4:91 | déron-ll' entôn mórte qual |
5:101 | de coita e d' afán e pois mórte, u outra ren non jaz, |
9:38 | u Déus por nós mórte | ena cruz prendera, |
13:2 | un ladrôn, assí sa Madre | outro de mórte livrou. |
17 | Esta é de como Santa María guardou de mórte a honrrada dona de Roma a que o démo acusou pola fazer queimar. |
24:18 | Porque tal mórte foi morrer, |
32:36 | mórte prenderías |
43:60 | de como aquel meninno | de mórte ressucitara, |
45:32 | ante que o começasse, | door lo chegou a mórte; |
47:8 | na cruz paxôn e mórte, | que houvéssemos paz. |
52:10 | que quis por nós mórte na cruz prender. |
56 | Esta é como Santa María fez nacer as cinco rósas na boca do monge depós sa mórte, polos cinco salmos que dizía a honrra das cinco lêteras que há no séu nome. |
72:22 | dizer mal, mórte lle déu |
75:22 | e outrosí ao rico, | per que chegaron a mórte: |
75:24 | e o rico ao démo, | que lle déu mórte coitada. |
75:50 | e achó-a mui coitada | e cona mórte gemendo, |
78:1 | Non póde prender nunca mórte vergonnosa |
78:22 | per que lle mandava dar mórte doorosa. |
78:23 | E que non soubéssen de qual mórte lle dava, |
85 | Como Santa María livrou de mórte un judéu que tiínnan preso ũus ladrões, e ela soltó-o da prijôn e feze-o tornar crischão. |
89 | Esta é como ũa judéa estava de parto en coita de mórte, e chamou Santa María e lógo a aquela hóra foi libre. |
89:10 | e a mórte chegada. |
97 | Como Santa María quis guardar de mórte un privado dun rei que o havían mezcrado. |
97:28 | ou de mórte por tal mezcra prender. |
107 | Como Santa María guardou de mórte ũa judéa que espenaron en Segóvia; e porque se acomendou a ela non morreu nen se firiu. |
113:20 | nen de maa mórte morrer.” |
114 | Esta é dun mancebo a que séus ẽemigos chagaron mui mal de mórte, e sa madre prometera-o a Santa María de Salas, e foi lógo guarido. |
136:6 | por que prendeu porên mórte a mui gran viltança. |
142 | Como Santa María quis guardar de mórte un hóme dun rei que entrara por ũa garça en un río. |
144 | Como Santa María guardou de mórte un hóme bõo en Prazença dun touro que vẽéra polo matar. |
148:32 | o guardara de mórte | a Sennor verdadeira; |
149:35 | recebeu na cruz mórte | que judéus e pagãos |
154:33 | E assí passou sa vida; | e quando vẽo a mórte, |
172:19 | que ant' havían da mórte; | des i quantas merchandías |
175 | Como Santa María livrou de mórte ũu mancebo que enforcaron a mui gran tórto, e queimaron un herége que llo fezéra fazer. |
175:60 | éu mórte crúa e maa; | porên non quis que morresse |
175:65 | soubéron del a verdade | e mórte perigoosa |
175:70 | ar fez que prendesse mórte | qual buscou por sa maldade. |
182:51 | mórte guardou privado |
184 | Esta é como Santa María livrou de mórte ũu meninno que jazía no ventre da madre, a que déran ũa cuitelada pelo costado. |
184:21 | Ela que viu o marido | a que chagavan de mórte, |
185:51 | Ele con medo de mórte | lóg' o castélo pediu, |
186:13 | per que lle buscou mórte descomũal, |
189:10 | que o guardasse de mórte | e de dan' e d' ocajôn. |
193 | Como Santa María guardou de mórte ũu mercadeiro que deitaron no mar. |
194:34 | con mui gran pavor de mórte. | Feito tan maravilloso |
195:92 | u mórte prendía |
195:104 | temeu del sa mórte. |
196:42 | sa vida; e a sa mórte | foi-ll' a alma recebuda |
197:43 | porque resurgiu de mórte | o que o démo maior |
201 | Como Santa María livrou de mórte ũa donzéla que prometera de guardar sa virgĩidade. |
201:35 | E pois viu que por esto | ja mórte non preséra, |
204:2 | quand' houvér coita de mórte, | ben o pód' ela guarir. |
205:45 | que os de mórte guardasse, | pero que éran pagãos; |
221:37 | ca a mórte ja vencera | sa vida sen gran baralla. |
225:29 | que rogass' ao séu Fillo | que cedo mi a mórte désse |
233:1 | Os que bõa mórte mórren | e son quitos de pecados, |
235:73 | lle fez ben sentir a mórte; | mais eno día fiíz |
237:3 | querrá-o na mórte guardar |
238:4 | e que viu por nós séu Fillo | mórte prender ena cruz, |
238:16 | na Virgen e pois prendeü | por el mórte dos judéus, |
242 | Esta é como Santa María de Castroxeriz guariu de mórte un pedreiro que houvéra de caer de cima da óbra, e esteve pendorado e teve-se nas pontas dos dedos da mão. |
243 | Como ũus falcõeiros que andavan a caça estavan en coita de mórte en un regueiro, e chamaron Santa María de Vila-Sirga, e ela por sa mercee acorréu-lles. |
243:8 | como guareceu de mórte | estranna dous falcõeiros. |
245:1 | O que en coita de mórte | mui grand' ou en prijôn for, |
252:6 | a vai de mal e de mórte, | e daquesto nunca érra. |
260:13 | na vida e na mórte, |
261:60 | da mórte dela, e maravillar |
267:3 | Ca per ela foi a mórte destroída |
271:41 | e ena hóra da mórte | nono leixará per ren; |
274:56 | e porên me diss' a mórte | que me podéss' ên sentir.” |
280:20 | que, quando for que mia mórte venna, |
287 | Como Santa María de Scala, que é a par de Jénüa, livrou ũa mollér de mórte que ía alá per mar en romaría. |
287:13 | que a guareceu de mórte, | com' oïredes per mi; |
288:22 | e por el prenderon mórte | que ao dém' avorrece. |
291:18 | houve gran medo da mórte, | e começou-s' a nembrar |
292:23 | E ar fezo-ll' a sa mórte | que polo mellor morreu |
301:11 | Quando soube que julgado | éra que lle déssen mórte, |
310:19 | que por nós prendeü mórte |
311:29 | nen te guardou desta mórte, | per que o dém' infernal |
319:29 | nen sabían que lle valvéss' érgo mórte; |
322:32 | que todos cuidaron lógo | que éra chegard' a mórte. |
325:21 | que enfermidade grande | adusse mui tóst' a mórte; |
334:34 | e indo pela carreira, | houve mórte de prender. |
346:10 | ond' o sól, quand' el pres mórte, | tornou mais negro ca móra. |
354 | Como Santa María guardou de mórte ũa bestiola que chaman donezinna. |
354:23 | guarda-me mia donezinna | que a non pérça per mórte.” |
355:56 | porende lle buscou mórte, | poi-lle tal respósta déra; |
356:5 | paixôn e ena cruz mórte | por nós, e que nos tolleu |
360:12 | do jüízo, quando ll' ele | mostrar a cruz u pres mórte |
363:26 | e o guardou de tal mórte que todos dultamos. |
365:29 | deceu méu Fill' e pres mórte | por ela fórt' e mui dura; |
371:30 | porên livra-me de mórte | pelo téu mui gran poder.” |
378 | Como un hóme bõo con sa mollér, que morava na colaçôn de San Salvador de Sevilla, tiínna ũa sa filla doente pera mórte, e jouve tres días que non falou; e prometêrona a Santa María do Pórto, e guareceu. |
390:18 | pois por nós pres mórte pelos judéus |
393:2 | aginna a tóll' a Madre | do que ena cruz pres mórte. |
393:10 | en tal que chegass' i ante | que uviasse prender mórte. |
393:18 | e tan fórte se torcía | come quen coita a mórte. |
393:26 | que beveü muita d' agua, | con que guareceu de mórte. |
393:34 | porque assí o meninno | guariu de tan crüél mórte. |
399:26 | será pera mi ta mórte.” | Mais a que abriga |
399:31 | os maos feitos, dar-t-ía | porên maa mórte, |
401:36 | e me guarde de mórte | per ocajôn prender, |
403:47 | per que chegou a mórte, |
408:17 | que ben cuidou prender mórte, |
411:90 | vos dará Déus tal mórte | que será mui sõada.” |
415:17 | salvar quis mórte prender per judéus, |
419:11 | Assí foi que o día | que Déus mórte prendeu, |
419:31 | por honrrar-t' en ta mórte.” | E foi-se lógu' entôn |
419:42 | me deves en mia mórte, | pois te mi acomendou. |
423:42 | polo salvar e mórte mui crüél. |
425:5 | por nós e a mórte vencer |
426:5 | e depois paixôn e mórte quis prender |
426:12 | os que o viran de mórte resurgir. |
427:9 | mórte por el, nembrando-nos de com' el por nos morreu. |
427:47 | por el e encima mórte padecer; |