2:27 | Maior miragre do mundo |
5:145 | Nunca maior traïçôn desta hóm' oïrá.” |
15:18 | que per ren non podía maior. |
17:19 | En aquel tempo o démo maior |
30:5 | Mas daquesto nos fez el o maior |
35:36 | houvéron tan gran bonaça | que non podía maior; |
41:19 | porque a sa mercee é mui maior |
44:10 | d' ave pequena tro ena maior. |
44:31 | E que houvéss' end' el maior prazer, |
65:81 | é grand' ou maior; mais ía con gran medo |
70:3 | ‘ÉME’ móstra MADR' e MAIOR |
86:8 | na térra que chaman Bretanna Maior, |
96:18 | con eles, que éra de todos maior. |
97:48 | mentira foi, non vistes maior; |
102:68 | muit' a dos santos maior. |
110:14 | de 'scriver, ficar-ll-ía a maior partida. |
115:208 | mas do ermitán maior, |
123:5 | e valer-ll-á contra o démo maior |
125:1 | Muit' é maior o ben-fazer |
130:26 | e dá-nos ben d' outros bẽes maior. |
132:9 | que maior non podería. |
145:41 | que maior non houve emperador Néro |
146:14 | un fill' havía que maior |
146:33 | d' Albeza, u entôn maior |
161:23 | Aínda foi maior cousa, | que xermentos que passavan |
162:20 | foi e pose-a no maior altar, |
186:44 | ca en maior coita nunca foi mollér; |
186:52 | lles poséron fógo, non vistes maior; |
197:3 | maior l' há en ben fazer |
197:7 | mui maior poder sa Madre | há en os ressucitar; |
197:43 | porque resurgiu de mórte | o que o démo maior |
210:8 | E nunca nos podía | ja maior amizade |
219:9 | fez o bispo na igreja | maior fazer pora si |
221:18 | e houv' end' a maior parte, | ca todo ben merecía. |
221:39 | ant' o altar maior lógo | e pois ant' o da Reínna, |
226:6 | que maior deste non vos pósso contar. |
234:4 | e oír o que for sordo, | mui maior, se Déus m' ampar, |
265:13 | aprendeu nas artes, por que maior prez |
271:5 | que Morabe é chamado, | por lo alcaide maior |
272:3 | Que quand' en desasperança | nos quér o démo maior |
272:37 | maior miragre mostrara | sa Madr': “E pois ela quér |
281:5 | que fosse de maior guisa, | e tal astragueza pres |
282:29 | e lóg' o moço levaron | aa eigreja maior |
291:2 | ca u houvér maior coita, | valer-ll-á se a chamar. |
295:23 | Onde foi a ũa Pasqua | maior, que Déus resorgiu, |
303:13 | e castigava-a ende, | ca maior ben lle quería |
305:47 | O cambiador fillou outra | balança maior daquela, |
305:48 | e coidou aquela carta | per maior peso vencê-la; |
307:18 | e choveu tan muito come no maior |
329:37 | de se for mórt' ou cativo; | e o alcaide maior |
332:5 | maior o déu a sa Madre, | de que ele quis nacer |
332:46 | que d' outro maior daqueste | nunca oístes falar.” |
350:21 | ca tu na coita maior |
353:38 | súa a maior partida | e foi-lla lógo guardar. |
353:58 | dou end' a maior partida | e vou-llo sempre levar.” |
353:61 | Diss' el: “O fillo da dona | que sé no altar maior, |
356:22 | de s' acabar ao tempo | que o maestre maior |
356:30 | dizendo: “Bẽeita sejas, | Santa dos santos maior.” |
359:11 | Este dous fillos havía, | e Domingo o maior |
359:15 | Onde ll' avẽo un día | que ao maior mandou |
372:1 | Muit' éste maior cousa | en querer-se mostrar |
378:50 | tevéron i sas noveas | sempr' ant' o altar maior. |
379:46 | d' acorrer con sa mercee, | que é maior das maiores. |
384:6 | e maior sabor havía | desto que d' outras sabores. |
392:42 | e posérono na forca | suso na maior altura. |
419:5 | mui grande nos havía, | non podía maior, |
423:13 | mas maior foi, a queno catar ben, |
423:29 | gran cousa foi; mas mui maior assaz |
425:43 | Mai-la alegría maior |