4:72 | en que o moço jazía, |
18:34 | e alí u jazía |
21:42 | que o fez no leit' u jazía bolir. |
25:106 | de saber o que i jazía. |
37:10 | e na sa eigreja ant' o altar jazía |
43:54 | u jazía muit' envólto | en panos dũa liteira. |
43:57 | britaron o ataúde | u jazía o cativo. |
54:39 | E u el en tan gran coita jazía |
57:80 | demais jazía cégo |
65:29 | en que el jazía por sa descreença, |
66:11 | na capéla u jazía, |
71:19 | dentro no dormidoiro | en séu leit' u jazía |
75:87 | e desque foi comungada, | u xe jazía deitó-a, |
82:7 | En séu leito, u jazía por dormir, |
83:12 | u jazía tan esquivo, |
83:19 | jazía e en escura |
127:38 | u se jazía tenduda | chorando ant' o altar. |
134:47 | jazía, com' achei, |
147:28 | du jazía a astrosa |
176:15 | E u jazía dormindo, | a viu; e disso-ll' atal: |
176:18 | e o cep' en que jazía | e todo-los cadẽados. |
181:8 | jazía dentr' en Marrócos, | ca o outro ja passado |
184 | Esta é como Santa María livrou de mórte ũu meninno que jazía no ventre da madre, a que déran ũa cuitelada pelo costado. |
197:34 | e o que jazía mórto | atán tóste resurgiu, |
199:31 | que fezésse por sacá-la; | ca u jazía dormindo, |
204:17 | ela u ele jazía | e mui ben o confortou, |
204:27 | San Domingu' en outra casa | jazía lonj' e viu ben |
215:16 | e britaron ũ' aldea | que cabo Martos jazía, |
227 | Como Santa María sacou un escudeiro de cativo de guisa que o non viron os que guardavan o cárcer en que jazía. |
241:40 | e foi o moço mórto | alá jus' u jazía. |
241:58 | do leit' en que jazía, | e viv' essa vegada |
253:47 | E o bordôn que jazía | en dúas péças no chão, |
263:36 | lógo foi guarid' e são, | e du jazía s' ergeu |
285:49 | E ela jazía |
288 | Como un hóme bõo de relijôn foi veer a igreja u jazía o córpo de Sant' Agostín, e viu i de noite Santa María e grandes córos d' ángeos que cantavan ant' ela. |
291:40 | do cárcer en que jazía | e da vila con el déu |
299:15 | E ũa noit' en séu leito jazía, |
301:7 | Ca el en mui grandes férros | e en cadẽas jazía |
301:24 | u jazía, e aquesto | foi ao sono primeiro, |
309:23 | Onde foi pois ũa noite | que o Papa xe jazía |
325:62 | que me sacou de cativo | u mui coitada jazía.” |
333:50 | e ergeu-s' o hóme lógo | da carreta u jazía, |
340:13 | e sacado du jazía |
343:4 | en que jazía o démo; | mais aquel Déus que sãava |
345:20 | muito, que dentro jazía, | e Don Nun' éra chamado, |
345:52 | jazía el Rei dormindo | na sésta; e maravilla |
345:71 | a sa mollér a Reínna, | que jazía eno leito |
348:28 | jazía hómees cértos, | non achou i nemigalla |
375:35 | E u jazía tendudo |
384:23 | Onde foi ũa vegada | que jazía mui doente |
384:25 | e pero assí jazía, | viínna-lle sempre a mente |
391:15 | E séu padre, que jazía | cabo dela, preguntar |
411:39 | E alí u jazía | gemend' e sospirando |
411:103 | Quand' aquest' oiu Ana, | que jazía gemendo |