B:28 | senôn se é per sa grand' ocajôn, |
4:62 | grand' a séu fillo quería, |
5:26 | en esto me podedes mui grand' amor fazer.” |
5:136 | mas de grand' algo que porên lle davan ela ren non pres, |
5:140 | Guári-m' est' irmão gaf', e dar-ch-ei grand' haver.” |
8:39 | monge, dalí adeante | cad' an' un grand' estadal |
9:132 | quan grand' artería |
11:33 | e con mui grand' alegría |
12:12 | com' é mui grand' e provada | a perfía dos judéus |
15:17 | metera i tan grand' herigía, |
18:44 | con mui grand' alegría. |
21:8 | santa fez mui grand' a ũa mesquinna |
24:33 | ca foi grand' a errança.” |
25:150 | é grand'; e tu, judéu maldito, |
28:6 | que fez mui grand' e féro |
34:29 | correu daquela omage grand' avondamento, |
35:12 | do Rodão, u havía | mui grand' igreja entôn, |
35:34 | de mui ricos mercadores | que levavan grand' haver. |
35:46 | que tan tóste non vẽéssen | mui grand' algu' i oferer. |
39:1 | Tórto sería grand' e desmesura |
41:11 | Gran ben lle fez en est' e grand' amor |
44:7 | que grand' e mui fremos' éra, e ren |
48:8 | saborosa, grand' e crara, | que naç' encima dun monte, |
52:5 | que quiso mui grand' a Grorïosa mostrar; |
53:4 | vos quér' óra, que a Virgen | quis grand' en Seixôn fazer, |
55:33 | de grand' érro que há feito; | mas, Sennor, venna-ch' a mente |
57:24 | d' i mui grand' e estranna |
57:59 | de ladrões grand' hóste |
59:75 | do grand' érro que quiséra |
65:24 | atá que caeu en grand' enfermidade |
65:81 | é grand' ou maior; mais ía con gran medo |
67:4 | que fezo Santa María, | apósto e grand' e féro, |
68:22 | Santa María con grand' az |
77:4 | ena sa igrej' en Lugo, grand' e pïadoso, |
82:6 | que viu de dïabres vĩir mui grand' az. |
91:5 | outro mui grand' e mui féro |
94:89 | lle mostrou tan grand' amor, |
94:112 | con grand' alegría: |
98:7 | E o falimento fora | grand' e sen razôn; |
101:21 | lle mostrou tan grand' amor, |
104:42 | en séu poder, por grand' érro | que me ll' éu fui merecer”. |
105:25 | mui pagada e con grand' alegría, |
105:30 | e que te quér lógo grand' algo dar.” |
105:34 | u trouxe sigo d' ángeos grand' az.” |
110:12 | e o mar todo tinta, que grand' é provado, |
112:29 | e porende grand' oférta |
115:212 | grand' e béla |
120:12 | mercee mui grand' e bon talán, |
125:60 | mui grand' algo que éu tenno, | que gannei sen tricharía.” |
127:11 | lle quisésse daquel tórto | grand' e mui descomunal. |
128:27 | Quand' esto viu o vilão, | houv' entôn tan grand' espanto, |
131:18 | en cóvas mui grandes, de que grand' haver |
132:100 | sandeu, tan grand' ousadía?” |
135:13 | por dous que se grand' amor |
136:4 | fez grand' en térra de Pulla come poderosa |
143:44 | e ir con grand' alegría. |
145:29 | bẽeita, con grand' esperança sobeja |
148:4 | que dos outros da Virgen | será mui grand' enquisa, |
152:16 | con ũa branqu' escudéla | de prata, grand' e fremosa, |
154:1 | Tan grand' amor há a Virgen | con Déus, séu Fill', e juntança, |
154:3 | Desto mostrou un miragre | grand' e fórte e fremoso |
154:30 | houvéron mui grand' espanto. | Mas o tafur sen tardança |
163:4 | mui grand' en Ósca, dun hóme | que ena tafuraría |
164:5 | dela fora; e porende | lle fezo tan grand' amor, |
165:3 | En Ultramar dest' avẽo | miragre grand' e mui bél |
165:15 | Lóg' o soldán con grand' hóste | moveu, quand' aquest' oiu, |
165:57 | mas ante que s' ên partisse, | déu i grand' alg' o soldán |
167:10 | e de fïar-se na Virgen | fillou mui grand' atrevença; |
174:11 | de grand' érro que há feito. | E mui de rijo chorando |
175:12 | en casa dun grand' herége, | non sabend' end' ele nada; |
175:20 | foi tan tóste depós eles, | metendo grand' apelido |
177:7 | En Aragôn foi un hóme | bõo e que grand' amor |
181:4 | na cidade de Marrócos, | que é mui grand' e fremosa, |
185:11 | Este grand' amor havía | con un mouro de Belmez, |
185:24 | el rei, e da outra parte | grand' haver lle prometeu |
189:11 | A oraçôn acabada, | colleu en si grand' esforço | e foi aa bescha lógo |
193:8 | un mercador i andava | que mui grand' haver tragía; |
195:42 | fez grand' avoleza, |
197:22 | por el mui grand' e mui féro, | chorando de coraçôn, |
203:13 | e déu-lles ũa grand' arca | de farinna chẽa i; |
205:9 | oïredes maravilla | mui grand', e cértos sejades |
208:38 | e mandou assũar tóste | o póblo grand' e mẽudo. |
209:1 | Muito faz grand' érro, e en tórto jaz, |
210:10 | que Déus hóme sería | pola grand' homildade |
211:13 | d' hómes e molléres come grand' hóste, |
213:9 | e que gannava grand' algo | con sas bestias que tragía, |
213:62 | c' a azcũa chantou toda | per ũa grand' azinneira. |
213:81 | pela sa grand' homildade | nos déu pera ⌧ céo ida |
215:31 | E metêrona no fógo | mui grand', e jouv' i dous días; |
215:41 | Quand' esto viron os mouros, | tevéron que grand' avondo |
216:11 | que lle disso: “Pois méu sodes, | mui grand' algo vos darei; |
216:16 | que sa mollér ll' adussésse, | mui grand' algo ll' amostrou. |
216:46 | e dessa hór' adeante | Déus grand' algo lles foi dar. |
218:19 | Ca dũa parte viían | sa grand' enfermedade, |
221 | Como Santa María guareceu en Onna al rei Don Fernando, quand' éra meninno, dũa grand' enfermidade que havía. |
221:25 | dũa grand' enfermedade, | que foi del desasperado |
221:41 | en tan grand' enfermedade | posésse sa meezinna, |
222:22 | per un fi' ũa aranna | grand' e negr' e avorrida. |
224:43 | A vólta foi no logar | grand', e os roméus correron |
225:15 | Jesú-Crist'. E viu no cáliz | jazer ũa grand' aranna |
225:17 | cousa; mais mui grand' esforço | fillou, a fóro d' Espanna, |
226:9 | grand' houv' i de monges, que de coraçôn |
226:39 | Un grand' an' enteiro assí os tẽer |
228:1 | Tant' é grand' a sa mercee | da Virgen e sa bondade, |
228:34 | vírono com' entrou dentro, | mostrando grand' homildade. |
229:1 | Razôn é grand' e dereito | que defenda ben a si |
232:1 | En toda-las grandes coitas | há força grand' e poder |
233:28 | chegaron polo mataren; | mas viron estar grand' hóste |
237:6 | que houve grand' ũa mollér; | e pois que o soubérdes |
237:75 | e do concello saïrá | contra ti mui grand' hóste, |
239:32 | Déus con grand' enfermidade. |
239:42 | de que fez grand' ẽidade, |
241:29 | Ao démo non prougue | dest', e con grand' enveja |
241:47 | feze-o levar lógo | con mui grand' esperança |
245:1 | O que en coita de mórte | mui grand' ou en prijôn for, |
245:24 | havía grand'; e porende | os que soían fazer |
245:47 | O hóme bõo jazendo | en coita mui grand' assaz, |
245:94 | que fez pois ben sa fazenda | e foi grand' esmolnador. |
248:6 | que mostrou grand' en Laredo | a Sennor que pód' e val |
251:25 | e con est' à omagen | colleu tan grand' amor, |
251:44 | lógo dalí a moça, | pero con grand' afán |
251:72 | a grand' honrra da Madre | do que morreu na cruz; |
253:52 | grand' e sobeja e féra, | que me fez fazer loucura |
254:8 | pora haveren conórte | do grand' afán e marteiro |
255:6 | que a Virgen quis mui grand' amostrar, |
256 | Como Santa María guareceu a reínna Dona Beatriz de grand' enfermidade, porque aorou a sa omage con grand' esperança. |
256:1 | Quen na Virgen grorïosa | esperança mui grand' há, |
257:3 | Desto direi un miragre grand' a maravilla, |
259:27 | Foron-s' ambos dalí en grand' amor |
262:10 | onde fez grand' ũa noite | miragr' en esta maneira: |
265:12 | mais de grand', e sempre des sa meninnez |
265:94 | móstra téu miragr' en tan grand' oqueijôn |
271:4 | grand' e mui maravilloso | eno río d' Azamor, |
272:39 | do grand' érro que te dixe | come hóme de mal sen; |
274:50 | ca saïrás cras do mundo, | e prend' ên grand' alegría.” |
275:19 | E levando-os ambos a grand' afán, |
279 | Como el rei pidiu mercee a Santa María que o guarecesse dũa grand' enfermidade que havía; e ela, como sennor poderosa, guarecê-o. |
280:6 | de que o dém' há mui grand' enveja. |
281:10 | de grand' algo que houvéra | non ll' houv' ên ren a ficar. |
281:32 | de sa Madre non negares, | mais dou-che mui grand' haver; |
282:8 | que mostrou grand' en Segóvi' a, | com' éu en verdad' achei, |
285:8 | e grand' ordinnamento | esta dona havía, |
285:27 | E demais que grand' herdade lle daría e haver |
285:64 | faças contra méu Fillo | nen tan grand' ousadía, |
286:33 | que tan grand' é sa bondade | que sempre faz o mellor; |
289:22 | dela que lle perdõasse | aquela mui grand' errança |
292:32 | fez mui rica sepoltura | que costou mui grand' haver, |
292:73 | houve grand' a maravilla, | e diss': “Ai, Nóstro Sennor, |
293:1 | Par Déus, muit' é gran dereito | de prender grand' ocajôn |
295:9 | corõas con muitas pédras | ricas, que grand' esprandor |
298:1 | Graça e vertude mui grand' e amor |
303:1 | Por fól tenno quen na Virgen | non há mui grand' asperança, |
304:4 | grand' en ũa sa eigreja, | e demóstra cada día, |
306:14 | mui nóbre e mui ben feita | e que costou grand' haver. |
308:13 | e de caer en grand' érro | e de mui mal enfermar. |
308:28 | como d' anssar un grand' óvo; | a outra, por non chufar, |
309:17 | querían fazer end' ũa | mui grand' e nóbre sobeja, |
309:55 | E fezéron sa eigreja | grand' e rica e fremosa |
311:37 | demais perdísti grand' algo | que lle désti; mais a mi |
312:12 | e grand' e muit' arrizado, | e a maravilla féra |
312:54 | Mais o logar foi pequeno | e de mui grand' angostura. |
313:3 | Ca razôn grand' e dereito | é de mais tóste prestar |
313:63 | E da oférta fezéron | un cález mui grand' assaz |
315:20 | houv' ũa grand' espiga | de grãos carregada |
320:6 | per sa grand' homildade. |
321 | Esta é como Santa María guareceu en Córdova ũa moça dũa grand' enfermidade que havía. |
324:20 | na grand' eigreja da Sée, | que se nunca ên partiu |
325:25 | e lles faría grand' algo | e dar-lles-ía herdade, |
326:14 | e dan i todos mui grand' ofreçôn. |
328:16 | o grand' e o que a térra | parte per muitos logares, |
331:1 | Ena que Déus pos vertude | grand' e sempr' en ela crece, |
332:3 | Ca, macar grand' elemento | foi Déus do fógo fazer |
332:17 | cada noit' e cada día | e fazen grand' oraçôn, |
333:43 | Aquela noite fezéron | vegía grand' e honrrada; |
336:15 | Este cavaleiro éra | grand' e apóst' e fremoso, |
338:24 | Pois ben a cabo do ano | foron aa grand' eigreja |
341:7 | Alí foi un cavaleiro | grand' e apóst' e fremoso |
346:1 | Com' a grand' enfermidade | en sãar muito demóra, |
346:11 | Aquesta mollér manceba | éra e grand' e fremosa, |
347:14 | i con mui grand' homildade | e non mostrand' ufanías. |
348:11 | Onde foi ũa vegada | que sacara mui grand' hóste, |
351:13 | en fazer grand' alegría: | quen soube luitar, luitou, |
351:18 | houve per força o vinno, | ca del foi grand' o bever. |
352:32 | do açor e foi con ela, | havendo grand' esperança |
358:17 | cavaron, e d' outros taes | acharon tan grand' avondo, |
362:21 | e levou-as pelas térras | e sofreu mui grand' afán |
367 | Como Santa María do Pórto guareceu al Rei Don Afonso dũa grand' enfermedade de que lle inchavan as pérnas tan muito que lle non podían caber enas calças. |
367:20 | de grand' enfermidad' a maravilla, |
374 | Como ũus almogavares, que sempre entravan a térra de mouros e éran desbaratados, tevéron vigía na capéla do alcáçar de Xerez e prometeron-lle ũa dõa, e entraron en cavalgada e gannaron mui grand' algo. |
375:16 | que é grand' a maravilla, |
379:31 | Assí que pela tormenta, | que foi grand' a maravilla, |
383:3 | Dest' avẽo un miragre | grand' e mui maravilloso, |
383:8 | e cabo da grand' igreja | há un logar apartado |
383:30 | d' entrar mui tóste na nave. | Mais foi tan grand' a presura |
384:24 | dũa grand' enfermidade, | de que éra en possente; |
385:16 | a un hóme na cabeça | mui grand', assí que britada |
386:43 | mais aduzede-mio lógo; | ca éu hei grand' asperança |
386:51 | E quand' el Rei viu aquesto, | houve mui grand' alegría |
389:17 | de tan grand' enfermidade | que por mórto o juïgava |
389:34 | fillou mui grand' en comê-los | e en bever bõos vinnos. |
398:10 | u o mar Mediterrano | cono mui grand' é juntado. |
400:18 | mui grand' e muit' honrrado. |
401:65 | e por pouco serviço | móstran que grand' afán |
403:26 | foi mui grand' aficado, |
404 | Esta septüagésima sésta é como Santa María guareceu con séu leite o crérigo de grand' enfermidade, porque a loava. |
404:74 | venno-ti agora grand' emenda dar.” |
405:37 | a omagen, grand' oférta |
411:53 | grand' entre méus vezinnos, | que éu, palo Déus santo, |
418:23 | O quinto don é cïente, | que houve grand' e bon sen |
420:50 | Príncepes, Podestades | deles grand' az parada, |
423:20 | crïou, grand' óbra e mui nóbre fez; |
425:3 | Mui grand' alegría fazer |
425:7 | Quen tan grand' alegría viu |
425:11 | Grand' alegría nos creceu |
425:15 | Grand' alegría nos déu Déus |
425:19 | Grand' alegría, a la fé, |
425:23 | Mui grand' alegría nos dar |
425:27 | Grand' alegría houv' alí |
425:31 | Grand' alegría, sen mentir, |
425:35 | grand' alegría vos será; |
427:8 | e demais dá-nos grand' esforço de prender |