nen fremosa, |
274:38 | que moiras; e no méu Fillo, | que te fez, sempre confía.” |
274:43 | El entôn no mõesteiro | sa pẽedença fillou |
275:7 | que no convento soían a seer |
277:10 | d' achar un cérvo no monte, | mui mais grósso ca de bren, |
281:4 | que non havía no reino | duc nen conde nen marquês |
281:17 | “Cuidas tu no que perdische? | Ja outr' hóme mais perdeu |
287:27 | E atou-a ben no saco | aquel falsso desleal |
287:28 | e deitou-a no mar lógo, | ca lle quería gran mal; |
287:36 | quando me no mar deitaste, | e mia oraçôn oiu |
291:16 | e déron con el no cárcer | u sofría muito mal |
291:31 | Entôn, no cárcer jazendo, | a esta Sennor de prez |
292 | Como el Rei Don Fernando vẽo en visiôn ao Tesoureiro de Sevilla e a Maestre Jorge que tirassen o anél do séu dedo e o metessen no dedo da omagen de Santa María. |
292:51 | No dedo desta omagen | metera séu fill' el Rei |
295:41 | Fillo, que é Déus e hóme; | e porên no reino séu |
297 | Como Santa María mostrou vertude na sa omagen, porque dizía un frade que non havía vertude no madeir' entallado. |
297:24 | o que cree que vertude | há no madeir' entallado |
298:2 | móstra Santa María no pecador. |
298:4 | e graça de no-los érros perdõar; |
303:3 | Desto direi un miragre | que conteu no mõesteiro |
304:10 | móstra Déus no que é dela: | Ca non pód' i arder lume |
307:18 | e choveu tan muito come no maior |
310:3 | de nós, ca no mundo nada |
310:24 | no-la déu por meezinna. |
311:12 | no ano, e amizade | havía con un borgês; |
311:40 | e assentou-se no leito | e diss' aquesta razôn: |
311:44 | e porend', enquant' éu viva, | sempre no coraçôn méu |
313:38 | ca a sa vertude santa | no-nos há de falecer.” |
313:46 | ca sen ti no-nos podemos | desta coita defender. |
315 | Esta é como Santa María guareceu en Tocha, que é cabo Madride, un meninno que tiínna ũa espiga de triígo no ventre. |
318:13 | e bõa paravl' havía, | mas dentro no coraçôn |
321:45 | e assí no día quinto | serán todas acabadas, |
322:4 | mais sempre en todo tempo | d' acorrer no-nos demóra |
322:26 | que cae no mes d' agosto, | quand' ela foi corõada. |
323:8 | no tempo que Aboíucef | passou ben pelo estreito |
323:40 | fezéran nen eno leito | nen na mesa nen no 'scano. |
325:36 | no cárcer deitar ontrambas; | mais aquela sen demóra |
329:13 | meallas d' our' e dinneiros | que poséron no altar |
329:15 | Ca, según lles déu escrito | Mafomat no Alcorán, |
333:28 | na eigreja sa carreta | e no coraçôn gemendo |
334:28 | que no vinno mal havía, | e diz: “Pero me mandar |
336:4 | pera mal fazer no mundo, | falssas e mui mentireiras, |
338:22 | dizendo: “Rei Jesú-Cristo, | tu que en Jordán no frume, |
339 | Esta é como Santa María guardou ũa nave que non perigoasse no mar. |
339:7 | No reino de Murça un logar é |
341:28 | e non há no mundo salva | que éu sobr' esto non faça; |
341:31 | Diss' ele: “Par Déus, no fógo | non quéro que vós queimedes, |
342:6 | gran poder há no começo | ben come no acabar. |
343:1 | A Madre do que o démo | fez no mudo que falasse, |
343:18 | dizendo ca med' havía | que no fógo a deitasse. |
344:7 | No tempo quando de mouros | foi o reino de Sevilla, |
345:44 | que leixassen no castélo | poucos hómes; e leixaron |
346:5 | que no día do joízo | verrá mui brav' e mui féro |
350:34 | ca por nós no mundo nada |
352:24 | que nulla ren non valvéron; | pois no tempo quand' as vinnas |
353:2 | deles será muit' honrrado | no séu ben, que non há par. |
353:23 | consigo no mõesteiro; | e, per com' aprendí éu, |
353:61 | Diss' el: “O fillo da dona | que sé no altar maior, |
354:1 | Eno pouco e no muito, | en todo lles faz mercee |
354:18 | do gato, que ena noite | mellor ca no día vee. |
355:22 | que por Déus no-lle pesasse | d' ir dela acompannado. |
355:62 | que ren valer no-lle pode, | pero houve braadado. |
356:3 | Desto direi un miragre | que no Pórt' aconteceu, |
358:5 | no lavor da sa igreja | que fazían per mandado |
361:8 | que fezo no mõesteiro | das Ólgas, que el Rei fez |
363:6 | mais quantos somos no mundo enquanto vivamos. |
364:5 | éste e cabo do Grande, | que ten a térra no sẽo |
365 | Esta tricentésima e sesagésima quinta é como Santa María tirou de dulta un frade noviço que dizía que a alma non éra nada, no mõesteiro de Fontefría en Narbona. |
365:6 | que é no arçobispado | de Narbona a cidade. |
366:17 | fillou-se con séus falcões | que mudara no verão |
366:33 | e viron da outra parte, | no Exarafe, coitada |
368:6 | que no inférno móre, | u nunca o vejamos. |
368:9 | e dentro no séu córpo | cuidava e creía |
368:28 | e quando foi no Pórto | da Sennor verdadeira, |
368:37 | no mar ela e outros; | e pois Cáliz cataron |
369:54 | e deceu-se pera Tejo, | por dar-ll' a bever no río | e o topete lavá-lo. |
369:74 | que fillei óra no río, | u andavamos pescando | éu e un méu companneiro.” |
371 | Como Santa María do Pórto guariu ũa mollér que perigoara dũa pinaça e caera no mar. |
371:22 | fazía alí a Virgen, | e ían-no i veer. |
379:3 | Dest' avẽo no gran Pórto | que el Rei pobrar mandava, |
381:3 | Desto direi un miragre | que no Pórto conteceu |
383 | Como Santa María de Segónça guardou ũa mollér que quería entrar en ũa nave e caeu no mar, e guareceu e sacó-a Santa María. |
383:22 | foron veer o Sepulcro | no tempo da caentura. |
386:6 | daquelas que son mais grandes | no sennorío d' Espanna. |
386:8 | fez ajuntar mui gran corte; | esto foi no tempo quando |
391:30 | que no santo paraíso | nos faças tigo caber.” |
392:5 | e que dentro no inférno | o tormente e o dome, |
393:5 | Tod' aquesto há no démo, | e porên Santa María, |
393:7 | Desto mostrou no gran Pórto | mui gran maravilla féra |
398:8 | gran miragre no séu Pórto, | que ant' o séu nom' havía, |
400:32 | no séu córpo se figurou |
401:15 | no santo paraíso, | u éste San Matéus, |
401:96 | no paraíso, veja | a ti sempr' e acá |
404:62 | con que soía no téu ben falar. |
405:31 | e faz no aire parar.” |
408:24 | no logar, que o miragre | viron, muito a loavan, |
410:2 | non póde no séu ben falir. |
410:13 | cinque letras no nome sou, |
411 | Esta é a primeira, da nacença de Santa María, que cae no mes de setembro; e começa assí: |
411:13 | quanto no mund' houvéron | partiron per recado |
411:48 | a Joaquín, que éra | metudo no meógo |
411:115 | E lógo que foi viva | no córpo de sa madre, |
413 | Esta terceira é da virgĩidade de Santa María, e esta fésta é no mes de dezembro, e feze-a Sant' Alifonsso; e começa assí: |
414:6 | per que sábian quantos no mundo son |
415 | Esta quinta é de como o ángeo Gabrïél vẽo saüdar a Santa María, e esta fésta é no mes de março. |
417 | Esta séptima é como Santa María levou séu fillo ao templo e o ofereceu a San Simeôn; e esta fésta é no mes de febreiro. |
417:2 | a Déus quando ll' o séu Fillo | foi no templo presentar. |
417:4 | como déu Santa María | no templ' a San Simeôn |
417:9 | e porên segund' a lee | no templo o oferiu |
417:22 | te rógo que me non queiras | hoi mais no mundo leixar.” |
418:38 | de guisa que no séu regno | vivamos con el alá. |
419:19 | Mas no templ' u estava | a comprida de fé, |
419:70 | lle metera no córpo | u a santivigou. |
419:73 | mas entérra séu córpo | no Val de Josafás, |
420 | Esta décima é no día aa processïôn, como as processïões do céo receberon a Santa María quando sobiu aos céos. |
422:33 | di-ll' o que sentiste | u pósto no monumento. |
423:32 | que voassen no aire fazer quis, |
424:14 | e de Tarsso, que son no mar, |