5:18 | cruzou-s' e passou o mar e foi roméu a Jerusalên. |
5:92 | que a fezésse mui longe no mar somerger. |
5:103 | E pois foi feito, o mar nona leixou en paz, |
5:107 | tornou, con coita do mar e de fame, negra come pez; |
9:105 | E ao mar s' ía |
9:108 | entrou, e gran péça | pelo mar singraron; |
9:110 | que do que tragían | muit' en mar deitaron, |
9:117 | por no mar deitá-la. | Que a non deitasse |
25:83 | Dizend' est', en mar la meteu; |
25:96 | o mar con mui gran covardía; |
33 | Esta é como Santa María levou en salvo o roméu que caera no mar, e o guïou per so a agua ao pórto ante que chegass' o batél. |
33:2 | o mar e todo-los ventos |
33:12 | Ũa nav' ía per mar, |
33:22 | o mar viu, séus penssamentos |
33:31 | no mar foi e mergullar |
33:53 | do mar e dos séus tormentos. |
35:35 | E u ja pelo mar ían | todos a mui gran sabor, |
35:39 | de cossairos que fazían | en aquel mar mal assaz. |
35:70 | lógo fóra da cabeça | e fez-lo no mar caer. |
36:4 | non póde mostrar outro santo, no mar de Bretanna, |
36:7 | E u singravan pelo mar, atal foi sa ventura |
36:28 | e o céo viron craro e o mar amanssado, |
49:1 | Ben com' aos que van per mar |
53:38 | “Madr', éu farei i as gentes | vĩir ben dalend' o mar |
67:36 | enas montannas mui fórtes, | e eno mar que pescasse; |
86 | Como Santa María livrou a mollér prenne que non morresse no mar e fez-lle haver fillo dentro nas ondas. |
86:6 | que cuidou morrer enas ondas do mar. |
86:7 | Eno mar que cerca o mund' arredor, |
86:21 | menguass' ant' o mar, ca en outra sazôn |
86:25 | mais o mar creceu e colleu-a alí, |
86:28 | ca o mar de todas partes a cobriu; |
86:32 | quando viu o mar que a vẽo cobrir; |
94:113 | “Salve-te, Strela do Mar, |
95 | Como Santa María livrou un séu ermitán de prijôn dũus mouros que o levavan a alên mar, e nunca se podéron ir atá que o leixaron. |
95:8 | agua do mar, u cuidou a viver sen baralla. |
95:34 | rouband' en mar quant' achavan e saínd' a térra, |
108:22 | ca o que térra e mar |
110:12 | e o mar todo tinta, que grand' é provado, |
112:2 | a Virgen, estrela do mar. |
115:158 | que sofreu no mar de Sur |
128:7 | Este morava en Frandes, | préto do mar, na ribeira, |
172 | Como Santa María de Salas livrou un mercador do perígoo do mar. |
180:45 | e guía-nos com' Estrela do Mar; |
183:10 | na riba do mar estava | escontra ele de faz. |
183:16 | e eno mar a deitaron | sannudos con gran desdên; |
183:20 | enquant' aquela omagen | no mar leixaron jazer. |
193 | Como Santa María guardou de mórte ũu mercadeiro que deitaron no mar. |
193:1 | Sôbelos fondos do mar | e nas alturas da térra |
193:12 | que eno mar o deitassen, | e un canto lle poséron |
193:17 | o mar nen chegou a ele, | esto foi cousa provada; |
193:33 | e lles el houve contado | como o no mar meteron, |
193:37 | e porend' o guardou ela | e feze-lle no mar vías |
193:48 | foi de quanto lle fillaran | quando foi no mar deitado; |
226:2 | o séu, com' encima dela ou no mar. |
236 | Como ũa mollér perigoou no mar, e tragía un fillo pequeno nos braços; e feze-a Santa María per cima das aguas andar de pé, assí como iría per un mui bon chão. |
236:1 | A Santa Madre daquele | que a pé sôbelo mar |
236:4 | por ũa mollér mesquinna | que no mar morrer cuidou |
236:14 | pero foi ũa vegada | ben ao fondo do mar. |
244:12 | e per esse mar andando | ao pórto recondiu; |
248:7 | na sa igreja que dixe, | que sôbelo mar está |
264 | Como Santa María fez perecer as naves dos mouros que tiínnan cercada Costantinópla, tanto que os crischãos poséron a sa imagen na riba do mar. |
264:12 | per mar con sas galéas | e con mui gran navío; |
264:28 | do mar un cavaleiro | que éra mui creente |
264:35 | Quand' est' houvéron dito, | eno mar a poséron |
264:41 | eno mar s' afondaron | per rógo dos crischãos |
267 | Como Santa María livrou un mercador do perígoo das ondas do mar en que cuidava morrer u caera dũa nave. |
267:27 | Mais pela costeira do gran mar d' Espanna |
267:29 | levantou-s' o mar con tormenta tamanna |
267:38 | que lle déu no peit', e no mar foi deitado. |
267:40 | del ũa gran péça pelo mar, sen falla; |
267:64 | ca tornou o mar mansso de qual ant' éra. |
271:36 | e pois suso foi alçada, | o mar creceu e chegou |
287 | Como Santa María de Scala, que é a par de Jénüa, livrou ũa mollér de mórte que ía alá per mar en romaría. |
287:17 | aa ermida de Scala | per mar, ca per térra non, |
287:21 | fillou-a, indo na barca, | e deitou-a eno mar. |
287:28 | e deitou-a no mar lógo, | ca lle quería gran mal; |
287:36 | quando me no mar deitaste, | e mia oraçôn oiu |
287:37 | e ben eno mar mui fondo | aqueste saco abriu, |
307:7 | Cezilla é ũa ínssoa de mar |
313 | Esta é da nave que andava en perígoo do mar, e os que andavan en ela chamaron Santa María de Vila-Sirga, e quedou lógo a tormenta. |
313:16 | pelo mar en gran tormenta, | e quanta gent' éra i |
313:18 | a nav' éra ja quebrada. | Des i o mar a crecer |
313:59 | E o mar tornou mui manso, | e a noit' escrareceu, |
325:2 | ca assí pelo mar grande | come pela térra guía. |
325:4 | tan ben faz pelo mar vías | come pela chãa térra; |
328:68 | d' outras aldeas que éran | do Gran Mar todas na beira, |
337:2 | de mal, come aos outros | que nunca passaron mar. |
337:30 | Rei Herodes, e porende | foi lógo passar o mar. |
339 | Esta é como Santa María guardou ũa nave que non perigoasse no mar. |
339:5 | e acórre nas tormentas do mar; |
339:9 | sôbelo mar, e jur' en bõa fé |
339:12 | e hómes per mar muitos van alá |
358:9 | mas o mar foi mui torvado | un tempo per grandes ventos, |
364:4 | que chaman da Grorïosa, | que cabo do Mar Terrẽo |
367:27 | foi alá lógo per mar e per térra. |
367:31 | E ind' el Rei per mar, tanto ll' incharon |
368:37 | no mar ela e outros; | e pois Cáliz cataron |
371 | Como Santa María do Pórto guariu ũa mollér que perigoara dũa pinaça e caera no mar. |
371:9 | a igreja, e vẽéra | i de Sevilla per mar |
371:19 | Porên per mar e per térra | punnavan i de vĩir |
376:10 | e houvésse per mar fróta, | per que fosse mais temuda. |
379 | Como Santa María do Pórto se vengou dos cossárïos do mar que roubavan os hómees que viínnan pobrar en aquela sa vila. |
379:6 | grande per mar e per térra, | ca logar é dos mellores |
379:19 | E roubavan aos mouros | que alí per mar querían |
379:43 | nen outros que a sa casa | vennan per mar e per térra; |
383 | Como Santa María de Segónça guardou ũa mollér que quería entrar en ũa nave e caeu no mar, e guareceu e sacó-a Santa María. |
383:1 | O fondo do mar tan chão | faz come a térra dura |
383:19 | que passou o mar en salvo | sen neún detẽemento, |
383:41 | mui longe da outra parte | eno mar, e pois tornou-a |
398:10 | u o mar Mediterrano | cono mui grand' é juntado. |
404:30 | que fez o céo e térra e mar. |
405:15 | igreja cabo do mar. |
422:30 | E du o mar grande | perderá sa semellança, |
423 | Esta primeira é de com' el fez o céo e a térra e o mar e o sól e a lũa e as estrelas e toda-las outras cousas que son, e como fez o hóme a sa semellança. |
423:3 | Por nós fez el céo, térra e mar, |
424:14 | e de Tarsso, que son no mar, |
424:60 | passá-lo mar por guarecer. |