B:17 | quéro seer hoi mais séu trobador, |
B:26 | que queno há sempre per i mais val; |
B:42 | por ela mais de grado trobará. |
1:1 | Des hoge mais quér' éu trobar |
3:1 | Mais nos faz Santa María |
3:10 | mais a do mui bon talán |
3:25 | mais depois, segund' oí, |
3:41 | ao démo mais ca pez |
4:8 | —ca el ên mais non havía, |
4:44 | que foi mais doce ca mél. |
5:14 | e soube Santa María mais d' al ben querer. |
5:16 | e ela outrossí a el amava mais que outra ren; |
5:23 | dizend': “Este méu irmão receb' hoi mais por fillo méu, |
5:52 | cavalgou e quanto mais pod' a Roma começou de s' ir; |
5:74 | e metamos-lle des hoi mais o moç' en poder.” |
5:129 | Ontr' os gafos que a dona guariu, que foron mais ca mil, |
5:151 | mas des hoi mais a Santa María, que é luz, |
5:158 | u se metesse por mais o mund' avorrecer. |
6:17 | E o cantar que o moço | mais apósto dizía, |
6:18 | e de que se mais pagava | quen quér que o oía, |
6:26 | des hoge mais vos consello | que o pedir leixedes, |
8:24 | tolleu-lla outra vegada | mais tóste ca vos dizemos. |
9:31 | “E mais vos rogamos |
12:1 | O que a Santa María mais despraz, |
13:16 | mais lo meirinno passava | per i e mentes meteu |
14:2 | de poder Santa María | mais de quantos Santos son. |
14:12 | que dos sabores do mundo | mais ca da celestïal |
15:30 | que mui mais sei éu ca ti assaz, |
15:43 | E mais ti digo que, se conqueiro |
16:22 | de querer séu ben e de o mais d' al cobiiçar. |
16:53 | de mi e da outra dona, a que te mais praz |
16:56 | tu és a mais fremosa cousa que estes méus |
16:60 | “Se me por amiga quéres haver, mais rafez, |
18:72 | end' a mais béla, |
22:18 | mais bravo foi que Judas Macabéus. |
23:22 | se non, nunca vestirei ja mais lãa nen linno.” |
25:9 | por fazer ben e mais valer, |
26:25 | mais branco que un arminno, |
26:76 | e rezõaron quanto mais podéron. |
28:18 | por seer mais temudo. |
28:102 | mais me quér' éu crischão |
30:1 | Muito valvéra mais, se Déus m' ampar, |
33:18 | con roméus mais d' oitocentos. |
34:9 | que non podían achar ontr' outras mais de cento |
35:30 | polas levar mais en salvo | foi-as na nave meter |
35:41 | con estes que aquí vẽen; | mais paremo-nos en az, |
35:64 | e fez tirar das galéas | saetas mui mais de mil |
35:87 | Os mais desses mercadores | de Frandes e de París |
35:92 | moveron do pórto Dovra; | mais o que morreu na cruz, |
35:106 | E non quis ên mais do terço, | que fezo lógo coller. |
36:26 | que alumẽava mui mais que outras craridades. |
37:5 | e maravillosos, por que o mais temamos; |
37:7 | dos mais pïadosos. |
37:15 | desses mais astrosos, |
37:22 | seja per ti; se non, serei hoi mais tẽudo |
37:23 | por dos mais nojosos.” |
37:31 | dos mais preguiçosos. |
37:35 | por mais grorïosos. |
38:79 | foi; e un daqueles mais arrufados |
42:16 | muit' a hómẽes mancebos | mais que outro jóg' atal. |
42:24 | e foi-llo meter no dedo, | dizend': “Hoi mais non m' enchal |
42:67 | hómẽes que con el fossen; | e per montes mais dun mes |
43:58 | Entôn vẽo i mais gente | que non ven a ũa feira, |
45:17 | éra chẽa de pecados | e mui mais mórta ca viva, |
45:34 | mais los ángeos chegaron | dizendo: “Estad', estade! |
45:36 | E disséron os dïabos: | “Mais vós, que razôn havedes |
45:39 | Os ángeos responderon: | “Mais vós folía fezéstes |
45:42 | mais tornad' a vósso fógo | e nóssa alma leixade.” |
45:50 | e hoi mais non vos movades | nen faledes, mais calade.” |
45:57 | mais tórn' a alma no córpo, | se o vós por ben tevérdes, |
46:2 | séus miragres mais sabudos |
47:36 | disse-ll': “Hoi mais te guarda | e non sejas malvaz.” |
51:18 | que fillaron a omagen, | por seer mais amparados, |
51:45 | Mais, com' aprendí, |
52:26 | que nunca mais las podéron haver. |
53:35 | E oiu mais que a Virgen | diss' a Déus esta razôn: |
53:48 | escrito mui ben sabía, | e mui mais, per bõa fé; |
53:51 | E por que cértos sejades | que tod' est' e mui mais sei, |
55:7 | Esta dona mais amava | d' outra ren Santa María, |
55:12 | Mais o démo, que se paga | pouco de virgĩidade, |
55:42 | do córp' e crïar-llo manda | de pan, mais non de borõa.” |
55:44 | e cuidou achar séu fillo, | mais en séu cuidar foi vãa, |
55:47 | Mais depois assí ll' avẽo | que, u vésperas dizendo |
55:60 | que éran i ajuntadas | de monjas mui mais ca cento, |
57:65 | desses mais malfeitores, |
57:72 | mais non podéra, |
58:24 | estreit' e fond' e mais negro ca pez, |
58:27 | fógo, u mais de mil vózes oiu |
58:44 | “Des hoge mais non te partas de mi |
58:55 | Mais, se Déus quisér, esto non será, |
58:57 | ja mais null' hóme; e ide-vos ja, |
59:14 | Mais quis da orden saír |
59:18 | mais como mollér rafez |
59:20 | Mais nona quis leixar ir |
59:76 | fazer, mais que non quis Déus |
62:13 | séus devedores; mais déu-lles en gage |
62:25 | séu fill' en prijôn, mais que llo rendesse. |
63:23 | Mais el conde defendía-se mui ben, |
63:26 | mais ía-os mui de rijo cometer. |
63:27 | Mais o cavaleiro de que vos falei |
63:33 | dos mouros; mais ante foi missa oír, |
63:40 | Mais un séu escudeiro o trouxe mal |
63:45 | mais a Santa María diz: “Sõo téu, |
63:53 | mais tantos matastes vós dos mouros séus |
63:63 | Disse-ll' est' el conde, e mui mais ca tres |
63:67 | Mais pois que sas armas viu e couseceu |
64:12 | con aquela dona; mais pois s' ir dalí cuidou |
64:21 | mais ena igreja mannãa seremos i, |
64:53 | mais a dona a trouxe peor que a un can |
64:55 | Mais aquela vélla, com' éra mollér mui vil |
64:59 | Mais a mesquinna, que cuidava que éra ben, |
65:13 | mais aquel vilão porên ren non dava, |
65:19 | Mais el por aquesto non déu nemigalla |
65:28 | mais non lla quiséron dar pola sentença |
65:30 | mais mandaron-lle que foss' a séu prelado. |
65:43 | E pensou que sempr' assí ja mais andasse |
65:60 | quisér' entôn seer mais mórto ca vivo; |
65:81 | é grand' ou maior; mais ía con gran medo |
65:104 | non vos semellaría fól, mais sisudo; |
65:109 | polo comer, mais o hóme déu-ll' a carta |
65:116 | mais pois que for noite, nada non dormiades |
65:118 | mais jazed' en este lugar mui calado.” |
65:133 | mais tu que és mui misericordïosa, |
65:140 | e catou-os todos; mais tardou mui pouco |
65:174 | per que fosse do mundo mais despreçado. |
65:179 | Aínda vos direi mais de mia fazenda: |
65:197 | mais Déus por el lógo miragres mostrados |
65:201 | guardand' o sepulcro; mais Déus verdadeiro |
66:57 | mais o que ti éu dad' havía |
67:8 | sisud' e fazedor d' algo, | mais tant' éra bon crischão, |
67:10 | ca de todas outras cousas | mais amava caridade. |
67:17 | que aos póbres servissen; | mais o démo con enveja |
67:41 | mais quando se levantava, | ũa oraçôn dizía |
67:52 | e mui mais religïoso | que se morass' en ermida; |
67:65 | mais pero na cima vẽo | ant' eles todo tremendo; |
67:70 | é démo sen nulla dulta, | mais un pouco vos calade.” |
68:25 | mais pero non convên a mi |
69:16 | mais per sinas todo ben entendía |
69:37 | que de faiçôn e de coor mais béla |
69:45 | destes de sirgo, mais come ovella |
69:62 | perant' a pórta que é mais jusãa |
70:2 | cinque letras, no-mais, i há. |
70:4 | e mais MANSA e mui MELLOR |
71:6 | do reino de séu Fillo, | mais per que i entremos. |
71:16 | e suspirava muito, | mais rezava correndo |
71:24 | mais a Virgen lle disse: | “Sól non prendas espanto, |
71:29 | Esto mais ca mesura | foi, e porend' aginna |
71:33 | mais mentre fores viva, | un rezar ordinnado |
71:46 | de quant' ante dizías, | e mais t' end' amaremos.” |
72:32 | que nunca mais fal; |
72:34 | disse mal, mais que da Flor, |
74:7 | E ao démo mais feo d' outra ren |
74:24 | Mais entôn o dém', en que todo mal jaz, |
74:29 | en térra; mais el lóg' a Virgen chamou, |
74:37 | e viron o démo mais negro ca pez |
75:3 | mais d' orgullo con requeza |
75:15 | mais amava Jesú-Cristo | e a sa Madr', a Reínna, |
75:16 | mais que outra ren que fosse. | E con tant' éra pagada |
75:20 | mui mais se pagava desto | ca de seer ben herdada. |
75:23 | mais a vélla aa Virgen | havía por séu conórte, |
75:25 | Mais o capelán correndo, | quando soube com' estava |
75:38 | mais por ren que lle dissésse, | partir non s' ende quería; |
75:48 | ten a mórt' há mais dun ano, | e pero non é finada.” |
75:74 | vestidas de panos brancos, | muit' apóstas e mais bélas |
75:83 | seer, mais fez aa vélla | que se ferisse no peito |
75:89 | non me leixes mais no mundo | e léva-me ja contigo |
75:92 | mais quéro que ant' un pouco | sejas ja quanto purgada, |
75:94 | e non hajas outr' empeço, | mais sempre goio e riso, |
75:126 | Mais valvéra que non fosse | éu en este mundo viva, |
76:13 | mais sa madr' houvéra por el a perder |
77:6 | o mais de séu córp' e de mal encolleito. |
77:14 | se ll' ela fezéra, mais a séu proveito |
77:25 | mais a Santa Virgen non alongou preito, |
78:12 | mais que outra ren amave Santa María, |
78:18 | haver con el conde sa vida mais viçosa. |
82:16 | queremos de grado, mais nïún poder |
84 | Como Santa María resuscitou a mollér do cavaleiro, que se matara porque lle disse o cavaleiro que amava mais outra ca ela; e dizía-lle por Santa María. |
84:8 | con dona menínn' e béla, | que amou mais d' outra ren, |
84:12 | e mais d' outra ren amava | a Virgen espirital; |
84:25 | A mollér entôn calou-se, | que lle non falou mais i; |
84:26 | e pero parou i mentes | sempre mui mais des entôn. |
84:30 | se el amava mais outra, | que dissésse si ou non. |
84:33 | mais d' outra cousa do mundo | e por séu sempr' andarei.” |
84:34 | A dona tornou por esto | mais negra que un carvôn; |
84:45 | mais tu, Sennor, que sofriste | gran coita e gran door |
85:17 | do séu haver. Mais el conas pẽas que sofría |
85:19 | mais fremosa que o sól; e lógo ll' as prijões |
85:23 | e por saber mais quen éra, fez sas orações |
85:36 | e d' outros dïabos, negros mui mais que carvões, |
85:37 | que mais de cen mil maneiras as almas pẽavan |
85:42 | mais tan tóste foi a outro gran monte levado |
86:25 | mais o mar creceu e colleu-a alí, |
86:35 | Mais a Santa Virgen que ela rogou |
87:10 | quant' ele mais podía. |
89:19 | que éra mais mórta ca viva, |
89:53 | Mais ela, por peleja |
89:58 | mais de-la entrada |
91:42 | mais quanto podían ir; |
92:34 | e aínda che mais fará.” |
93:11 | mais tod' aquele viço que à carne praz |
93:27 | a Virgen grorïosa e diss': “Hoi mais non |
94:22 | quanto mais podía; |
94:31 | mais ant' ela foi leixar |
94:42 | mais ca si sabía, |
94:48 | mais la Virgen de bon prez, |
94:55 | Mais enquant' ela andou |
94:65 | Mais pois que s' arrepentiu |
94:88 | mais la Madre do Sennor |
95:23 | mais o que de comer éra adubar fazía |
95:32 | déron con el no navío, hoi mais Déus lle valla! |
95:45 | Mais o almiral dos mouros éra entendudo, |
95:55 | Mais desto non fillou ren e, ben come quen cata |
95:61 | mais de fillar aquel vidro muito lle prouguéra, |
95:72 | mais el Cond' Abrán acharon pois muitas vegadas |
96:13 | mais pẽedença prender non quiséra |
96:44 | mia alma, mais que a tésta tornasse |
97:16 | a Virgen quanto mais podo fazer. |
98:20 | mui mais son as tas mercees | que pecados méus; |
99:24 | e mais béla parecer |
100:8 | son; mais per | ti son perdõados |
100:12 | mais que non devería. |
100:22 | mais ca ren | pera Paraíso |
102:11 | e quant' ele mais podía |
102:35 | mais havía i avondo |
102:48 | Mais ben sõo sabedor |
102:50 | mais, en com' éu hei oído, |
102:54 | mais ant' o foio cobriron. |
102:64 | mais chagad' e sen coor. |
103:9 | entrara; mais aquel día | fez que ũa font' achou |
103:19 | que grandes trezentos anos | estevo assí, ou mais, |
103:23 | e diz: “éu daquí ir-me quéro, | ca hoi mais comer querrá |
103:34 | e outrossí o convento; | mais des que soubéron ben |
103:38 | E por aquesto a loemos; | mais quena non loará |
103:39 | mais d' outra cousa que seja? | Ca, par Déus, gran dereit' é, |
104:22 | e punnou quanto mais pode | de se dalí lógu' erger. |
104:29 | lóg' a ela séu amigo | e ja mais nunca partir |
105:15 | mais se me crevéres, irás mui cedo |
105:27 | Mais séu padre lle diss' assí un día: |
105:41 | Mais oïredes maravilla féra |
105:61 | Mais, por non meter ontr' eles baralla, |
105:71 | Mais ontr' aquestes aquela cativa |
105:75 | E metêrona mais mórta ca viva |
105:89 | E léva-t' ên, ca des hoi mais és sãa, |
105:96 | mais como me poderei levantar?” |
106:16 | mais fôronos a prender |
106:31 | en térra; mais non s' ergeu: |
106:34 | Mais poi-la noite chegou, |
107:31 | Mais pois dalí foi caúda, |
111:6 | mais assí como ll' avên. |
111:35 | Mais a Madre do honrrado |
113:11 | mais Déus non quis esto sofrer |
114:8 | mais ca ren, e sempre o acomendava |
114:38 | e mais a aqueles que lle son leaes. |
115:46 | Mais o dém', a que pesou |
115:89 | mais pois compriu o preito, |
115:100 | por que o mui mais ca pez |
115:103 | mais todo o meninno |
115:188 | mais atanto te direi |
115:280 | mais o ermitán fïél |
115:303 | que des hoi mais és quito |
116:11 | Aqueste mais d' outra ren |
117:13 | mais ca en outro día, tant' éra atrevuda; |
117:15 | Mais que vissen a vingança judéus e crischãos |
119:12 | bevía, mais non usava muit' andar caminnos |
119:28 | sobr' un poço fond' e negro mais que ũa móra, |
119:47 | Ca sabe que mais dun día non será ta vida; |
119:55 | e null' hóme mais coitado non foi queno visse. |
120:9 | e mais d' outra ren a amarán, |
121:19 | que mui ben encavalgados | viínnan; mais, a la fé, |
121:20 | ele assí non estava, | mais en un séu palafré |
121:36 | que veemos cabo dele | mais béla ca nulla flor, |
121:41 | que en sa mão tevésse; | mais pela térra oiu |
121:44 | mui mais; e este miragre | per muitas térras contou |
122:21 | de Burgos; mais la meninna 'nfermar |
122:30 | que vivesses, mais quiso que na az |
122:39 | e disse: “Ja mais non me partirei |
123:15 | que mais fea cara podía tẽer |
123:17 | mais outro bon frade foi lógu' encender |
123:33 | mais poi-la candea adusséron i, |
124:13 | e a Sevilla quand' éran | de mouros, mais dũa vez, |
125:19 | que en toda-las maneiras | provou de a vencer; mais non |
125:27 | mais nada non adobaron, | ca a Madre do Salvador |
125:32 | que o que a enganasse | mui mais ca nós sabería.” |
125:38 | e hoi mais de a haverdes | tenno que non será mui gréu.” |
125:57 | E disso: “Casemos lógo.” | Mas diss' o padre: “Non, mais cras |
125:62 | e outro día mannãa | casaron; mais, que vos direi? |
125:67 | obridou-xe-lle a nõa; | mais la Reínna de gran prez |
125:71 | vassalos nen de méu Fillo, | mais és dos ẽemigos séus, |
125:76 | mais leixa esta loucura | e tórna-t' a crerezía. |
125:86 | farei mui de bõa mente; | mais este, de que soon mollér, |
126:30 | mais de ben que podemos comedir. |
127:21 | mais dentro na sa eigreja | sól entrar nono leixou |
127:25 | per força; mais non podéron | daquel logar o mover |
127:34 | mais sa madre, pois viu esto, | começou de braadar, |
127:41 | mais pon-llo u x' ant' estava, | e ta mão tragerás |
130:13 | mais esta nos dá sis' e faz-nos pról |
130:16 | e esta dando-o sempre mais val; |
131:12 | ela a Virgen amava mais d' al ren; |
131:27 | Mais la santa dona, sa mollér, que fez? |
132:21 | mais éra tant' homildoso |
132:26 | que mais d' outra ren amava, |
132:38 | E do que lle mais falavan |
132:39 | per que se mais alegrasse, |
132:44 | mais a el non lle prazía. |
132:54 | das mais ricas que sabían |
132:55 | ena térra e mais béla, |
132:65 | que mais en el non cabía. |
132:88 | que mi mais que al amavas |
132:98 | Preçaste mais los séus bẽes |
132:107 | põer; mais pouqu' el comía, |
132:121 | haver del, mais non podía. |
133:10 | come crischãos, mais non com' encréus. |
134:42 | foron; mais de fóra |
134:54 | mui mais que lentérna; |
134:55 | mais la Madre de Déus lle diss': “Acordade, |
135:42 | se querían mais d' al ren, |
135:86 | mais levade-m' acolá |
135:105 | que corre mais que estruz, |
135:120 | que nunca mais destorvado |
136:20 | Mais la Madr' alçou o braço lógo mui festinno, |
136:29 | mais o braço per niũa ren non llo tornava |
137:8 | e loava os séus bẽes quanto mais podía, |
137:14 | Mais aquela que parindo Virgen foi enteira, |
137:36 | nen outros nembros do córpo, mais que fossen sãos; |
137:37 | mais se o metess' o démo en cuidados vãos |
138:38 | o que mais téu Fillo, se el mi perdôn, |
138:41 | mais aa outra noite ll' apareceu |
138:50 | méu Fillo mais d' al, e con mui gran razôn; |
138:53 | e porende as amou mais d' outra ren, |
139:35 | Mais la figura da Virgen mui sagen |
139:38 | mais tigo jante |
140:6 | mui mais ca cen mil vegadas. |
141:6 | e sa honrra, que nunca mais será falida. |
141:21 | e a dous monges disse: “Hoi mais aguardade |
141:35 | Mais depois o abade nen aquel convento |
144:11 | sabía mui mais d' al ren ben querer. |
145:17 | mais tal non foi ele come o que sérra |
145:25 | mais à Virgen santa, per com' hei oído, |
146:21 | Pero mui mais que outra ren |
146:26 | lle rogava mui mais que al, |
146:37 | Mais la madre lle defendeu |
146:67 | Quand' o oiu, mui mais ca pez |
146:70 | mais como coitada mollér |
148:17 | mais ena Virgen santa | fïava e criía |
149:14 | que amava mais d' outra | cousa Santa María, |
149:44 | mui mais que nulla outra | que seja creatura. |
149:51 | des i non viu a Virgen, | mais disse-ll': “éu te rógo, |
150:9 | Preçou-a mais d' outra ren que fezésse, |
150:12 | mais que quantas cousas feitas havía. |
151:4 | por un crérigo que muito | a honrrava; mais fazía | sa vida lussurïosa |
151:19 | Ela serrou as fẽéstras | o mais de rijo que pode, | que non viss' el ren de fóra. |
154:27 | Mais depois que entenderon | que esto assí non éra |
155:7 | Ca séu Fillo faz por ela | mais que por null' outra ren; |
155:13 | mais pois vẽo a vellece, | sentiu-se por pecador |
155:25 | e con séu pichél por agua | foi; mais ela lle fugiu |
156:11 | mais, polo fazer penado |
156:14 | porque nunca mais da Virgen | fosse loor compõer. |
156:21 | E o que mais grave ll' éra, |
157:6 | mais a sa hóspeda foi-lles | mui maa de cabo são. |
157:13 | feijóos ben come eles; | mais o démo a torvou, |
157:14 | que quis ende provar ũu, | mais non lle saiu en vão. |
157:18 | ca lle passou as queixadas | mais dun palm' e ũa mão. |
157:19 | Muitos méges i vẽéron, | mais non podéron per ren |
159:12 | mais que del perdôn houvéssen | de quanto foran pecar. |
159:16 | na ola, ca tantos éran; | mais poi-las foron tirar, |
161:7 | Est' havía ũa vinna | que mais d' outra ren amava, |
161:21 | en toda-las outras vinnas, | mais na súa, polo rógo |
164:38 | e foi des i adeante | sa eigreja mais dultada. |
165:6 | e porend' aos crischãos | desamava mais que al. |
165:12 | por saber mais sa fazend', e | un deles saber-lle fez |
165:28 | contaron-se quantos éran, | mais poucos s' acharon i. |
167:12 | Mais las mouras sobr' aquesto | lle davan mui gran contenda; |
167:13 | mais ela lles diss': “Amigas, | se Déus me de mal defenda, |
169:34 | e o mais d' Arreixaca | a Aljama mi déu |
169:44 | gãar Murça per arte. | Mais sa falss' armadilla |
170:15 | Loada deve seer mais d' outra ren |
174:5 | mais foi assí que un día | con outro dados jogava, |
174:8 | mais de mal diss' essa hóra | da Virgen Santa María. |
174:22 | que lle pareceu mais crara | que o sól en ourïente. |
174:25 | mais sãar-t-ei óra dela, | porque en mi confïaste, |
181:2 | os que a Virgen mais aman, | a esses ela ajuda. |
182:29 | Mais ũa mórt' aginna |
182:34 | mui mais ca Damïata |
182:35 | mais longe o levaron |
182:39 | Mais sa madre coitada |
184:9 | de séu marido; mais ela, | polas súas pecadillas, |
184:11 | todos lle morrían lógo; | mais das súas maravillas |
184:27 | Mais quiso Santa María, | a que o encomendara |
185:9 | mais de guardá-lo a cima | lle mengou muito o sen, |
185:21 | mais se me tu desto mentes, | lógu' i al non haverá, |
185:46 | no castélo há quinz' hómes, | mais non tẽen que comer.” |
185:68 | non hei de mais combatermos, | e tẽer-m-ía por fól |
186:8 | con marido que amava mais d' al ren, |
186:11 | O marido a amava mui mais d' al; |
186:12 | mais sa sógra lle quería tan gran mal, |
186:19 | a ta mollér que amavas mais ca ti, |
186:28 | mais la madre lle disse: “Non faças, non; |
186:29 | mais aa jostiça móstra ta razôn, |
186:54 | mais ficou a dona como quen está |
187:37 | ca muito mais ca esto por ela nos faría.” |
188:6 | que haveredes na Virgen | porên mui mais a fïar. |
191:9 | haver; mais polo castélo | non ficar assí senlleiro, |
192:20 | amava mais d' al, |
192:37 | Maïs non podéra, |
192:69 | maïs defendendo |
192:79 | mais aa terceira |
192:111 | “Mais mannãa crara |
192:122 | mais com' antivãos |
193:14 | Mais acorreu-lle a Virgen | que nunca errou nen érra, |
193:32 | ca tiínnan que mórt' éra; | mais pois lo ben connoceron |
194:8 | Mais da besta e dos panos | que aquel jograr tragía |
194:22 | mais nono sofreu a Virgen | nen séu Fillo grorïoso. |
194:37 | hóme do córpo; mais esto | ant' a profeta o disse, |
195:39 | mais sempr' avondosa. |
195:52 | nunca mais serei chamada |
195:86 | que mais proveitosa |
195:100 | mais lá mui queixosa |
196:13 | foi; mais ant' en aquel tempo | a nóssa fé começada |
196:21 | mais non achou i omagen | na forma que el cuidava, |
196:37 | bẽeita, disse: “Convósco | hoi mais non quéro peleja, |
197:12 | e est' un séu fill' havía | que amava mui mais d' al. |
197:13 | E porque aquel séu fillo | amava mais d' outra ren, |
197:16 | mais dest' a madr' e o padre | havían coita mortal. |
197:19 | mais ũa vez atán fórte | o fillou, que ben alí |
197:26 | a Terena, mais non quiso | Déus que o fosse comprir; |
197:27 | mais éu, porque ele seja | perdõado, sen falir |
197:29 | Mais ficad' ant' os gẽollos | e aa Madre de Déus |
198:9 | mais o démo, de mal chẽo, | meteu ontr' eles tal sanna, |
198:12 | e durou o mais da noite | aquesta malaventura, |
198:13 | cuidando que se matavan; | mais a nóbre Virgen pura |
198:15 | fossen da lid' a sa casa, | mais en meógo dun chão, |
199:22 | e tornou-ll' o rosto negro | muito mais que os carvões. |
200:6 | mais bẽes, que contarei. |
200:22 | quantas mais podér direi. |
201:1 | Muit' é mais a pïadade de Santa María |
201:46 | como nunca mais fora, | e assí a guaría, |
201:49 | Mais se te ben partires | deste mal que fezéste, |
202:29 | Mais a cabo dũa péça | a omage s' enclinou |
202:33 | e veredes a omagen, | por seerdes ên mais fis, |
204:6 | que podía en começo | per ele mui mais comprir. |
205:29 | ũa moura con séu fillo, | que mui mais ca si amava, |
206:11 | El a dona mais fremosa | d' outra ren viu e meteu |
206:38 | e porque o mais crevéssen, | foi-lles a mão mostrar. |
207:7 | El havía un séu fillo | que sabía mais amar |
208:16 | e fillou o Córpus Crísti, | mais per ren nono passou, |
208:46 | aa Sée a capéla, | por que fosse mais sabudo. |
209:6 | e de a loar mais d' outra ren me praz. |
211:33 | loaron a Virgen, e mais creentes |
212:10 | que póssan en súas vodas | mais ricas aparecer. |
212:20 | mais poi-la ela por Santa | María esconjurou |
213:12 | que éra bõa e salva; | mais en séu cuidar errava, |
213:13 | ca ela mui mais a outros | ca non a ele amava, |
213:17 | por fazer mais a sa guisa, | des que s' achou sen marido, |
214:5 | e daquesta guisa quéren | gãar; mais Santa María |
214:6 | non lle praz de tal gaança, | mais da que é con verdade. |
214:29 | mais dou-vos esta igreja | por vóssa, en que servida |
216:38 | ca te tóllo que non póssas | ja mais fazer-lle pesar.” |
216:41 | mais fillad' ên pẽedença | e repentide-vos ên, |
217:16 | per força ena eigreja; | mais non houvéron poder, |
218:34 | ca de o mais levaren | sól non foron ousados, |
219:32 | e des i que o raesse; | mais sól non lle prestou ren: |
221:10 | por que conquereu de mouros | o mais da Andaluzía. |
221:23 | Mais Déus non quér que o hóme | estê sempr' en un estado, |
221:32 | e mui mais polo meninno, | a que todos ben querían; |
221:48 | tan ben que nunca mais fora; | demais déu-lle bon sentido. |
222:31 | Mais agora oïredes | todos a mui gran façanna |
223:8 | mais dũa sa casa, cabo Monssarraz, |
224:18 | muito en Santa María; | mais havía gran tristura |
224:21 | Mais sa mollér emprennou, | e u cuidou que folgasse |
224:31 | E un an' enteir' ou mais | en sa casa a crïaron. |
225:17 | cousa; mais mui grand' esforço | fillou, a fóro d' Espanna, |
225:46 | mui mais na fé confirmado, | e non foi luxurïoso. |
226:14 | mais quis Déus por ela gran cousa mostrar. |
226:21 | mais Santa María alá o guardou |
226:38 | de fazer tod' esto e mais, sen dultar. |
226:40 | foi Santa María; mais pois foi fazer |
227:9 | tẽer a fésta d' Agosto; | mais pois foi por sa besonna |
232:15 | Tod' aquel día buscó-o, | mais per ren nono achou; |
232:20 | que o buscou, mais achá-lo | non pode, per com' oí; |
233:33 | mal de Déus e de sa Madre | se i mais fazer provassen, |
235:5 | Rei, e da Andaluzía | dos mais reinos que i son; |
235:8 | loava mais d' outra cousa, | e non prendía afán |
235:18 | seend' os mais séus parentes, | que divid' é natural. |
235:21 | mais conortou-o a Virgen | dizendo: “Non dês porên |
235:26 | e d' hoi mais mui ben te guarda | de gran pecado mortal.” |
235:47 | Ca os mais dos ricos-hómes | se juraron, per com' éu |
235:53 | se moveu con mui gran gente; | mas depois foi mais cortês, |
235:73 | lle fez ben sentir a mórte; | mais eno día fiíz |
237:25 | Mais aquel día que saír | havía sábad' éra, |
237:34 | con ela, mais disse-ll' assí | ela: “Por Déus te rógo |
237:36 | méu abade, o prometí.” | Mais el foi demovudo |
237:43 | a méu mal non queiras catar, | mais o téu ben m' ajude |
237:54 | e non se mãefestou. Mais | fôrona desnüando |
237:59 | mais a de qu' el rei Salomôn | falou, santa e pura, |
237:89 | Mais mãefést' haja por Déus, | se ben fazer queredes, |
238:13 | foron ên tan espantados | que se foron os mais d' i; |
238:14 | mais el de viltar a Virgen | e Déus sól non s' enfadou. |
238:17 | mais o coraçôn proposo | e todos los sisos séus |
238:21 | E el est' e mais dizendo, | ei-vos un capelán ven |
238:49 | que nunca mais falou nada; | e porên, pa-San Dinís, |
239:46 | que ja non pude mais mentir, |
240:33 | rogar por nós u nos há mais mestér |
240:40 | eno jüízo mais irado for, |
241:23 | que se entôn chegara; | mais quis a Grorïosa |
241:35 | mais de-la cinta suso; | foi o dém' o puxando |
241:43 | mais a madre do moço, | pero se del dolvéron |
242:12 | e mais d' outra ren fïava | na Virgen esperital; |
242:15 | un día en que lavrava | no mais alto logar i |
243:23 | mais chamand' a Grorïosa, | os geos se desfezéron, |
245:42 | ca mais non soon atrevudo | de dar, par Nóstro Sennor.” |
245:44 | se poderían aínda | del mais dinneiros levar; |
245:53 | mais sól falar non podéron, | nen hóme non s' abalou |
245:54 | que se levantar podésse, | mais houvéron gran pavor. |
245:72 | e diz; “Sennor, muit' é alto, | des i u mais baixo é |
245:73 | há i mais de déz braçadas | ou doze, per bõa fé.” |
245:78 | de me fazeres serviço | haverás mais méu amor.” |
246:6 | que sabía ena Virgen | mais doutra cousa fïar. |
247:22 | e des hoi mais penssa dela, | ca de mi sól un bocado |
248:3 | Ca u a nóssa natura | quér obrar mais mal ca ben, |
249:17 | eno mais alto da óbra, | como bon maestre faz. |
249:19 | e caeu ben do mais alto; | e en caendo chamou |
252:12 | cuidaron que éran mórtos. | Mais a Sennor spirital |
253:13 | sempr' havía gran fïança; | mais a Sennor pïadosa |
253:53 | d' éu querer o bordôn vósso | levar; mais vós, Virgen pura, |
255:24 | por se por i mais viçosos tẽer. |
255:25 | Mais mal empeço |
255:31 | com' este. Mais ela per que mórto |
255:56 | Mais a sógra mãefestou a pran |
257:17 | mais as de Santa María éran ben guardadas, |
258:8 | e ũa mollér mui bõa, | que amava mais ca si |
260:10 | A que é mais que bõa |
261 | Esta é da bõa dona que desejava veer mais d' al hóme bõo e de bõa vida, e bõa dona outrossí. |
261:56 | quiséstes que vos foss', hoi mais levar |
262:5 | mas eno Poi fez aquesto | a mais fremosa que sól |
262:34 | ben cantar “Salve Regina.” | E mais gente que en feira |
265:12 | mais de grand', e sempre des sa meninnez |
265:17 | amou mais que al ren, e por lle leal |
265:21 | a Virgen loando. Mais pois cativou |
265:35 | qual deles escrevía mais nen mellor. |
265:51 | Mais en Pérssïa o fillo do burgês, |
265:58 | se mais semellaron en súa faiçôn. |
265:81 | mais farei-vo-ll' éu o que mal fazer quis, |
265:90 | per u mais poder.” E el en oraçôn |
265:97 | Mais tu que és Madre daquel que Aióz |
265:105 | ant' o altar. Mais la que sempre aduz |
267:27 | Mais pela costeira do gran mar d' Espanna |
268:42 | de quantos nembros havía | mais tóste ca vos dizemos. |
269:8 | quería mais d' outra cousa, | pero non oía ren |
270:16 | en poder do dïabo; | mais quise-se doer |
272:6 | devemos mais d' outra cousa | sempre servir e loar. |
273:35 | este miragre, mais nóvo; | e por aquesto, varões, |
273:38 | e mais lágrimas choraron | ca chẽo un gran botello. |
274:25 | por acabar; mais aginna | te tórna lógo daquí |
274:35 | Aínda de ta fazenda | mais te desenganarei: |
275:31 | Mais agua me dade que beva, por Déus, |
276:20 | mais un deles se britar |
276:33 | mais mól' a cabeça ten |
276:45 | mais ant' a luz gran sabor |
277:10 | d' achar un cérvo no monte, | mui mais grósso ca de bren, |
277:20 | quanta mais dela podéssen | e que a non leixarían, |
278:5 | u faz ameúde muitos, | que son mais doces ca mél, |
278:17 | albergar mais adeante | a ũas chóças que son |
279:14 | que me fezo mais verde mia coor |
281:14 | mais se a cobrar non pósso, | ir-m-ei algur esterrar.” |
281:17 | “Cuidas tu no que perdische? | Ja outr' hóme mais perdeu |
281:22 | mui mais ca o que perdische.” | E el foi-llo outorgar. |
281:32 | de sa Madre non negares, | mais dou-che mui grand' haver; |
281:33 | demais negasch' os séus santos, | mais al mi hás de prometer |
281:44 | e non entrou na eigreja, | mais algur de fóra 'stá.” |
281:49 | Disso el: “Mais é m' irada | con dereito, a la fé, |
281:55 | Mais des hoje mais do démo | m' espeço e négo éu |
281:65 | E déu-ll' entôn por herdade | mui mais ca houvéran séus |
282:11 | Est' havía un séu fillo | que amava mais ca si; |
282:18 | amava mais d' outra cousa | como séu fillo carnal, |
283:48 | mais braadou come cabrôn. |
283:51 | e temêrona mais des i. |
285:10 | amar mais d' outra cousa | a Virgen que nos guía. |
285:16 | ja mais aquela monja | nunca de si partía, |
285:29 | e que nunca del pesar recebería, mais prazer. |
285:36 | por se con séu amigo ir; mais en ũa capéla |
285:44 | que se foi quanto ir mais pode ao dormidoiro. |
285:71 | mais muit' ên prazía |
285:77 | aínda mui mais lle déu, que ante que passass' un mes |
285:78 | a fez sennor de sa herdade, mais ca ll' el disséra. |
285:80 | a mais viçosa dona | que viver podería, |
286:18 | ca pois se sentiu maltreito | non quis mais alá jazer. |
286:28 | por dar-lle con ũa pédra; | mais viu de como caeu |
287:12 | mais d' outra cousa que fosse, | e avẽo-ll' end' assí |
287:20 | mais o falsso, que havía | gran sabor de a matar, |
287:29 | mais tan tóste foi con ela | a Reínna sperital, |
287:35 | que hoi mais comigo sejas: | ca a Virgen me guariu |
288:26 | que a sa gran fremosura | mais ca o sól esprandece.” |
289:19 | de segaren; mais tan tóste | aquel lavrador levaron |
290:16 | e esto ja mais non lle falirá. |
291:27 | Mais pola ta pïadade | que sempr' ao pecador |
292:37 | quites, que nunca mais foron | San Marcos e San Matéus, |
292:50 | que o ten por mui mais nóbre | ca se fosse de cristal. |
293:4 | fez o hóme, e porende | dev' amar mui mais ca si |
293:11 | E el con sabor daquesto | ja mais non fazía al |
294:6 | mais o coraçôn en ela | e sejades chus creentes. |
294:34 | mui mais ca ante non éra | de todas aquelas gentes. |
295:12 | sempr' outros panos mais ricos | pola fésta mais honrrar, |
295:39 | “Non,” diss' ela, “mais as vóssas | mãos vos beijarei éu |
295:47 | E des alí adeante | serviu mais, com' aprendí, |
295:48 | aa Virgen grorïosa | e loou-a mais des i; |
296:19 | mais fremosa e crara | que lũa nen sól é, |
297:35 | E des hoi mais sa fazenda | nunca irá adeante, |
299:8 | esta Sennor quant' ele mais podía, |
299:20 | ena trager assí; mais vai ta vía |
300:62 | mais maldad' e |
301:18 | e des hoi mais te prometo | que me guarde de loucura.” |
303:30 | tanto que hoi mais téu feito | nono metas en balança.” |
305 | Como Santa María fez ũa carta de pẽedença que tragía ũa mollér pesar mais en ũa balança que quant' haver poséron na outra |
305:52 | mas mui mais pesou a carta | en que havía tesouro |
308:8 | a Virgen Santa María | e mais d' al ren se guardar |
308:16 | mui mais ca d' hidropisía | nen por razôn d' emprennar, |
309:8 | e un Emperador bõo | per quant' ele mais podía |
311:4 | quanto mais na Virgen santa | ond' havemos todo ben; |
311:24 | Mais aquel hóm' afogado | foi, que pera Monssarraz |
311:37 | demais perdísti grand' algo | que lle désti; mais a mi |
312:5 | que mais ama limpidõe | que avarento requezas, |
312:18 | por obrar mais a sa guisa | e non houvésse d' al cura. |
312:35 | Mais entrou-ll' en voontade | que aquelo non fezésse, |
312:36 | mais que s' esforçasse muito, | o mais que ele podésse, |
312:54 | Mais o logar foi pequeno | e de mui grand' angostura. |
312:57 | mais pero seer non soube | tan sabedor nen arteiro |
313:3 | Ca razôn grand' e dereito | é de mais tóste prestar |
313:8 | que loaredes séu nome; | aínda vos mais direi: |
313:29 | mais un crérigo que éra | i, pois viu a coita tal |
313:50 | chegar; mais tu esta coita | nos pódes toda toller.” |
314:8 | amava Santa María | mais que quantas cousas son; |
314:21 | sa mollér que i folgasse; | mais a que o mundo ten |
314:43 | mais tu, Virgen, de Déus Madre, | non cates os érros séus |
315:9 | que havía pequeno, | que mais ca si amava, |
315:44 | com' éra tod' inchado; | maïs non lle sentiron |
316:10 | mais que sempre a sabiades | servir, temer e amar. |
316:12 | que sas cantigas fazía | d' escarnno mais ca d' amor, |
316:33 | mais por emenda daquesto | farei-a nóva fazer, |
316:44 | trobe nen cantares faça | hoi mais, ca non mi há mestér; |
316:45 | mais por ti direi de grado | quanto ben dizer podér, |
317:18 | mais ela per ren non llo consentía. |
317:20 | mais proug' a Déus e nono pod' acabar, |
317:43 | Mais avẽo-ll' en como vos éu direi: |
318:12 | mostrav' acá aa gente, | mais non éra assí, non; |
321:14 | e maravedís quinentos | ou mais lles déu a mesquinna. |
321:15 | Mais eles, por nulla cousa | que lles désse, non podéron |
321:36 | mais fazed' agora tanto | éu direi, e vos calade, |
322:4 | mais sempre en todo tempo | d' acorrer no-nos demóra |
323:28 | mais na casa daquest' hóme | non entraron nen tangeron; |
324:21 | atá que foi toda dita; | mais o póblo lle pediu |
324:36 | mais o que primeiro disse | foi: “Santa María, val, |
325:10 | e haverá mais fïança | eno séu ben todavía. |
325:13 | con pouco pan e mui mao, | e mui mais mórta ca viva |
325:22 | mais enante que morresse | amba-las chamar fazía. |
325:32 | mais a outra mui sannuda | disse: “Sól non é penssado, |
325:36 | no cárcer deitar ontrambas; | mais aquela sen demóra |
325:50 | mais verdade mui certeira | qual con séus ollos viía. |
325:57 | mais o colar da cadẽa | toller per nulla maneira |
327:11 | Pouco mais ca ũa vara | o pan' éra, com' oí, |
327:20 | deitava-s' a dormir lógo; | mais pero pouco dormiu, |
328:30 | per que fosse mais aginna | aquel feit' enderençado, |
328:47 | Ante quanto mais punnava | e provava e quería |
328:48 | de vedar aquele nome, | a gente mais lo dizía; |
328:53 | ontre mouros e crischãos; | mais a Virgen, que traballa |
328:59 | ca entendeu ben que Cádiz | mais tóste pobrad' houvésse; |
329:22 | a fezo Déus mais honrrada | e de todos mais valer. |
329:32 | mais ante que aa pórta | chegasse, cégo tornou |
329:48 | mais aquel per nulla guisa | non falou nen se moveu; |
329:55 | Aquel mouro que estava | mui mais negro que o pez |
331:5 | que quant' é o mal chus fórte, | tanto o tól mais aginna, |
331:11 | Ũa mollér houv' un fillo | que mui mais ca si amava, |
331:16 | Mais o moç' a pouco tempo | dũa gran féver morría; |
331:25 | e hoi mais jarás so térra | ben como jaz téu avóo, |
332:27 | Mais a Virgen grorïosa | non quis esto consentir, |
332:35 | que ordinnou que o véo | delgado mais ca cendal |
332:36 | podéss' amatar o fógo | e non sofrer que mais mal |
333 | Como Santa María de Terena guariu ũu hóme contreito que andava en carreta mais havía de quinze anos. |
333:10 | si que en carret' andava | mais de quinz' anos havía. |
333:16 | grandes, mais non lle valía | nada, ca Déus o guardava |
333:32 | maravillavan-se dele; | mais quise Déus que sabudo |
333:34 | por que foss' este miragre | mais provado todavía. |
333:44 | mais, que fez a Virgen santa, | dos pecadores vogada? |
335:16 | dava de grad' aos póbres | o mais do que el havía. |
335:18 | e a provar o vẽéron | por saber ên mais verdade. |
335:22 | que ll' ende porên vẽésse. | Mais a que por homildade |
335:29 | mais todo quanto tiínna | a póbres lo hei ja dado.” |
335:49 | quanto mais buscar podía, | mais neún nona achava. |
336:13 | quant' el mais loar podía, | e por séu amor ar dava |
336:18 | éra que mais non podía | seer, per quant' aprendemos. |
336:21 | mais depois ll' escaecía, | como hóme que s' obrida |
336:24 | non estand' en un estado, | mais caend' e levantando, |
336:30 | éu e os mais deste mundo | por pecados que fazemos.” |
336:37 | mais est' érro per natura | ben des Adán é-xe nósso, |
336:42 | que ja mais esto non faças, | ca desto poder havemos.” |
336:46 | tornou mais frío ca néve, | nos miragres lo leemos. |
337:6 | e vira i muitas cousas, | mais fôrono espertar. |
337:17 | que mui mais ca si amava; | porend' un día lle déu |
337:18 | un séu caval' en que fosse, | polo mais apessõar. |
337:22 | Mais o padr' abriu a boca | e a Virgen foi chamar, |
338:13 | que a mais de sa fazenda | toda per ele tragía, |
339:21 | mais un hóme bõo lles disse: “Non |
339:33 | a agua da nave. Mais a que val |
340:16 | mais Déus por ti da altura |
340:39 | éran; mais alumeados |
340:53 | mais pela ta gran cordura |
341:9 | mais casou con ũa dona, | e foi dela tan ceoso |
341:32 | mais en aquel altar santo | do Poi quéro que juredes |
341:49 | muit' alt' e muit' espantoso; | mais pavor per nïún preito |
343:4 | en que jazía o démo; | mais aquel Déus que sãava |
343:12 | houve mui grande fremosa; | mais o dïabo, que trilla |
344:10 | de dizer como foi esto | por haverdes mais creença. |
344:20 | que mais cerca non podían; | e na font' abeveraron |
345:40 | mais que aquele castélo | per ren tẽer non podía |
345:50 | e foron pola queimaren, | mais sól nunca pod' arder. |
345:56 | que mais seer non podía, | pero éra pequeninno; |
346:10 | ond' o sól, quand' el pres mórte, | tornou mais negro ca móra. |
346:12 | mais ũa enfermidade | houve mui perigoosa; |
346:14 | de o perder e o córpo. | Mais a inchaçôn foi fóra, |
346:16 | que mais seer non podía, | e vermell' e ampolado |
346:18 | non comía, nen al nada. | Mais aquela que sempr' óra |
347:2 | póde resorgir o mórto | de mui mais ca quatro días. |
347:8 | en riba d' Aguadïana | morava; mais pois houvéra |
347:25 | foi depois ben a tres anos. | Mais tal foi o desconórto, |
348:9 | mais atán muito fïava | na Virgen Santa María, |
348:20 | onde por mingua que hajas | non dês ren, mais atrevudo |
348:32 | Mais depois ben a un ano | fez hóste sobre Grãada, |
349:3 | Ca pero é mais que santa, | sempre lle creç' a vertude |
349:17 | E os que aquest' oían | de mais longe ca cen millas |
351:30 | mais de fond', e per ventura | pód' i algún pouc' haver.” |
352:5 | por mui grande o terredes | quant' en ele mais cuidardes, |
352:16 | mais havía voontade | d' ante séu sennor tragê-lo, |
352:17 | porque mui mais d' outra cousa | lle prazería d' havê-lo |
353:48 | cada día; mais o Fillo | da Virgen de mui bon prez |
353:66 | nunca m' ante falou nada, | mais foi-m' hoje convidar |
355:17 | mais soube-o a manceba | e depós el se saía |
355:53 | mais digo-vos gran verdade; | e porend' outro consello |
355:72 | non cates a méus pecados, | mais, Sennor, por ta bondade |
355:83 | Mais a Virgen glorïosa, | que chaman os pecadores |
356:10 | Mais madeira lles falía, | de que estavan peor |
356:13 | punnavan de a haveren. | Mais esta santa mollér |
356:25 | mais fazer nono podéra, | como por verdad' achei, |
357:11 | Mais pois entrou na igreja | daquesta Santa Reínna, |
357:20 | lle tornou fremos' e são | como nunca mais houvéra. |
357:22 | os séus miragres tevéron | por dos outros mais preçados. |
358:22 | foran pera lavrar tóste | e mais ca pédra mẽuda. |
359:7 | amava mais d' outra cousa. | E des que chegou alí |
359:27 | Mais o padre e a madre | cuidaron morrer sen al |
363:6 | mais quantos somos no mundo enquanto vivamos. |
363:17 | mais a nóssa avogada, Reínna María, |
364:9 | e fazían fondamentos | fondos, per que mais tẽente |
364:10 | foss' a óbra e mais firme, | todo de pédra mui dura. |
364:13 | se dentr' en ela caesse, | mais que tan tóste fĩisse, |
364:18 | leixou-se caer sobr' eles. | Mais non houvéron ên cura; |
365:18 | quér' hoi mais andar viçoso | e comprir mia voontade.” |
366:13 | mais guariu pela mercee | da que é Madre e Filla |
366:20 | mais levou outra gran gente | de mui bõos falcõeiros |
366:22 | mais ante que se tornasse | perdeu ũu dos mellores, |
366:30 | séus falcõeiros, e lógo | fillou dos mais sabedores |
366:38 | e foron caer en térra. | Mais os que connoscedores |
366:46 | o falcôn que lles vẽésse. | Mais macar braadadores |
366:51 | en comer quanto mais pode. | Mais Don Manüél, con manna |
367:39 | Mais el Rei, que toda sa esperança |
367:42 | mais foi-s' ao Pórto quant' ir podía. |
368:23 | Mais se tu perder quéres | doores e pesares, |
369:6 | que fezo Santa María, | por que mui mais d' outra cousa | sempr' en ela confïedes; |
369:21 | Mais hei agora osmado | ũa cousa, per que lógo | en est' érro a metades: |
369:27 | Mais non quiso ũu deles | que o anél lle durasse, |
369:32 | e a sortella lle déron, | mais que os non mesturasse. |
369:45 | O alcaide mui sannudo | disse que o non faría, | mais que lle déss' a sortella, |
369:72 | mais pero vender-mio-ía | a quen mio mui ben comprasse.” |
369:73 | Disse-ll' ela: “E son muitos?” | Respôs el: “Par Déus de céo, | non é mais dũu senlleiro, |
369:78 | e disse-ll': “Ai, madre bõa, | mais val de cẽar daqueste | ca jazer assí gemendo.” |
370:3 | Devemos-lle dar mais de cen mil loores, |
371:28 | mais ũa mollér i éra | e chamou, segund' oí, |
372:19 | E des hoi mais non hajas | medo de mal haver, |
372:20 | mais há mestér que cômias | e que queiras bever; |
374:10 | mais gãar ren non podían | d' entrada nen de saída, |
374:12 | Mais depois que entenderon | que esto per séus pecados |
374:19 | a cousa que mais fremosa | e mais rica i fillassen. |
376:10 | e houvésse per mar fróta, | per que fosse mais temuda. |
376:20 | Don Manüél, el Rei lógo | non quis mais fazer tardada, |
376:21 | mais envïou-ll' a sortella, | en ouro engastõada, |
376:24 | E o hóme foi-se lógo; | mais non foi apercebudo |
376:27 | nemigalla non falava, | mais diss' en sa voontade: |
376:41 | perdêssedes; mais tomade- | o lógo, ca ben vos digo |
377:13 | mais o hóme por mercee | lle pediü que lle désse |
377:17 | mais o que tiínna os seelos | lla houve mui mal parada |
377:18 | ben préto de quinze días; | mais el Rei nono sabía. |
377:19 | Mais depois que a verdade | deste feit' houve sabuda, |
377:23 | Mais aquele, por meaças | que el Rei ll' ameaçasse, |
377:24 | sól fazer nono quería, | mais dizía que leixasse |
377:30 | contra esto; mais aqueles | alongavan cada día. |
377:31 | Mais aquel Pedro Lourenço | que a carta demandava |
378:11 | Mais a nóssa avogada, | que ten ben nóssa razôn, |
378:23 | Estes havían sa filla | que amavan mais c' a si, |
378:30 | Mais un séu compadre lógo | se fez séu consellador |
378:36 | mais pois lla houv' outorgado, | Santa María guarir |
379:17 | mais lennos de Catalães, | cossárïos chẽos d' artes, |
379:25 | e quiséran-s' a sa térra | tornar-se; mais non podéron, |
380:14 | mais guïar |
380:18 | devemos mais d' al ren; |
381:13 | que mais amar non podía | outra ren; e foi assí |
381:21 | se non, léva-me con ele, | ca mais non viverei éu |
382:10 | que de dar tẽudo ll' éra, | mais dizía-lle de non. |
382:12 | mais al Rei non lle prazía, | ca lla ía demandar |
382:17 | cousa que éu dada haja; | mais tal logar buscarei |
382:27 | Mais al Rei muito pesava | e tiínna-o por mal, |
382:32 | mais porque o non colleron, | acordou-s' e fez bon sen, |
383:14 | do séu a quena guïasse | por poder ir mais segura. |
383:24 | pelos logares mais santos | dessa térra u Messías |
383:26 | foron en Acre tornadas, | mais non como quen atura |
383:28 | mais aginna se colleron | ao pórto e rogaron |
383:30 | d' entrar mui tóste na nave. | Mais foi tan grand' a presura |
384:2 | mui mais lle praz quando lle loan | séu nome que d' outras loores. |
384:9 | mais u quér que el achava | nome de Santa María |
384:26 | de seer da Virgen santa | un dos séus mais loadores. |
384:30 | un pouco, foron-se lógo. | Mais a Sennor das sennores |
385:23 | Mais ante celorgïãos | mostrou com' éra maltreito, |
385:24 | dizendo que o sãassen; | mais esto non foi en preito |
385:29 | mais acomendou-se lógo | ao Pórt', e foi guarido |
386:6 | daquelas que son mais grandes | no sennorío d' Espanna. |
386:31 | Mais sábado aquel día | éra, e muitos cuidavan |
386:43 | mais aduzede-mio lógo; | ca éu hei grand' asperança |
389:15 | de sa mollér el havía, | que mui mais ca si amava. |
389:26 | mais dar-ll-ía dous capões | ou ben léu dous ansarinnos. |
390:20 | A nós faz que o amemos mais d' al, |
392:17 | Madre de Déus, do gran Pórto; | mais foi preso muit' aginna, |
392:38 | ca d' hoi mais ena mia vida | non é senôn amargura.” |
398:18 | mais un deles ontr' os outros | vos será per min contado. |
398:29 | mais depois a tercer día | viu o gãad' u estava |
399:13 | mais tanto cobiiçava | a fazer loucura, |
399:26 | será pera mi ta mórte.” | Mais a que abriga |
399:29 | que non mates o menino, | mais a un moógo |
399:33 | mais contra todas tas coitas | darei gran conórte; |
400:13 | foi, ca mais non havía, |
400:15 | mais o méu é mui mẽor don |
401:90 | mas des hoi mais me guarda, | e guardado serei. |
401:99 | en ti quen soubér esto | e mais te servirá |
402:4 | sõo, mais catad' a vóssa valor |
402:8 | mais catad' o gran ben que en vós jaz; |
402:12 | mais catad' o gran ben que vos Déus déu; |
402:20 | mais catade como non sei u ir |
403:55 | mais pois, se el me valla, |
404:20 | Santa María amava mais d' al; |
404:69 | nen que o démo mais negro ca pez |
409:81 | seer; mais com' irmãos, |
411:21 | mais non lles dava fillo, | por que coitad' andava |
411:22 | muit' end' ele; mas ela | éra ên mais coitada, |
411:33 | mais fillou séus gãados | e foi-s' aa montanna, |
411:46 | será de todos bẽes | mais d' outra e preçada.” |
411:64 | con estes méus gãados; | ca mais me val que viva |
411:93 | farei vósso consello; | mais, por Déus, compannões, |
414:29 | de si a ela, mais fillou faiçôn |
415:14 | ante; mais pois vimos ben sa faiçôn. |
417:18 | trões aquí, ben me póde | des hoi mais en paz levar. |
417:22 | te rógo que me non queiras | hoi mais no mundo leixar.” |
418:22 | foi britad' e mal apreso, | e ja mais non cobrará. |
419:7 | Mais como passou ela | deste mundo contar |
419:17 | são se non partisse; | mais a ela per ren |
419:67 | Mais a hóra da sésta, | direi-vo-lo que fez |
419:80 | foron-s' aa cidade; | mais lógo San Miguél |
419:104 | “Dized' u a metestes; | mais sei éu que nenllur |
419:109 | que éu vi o séu córpo | mui mais branco ca lis |
419:114 | non demos mais por ele, | ca sempr' este dultou.” |
419:117 | viu morrer o séu Fillo; | mais pero, se non luz, |
421:12 | mais dé-nos enteira |
422:6 | E en aquel día, | quand' ele for mais irado, |
422:37 | di-lle como vẽes | deles dos mais poderosos. |
423:17 | por mais terrá u por nos remiír |
423:21 | pero mais foi u chus negros ca pez |
423:25 | pero mais foi u per elas a pran |
423:34 | que mais fez por nós u per el subiu. |
423:36 | fez de naturas muitas mais ca mil, |
423:37 | muito foi; pero mais u eno vil |
423:41 | muito foi; pero mais u pres paxôn |
426:22 | mais que aqueles que albérgan roméus, |
427:33 | saben mellor a toda ren que aquel que mais leeu. |