| 5 | Esta é como Santa María ajudou a Emperadriz de Roma a sofrê-las grandes coitas per que passou. |
| 8:11 | e en toda-las eigrejas | da Virgen que non há par |
| 9:18 | a toda-las gentes | que per i passavan, |
| 21:26 | que toda-las gentes fez a si vĩir. |
| 23:7 | Sobre toda-las bondades que ela havía, |
| 27:37 | e amba-las partes fez lóg' alá ir |
| 29:2 | devemo-las sas feituras |
| 42:49 | Poi-las vodas foron feitas | e o día se saiu, |
| 52 | Esta é como Santa María fez vĩir las cabras montesas a Montsarrat, e se leixavan ordennar aos monges cada día. |
| 52:18 | ta que os monges las ían monger. |
| 52:26 | que nunca mais las podéron haver. |
| 66:44 | preçá-las de pran |
| 77:7 | Que amba-las súas mãos assí s' encolleran, |
| 84:55 | El mandou abrí-las pórtas | e as gentes vĩir fez, |
| 85:40 | e queimando-lle-las barvas e pois os grinões. |
| 107:19 | que acórre-las coitadas |
| 107:21 | ontre toda-las culpadas |
| 121:16 | toda-las Aves Marías | que prometera, que ni- |
| 125:19 | que en toda-las maneiras | provou de a vencer; mais non |
| 132:24 | Demais las hóras rezava |
| 136:1 | Poi-las figuras fazen dos santos renembrança, |
| 136:25 | des i per toda-las rúas da vila rastrada; |
| 138:45 | de mamá-las; e pois mamava assaz, |
| 158:24 | e contou i ant' os monges | e ante toda-las gentes | todo como ll' avẽéra |
| 159:16 | na ola, ca tantos éran; | mais poi-las foron tirar, |
| 161 | Como un hóme de Moriella, que ameúde ía a Santa María de Salas e tragía sa Magestade, viu vĩir nuveado e pos a Magestade na sa vinna; e non firiu i a pédra, e toda-las outras foron apedreados en derredor. |
| 161:21 | en toda-las outras vinnas, | mais na súa, polo rógo |
| 162:3 | Ca en honrrá-las dereit' é |
| 167:12 | Mais las mouras sobr' aquesto | lle davan mui gran contenda; |
| 175:7 | El sobre toda las cousas | amava Santa María, |
| 188:28 | eles e toda-las gentes | que éran en derredor, |
| 199:16 | as péles pera lavrá-las, | non catou al senôn quando |
| 211:31 | Quand' aquesto viron toda-las gentes |
| 222:30 | dona e toda-las monjas, | esta cousa foi ordida. |
| 223:15 | de toda-las térras gentes vẽen i. |
| 232:1 | En toda-las grandes coitas | há força grand' e poder |
| 235:44 | toda-las gentes da térra, | que lle dizían assí: |
| 241:39 | e houve fèramente | desfeita-las semellas, |
| 257:15 | Toda-las outras relicas achou mal danadas |
| 262:6 | nen que toda-las estrelas, | aquest' é cousa certeira. |
| 265:57 | poi-las achassen, ca nunca mur con mur |
| 307:9 | de toda-las cousas que pód' hóm' achar |
| 308:30 | éra come de poomba, | muito-las foron catar. |
| 317:28 | foron sarrá-las pórtas lógo sen al, |
| 317:38 | que a couces toda-las britaría. |
| 323:1 | Ontre toda-las vertudes | que aa Virgen son dadas, |
| 325:22 | mais enante que morresse | amba-las chamar fazía. |
| 325:26 | e que con mouros mui ricos | a ambas casá-las faría. |
| 325:28 | ambas metê-las faría | e dar-lles tan grandes pẽas |
| 325:30 | e demais, sobre tod' esto, | escabeçá-las faría. |
| 343:5 | toda-las enfermidades | e mórtos ressucitava, |
| 351:8 | por oír toda-las hóras, | e é costumad' assí |
| 361:39 | E entôn toda-las monjas | s' ergeron cantando ben: |
| 367:49 | lóg' amba-las pérnas lle desincharon |
| 411:20 | Déus toda-las sas cousas | dous tant' acrecentava; |
| 420:33 | bẽeitas las tas mãos | con que foi faagada |
| 423 | Esta primeira é de com' el fez o céo e a térra e o mar e o sól e a lũa e as estrelas e toda-las outras cousas que son, e como fez o hóme a sa semellança. |
| 423:24 | que en fazê-las non fillou afán; |
| 427:16 | lles faría todas las cousas entender |
