5:10 | mollér; mas pero del nome non sei, foi de Roma sennor |
5:12 | Mas a dona tant' éra fremosa, que foi das bélas flor |
5:17 | mas por servir Déus o Emperador, com' hóme de bon sen, |
5:19 | Mas, quando moveu de Roma por passar alên, |
5:36 | mas ante que d' Ultramar se partisse, mandad' envïou |
5:42 | mas o Emperador, quando o atán mal parado viu, |
5:61 | Mas ela chamando Santa María, lógu' i |
5:77 | mas un irmão que o Cond' havía, mui falss' e sandeu, |
5:89 | senôn a Condessa, que lla fillou, mas esto muit' adur; |
5:91 | Mas poi-la déron a un marinneiro de Sur, |
5:95 | mas ela diss' entôn: “Santa María, de mi non te dól, |
5:108 | mas en dormindo a Madre de Déus direi-vos que lle fez: |
5:131 | mas ant' houv' el a dizer séu pecado, que fez come vil. |
5:136 | mas de grand' algo que porên lle davan ela ren non pres, |
5:137 | mas andou en muitas romarías, e depois ben a tres |
5:142 | mas ante que éu en el faça ren, séus pecados dirá |
5:151 | mas des hoi mais a Santa María, que é luz, |
5:157 | mas ũa céla faría d' óbra de París, |
6:11 | mas ficou-lle del un fillo, | con que foi mui confortada, |
6:39 | mas déu muï maa noite | a sa madre, a mesquinna, |
6:67 | mas léva-t' e di-o lógo | mellor que nunca dissiste, |
7:13 | Mas o démo enartar |
7:37 | Mas a dona sen tardar |
8:21 | Mas o jograr, que na Virgen | tiínna séu coraçôn, |
8:23 | ar pousou-lle na vïóla; | mas o frade mui felôn |
8:29 | O jograr por tod' aquesto | non déu ren, mas vïolou |
8:31 | outra vez ena vïóla; | mas o monge lla cuidou |
8:32 | fillar, mas disse-ll' a gente: | “Esto vos non sofreremos.” |
9:11 | Mas, por que sabiámos |
9:24 | Diss' el: “Mas cuidamos |
9:41 | mas disse: “Movamos,” |
9:48 | mas a vóz do céo | lle disse: “Mesquinno, |
9:73 | mas con homildança; |
9:89 | Mas a vóz do céo | lles disse mui d' alto: |
9:109 | mas ũa tormenta | vẽo mantenente, |
9:119 | mas contra o céo | suso a alçasse, |
9:134 | mas, como penssamos, |
9:153 | dela, mas non rança, |
11:28 | mas no río que soía |
11:36 | mas d' ángeos companía |
11:52 | mas a Virgen que nos guía |
11:65 | mas un ángeo corría |
11:84 | démo; mas a Déus prazía, |
13:5 | que Elbo por nom' havía; | mas sempr' en sa oraçôn |
13:10 | mas a Virgen, de Déus Madre, | lógu' entôn del se nembrou. |
13:18 | o laço per que morresse, | mas a Virgen o guardou. |
14:13 | vida gran sabor havía; | mas por se guardar de mal |
14:17 | mas defendeu-llo San Pedro, | e a Déus por el rogou |
14:25 | e rogaron polo frade | a Déus; mas el recodiu |
14:34 | mas tórn' a alma no córpo, | e compra sa profissôn.” |
15:29 | mas quér' agora que sábias tanto |
15:127 | Mas tornemos i lóg' a cordura, |
16:9 | mas tal amor houv' a ũa dona, que de pran |
16:17 | mas quando dizía aa dona que o sen |
16:23 | Mas con coita grande que tiínna no coraçôn, |
16:43 | Mas o cavaleiro tant' havía gran sabor |
17:9 | amou a Madre de Déus; mas entôn |
17:13 | mas mal conórto dun fillo prendeu |
17:16 | gran pesar houve; mas depois pariu |
17:29 | mas fez a dona ante si trager, |
17:49 | faz o maestre; mas mẽos que can |
17:53 | mas o démo entôn per nulla ren |
17:57 | Mas foi-s' o démo e fez-ll' o bocín, |
18:25 | mas a dona con vagar |
19:13 | mas ant' o altar con sa gran felonía |
19:17 | mas aquesto per ren fazer non podéron, |
20:24 | mas tu guardando |
21:19 | Mas o menínn', a pouco pois que naceu, |
21:21 | mas a madre per poucas ensandeceu |
21:33 | mas polo prazer que do téu houvéste |
22:13 | mas el começou a Madr' a chamar |
22:16 | mas non ll' entraron; e escantaçôn |
23:13 | mas de bon vinno pera el éra mui menguada, |
24:8 | mas na Virgen de coraçôn |
24:30 | Mas cras, asse Déus vos perdôn, |
25:25 | mas fïador quéro seer |
25:34 | en eles; mas fillar-chos-ía, |
25:57 | per mi, mas vós ide põer |
25:73 | mas foi-ll' o praz' escaecer |
25:89 | mas lógu' i houv' a falecer, |
25:97 | mas esto quér' éu cometer, |
25:100 | mas correu alá sen demóra, |
26:33 | Mas ante farás esto que te digo, |
26:84 | mas nunca cobrar |
28:43 | Mas aquel mouro Soldán |
28:82 | mas foi i decebudo. |
28:114 | mas non seja sabudo.” |
30:5 | Mas daquesto nos fez el o maior |
30:17 | Porên non lle diz de non, mas de si, |
30:33 | Mas séu ben non perderemos per ren |
31:37 | mas este novélo non |
31:42 | quis ir vendê-lo almallo; | mas el saiu-lle de mão, |
33:14 | mas tormenta levantar |
33:28 | cuidou no batél; mas dar |
33:58 | non méus, mas por vos mostrar |
34:14 | mas o démo o matou, e foi a perdimento. |
35:5 | E por esto non lle damos | ren do nósso, mas do séu, |
35:14 | mas non tangeu nas relicas, | esto devedes creer. |
35:40 | Mas pois o sennor da nave | os viu, disse: “Non me praz |
35:65 | por mataren os da nave; | mas un vento non sotil |
35:84 | que o todo non tomemos, | mas tornaremos dacá; |
38:29 | Mas ũa mollér, que por séus pecados |
38:49 | mas sa Madre os séus deitados |
39:9 | na eigreja, mas non foi u siía |
41:9 | mas ela tolleu-ll' aquesta door |
41:15 | mas cobrou-llo ela, e por mellor |
42:42 | mas per consello do démo | ele d' outra guisa fez, |
42:46 | mas da amiga primeira | outra vez se namorou, |
42:57 | Lógo s' espertou o novio, | mas pero non se quis ir; |
42:62 | Mas se tu méu amor quéres, | daquí te levantarás, |
43:6 | muit' end' el; mas disse-ll' ela: | “éu vos porrei en carreira |
43:20 | a Darouca u moravan; | mas non houv' i gran tardada |
43:30 | mas gran chanto fez la madre | pois se viu dele senlleira. |
43:32 | mas la madre do meninno | disse con gran coita féra |
43:41 | en cho dar quand' éra vivo; | mas, porque és pïadosa, |
43:43 | Mas se mio tu dar quisésses, | non porque seja dereito, |
43:44 | mas porque sabes mia coita, | e non catasses despeito |
43:45 | de como fui mentirosa, | mas quisésses méu proveito |
43:51 | Mas, que fez Santa María, | a Sennor de gran vertude |
44:28 | mui cantada; mas ante que partir |
45:4 | fidalgu' e rico sobejo, | mas éra brav' e terreiro, |
46:47 | mas se de quant' el mostrou |
47:15 | mas o démo arteiro | o contorvou assí |
47:18 | dereit' aa eigreja; | mas o dém' a saír |
47:27 | mas acorreu-lle lógo | a Virgen de bon prez, |
47:31 | mas a Virgen mui santa | déu-lle con un bastôn, |
48:11 | Mas en aquel mõesteiro | ponto d' agua non havía |
49:51 | mas tinna na mã' un bastôn |
51:66 | e punnaron d' a saeta | tirar, mas nunca podéron, |
51:75 | a pérna, mas ten |
53:7 | Séu padre del éra mórto; | mas ũa póbre mollér |
53:9 | per que s' ambos governavan; | mas quen m' ascoitar quisér, |
53:17 | des i foi-se con sa madre; | mas atal amor colleu |
55:24 | mas de que a non achavan | mẽos se maravillava, |
55:33 | de grand' érro que há feito; | mas, Sennor, venna-ch' a mente |
55:38 | de por nulla ren rogar-te, | mas peço-ch' esto por dõa.” |
55:46 | e por el foi mas coitada | que por séu fill' é leõa. |
56:15 | mas sabía ben querer |
56:47 | mas pois, quand' houv' a morrer, |
58:11 | Mas lo démo, que dest' houve pesar, |
58:20 | Mas en tant' a dona adormeceu |
59:53 | Mas chorou lógo dos ollos |
59:59 | mas o crucifiss' aginna |
62:21 | non ousou saír, mas ao Espello |
63:59 | Mas rógo-vos, porque vos é mui mestér, |
64:35 | Foi-s' o cavaleiro lógo dalí. Mas, que fez |
64:49 | mas de vóssas dõas me dad', e éu llas darei, |
64:69 | que a lógo quis; mas ela non llo consentiu |
68:37 | contra vós; mas ja outra vez |
75:62 | que éu leix' est' hóme bõo; | mas id' i se ir queredes, |
75:71 | E el tornar-se quiséra, | mas disso-ll' ela: “Entrade |
75:75 | que son lílïos nen rósas, | mas pero non de concélas, |
75:130 | que de perder-se houvéra; | mas acorreu-lle mui cedo |
77:26 | mas tornou-ll' o córpo todo escorreito. |
78:52 | e non teve vía, mas per un semedeiro |
79:11 | éra e apósta, mas garridelinna |
79:18 | Mas Santa María lle diss': “éu te rógo |
84:18 | son muitos, mas per ti creo | gaannar deles perdôn.” |
84:57 | fezéra daquela dona; | mas lóg' ambos, dessa vez, |
86:20 | mas non podía hóm' alá ir, se non |
88:47 | Mas un día sinaado |
89:13 | mas polo séu pecado |
95:19 | mas pero algũas vezes fillava pescado, |
95:35 | e quiséran-s' ir con todo. Mas a que non érra |
96:32 | do que oíron; mas pois acordados |
96:42 | “Mas non quis a Virgen, das outras mellor, |
97:13 | ante si. Mas el con gran pesar |
97:31 | mas aa Virgen se comendou |
98:14 | por entrar ena eigreja; | mas non pod' abrir |
99:28 | destroír; mas en dõado |
99:37 | mas foron i falecer, |
102:43 | mas en un logar escuso |
106:51 | mas dele non achou ren, |
107:16 | Mas tu, Reínna María, |
108:55 | mas ben se podo sinar |
108:69 | mas Merlín o fez guardar, |
111:12 | éra, mas por séu pecado |
111:45 | mas entôn dalá tirado |
115:12 | mas vengança |
115:71 | mas que lle conssellava |
115:179 | mas desto que demandas, |
115:208 | mas do ermitán maior, |
116:23 | mas pero nunca achou, |
116:51 | Mas avẽo per prazer |
116:54 | mas ela pïadosa |
117:7 | Esto teve un gran tempo; mas en tantas guisas |
117:12 | que o sábado guardasse, mas sempr' i cosera |
118:17 | con méu marido; mas a ti irei |
119:25 | Mas tan tóste de dïabos companna sobeja |
121:29 | das rósas ena guerlanda; | mas eles entôn poder |
122:13 | mas o bon Rei Don Fernando mellor |
123:10 | vivendo gãara. Mas foi-lle mestér |
123:23 | Mas a pouco rato houve de finar, |
124:12 | que a jajũou gran tempo. | Mas porque foi a Xerez |
125:57 | E disso: “Casemos lógo.” | Mas diss' o padre: “Non, mais cras |
126:12 | mas per ren non lla podían tirar |
128:15 | mas guardade-a na boca | o mellor que vós podérdes; |
128:48 | Outro día ar disséron | sa missa, mas non aginna; |
129:11 | Mas ele pos sa alm' e sa fazenda |
130:20 | mas aquesta nunca non quér falir; |
130:25 | mas esta non quér con séu ben tardar |
131:26 | mas cuidou sen falla lógu' i a morrer. |
134:61 | mas pola vóssa gran mercee mandade |
135:41 | Mas estes dous, que gran ben |
135:47 | Mas o padr' entôn fillou |
135:72 | quis haver; mas faleceu |
137:5 | desta Sennor grorïosa; mas tant' éra chẽo |
138:18 | mas déron-lle pouco pan e un bordôn. |
138:29 | mas tu, Sennor, cata o coraçôn méu |
141:37 | do tempo; mas a Virgen por séu cousimento |
142:18 | Mas el Rei déu vózes: “Quen será, quen |
142:33 | mas el chamou a Virgen mui cortês, |
142:36 | mas el Rei disse: “Non haverá mal; |
143:13 | Mas un frade mẽor os fez vĩir |
144:26 | hóme bõo. Mas ele d' ir alá |
144:28 | Mas aquest' hóme un compadre séu |
146:66 | Mas da madre, que vos direi? |
146:78 | mollér coitada; mas con fé |
147:17 | Mas o pegureir' astroso |
148:13 | guarde dos ẽemigos; | mas esto sen engano |
148:25 | mas guardó-o a Virgen | que sól non lle chegava |
149:5 | Mas, como cuidar deve | null' hóme que non póssa |
149:16 | mas eno Sagramento | dultava con loucura. |
149:33 | Mas pero o revólves | e tanges con tas mãos, |
151:11 | Mas ũa noite ll' avẽo | que a ũa barragãa | súa foi, que ben quería, |
151:17 | mas sérra,” diss' el, “as éstras | con pórtas e con esteiras, |
151:28 | e sospeitavan o monge. | Mas a Virgen, de Déus Madre, | o livrou ben daquel preito; |
152:5 | mas éra luxurïoso | e soberv' e torticeiro, |
152:14 | mas a carne non quería | que leixasse séus sabores; |
152:18 | mas amarga, e sen esto | dava mui maos odores. |
152:24 | e hás muitas bõas mannas; | mas pecador e lixoso |
154:30 | houvéron mui grand' espanto. | Mas o tafur sen tardança |
155:6 | mas Santa María póde | tod' aquest' enderençar. |
155:27 | Mas foi-se lóg' a un río | que corría préto d' i, |
155:35 | mas que por Santa María | podía haver perdôn, |
158:7 | en tal que o espeitassen. | Mas aquel sennor cuj' éra | sobr' el mentes non parava; |
158:20 | mandara; mas do castélo | foron pós el cavaleiros. | E el chegou muit' aginna, |
158:22 | a Rocamador, sa casa, | mas per chãa e viçosa. |
161:25 | as pédras todos britaron; | mas en aquestes non davan |
161:28 | mas esta non prendeu dano, | porque foron ben oídas |
162:6 | mas pola figura da en que son; |
162:31 | mas en outro día achar |
164:15 | Mas aquel ifant-abade | fez-lo de fóra chamar, |
165:32 | pera fillaren a vila, | mas non foi com' el cuidou; |
165:45 | mas tod' estes cavaleiros, | vedes que dos Céos son, |
165:57 | mas ante que s' ên partisse, | déu i grand' alg' o soldán |
167:24 | mas, que fez Santa María, | a pïadosa Reínna? |
169:35 | que tolless' a eigreja | d' ontr' eles; mas mui gréu |
169:39 | que o fazer mandasse; | mas diss' el: “Non farei, |
171:27 | de passar; mas foron perder |
171:39 | mas nono podéron achar, |
171:41 | o padre; mas ela dizer |
172:6 | mas ante que i chegasse | recebeu muitos pesares. |
173:11 | A muitos físicos fora, | mas non lle prestaran ren; |
173:15 | [...] E que esto non dissésse | a outri, mas sa carreira |
174:14 | Mas tan gran door end' houve, | que se saiu d' ontr' a gente |
175:13 | mas quando o viu a gente, | foi ende maravillada |
175:47 | pósto na forca e mórto; | mas non quis a Virgen santa, |
175:61 | a Virgen Santa María, | mas guisou-mi que vivesse; |
177:9 | servía mui lealmente; | mas un falsso mezcrador |
178:13 | mas ũa noite morreu-lle, | e por aquesta razôn |
178:15 | ao éro u lavrava. | Mas la madre, que ficou |
178:28 | mas decingeu lóg' a cinta | e a múa mediu ben, |
179:13 | mas ela a fez dereita, |
183:14 | por aquesta razôn foron. | Mas o póboo malvaz |
183:17 | mas gran miragre sobr' esto | mostrou a Virgen que ten |
185:12 | que do castél' alcaid' éra; | mas o traedor, que fez? |
185:40 | mas por chegar ao mouro | lógo o río passou; |
187:14 | Mas un tempo foi que houvéran d' ermar |
187:16 | mas o séu abade lles disse: “Vaamos rogar |
187:26 | Mas depois a tempo lles avẽo mal, |
189:5 | mas foi errar o caminno, | e anoiteceu-ll' entôn |
189:14 | mas ficou empoçõado | dela des essa sazôn. |
191:21 | mas ergeu-s' e déu loores | aa Virgen mui comprida |
194:25 | mas non quis Santa María | que tal feito s' encimasse, |
195:20 | casar, mas mui féra- |
195:105 | Mas déu-ll' ên conórte |
195:112 | Mas tu sen falida |
196:31 | Mas pois que desto recado | non achou enos pagãos, |
197:21 | Mas séu padr' e séus parentes | fezéron dóo entôn |
198:22 | mas perpontos e escudos | acharon muitos colpados. |
198:24 | mas sól non tangeu en carne, | ca non quis a mui comprida |
201:11 | Assí o fez gran tempo. | Mas o dïabr' antigo, |
201:20 | de partir-se do feito, | mas tornou no pecado |
201:33 | e comeu-a tan tóste; | mas non éra tamanna |
201:41 | nen sofras que me pérça, | mas sei-me pïadosa |
201:48 | de tẽer castidade, | mas pois nona tevéste? |
202:17 | e el dar non lle podía | neún cabo, mas os séus |
205:50 | nena madre neno fillo; | mas pousou-os en un prado |
209:3 | Mas en este tórto per ren non jarei |
209:20 | panos caentes, mas nono quix fazer, |
209:21 | mas mandei o Livro dela aduzer; |
209:24 | da door, mas sentí-me lógo mui ben; |
212:19 | en sa voda.” Mas con medo | en llo dar muito dultou; |
213:26 | o houvéra o alcaide; | mas fogiu aa fronteira. |
213:40 | mas o feito desta cousa | per ti seja escolleito, |
213:46 | mas veer nono podéron, | ca non quis a josticeira |
213:50 | achar; mas o dém' acharon | en forma del na ribeira |
213:55 | Mas eles lle responderon: | “Don traedor, morreredes.” |
213:58 | Mas un foi-o acalçando | con sa azcõa monteira. |
213:61 | e que lle dava gran cólbe; | mas saiu-lle tod' en vão, |
213:69 | mas a qual parte o démo | foi, per ren nono sentiron, |
213:80 | dos céos muitos e muitas; | mas esta Sennor comprida |
214:19 | Mas o outro non havía | outra requeza sobeja |
214:20 | que ao jógo metesse, | mas meteu i a eigreja |
214:25 | déz e oito; e mas pontos | non póden seer achados. |
214:33 | Mas a Virgen, que de Reïs | ven de todo-los avóos, |
215:6 | mas da outra, e fez dano | grande daquela passada. |
215:24 | Mas non quis Déus que ficasse | a omagen escarnida; |
215:29 | e tiraron-lle de préto, | mas ferir nona podéron; |
215:32 | mas o que en Babilonia | guardou no forn' Ananías |
215:40 | mas non quis Santa María | per ren que se foss' a fondo. |
216:21 | en ũa súa eigreja; | mas non llo quis consentir |
216:37 | mas de quanto tu cuidaste | éu cho tornarei en al, |
217:12 | ant' eles ena eigreja; | mas porque mãefestar |
218:9 | mas dũa 'nfermedade | foi atán mal parado, |
218:26 | mas non quis que guarisse | Déus, polos séus pecados. |
218:30 | Mas atá Vila-Sirga | con el foron chegados, |
218:37 | se foron. Mas a Madre | do que da agua vinno |
218:40 | e chorando mui fórte. | Mas a mui precïosa |
218:46 | mas contou o miragre | da por que perdõados |
219:19 | Mas porque o mármor éra | branco, sen haver sinal, |
219:21 | como fezéra se negro | fosse; mas non quis que tal |
219:29 | mas quando oiu o bispo | esto, cuidou que mentir- |
221:26 | el Rei; mas entôn sa madre | tornou tal come sandía. |
221:38 | Mas chegaron lóg' a Onna | e tevéron sa vegía |
225:11 | o póblo de lla oíren. | Mas un día, sen falida, |
225:22 | mas ontr' o coir' e a carn' ía | aquel bestigo astroso. |
227:28 | mas el rogou aa Virgen, | Madre do Rei grorïoso, |
227:37 | e passou perant' os mouros | e viu-os, mas nono viron, |
228:16 | indo fraqu' e mui canssado; | mas a que bẽeita seja, |
228:21 | e viu-o par da eigreja, | mas non tal qual o leixara; |
228:30 | mas sacó-os desta dulta | a Virgen por caridade. |
229:13 | mas per poder que houvéssen, | non podéron acabar |
233:9 | mas un día que o sóo | eno caminno achavan, |
233:11 | dizendo-lle: “Morreredes.” | Mas el nonos asperava, |
233:28 | chegaron polo mataren; | mas viron estar grand' hóste |
235:23 | Mas éu o desfarei todo | o que eles van ordir, |
235:37 | que sen duvida mórt' éra; | mas ben o per guareceu |
235:45 | “Sennor, tan bon día vósco.” | Mas depois, creed' a mi, |
235:49 | que xo entre si partissen; | mas de fazer lles foi gréu, |
235:53 | se moveu con mui gran gente; | mas depois foi mais cortês, |
235:64 | houve d' ir aa fronteira; | mas a mui bõa Sennor |
235:70 | o guariu do que ficara. | Mas ante quis que en tal |
235:78 | e parecía mas crara | que é rubí nen crestal. |
236:5 | con séu fillo que tragía; | mas a Virgen a livrou, |
236:9 | Pero Bonifaz per nome; | mas un día foi assí |
237:40 | fazer, mas ant' éu morrerei, | vilão, falsso, rudo.” |
237:52 | mas tu, Madre do alto Rei, | sei hoge méu escudo.” |
239:11 | Mas aquele foi-llo negar, |
239:30 | mas esto foi vãidade, |
239:33 | E quis falar, mas non falou; |
239:41 | mas aquel non quis descobrir, |
242:25 | mas acorreu-lle a Virgen, | a Madre do alto Rei, |
243:11 | sen el, mas por séu mandado. | Aquestes dous compannões |
243:19 | e britou-s' entôn con eles | o geo; mas a Reínna |
244:19 | Mas un desses marinneiros | fillou-s' a escarnecer |
245:68 | as pórtas do mõesteiro | sarradas; mas entrarás |
246:10 | mas un sábado ll' avẽo | que foi aquest' obridar |
246:12 | Mas aa tarde ll' en mente | vẽo como falecer |
246:16 | Mas quando chegou a ela, | cuidou lógu' entrar alá, |
246:17 | mas as pórtas ben serradas | achou, e fillou-s' acá |
246:26 | e foi-se pera a vila, | mas non de mui gran vagar. |
246:30 | mas rogou entôn a Virgen, | que llas abriu lógu' en par. |
246:34 | mas ante que i chegasse, | começou-ll' a preguntar |
246:40 | a séus pées por beijar-llos; | mas nona viu, e ficou |
247:5 | nen vira pois fora nada; | mas en hóra dũu día |
247:9 | oferecess' i cad' ano; | mas porque céga nacera, |
247:16 | linnaj' e naceu-me esta | filla; mas se éu soubésse |
247:18 | havê-la; mas túa seja, | pois que cho por don hei dado. |
247:24 | pera ir-se da eigreja; | mas a mui Santa Reínna |
248:16 | mas non quis a Grorïosa | que o podéssen comprir, |
249:10 | aos que tal óbra fazen. | Mas un deles ren pedir |
249:11 | non quería, mas lavrava | alí mui de coraçôn |
249:25 | mas foi ao altar lógo | da Virgen espirital |
251:8 | casad' éra, mas fillos | non podía per ren |
251:16 | mas éran tan ben feitos, | que a moça atal |
251:49 | mas chorando a moça | assí lle recodiu: |
251:65 | Mas vós que sédes padre | da lee e joíz, |
252:10 | mas caeu lógo sobr' eles | o mont', e come quen sérra |
252:17 | cuidando que mórtos éran; | mas acháronos assí |
255:67 | mas a ao fógo |
255:110 | acenduda; mas vede-lo que fez |
256:19 | Mas la Reínna, que sérva | éra da que pód' e val, |
257:14 | mas a Virgen precïosa ao séu recude. |
258:15 | Mas aquel ano tan caro | foi, que todo despendeu |
259:6 | mas o démo provou de os partir. |
259:10 | mas la Virgen non llo quis conssentir. |
259:32 | a candea, mas mui mal baratou: |
261:26 | farei ambos; mas ant' a jajũar |
262:5 | mas eno Poi fez aquesto | a mais fremosa que sól |
262:19 | vez que nunca foi cantada. | Mas ũa mollér ficou, |
262:29 | mas non podéron; e lógo | fillaron-s' a repentir |
263:22 | u me mandades que vaa; | mas pois i for, que farei?” |
263:27 | mas a missa que te digo | da Madre de Déus farás |
265:95 | que collí da mão; mas quant' ũa nóz |
266:17 | que caeu ũa gran trave | sobre la gente; mas non |
266:23 | Mas a Virgen grorïosa, | cujo éra o lavor, |
267:57 | mas tu, dos coitados esforç' e escudo, |
269:20 | Mas ũa enfermidade | grande ll' avẽo entôn, |
269:40 | que non foi mudo nen sordo, | mas comeu lógu' e beveu. |
271:13 | mas los que na nave éran | sabían-se defender |
271:14 | mui ben deles, mas bon vento | havían muito mestér. |
271:17 | mas o alcaide da nave | fez aos outros oír, |
272:17 | mas a Virgen, de Déus Madre, | ll' amolgou o coraçôn, |
273:9 | mas pequena e mui póbre | e de todo menguadosa, |
274:49 | acabasch' a mia garnacha, | mas mui ben t' acharás ên, |
275:8 | de Moura; mas foi-lles atal mal prender |
277:11 | que punnou de fogir deles. | Mas tóste o acalçaron |
277:16 | daquel cérvo; mas os oito | que o sábado guardavan |
277:18 | daquel cérvo, mas comían | pan, qual en guérra convên. |
277:26 | e acharon-se con mouros; | mas a todos non prougu' ên. |
278:12 | Mas ũa dona de França, | céga, per quant' aprendí, |
278:13 | rominna a Santïago | foi, mas avẽo-ll' assí |
278:29 | que a Santïago ía; | mas ela ll' aconssellou |
278:32 | muitos pera Santïago, | mas pero nunca dos séus |
278:33 | ollos o lum' i cobrara, | mas pois a Madre de Déus |
283:52 | Mas quando se atal sentiu |
284:13 | mas un frad' i estava | que o empreguntou |
284:16 | mas muita de paravla | sobeja lle creceu |
284:25 | mas se ele quisésse | ũu vésso rezar |
285:40 | Mas quando foi na pórta, | per ela non podía |
285:56 | mas ela lle jurava | que mui mal se sentía, |
285:85 | mui grandes e mui fremosos. Mas a Virgen, que mui gran |
286:23 | Mas diss' a Santa María: | “Ai, Sennor, destes judéus |
286:29 | sobr' aqueles judéus lógo | un portal; mas non tangeu |
287:22 | Mas sãa a pos na riba | a Sennor que nos mantên. |
291:13 | Mas pero fugiu a Touro, | foron pós el e entôn |
291:25 | mas tu que nunca faliste | a quen te chamou de ren, |
292:34 | se o achassen desfeito; | mas tornou-xe-lle en al. |
292:57 | quér' est' anél tẽer migo, | mas dá-lo en ofreçôn |
292:63 | Mas ponnan-mi en gẽollos, | e que lle den o anél, |
292:79 | Disse “non faz”, o maestre, | “mas direi, e non vos pes, |
293:13 | mas o dém', a que criía | de conssello, fez-ll' atal |
293:18 | tẽendo séu Fill' en braço. | Mas non fez i oraçôn, |
293:19 | mas parou-lle muito mentes, | e pois que a ben catou, |
293:21 | Mas pesou a Jesú-Cristo, | e atal o adobou |
293:25 | mas a gente que viu esto | o fillou e o ergeu, |
294:25 | e lançou aquela pédra | por ferí-la, mas errou-a; |
294:28 | e recebeu a ferida, | mas ficou-ll' o braço são. |
295:35 | Mas el Rei deitou-s' en térra | ant' ela, tendud' en cruz, |
297:34 | ca non vee ben dos ollos, | mas pelo toutiço vee. |
298:37 | mas, Virgen Reínna santa sperital, |
298:41 | mas tu, que dos céos és Emperadriz, |
299:29 | mas depois ben tres vegadas vií' a |
299:34 | Mas dá-lla; se non, mal te verrá ên.” |
299:39 | tal omagen, mas al Rei converría. |
300:22 | mas creemos |
300:45 | mas que lles dé galardões |
301:16 | mas ta mercee me valla | e non cates méu pecado, |
302:13 | mas el ên saír non pode, | e esto muitos o viron, |
303:21 | e buscou-a por ferí-la; | mas ela, por sa ventura |
305:18 | Mas atán muit' éra póbre | que pidía as rações; |
305:21 | mas pola Virgen bẽeita | as rações demandava, |
305:41 | mas que lle désse o peso | dela lógo sen tardança, |
305:49 | mas pero non meteu tanto | na balança que movê-la |
305:52 | mas mui mais pesou a carta | en que havía tesouro |
306:13 | mas depois ar foi eigreja | do apóstol San Joán, |
308:14 | Mas Déus, que dá as doores | a muitos polos provar, |
309:19 | Mas per ren non s' acordavan | o logar u a fezéssen; |
311:16 | a Monssarraz. Mas primeiro, | per quant' end' éu puid' oír, |
312:48 | e quis i jazer con ela; | mas per neũa maneira |
313:42 | a nóssos érros non cates | por mercee; mas doer |
318:13 | e bõa paravl' havía, | mas dentro no coraçôn |
318:40 | que non quis matar aqueste, | mas pose-lle tal sinal |
321:21 | mas entôn un hóme bõo | conssellou-lle que dissésse |
322:33 | Mas a Virgen grorïosa, | que dos cuitados cõórte |
322:35 | mas guisou que en tossindo | lle fez deitar mantẽente |
327:7 | Mas este foi muit' apósto | e feito con gran razôn; |
328:60 | mas temendo que o mouro | por engano o fezésse, |
328:65 | mas por meter paz na térra | e por desvïar gran dano |
329:28 | mas un mour' avizimao, | atrevud' e de mal sen, |
331:38 | andando dũus en outros. | Mas a que nunca falece, |
335:41 | mas el per si fez as papas | mui ben e apòstamente |
343:37 | mas tu que és verdadeira | Madre de Déus e amiga, |
345:83 | Mas depois a poucos días | quiso Déus que gaannada |
347:29 | contra ti, Madre de Cristo; | mas tu que és verdadeira, |
351:28 | mas chegou un hóme bõo, | que lles diss' esta razôn: |
352:14 | muito por el que llo désse. | Mas non havía ên cura |
353:11 | Mas depois Santa María, | en que há bondad' e sen, |
353:57 | mas éu ao bon meninno | daquelo que mi a min dan |
353:65 | Diss' el: “Come cada día; | mas des que ll' aquesto fiz, |
358:9 | mas o mar foi mui torvado | un tempo per grandes ventos, |
369:42 | mas non achou nemigalla, | pero a andou buscando; | e foi en gran coita féra |
389:10 | mas que do séu paraíso | nos queira fazer vezinnos. |
393:22 | mas non quis a que nas coitas | acórre e dá conórte. |
401:90 | mas des hoi mais me guarda, | e guardado serei. |
402:16 | mas catad' o vósso ben que sen par |
404:17 | mas non leixav' ao démo fazer |
405:24 | Mas sésta feira ergendo |
407:25 | Mas séus parentes o fillaron dalí |
407:33 | Mas pois, na fésta en que Déus resurgiu, |
408:5 | mas val aos pecadores |
408:13 | mas foi per un baesteiro |
411:11 | Mas pero de séu padre, | que Joaquín chamado |
411:22 | muit' end' ele; mas ela | éra ên mais coitada, |
411:26 | mas Rubên e Simeôn | vedaron-ll' a entrada, |
411:37 | e de grado morrera; | mas non ll' houve proveito, |
413:7 | ond' ela foi prenne. Mas como x' ant' éra |
413:15 | Mas aquesta Virgen amou Déus atanto |
419:19 | Mas no templ' u estava | a comprida de fé, |
419:29 | ca méu nom' é mui grande; | mas cedo veerás |
419:73 | mas entérra séu córpo | no Val de Josafás, |
420:18 | non que tigo casasse, | mas que fosses guardada; |
421:25 | mas crecería |
423:9 | pero mas foi u por salvá-los séus |
423:13 | mas maior foi, a queno catar ben, |
423:16 | poder havía; mas quen comidir, |
423:29 | gran cousa foi; mas mui maior assaz |
423:33 | muito foi; mas desto vos faço fis |
424:17 | Mas pero éran lonj' alá |
424:41 | mas quand' en Beleên foi, non |
426:15 | Mas ant' eles disse: “Ide preegar |
427:40 | ben so aos céos; mas foi-lles Déus toller |