Text concordance

Please read the notes on Using the text concordance if you have not already done so.

If you just want to find a cantiga from the first few words of the lyrics, try the Index by incipit instead.

Cantigas processed: 420

Total lines: 21656

Total words: 162244

Total distinct word forms: 10224

Alphabetical index: A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | X | Z

Word:    Show references: always for single word results never   
1 word formCountReferences
GRAN1057
A:7e de Murça, u gran ben
1:5por nos dar gran soldada
1:52gran lediç' aficada
3:24foi do démo gran sazôn;
4:15e d' aprender gran sabor
5:4un mui gran miragre que fazer quis pola Emperadriz
5:11e, per quant' éu de séu feit' aprendí, foi de mui gran valor.
5:15Aquest' Emperador a sa mollér quería mui gran ben,
5:20leixou séu irmão e fez i gran séu prazer.
5:31en ũa torre o meteu en mui gran prijôn,
5:55e déu-lle gran punnada no rostro, sen falir,
5:115ca na ta gran mercee nunca falecerán
5:149a que vós fezéstes atán gran tórto, com' agor' aduz
6:6nos conta un gran miragre | que fez en Engratérra
6:7a Virgen Santa María, | con que judéus han gran guérra
6:32todos, senôn un judéu que | lle quis gran mal des ende.
6:51ou viv' ou qual quér que seja; | se non, farás-me gran tórto,
7:10fez a Madre do gran Rei,
7:21houvéron gran lediça;
9:6fez gran demostrança.
9:43“que gran demorança
9:96de vós gran vingança.”
9:97Pois na majestade | viu tan gran vertude,
9:103e gran malestança
9:107E en ũa nave | con outra gran gente
9:108entrou, e gran péça | pelo mar singraron;
10Esta é de loor de Santa María, com' é fremosa e bõa e há gran poder.
11:39Gran reférta i crecía,
12:3E daquest' un gran miragre | vos quér' éu óra contar,
12:7O Arcebisp' aquel día | a gran missa ben cantou; (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
13:3E porend' un gran miragre | vos direi desta razôn,
14:1Par Déus, muit' é gran razôn
14:7Esta Sennor grorïosa | quis gran miragre mostrar
14:13vida gran sabor havía; | mas por se guardar de mal
14:16dele e con gran lediça | lógo a levar cuidou;
15:1Todo-los Santos que son no Céo | de servir muito han gran sabor
15:12fez un miragre, há gran sazôn,
15:68e levar gran marteir' e afán,
15:79con gran poder de Santos afeito
15:119“Gran vengança nos há óra dada
15:121ca o matou dũa gran lançada,
15:147E contou-lles a mui gran ferida
15:159e cada día pela gran sésta
15:162que pres Jüião a gran door.
16:7Este namorado foi cavaleiro de gran
16:43Mas o cavaleiro tant' havía gran sabor
17:16gran pesar houve; mas depois pariu
18:7gran miragre foi fazer
18:30ena gran fésta
18:32con mui gran sésta
18:53As gentes, con gran sabor,
18:59o gran miragre catar
18:76van per sa gran folía.
19:1Gran sandece faz quen se por mal filla
19:6e contar-vos-ei end' a gran maravilla.
19:13mas ant' o altar con sa gran felonía
21:23Entôn a cativa con gran quebranto
21:25altar o pos, fazendo tan gran chanto,
22:1Mui gran poder há a Madre de Déus
22:3Gran poder há, ca séu Fillo llo déu,
24:46Esto tevéron por gran don
25:4un gran miragre mui fremoso,
25:6Madre do gran Rei grorïoso,
25:96o mar con mui gran covardía;
25:122en gran vergonna o faría.
26:1Non é gran cousa se sabe | bon joízo dar
26:3Mui gran razôn é que sábia dereito
26:59gran traïçôn i penssastes,
27:11Os judéus houvéron desto gran pesar,
27:56de querer gran mal à do mui bon talán,
28:60de Santos gran companna
31:59O lavrador que pós ele | a mui gran préssa vẽéra,
32:6Dest' un gran miragre | vos contarei óra,
32:32que gran folía
33:1Gran poder há de mandar
34:1Gran dereit' é que fill' o démo por escarmento
34:3Porên direi un miragre, que foi gran verdade,
34:13des i assentou-s' alí e fez gran falimento;
34:27Pois lle tod' esto feit' houve, mui gran demostrança
35:6onde quen llo toller cuida | gran sobervia vai fazer.
35:8a Virgen Santa María, | que é Sennor de gran prez,
35:35E u ja pelo mar ían | todos a mui gran sabor,
35:36houvéron tan gran bonaça | que non podía maior;
35:37e estando en aquesto, | ar houvéron gran pavor,
35:69e déu-lle tan gran ferida, | que os ollos lle verteu
35:75E lógo aas relicas | correndo mui gran tropél
35:94gran poder de meter medo | que ll' hajan de correger
35:95o gran tórto que fezéran | a sa Madr' Emperadriz,
35:103Disso maestre Bernaldo: | “Esto mui gran dereit' é
35:105a que fezéstes gran tórto | guardando mal vóssa fé.”
36:5u foi livrar ũa nave, u ía gran companna
36:8que se levou mui gran tormenta, e a noit' escura
36:16disse-lles: Tenno que fazedes óra gran folía,
36:25contra o masto, e viron en cima mui gran lume,
38:72con gran ravia as começaron todas de roer;
39:5dũa gran pena, que ja quant' é comba,
40:14Déus gran sen mesura
40:18gran sen e cordura
40:24de gran fremosura,
40:26da mui gran locura
40:30de nós gran tristura
40:34nos en gran folgura;
41:11Gran ben lle fez en est' e grand' amor
42:7per que tirou de gran falla | a un mui falss' amador,
42:17Sobr' aquest' ũa vegada | chegou i un gran tropél
42:21Este donzél, con gran medo | de xe ll' o anél torcer
42:35e el, quando viu aquesto, | tan gran pavor lle creceu
42:43que o que el prometera | aa Virgen de gran prez,
43:20a Darouca u moravan; | mas non houv' i gran tardada
43:22e a séu temp' houve fillo | fremoso de gran maneira.
43:30mas gran chanto fez la madre | pois se viu dele senlleira.
43:32mas la madre do meninno | disse con gran coita féra
43:38o pos, fazendo gran chanto, | depenando sa moleira
43:51Mas, que fez Santa María, | a Sennor de gran vertude
43:59por veer o gran miragre | que a Virgen demostrara
44:11E daquest' o ifançôn gran pesar
45:1A Virgen Santa María | tant' é de gran pïedade,
45:14que s' en todo non metesse | por de mui gran crüeldade.
45:19E, porque sempre os bõos | lle davan mui gran fazfeiro
45:23E des i ar cuidou lógo | de meter i gran convento
46:41que el que éste tan gran
47:3da gran sabedoría
48:3E daquest' un gran miragre | fez pouc' há en Catalonna
48:17e porend' aquel convento | en tan gran coita estava,
48:29dos monges, que ant' havían | da agua gran soïdade,
49:12per sa gran folía.
49:22ũa mui gran companna
49:24en ũa gran montanna,
49:42viron mui gran lume
49:45E en aquel gran lum' entôn
49:55do séu gran lum' alumẽou,
51:5E desto vos contar quéro | ũa mui gran demostrança
51:12senôn pola gran requeza | que eno logar havía;
51:13porên gran poder
51:72e porên Santa María | tan gran pesar ên mostrava,
52:1Mui gran dereit' é d' as bestias obedecer
52:29por que depois gran romaría de roméus
53:45ca o Espírito Santo | pos en el atán gran sen
54:39E u el en tan gran coita jazía
54:56se levantou o monge; e gran medo
55:14que a por amiga teve | un mui gran temp' en Lisbõa.
55:45ca o non viu por gran tempo, | senôn quand' éra ja cãa,
55:53a Virgen Santa María | que o gran tempo crïara,
56:1Gran dereit' é de seer
56:10o gran ben, com' aprendí,
58:6que d' amor lle mostrou mui gran sinal.
58:22con mui gran pavor que houve mortal.
59:3E daquesto un gran feito
59:29que i de gran santidade
59:40mui gran temp' aquest' usou,
60:2gran departiment' há.
61:9por que diss' un vilão de gran barata
61:12cousa; pois que tan gran sazôn é passada,
61:26en sól ousar dizer atán gran folía.
62:2e os acórr' a gran coita sabuda.
62:11E macar a dona de gran linnage
62:15Ca daquesto pois pres mui gran quebranto,
62:40nen “de que o lévas, gran tórto nos tẽes.” (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
63:3Dest' un gran miragre vos quéro contar
63:6de mui gran vergonna que cuidou prender.
63:20e houve gran guérra con rei Almançor,
64:11Aquel infançôn un mui gran temp' assí morou
65Como Santa María fez soltar o hóme que andara gran tempo escomungado.
65:54houve do cativo gran dóo ficado,
65:81é grand' ou maior; mais ía con gran medo
65:160e méu linnage a mantev' a gran brío;
65:195que os havía mui gran temp' enganados,
65:199E gran dóo fez por el séu companneiro,
66:7miragre mui gran
66:13Vẽo con gran compannía
67:1A Reínna grorïosa | tant' é de gran santidade,
67:6que emperador de Roma | foi, daquela gran cidade.
67:15E como quen há gran coita | de comprí-lo que deseja,
67:18meteu-s' en un córpo mórto | d' hóme de mui gran beldade,
67:26e cuidou que non andava | senôn con gran lealdade.
67:48éra, viveu mui gran tempo, | trões que un bisp' i vẽo
68:5que fez a Madre do gran Rei,
68:16lle fazía o gran prazer
69:8e d' hómẽes honrrados gran companna
69:36de gran fremosura ũa donzéla,
69:80diss' a gran vóz: “Madre de Déus, ajuda
71:1Se muito non amamos, | gran sandece fazemos,
71:9en loar muit' a Virgen, | ca un gran livr' enteiro
71:40tan gran prazer hei ende, | amiga, que che digo
73:7De monjes gran convento éran i entôn
73:45Porên Santa María, Sennor de gran prez,
74:12“Esto que ch' éu faço é con gran razôn,
74:25trouxe tan gran vento como quando faz
74:35E ao gran son que a madeira fez
74:42que aos séus quér na gran coita valer.
75:8e porên gran maravilla | lle foi per ela mostrada.
75:27gran péça de séus dinneiros, | ca el por al non catava,
75:69E viu con ela na chóça | ũa tan gran claridade,
75:100que ficou con aquel rico | por levar del gran soldada.”
75:115demais faría-ll' ajuda | mui ced' en gran coita féra;
76:19Pois est' houve dito, tan gran sanna lle creceu,
76:31Quand' a mollér viü o gran miragre que fez (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
76:32a Virgen María, que é Sennor de gran prez,
78:4un mui gran miragre que quéro que sabiades
78:7E daquest' avẽo, gran temp' há ja passado,
78:25e un mui gran forno encender llo mandava
78:37u dizían missa ben de mui gran maneira
78:60aquel hóme bõo e per un gran recóste
81:23onde tan gran dano pres
82:11El assí estando en mui gran pavor,
82:18por gran santidade que en ele jaz.”
82:26me, ca de gran medo hei end' éu assaz.”
83:15que lle davan e gran pẽa,
83:17Sen tod' est', en gran cadẽa
83:20cárcer e en gran ventura
83:40E el jazend' en gran medo,
83:45que tan gran sono havían
84:2nunca receberá dano | nen gran mal nen ocajôn.
84:3E daquest' un gran miragre | oíd' óra, de que fix
84:13e por esto de sa casa | fezéra un gran portal
84:42da igreja e correndo | entrou i de gran randôn.
84:45mais tu, Sennor, que sofriste | gran coita e gran door
84:50pola ta firme creença | e por ta gran devoçôn.”
84:52e achó-a viv' e sãa | e houv' ên mui gran prazer.
85:1Pera toller gran perfía
85:14atad' en ũa gran casa vélla, o mesquinno;
85:27havedes mui gran desamor en todas sazões,
85:34dalí, e sobr' un gran monte o pos essa hóra
85:35e mostrou-lle un gran vale chẽo de dragões
85:42mais tan tóste foi a outro gran monte levado
86:10un gran miragre que vos quéro contar.
86:19O logar éra de mui gran devoçôn,
87:4un gran miragre que mostrar
87:11D' honrrar os séus há gran sabor
87:41Os séus honrrou con gran razôn
88:1Quen servir a Madre do gran Rei,
88:89Quen servir a Madre do gran Rei,
89:22con tan gran door esquiva,
89:30sen gran demorada
89:40que é chẽa de gran vertude.
91:2tant' há en si gran vertud' | esperital.
91:10non há i mui gran sazôn,
91:26sofrían del todos gran coita mortal.
92:3Ca de dar lum' há gran poder
93:5Dest' un mui gran miragr' en fillo dun burgês
93:14quiso Déus que caess' en el mui gran gafeen, (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
94:43e foi gran tempo durar
94:80nos fazen de gran maneira.”
94:85E ela, con gran pavor
94:98e contou-lles o gran ben
94:105O convent' o por mui gran
95:10que fez mui gran pẽedenç' en aquela ermida
95:13ca a sa mui gran mercee nunca é falida
95:31e fillárono aginna e con mui gran sanna
95:33E pois est' houvéron feito, fezéron gran guérra,
96:16per un gran mont' u companna estava
96:48fezéron os frades vĩir gran gente,
96:58aa Virgen déron porên gran loor.
97:13ante si. Mas el con gran pesar
97:26con mui gran med' en séu coraçôn,
97:72lle perdõou e fez-lle gran ben,
99Como Santa María destrüiu un gran póboo de mouros que entraran ũa vila de crischãos e querían desfazer as sas omágẽes.
101:19trões que a gran Sennor
102:6un gran miragre provado
103:3E daquest' un gran miragre | vos quér' éu óra contar,
103:18Atán gran sabor havía | daquel cant' e daquel lais,
103:24o convent'.” E foi-se lógo | e achou un gran portal
103:27Des i entrou na eigreja, | e houvéron gran pavor
103:36nunca tan gran maravilla | como Déus por este fez
103:37polo rógo de sa Madre, | Virgen santa de gran prez!
103:39mais d' outra cousa que seja? | Ca, par Déus, gran dereit' é,
104:5E daquest' un gran miragre | vos direi, que éu oí
104:7Aquesto foi en Galiza | non há i mui gran sazôn,
104:9e por quanto s' el casara, | tan gran pesar houv' entôn,
104:10que con gran coita houvéra | o siso end' a perder.
104:11E con gran pesar que houve | foi séu consello buscar
104:33avẽo ên mui gran cousa | que vos óra contarei;
104:43Entôn contou-lles o feito, | tremendo con gran pavor,
104:46e a séu Fillo bẽeito, | chorando con gran prazer.
105:1Gran pïadad' e mercee e nobreza, (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
105:6gran miragre que vos quéro contar,
105:11Quando a viu houv' entôn tan gran medo
105:49cona donzéla. Porên tan gran dano
105:59que houve dela gran dóo sen falla,
105:60quand' esto soube, e mui gran pesar.
105:73sofreu de fógo gran coita esquiva,
108:18Merlín houve gran pesar
108:23fez per séu mui gran poder,
109:39Desto déron todos gran loor
112:23en un batél a gran pẽa,
114:3Dest' un gran miragre fez Santa María
114:5gran fïança en ela e a servía
114:16cona mui gran coita que dele tiínna,
115:9no mund' en gran balança
115:19gran maravilla féra
115:37mui gran temp' estevéron
115:116A madre con gran pesar
115:117e con mui gran quebranto
115:178con mui gran coita mortal;
115:197o moç', e gran jornada
115:206O moç' houve gran sabor
116:6gran por un mercadeiro
117:2dereit' é e gran razôn que lle seja tẽuda.
117:7Esto teve un gran tempo; mas en tantas guisas
117:18caeu en térra e jouve mui gran péça muda.
118:28i vẽo lógo con gran devoçôn,
119:3Desto direi un miragre, onde gran façanna
119:5dun hóme que de dïabos ũa gran companna
119:9mui gran mannãa jantando e cẽand' a nõa,
119:17oiu como de peleja ou de gran perfía
119:43téus pecados, e filla deles gran pẽedença
121:4amostrou mui gran miragre | a Sennor de todo prez
121:11Aquesto fez un gran tempo, | que non faleceu de ren
121:18topou con séus ẽemigos | en meógo dun gran val,
123:6alí u sobr' ele gran poder houvér.
123:24ond' houvéron os frades mui gran pesar;
124:1O que pola Virgen leixa | o de que gran sabor há,
124:3E dest' un mui gran miragre | vos contarei, que oí (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
124:7mui préto d' ambo-los mares, | do gran que corr' arredor
124:12que a jajũou gran tempo. | Mas porque foi a Xerez
124:38pola sa gran pïadade, | e sempre nos manterrá.
125:25Daquelo que lles el disse | houvéron todos gran pavor,
125:56que lle daría en arras | gran requeza que havía.
125:67obridou-xe-lle a nõa; | mais la Reínna de gran prez
126:17foi aquel hóme de tan gran door,
127:3E desto mui gran miragre | vos direi que ũa vez
127:10aa Virgen grorïosa | que del gran dereito dar
127:13déu-ll' entôn a el por esto | de door un tan gran mal,
127:43A mollér de sonnar esto | houv' ende mui gran sabor,
127:47Quand' est' oíron as gentes, | mui gran maravilla ên
128:37que con gran precissôn fossen | por aquela que espello
128:51que o vilão metera | i con gran mengua de siso,
129:5dũa gran saetada que preséra
129:29de Salas, e mui gran sabor houvéron
131:3E dest' un miragre, de que gran sabor
131:25so ũa gran pena que o enserrou;
131:28Con gran dóo foi ant' a Sennor de prez,
131:38Sennor Jesú-Cristo per séu gran poder.
131:47Porque en méu Fillo fías, o gran Rei,
131:58gran prazer do feito, fez-lo parecer.
131:59Dentro ena cóva gran gente meteu
131:66sérvos nunca póden mui gran mal prender.”
132:20e riqu' e de mui gran guisa;
132:50que faría gran séu dano
132:75un mui gran sono correndo
132:78dormindo viu mui gran gente
132:113estev' en gran coita féra,
132:122Ca pero a gran beldade
132:130e leixou a gran requeza
132:132fillou de mui gran pobreza
134Esta é como Santa María guareceu na sa eigreja en París un hóme que se tallara a pérna por gran door que havía do fógo de San Marçal, e outros muitos que éran con ele.
134:7mui gran gent' assũada que sãidade
134:26entrou na eigreja a de gran bondade.
134:61mas pola vóssa gran mercee mandade
135:8podedes gran gasallado
135:14havían e gran sabor
135:40gran dóo haver pód' ên.
135:41Mas estes dous, que gran ben
136:6por que prendeu porên mórte a mui gran viltança.
136:9bẽeita, feita de mármor, de mui gran sobeja
136:22que lle pareceu por sempre por gran demostrança.
137:3E dest' un mui gran miragre direi que avẽo
137:32Porên sãou a Reínna de gran pïadade
137:39ca pero que gran sabor houvésse de querê-lo,
138:14sacaron-ll' os ollos a gran traïçôn.
138:22e caeu en un mui gran silvar entôn.
138:50méu Fillo mais d' al, e con mui gran razôn;
141:5u verá el e ela e sa gran vertude
141:10dos gẽollos en térra dava gran ferida.
141:20que bon hóm' éra, e houv' ên gran pïadade
141:39a sa mercee fosse de tan gran vertude
142:1Ena gran coita sempr' acorrer ven
142:13e dun gran cólbe a à lle britou,
142:27tornar, ca havía mui gran sabor
142:49por este miragre que fez tan gran,
143:11houv' i tan gran seca, por que fugir
143:31e daquesta mui gran coita saír,
143:42fez e delas tan gran chuvia saír,
144:1Con razôn é d' haveren gran pavor
144:4E dest' un gran miragre foi mostrar
145:16avẽo gran fame por temp' e por guérra;
146:6dun gran miragre que oí
146:29El outrossí mui gran sabor
146:54aquel lijado con mui gran
149:24viu a que de Déus Madre | foi per sa gran cordura,
152:3E dest' un mui gran miragre | mostrou por un cavaleiro
152:12com' emendass' en sa vida, | e havía gran contenda,
153:3gran mal lle verrá porên.
154:16ou a Déus ou a sa Madre | darei mui gran saetada.”
154:18suso escontra o céo; | e fez mui gran demorança
154:31fillou mui gran pẽedença | e entrou en ôrdin fórte,
156:25porque non podía nada | cantar, onde gran prazer
156:31e oiu como cantavan | vésperas a gran lezer
156:35E lóg' a da gran bondade
157:3E daquest' un gran miragre | mostrou a ũus roméus
157:24róga mui gran pïadade: | Porend' esta foi entôn
158:3E de tal razôn vos quéro | contar un mui gran miragre, | que fez por un cavaleiro
158:8e ele con mui gran coita | sempre de noit' e de día | Santa María chamava
162:4e en lles havermos gran devoçôn,
162:10óra un mui gran miragre que fez
162:12en verdad', esta Sennor de gran prez
162:21u esteve gran temp' assí;
163:8polo gran mal que disséra, | e, par Déus, foi gran dereito;
163:11Assí esteve gran tempo | que dalí non se mudava,
164:4que i éra gran miragre, | porque sempre servidor
164:23outrossí a de séu Fillo, | tan gran pesar ên mostrou.
164:29chegou lóg' a si séu Fillo, | e esto foi gran sinal
165:13que, se fillasse Tortosa, | gãaría i gran prez,
165:19Quand' a gente de Tortosa | viron atán gran poder
165:26e porend' en este feito | móstra algún gran sinal.”
165:43O mouro, con mui gran medo, | lle respôs esta razôn:
166:14pero tan gran temp' houvéra | os pés d' andar desafeitos.
167:12Mais las mouras sobr' aquesto | lle davan mui gran contenda;
167:26ca a sa mui gran vertude | passa per toda sabença.
167:30Santa María e sempre | a houv' en gran reverença.
168:20tan gran coita dele prendeu
168:29rogando con gran devoçôn,
168:36e a Reínna de gran prez
169:25E depois a gran tempo | avẽo outra vez,
169:26quand' el Rei d' Aragô(o)n, | Don James de gran prez, (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
169:27a eigreja da Sée | da gran mezquita fez,
169:42passou con mui gran gente, | aquesto verdad' é
171:6un gran miragre que oí
172:7Ca houve tan gran tormenta, | que o masto foi britado
173:6onde gran tórto faredes, | se me ben non ascuitades.
173:7Est' hóme d' Aragôn éra, | e havía tan gran mal
173:8de pédra, que en gran coita | éra con ela mortal;
173:20por este tan gran miragre, | e gran dereito faremos,
173:22ca a sa gran lealdade | passa todas lealdades.
174:14Mas tan gran door end' houve, | que se saiu d' ontr' a gente
174:15e foi pera sa pousada | con gran door mui coitado;
174:21que ll' en aquela gran coita | pos lógo sa meezinna,
174:24muit' hei éu de ti gran dóo | de que ta lingua tallaste;
175Como Santa María livrou de mórte ũu mancebo que enforcaron a mui gran tórto, e queimaron un herége que llo fezéra fazer.
175:3Desto direi un miragre | de gran maravill' estranna
175:42e me sofreu en sas mãos | pola sa gran caridade.”
176:3E dest' un mui gran miragre | direi que oí dizer
176:8e jazend' en tan gran coita, | prometeu lógo assí
177:1Non vos é gran maravilla | de lum' ao cégo dar
177:6e desto un gran miragre | vos quér' éu óra contar.
177:12que o sennor, con gran sanna, | verdade non preguntou,
178:32Quand' esto viu o meninno, | gran prazer ên recebeu
179:25gran maravilla sobeja
180:15o séu gran ben; e porend' encarnar
181:6guérra con outro havía, | per que gran mestér ajuda
181:10con muitos de cavaleiros | e mui gran gente mïúda.
181:24que, pero gran poder éra, | lógo todos se venceron,
181:29atán gran medo da sina | e das cruzes i preséran,
183:15dos mouros que i havía | houvéron gran pesar ên,
183:16e eno mar a deitaron | sannudos con gran desdên;
183:17mas gran miragre sobr' esto | mostrou a Virgen que ten
184:2tant' há en si gran vertude,
185:23Desta maneira gran medo | a aquel mouro meteu
185:56E os que dentro jazían | houvéron tan gran pavor
185:72loores por sa bondade, | ca mui gran dereit' i han,
186:12mais sa sógra lle quería tan gran mal,
186:23Quand' el est' oiu, houv' ên mui gran pesar;
186:35daquesta mollér que tan gran tórto fez,
186:48levaron a don' a ũa praça gran,
187:1Gran fé devía hóm' haver en Santa María.
187:21hinos e cantigos todos a mui gran perfía.
187:27que houve na térra gran fame mortal,
187:31a gran mercee que vo-la Virgen fez
187:41mui gran cousa d' ouro no altar, que reluzía.
187:45que tan gran tesouro com' aquel sigo tragía.
188:27E dest' a Santa María | déron porên gran loor
188:30que a ta gran lealdade | non há nen haverá par.”
189:22a Virgen, que aquel hóme | guariu de tan gran lijôn.
191:3Dest' avẽo gran miragre, | per com' a mi foi mostrado,
191:6en cima dũa gran pena, | ben en cabo da montanna.
192:4desfaz a Virgen por séu gran saber.
192:21e mui gran perfía
192:28o séu gran poder.
192:144nos a gran prazer
193:3E daquest' un gran miragre | vos direi e verdadeiro,
193:6con gran gente per navío | por fazer a mouros guérra.
193:7En ũa nave da hóste, | u gran gente maa ía,
194:34con mui gran pavor de mórte. | Feito tan maravilloso
196Como Santa María converteu un gentil que lle quería gran mal e fezéra ũa forma pera deitar ũa imagen do ídolo que adorasse, e saiu-lle ũa imagen de Santa María con su Fillo en braços.
196:16sacerdote dos gentíis, | quería de gran maneira
197:1Como quér que gran poder
197:8e porend' un gran miragre | vos direi de razôn tal.
198:7Naquel logar s' ajuntaron | d' hómees mui gran companna
198:8que luitavan e fazían | gran fésta, a fór d' Espanna;
200:33que con sa gran pïadade
201:5que fez Santa María | de mui gran pïadade,
201:8que éra de gran guisa | e apósta e béla
201:11Assí o fez gran tempo. | Mas o dïabr' antigo,
201:42e guarda-me do démo | e da sa gran perfía.”
202:1Muito há Santa María, | Madre de Déus, gran sabor
202:4que a un arcidïago | avẽo, que gran prazer
202:28que lla tan ben acabara, | e con gran prazer chorou.
202:32conteceu, non há gran tempo, | na cidade de París;
203:7En servir Déus e os santos | havía mui gran sabor,
203:15A cabo dũa gran péça | outra companna chegou
204:7El daquel arcedïago | havía mui gran sabor,
204:9e andando preegando, | vẽo-lle mui gran door,
204:21e des i ar começaron | elas de mui gran lezer
205:15que tragía gran companna | de mui bõos cavaleiros,
205:20e os muros desfezéron, | ond' en gran medo metudo
205:33e pero que mui gran fógo | de todas partes viínna,
205:44a viron, e con gran dóo | alçaron a Déus as mãos
205:46e desto quis Déus que fosse | un gran miragre mostrado.
205:48se leixou vĩir a térra | sobr' un gran chão devasso
206:3E daquesto un miragre | conteu, non há gran sazôn,
206:9que por mui gran fremosura | de mollér o enganou,
209:7E, como non devo haver gran sabor
209:28que mostravan que havían gran pesar
209:32esta Virgen santa, Sennor de gran prez,
210:19gran verdade vos digo.
211:8fez un gran miragr' en ũa cidade
211:10achei de gran gente que i havía.
211:16e durou atẽ́ena mui gran sésta;
211:38e fezéron mél a mui gran perfía.
212:31A dona con mui gran medo | do marid' esmorreceu,
212:41e passand' assí per ela, | a dona con gran door
213:39e non queiras que éu moira | a gran tórt' e sen dereito,
213:48E pois que ũa gran péça | en aquel logar estavan,
213:56E o démo lles dizía: | “Mui gran tórto me fazedes,
213:60cuidando ben que corría | depós el per un gran chão
213:61e que lle dava gran cólbe; | mas saiu-lle tod' en vão,
213:63Demais en un gran barranco | caeu con el o cavalo,
213:65e el por un mui gran tempo | nono podían sãá-lo,
214:11Dous hómes dados jogavan | a gran perfía provada,
214:42ca per ti a hei cobrada | e por ta gran pïadade.”
215:1Con gran razôn é que seja | de Jeso-Crist' amparada
215:3E daquest' un gran miragre | vos direi, que na fronteira
215:14a tiínnan a fronteira | en mui gran coita provada.
215:23eno braço e tallou-lle | del ũa mui gran partida.
215:44que teve tod' este feito | por gran maravilla féra
216:4que éu oí, dũa dona | que fillava gran prazer
217:7E dest' un mui gran miragre | mostrou, per com' aprendí,
217:10na eigreja u os outros | entravan a gran sabor.
217:22e disse quanto leixara | a dizer con gran door.
217:27Quand' aquesto viu a gente, | houvéron gran devoçôn,
218:11E dest' assí gran tempo | foi end' atán maltreito,
218:15El en esto estando, | viu que gran romaría
218:20e ar da outra parte | a sa gran pobridade;
218:21pero porque havían | dele gran pïadade,
219:7Ena térra de Toscana | ũa gran cidad' há i
220:3Ca muito é gran dereito, | quen d' ángeos é servida
221:7E porend' un gran miragre | direi, que avẽo quando
221:13vĩir e que o amava | a gran maravilla féra.
221:22dos séus fillos e dos nétos | mui gran prazer recebía.
221:27E oiu falar de Onna, | u havía gran vertude;
221:31Quantos la ir assí viron | gran pïadad' end' havían,
221:37ca a mórte ja vencera | sa vida sen gran baralla.
222:31Mais agora oïredes | todos a mui gran façanna
224:3Ant' é con mui gran razôn, | a quen parar i femença,
224:18muito en Santa María; | mais havía gran tristura (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
225:3E daquest' un gran miragre | vos será per mi contado,
225:12ena gran fésta d' Agosto, | desta Sennor mui comprida
226:7Ena Gran Bretanna foi ũa sazôn
226:14mais quis Déus por ela gran cousa mostrar.
226:41que dalí saíssen polo gran poder
226:49e o convento lles contou o gran ben
227:4que fez un mui gran miragre | que creo, se Déus m' ajude,
227:11E en gran coita jazendo, | cada noit' e cada día
227:21da gran fésta que fazían | na térra u el morava
228:4gran miragre por un hóme | que un séu múu havía
228:7Este mal a aquel múu | per gran door lle vẽéra
228:9e porende no estabro | un mui gran tempo jouvéra
228:23e veredes maravilla | estranna con gran proveito
229:3E dest' un mui gran miragre | avẽo, tempo há ja,
229:23Pois soubéron os da térra | esto, déron gran loor,
230:12e con Déus há tan gran poder
231:3Mui gran vertude provada
231:7Ar mui gran sen ll' houve dado
231:14en que gran custa prendía.
231:35Mai-la da gran pïedade,
231:36mui saj' e de gran bondade,
232:6e daquest' un gran miragre | vos quér' éu óra dizer.
233:40da térra este miragre, | mui gran prazer end' houvéron;
234:3Ca macar é mui gran cousa | de fazer mudo falar
235:2assí quen nono gradece | faz falssidad' e gran mal.
235:3E daquest' un gran miragre | vos direi desta razôn,
235:26e d' hoi mais mui ben te guarda | de gran pecado mortal.”
235:53se moveu con mui gran gente; | mas depois foi mais cortês,
235:57que fillasse gran vingança | daqueles que éran séus
235:63E pois saír de Castéla, | el Rei con mui gran sabor
235:86de séu Fill' e que nos guarde | do mui gran fógu' ifernal.
236:3E dest' un mui gran miragre | Santa María mostrou
237Como Santa María fez en Portugal na vila de Santarên a ũa mollér pecador que non morresse ta que fosse ben confessada, porque havía gran fïança en ela e jujũava os sábados e as sas féstas a pan e agua.
237:30pelos cabelos a tirou | do caminn' a gran pẽa;
237:41El con gran despeito travou | dela, e ameúde
237:45Sennor, Sennor de gran poder, | valla-m' a ta bondade,
237:57Esbullou-a aquel ladrôn | falsso con gran loucura,
237:91da Virgen o gran poder séu, | e ja o ben veedes
238:28do mundo, mui gran despeito | houve daquel traedor;
239:1Guardar-se deve tod' hóme | de jurar gran falssidade
239:4dun gran miragre e contar,
239:12dizendo: “Gran torpidade
239:51mi consello, ca fiz gran mal,
239:53por Déus gran mentira mortal;
239:64todos e con gran devoçôn,
240:27ena loar, e farán gran razôn;
241:6direi-vos un miragre | en que hei gran creença,
241:22servindo gran companna | de donas e fremosa,
241:69Ambos fillaren ôrdin | tevéron por gran viço,
242:3E d' ela fazer aquesto | há gran poder, a la fé,
242:7E dest' un mui gran miragre | vos quér' éu óra contar
242:23E estev' assí gran péça | do día, com' apres' hei,
243:7mostrou cabo Vila-Sirga | per ũa mui gran geada,
244:1Gran dereit' é que mal venna | ao que ten en desdên
244:3E daquest' un gran miragre | en Laredo conteceu,
245:6dereit' é que na gran coita | valla ao pecador.
245:18havía gran confïança | na Madre do Salvador.
245:54que se levantar podésse, | mais houvéron gran pavor.
246:25e con gran medo que houve, | lógo dalí recodiu
246:26e foi-se pera a vila, | mas non de mui gran vagar.
246:36com' éu tan gran ben fezéstes?” | Respôs-ll' ela volontér:
247:20creendo que en ti éste | mui gran vertude sobeja;
248Como dous marinneiros se querían matar en Laredo ant' o altar de Santa María, e pola sa gran mercee guardó-os que se non matassen nen se ferissen.
248:5E de tan gran pïadade | un miragre direi ên
251:1Mui gran dereito faz | d' o mund' avorrecer
251:3En térra de Proença | un gran miragr' achei
251:4escrito que fezéra | a Madre do gran Rei;
251:84éra, loou porende | o gran Déus d' Irraél
252Como Santa María guardou ũus hómẽes que non morressen dejuso dun gran monte de arẽa que lles caeu dessuso.
252:1Tan gran poder a sa Madre | déu eno fondo da térra
253:13sempr' havía gran fïança; | mais a Sennor pïadosa
253:51a vóssa mui gran mercee | e non a mia desmesura
254:3E dest' avẽo en França | un gran miragre provado,
255:12por sa gran folía.
255:29con séu genrro; pero a gran tórto,
256:3E dest' un mui gran miragre | vos quéro dizer que vi,
256:17e havía tan gran féver, | que quena viía entôn (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
256:26as sas mãos e os pées, | ca mui gran pról me terrá.”
258:18que lle vẽéron i póbres | con gran fame demandar
258:27E ela con gran vergonna | diss' ao fillo: “Par Déus,
258:41daquela que a servía, | e dando-lle gran loor
261:32o podésse; ca viu gran lum' entrar
262:3E daquest' un gran miragre | fezo a Virgen, que sól
262:40que por outros trobadores | mostrasse tan gran sinal
263:9E daquest' un gran miragre | mui préto de Santandér
263:10fez a Virgen, en Cudejo, | dun hóme que gran mestér
263:25que tan tóste gran saúde | no córpo receberás.
264:10fez en Costantinópla, | u gran tórto prendía.
264:11Ca os mouros vẽéron | cercá-la con gran brío
264:12per mar con sas galéas | e con mui gran navío;
264:15Assí que os crischãos | con mui gran cuita féra
264:34que contra o téu Fillo | fillan tan gran perfía.”
265:40E o Emperador, poi-lo viu, mui gran
265:50houvéssen mui gran part' e mui gran quinnôn.
265:110cantou sa missa e fez gran precissôn.
266:16mui gran gente que i éra, | conteceu assí entôn
266:17que caeu ũa gran trave | sobre la gente; mas non
266:22que non matass' ou ferisse | e fezésse gran sinal.
267:27Mais pela costeira do gran mar d' Espanna
267:28ind' aquela nave con mui gran companna,
267:40del ũa gran péça pelo mar, sen falla;
267:48tu que és Sennor santa de gran vertude;
267:63E fez entôn i gran maravilla féra,
268:1Gran confïança na Madre | de Déus sempr' haver devemos
268:3Ca o que gran confïança | en ela houvér, sen falla
268:8éra natural, havía | na Virgen gran confïança;
268:25per ti desta mia gran coita | que éu padesqu' e sobeja,
269:3Dest' un gran miragre fezo | por ũa bõa mollér
269:7Aquesta mollér havía | un fillo que mui gran ben
269:19na voontad' e per sinas, | esto con gran devoçôn.
270:7Con gran dereito todos | a devemos loar,
270:19Gran merce' ao mundo | fez por esta Sennor (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
270:20Déus, e mui gran dereito | faz quen é servidor
271:20éu hei tan gran esperança | na Virgen espirital
273:15Ond' avẽo na gran fésta | desta Virgen en Agosto
273:17o altar e disse lógo: | “Par Déus, muit' é gran dẽosto
273:38e mais lágrimas choraron | ca chẽo un gran botello.
274:7Por fazer esta garnacha | estev' ũa gran sazôn
275:1A que nos guarda do gran fógu' infernal
275:2sãar-nos póde de gran ravia mortal.
275:16que logar éste de mui gran devoçôn,
275:21passaron con eles un río mui gran
275:49como Sennor mui nóbr' e de mui gran prez
276:45mais ant' a luz gran sabor
277:3E dest' un mui gran miragre | demostrou Santa María
277:6haver gran gente de mouros | que s' ên foron, e foi ben.
278:1Como sofre mui gran coita | o hóm' en cégo seer,
278:2assí faz gran pïadade | a Virgen en ll' acorrer.
278:6pera quen en ela fía | de gran sabor i haver.
278:34llo déra en Vila-Sirga | pelo séu mui gran poder.
279:4A tan gran mal e a tan gran door,
279:12que me faz a mórt', ond' hei gran pavor,
281:35El andando por do démo | passou ũa gran sazôn;
282:1Par Déus, muit' há gran vertude | na paravla comũal
282:3Ca muito é gran vertude | e pïadad' e mercee (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
282:27Quand' est' oiü o padre | e a madre, gran loor
283:11un gran miragre que achei
283:12que fez a Madre do gran Rei
283:22aas gentes que “gran folía
284:21e tan gran pról ll' havía | fazer mal come ben.
285:7e gran crerizía
285:19Un sobrinn' est' abadessa haví', a que mui gran ben
285:51Outro día gran mannãa, atanto que a luz viu,
285:54como non saiu a ele, de que mui gran querela
285:63que tan gran folía
285:67A monja con mui gran coita de con séu amigo s' ir,
285:85mui grandes e mui fremosos. Mas a Virgen, que mui gran
285:90e como começaste | atán gran bavequía
286:15que el fazendo sas prézes, | un gran can per i passou
286:31Todos quantos esto viron | déron lógo gran loor
287:3E daquest' un gran miragre | vos direi, se vos prouguér,
287:20mais o falsso, que havía | gran sabor de a matar,
287:28e deitou-a no mar lógo, | ca lle quería gran mal;
288:3E dest' un mui gran miragre | vos contarei mui fremoso,
288:26que a sa gran fremosura | mais ca o sól esprandece.”
288:34do gran ben do paraíso, | ca a eles pertẽece.
289:8de San Quireze segava | ũa messe per gran sésta,
289:25lle valess' e non catasse | aa sa gran neicidade,
289:26e que daquela gran coita | o tirasse sen tardança.
290:25Bẽeito seja o que gran prazer
291:18houve gran medo da mórte, | e começou-s' a nembrar
291:28acorreu ena gran coita, | por mercee, mia Sennor,
291:32fez ũu cantar que disse | a gran mercee que fez
291:43El, pois que se viu en salvo | pela Madre do gran Rei,
291:46este feito que hajades | gran sabor de a honrrar.
292:4a Virgen Santa María | un mui gran miragre fez
292:71E en catar a omagen | havía mui gran sabor,
292:78dizend': “É gran maravilla | como do dedo lle sal.”
293:1Par Déus, muit' é gran dereito | de prender grand' ocajôn
293:6avẽo mui gran miragre, | onde fiz cobras e son.
293:14remedillo fazer, onde | recebeu mui gran lijôn.
293:20con gran sandez o astroso | a remedar-a cuidou.
293:30son tan muitos, que aquesto | mi avẽo con gran razôn.”
293:34e tornó-o mui ben são; | por que mui gran devoçôn
293:38vẽo lóg' aa eigreja | e fez ende gran sermôn.
294:1Non é mui gran maravilla | seeren obedïentes
294:3Onde vos rógo, amigos, | que un gran miragr' ouçades
294:12e perdendo aos dados, | creceü-ll' ên tan gran sanna (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
294:13que fez ũa gran sandece, | e oíd' óra quamanna,
294:19éran come senllos livros | de mui gran sinificança,
295:3E daquest' un gran miragre | vos quér' óra retraer
295:17e faz i mui gran dereito; | ca según diz San Matéus
296:7E dest' un gran miragre | óra vos contarei
296:12sempr' ant' o altar dela | con mui gran devoçôn,
297:11E pois a sa gran vertude | assí ést' aparellada
298:3Gran vertude faz en doentes sãar,
298:8que en Seixôn fez a Madre do gran Rei;
298:22entrou na eigreja, e con gran pavor
298:26que houvéron todos ên mui gran temor.
298:28gran péça a tev'; e pois se levantou
298:47soon de gran coita que mi o démo dá
299:9e en loá-la gran sabor prendía;
299:19que trages, ca fazes i gran folía
299:30que lle diss' assí en mui gran desdên:
301:3E daquest' un gran miragre | demostrou ũa vegada
301:14dos coitados, tu me guarda | de tan gran malaventura
301:20dos céos con gran companna | d' ángeos que sigo tiínna, (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
302:3E dest' un mui gran miragre | vos direi que me juraron
302:7Este con outra gran gente | vẽo i en romaría,
303:15atán gran medo havía | dela, que sól non ousava
303:19Onde un día ll' avẽo | que fez mui gran travessura,
303:20por que aquela sa tía | houve dela gran rancura
304:9en que há ben cinc' altares, | u gran vertude sobeja
305:5gran pról de vóssa fazenda | vos terrá, se vos guardardes
305:25un cambiador que cambiava | d' haver mui gran quantidade,
305:39Ela havendo na Virgen, | Madre de Déus, gran fïança,
305:61por tan fremoso miragre, | e con gran prazer choraron
306:1Por gran maravilla tenno | de null' hóme s' atrever
306:7E daquest' un gran miragre | avẽo, per com' oí,
307Como Santa María tolleu ũa gran tempestade de fógo en térra de Cecilla.
307:4un mui gran miragre a Sennor de prez
307:11En aquesta térra un mui gran mont' há
307:14chamas aas vezes, ond' han gran pavor
307:20vólta con gran pédra, e ar outrossí
307:26a ũu bon hóme con gran resprandor.
307:32foi en visôn, muito houve gran prazer;
307:36e depois cantó-o con gran devoçôn;
308:3E dest' un mui gran miragre | vos quér' éu óra mostrar
311:10por un hóme que a sempre | servía con mui gran fé.
311:47Quand' esto viron as gentes, | déron todos gran loor
312:7E daquest' un gran miragre | fez apósto e fremoso,
312:34o sen a perder houvéra | e caer en gran loucura.
312:62daquel feito; e porende | caeu en mui gran tristura.
313:9connoceredes de cérto | que sabença do gran Rei,
313:14ca éu de loar séus feitos | hei sabor e gran prazer.
313:16pelo mar en gran tormenta, | e quanta gent' éra i
313:17estavan en mui gran coita; | e, assí com' éu oí,
313:27Todos en perígoo éran | e en gran coita mortal, (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
314:6En Segóvia est' avẽo, | e non há mui gran sazôn,
314:11e de se tẽer viçoso | havía mui gran sabor;
315:24Quand' esto viu a madre, | houv' ên tan gran rancura,
316:39de gran prazer que havía, | ca aquest' avĩir sól
317:3Como s' achou, non há i mui gran sazôn,
317:10de gentes entôn mui gran romaría
317:13gran gent', e des i
317:42e ena pórta gran couce dar ía.
317:54viveu gran temp' e per pórtas pidía.
318:2muito será gran dereito | se ll' ende pois mal vẽér.
319:36dalí a Terena, gran dóo fazendo
319:53A companna toda gran lediça féra
319:59Séu padr' e sa madre gran prazer houvéron
320:8pela sa gran loucura,
320:10cona sa gran cordura.
320:28fazendo gran folía,
321:4o enferm' en grandes tempos, | sãa per sa gran vertude
322:10un gran miragre que fezo | esta Sennor muit' honrrada.
322:15Ca el gran comedor éra | e metía os bocados
322:23Assí esteve gran tempo | que sól comer non podía
323:5E porend' un gran miragre | direi, se Déus me defenda,
323:15e depenou séus cabelos | e fez por ele gran dóo
323:45bẽeizeron o séu nome | e gran fésta lle fezéron,
324:3Daquest' un mui gran miragre | vos direi, sen ren mentir,
324:13e porend' el Rei e todos | havían gran devoçôn
324:39El Rei e quantos i éran | déron porên gran loor
325:15Aquesta natural éra | do gran reino de Sevilla,
325:35A moura con mui gran sanna | mandou-as lógu' essa hóra
325:47A pouco rato pois esto | viu gran péça de crischãos
325:53e viu estar ajuntada | i mui gran gente sobeja,
325:66e o sancristán tan tóste | a gran campãa tangía.
326:8un gran miragre que fez ũa vez
327:2muito per faz gran folía | quen lle vai o séu furtar.
327:7Mas este foi muit' apósto | e feito con gran razôn;
327:9a ũa eigreja súa, | feita des mui gran sazôn,
327:23E con mui gran coita féra | que havía de door,
327:28e dun gran pano de lenço | fez lóg' o altar cobrir.
328:7E desto mui gran miragre | a que éste Madr' e Filla
328:8mostrou, e mui saboroso | d' oír a gran maravilla,
328:14tant' é, que de dur sería | en un gran día contado.
328:20en que entran muitas aguas | e per que ven gran navío;
328:21o outro é Guadalete, | que corre de mui gran brío;
328:25que Çalé britaron toda, | gran vila e muit' honrrada,
328:35e ar dizer-ll' outro nome, | de que han gran desconórto
328:37de que ven a nós gran dano | e a vós fazen i tórto.
328:39El Rei, quand' oiu aquesto, | houve gran sanna provada,
328:51Ond' el Rei en mui gran coita | éra daquesto, sen falla,
328:65mas por meter paz na térra | e por desvïar gran dano
328:68d' outras aldeas que éran | do Gran Mar todas na beira,
329:1Muito per é gran dereito | de castigado seer
329:9que de mouros mui gran gente | vẽéron correr alí
329:10tod' en redor pela térra | e mui gran dano fazer.
329:24tod' esto da Virgen santa | tẽen que gran verdad' é;
329:29leixou ir os outros todos | e foi en mui gran desdên
329:36e acharon este mẽos, | e houvéron gran pavor
331:16Mais o moç' a pouco tempo | dũa gran féver morría;
331:35que con gran coita o siso | pérden os que mui coitados
332:1Atán gran poder o fógo | non há per ren de queimar
332:4e de queimar toda cousa | lle foi dar tan gran poder,
332:15As donas daquel convento | todas mui gran devoçôn
332:21por gran frío que fazía, | e ar deitaron lógu' i
332:44por vos mostrar gran miragre | que óra conteu a min;
333:42ũa noite de sa térra | foi i mui gran romaría.
334:6dun mui gran mal que havía, | que lle fezéran fazer.
334:7Este, per quant' hei apreso, | en Aroches gran sazôn
334:26e a mi e a téu amo | farás óra gran prazer.”
335:9e o que non cree esto | muito per faz gran sandece
335:11E de tal razôn com' esta | mostraron gran maravilla
335:59Entôn aquel bõo hóme | seve gran péça cuidando
335:65que ll' a verdade disséssen, | e fezo-lles gran promessa.
336:7E daquest' un gran miragre | que oí dizer-vos quéro,
336:9a Virgen mui grorïosa, | de que gran merce' espéro;
336:45o cavaleiro que ante | con gran luxúri' ardía
337:1Tan gran poder há a Virgen | aos da térra guardar
337:3E daquest' un gran miragre | direi, onde devoçôn
338:12E porend' o hóme bõo | atán gran ben lle quería
338:25que é de Santa María, | u gran vertude sobeja
338:26móstra de sãar enfermos, | ond' han feit' un gran volume.
339:39Aos da nave foi entôn gran ben
339:55na eigreja da Madre do gran Rei,
340:43téu ben e ta gran mesura?
340:53mais pela ta gran cordura
341:1Com' há gran pesar a Virgen | dos que gran pecado fazen,
341:5por que ao gran joízo | non vaamos con vergonna
341:22e os que me mezcran vósco, | par Déus, mui gran tórto fazen.”
341:23Disse-ll' el: “A min disséron | que me fazedes gran tórto,
341:24e tan gran pesar hei ende | que querría seer mórto;
341:29e sequér en un gran fógo | en meo daquela praça
341:66miragres eno gran livro, | en que outros muitos jazen.
342:6gran poder há no começo | ben come no acabar.
342:24e alí sé hoge día, | en que han gran devoçôn
343:9que fezo un gran miragre | de que vos dizer querría
343:13aos séus, fillou-a fórte- | mente a gran maravilla,
343:22feziste, que gran dereito | faría quen te matasse.
343:26ca mui gran pavor havía | que o chus non dẽostasse.
343:29ond' havían gran vergonna | e porên se receavan
344:5E dest' un mui gran miragre | direi, e ben m' ascuitade,
344:9conteceu ũa vegada; | e mui gran sabor me filla
344:11Gran cavalgada de mouros | saiu pera os crischãos
345Como Santa María mostrou en visôn a ũu Rei e a ũa Reínna como havía gran pesar porque entraron mouros a sa capéla de Xerez.
345:3E desta gran maravilla | un chanto mui doorido
345:6dos mouros como gãaron | Xerez con séu gran poder.
345:86con mui gran precissôn fosse, | según devía seer.
346:4que fezo Santa María, | a Madre do gran Déus véro
347:4e porrei-o con os outros, | ond' un gran livro é chẽo,
347:11E con gran coita d' havê-lo, | foi fazer sa romaría
347:33gran dóo por el sobejo; | e pois a missa disséron,
348Como Santa María demostrou a ũu rei que trobava por ela gran tesouro d' ouro e de prata.
348:5contra un rei que de gente | levava mui gran companna
348:21sei ben, ca mui gran tesouro | te darei que ascondudo
348:29e disso con mui gran coita: | “Santa María me valla,
348:30porque a minguar non haja | de fazer gran mal a mouros.”
350:14cona ta mui gran vertude,
350:45porque a gran deïdade
350:49e de mui gran falssidade
351:7Ena sa fésta d' Agosto | mui gran gente ven alí
351:12gran gent' a aquela fésta, | e cada ũu punnou
351:23Ond' ũa gran cuba chẽa | de vinno pararon tal
352:2e grandes, ca há vertude | do mui gran Déus sen mesura.
352:27E quando chegou a Touro | houv' outro gran desconórto
352:37que ll' amostrou essa noite | mui gran mercee sobeja,
353:19E con mui gran pesar desto, | un deles, que lle ficou,
353:31E tan gran ben lle quería | que ameúde veer
354:12trebellando e saltando, | onde gran prazer havía
354:13aquel Rei; e por aquesto | atán gran ben lle quería
354:14que tiínna que fezéra | Déus en dar-lla gran mercee.
354:24E quantos alí estavan | houvéron gran desconórte;
355:2na mui gran coita que haja | seer-ll-á galardõado.
355:26seer do que prometudo | hei mui gran temp' há passado.”
355:33El foi mui maravillado | e disse-ll' en mui gran sanna:
355:53mais digo-vos gran verdade; | e porend' outro consello
355:55Ela houve gran despeito | del por esto que disséra,
355:71Porên, Virgen grorïosa, | Madre de gran pïedade,
355:73vei como moir' a gran tórto, | ca tu sabes a verdade
356:1Non é mui gran maravilla | se sabe fazer lavor
356:16fez vĩir ũa gran chẽa | d' agua que pelo portal
357:8alí por cobrar saúde, | e que mui gran coita féra
358:2non vos é gran maravilla | se x' ela a si ajuda.
358:4gran miragr' a Grorïosa, | que será per min contado,
359:3E daquest' un gran miragre | avẽo en un logar
359:13Estes ambos o servían | muito, de que gran sabor
359:14havía o hóme bõo, | e fazía gran razôn.
359:34quiséssen i, o veerían. | E eles de gran randôn (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
359:35foron lógo sen tardança, | e acharon con mui gran
361:3E dest' un mui gran miragre, | méus amigos, vos direi
361:5que foi e é gran verdade, | ca por assí o achei
361:7a loor da Virgen santa, | a Sennor de mui gran prez,
361:15En esta tan gran vertude | meteu Déus, com' aprendí,
361:17tiínnan por gran dereito | de pedir-lle, que lógu' i
361:24que quen quér que a viía | en ela gran devoçôn
361:28Santa Igreja gran fésta, | que as monjas por solaz
361:32do leito pousaron todas, | e seend' a gran sabor
361:36porque tan gran maravilla | lles quiséra Déus mostrar
362:9e en servir sempr' a Virgen | havía mui gran sabor;
362:25ca éran i sas reliquias | desta Sennor de gran prez,
364:3Desto direi un miragre | que eno gran Pórt' avẽo
364:7Alí fazían eigreja | en que lavrava gran gente
365:1Ben tira Santa María | pela sa gran pïedade
365:14mente a noit' e o día | por súa gran neicidade.
365:23pareceu-ll' a Glorïosa | con d' ángeos gran companna
365:27e verá aqueste monje | que anda en gran loucura
365:30e quen non cree aquesto | ment' e faz gran falsidade.”
366:12E el Rei mui mal doente | foi i a gran maravilla,
366:20mais levou outra gran gente | de mui bõos falcõeiros
366:41aa Virgen do gran Pórto, | de que falar muit' oíron,
367:6con gran door, sãa-o todavía.
367:24el Rei houv' entôn mui gran voontade
367:25d' ir a logar u tan gran santidade
367:28E macar ll' o tempo fez mui gran guérra,
368:25que chaman o Gran Pórto; | e pois que i chegares,
369:4a ũa mollér mesquinna, | e de gran coita tirasse.
369:5E de tal razôn com' esta | vos direi un gran miragre, | sól que me ben ascoitedes,
369:42mas non achou nemigalla, | pero a andou buscando; | e foi en gran coita féra
369:49A mollér, quando viu esto, | con mui gran coita chorando | diss': “Ai, Virgen glorïosa,
369:64en ti, cona mui gran coita, | que se ben non conortasse.”
369:65Ela havendo gran coita | e fazendo mui gran dóo, | vẽo a ela sa filla
369:90e déu-llo. E ele, lógo | que o houve connosçudo, | fillou-se-ll' ên mui gran medo;
371:12os ũus en romaría, | havend' i gran devoçôn,
371:30porên livra-me de mórte | pelo téu mui gran poder.”
371:32dun gran saco de farinna | e deitou-s' en el de pran
372:3E dest' un gran miragre | direi, se vos prouguér,
375:29mui gran coita e soubéra
376:3Ca non é gran maravilla | d' enderençar, ben sabiades,
376:7E dest' un mui gran miragre | avẽo ũa vegada
376:15Porend' el Rei o amava, | e gran dereito fazía.
377:2ajuda-o per que vença | gran braveza e perfía.
378:1Muito nos faz gran mercee | Déus Padre, Nóstro Sennor,
378:18mostrou i sa gran vertude, | ca sempre fez o mellor.
378:49e pois foron na igreja | da Raínna de gran prez,
379:3Dest' avẽo no gran Pórto | que el Rei pobrar mandava,
379:7do mundo pera gran vila | fazer ou mui gran cibdade.
379:8E el Rei de veer esto | havía gran soïdade;
380:38havemos gran razôn,
381:10con que muito s' alegrava | e prendía gran prazer.
381:15Ca enfermou o meninno | dũa gran féver mortal,
381:19Sa madre, pois viu que mórto | éra, ũa gran vóz déu
381:23Da gran vóz que déu a madre | quando a Virgen chamou,
382:5Déus porque há gran vertude, | e Rei por séu gran poder, (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
382:8gran miragr' a Santa Virgen | do Pórto, cabe Xerez,
382:31con gran coita que havía | quis al Rei entrar porên;
382:40do gran Pórt', éu lle prometo | que lle darei como quér
383:2aos séus Santa María, | Sennor de mui gran mesura.
383:27fazendo mui gran morada | en Acre; non i ficaron,
384:1A que por mui gran fremosura | éste chamada Fror das frores,
385:1De toda enfermidade | maa e de gran ferida
385:11E tan gran sabor havían | os hómes de que sãava
386Como Santa María avondou de pescado al Rei Don Afonso con mui gran gente que convidara en Sevilla.
386:2ar avondou de pescado | un rei con mui gran companna.
386:8fez ajuntar mui gran corte; | esto foi no tempo quando
386:36en convidar tan gran gente, | e pescado non tẽedes.”
389:19E con gran coita sobeja | que a madre del havía
390:7gran sabor.
391:3Desto direi un miragre | que eno gran Pórto fez,
391:4que é séu desta Reínna | glorïosa de gran prez,
391:11Ond' avẽo ũa noite | que gran door a fillou
392:1Macar é Santa María | Sennor de mui gran mesura,
392:7E dest' un mui gran miragre | avẽo eno gran Pórto,
392:17Madre de Déus, do gran Pórto; | mais foi preso muit' aginna,
392:18e ant' o alcaide vẽo | por sa gran malaventura,
392:36fazede de min justiça, | ca jurei gran falsidade;
392:37porên non vos detennades | en destrüír gran maldade,
393:7Desto mostrou no gran Pórto | mui gran maravilla féra
393:14d' abril, e ena igreja | entraron con gran conórte,
393:20cousa que de bever fosse, | e tan gran coita sofrera,
398:3Ca o día da gran Cẽa, | pois houv' os pées lavados
398:8gran miragre no séu Pórto, | que ant' o séu nom' havía,
398:23Enquanto os el buscava | con mui gran coita sobeja,
399:33mais contra todas tas coitas | darei gran conórte;
401:6nen eno gran jüízio | entre migu' en razôn,
401:20Judas, que foi gran tempo | cabdélo dos judéus.
401:29tẽen e en Espanna | gran part' a méu pesar,
401:58nen outro gran consello | sen ant' i comedir,
401:64pouco por gran vileza | e vergonna non han,
401:74e que non haja medo | do gran fógu' infernal,
401:76e d' amigu' encubérto, | que a gran coita fal,
402:8mais catad' o gran ben que en vós jaz;
402:12mais catad' o gran ben que vos Déus déu;
403:59pesar de gran tristura
403:60e de gran dóo chẽo
405:34ven i e gran crerezía
405:42loand' a gran pïedade
406:7por que roguemos | a de gran vertude
406:11por que roguemos | a de gran bondade
407:17Aquesto disse con gran sanna mortal;
407:18e lóg' alí o prendeu un tan gran mal,
407:23e con mui gran coita en térra caeu
407:29E pidindo por Déus jouv' i gran sazôn,
409:22pois gran graça sobeja
410:3E porque éu gran sabor hei
410:29séu Fill', a Déus con gran sabor
411:9com' éra de gran guisa, | e dos Reis ar contaron
411:34assí que por gran tempo | non fez alí tornada.
411:35Ana, quando viu esto, | houvo tan gran despeito
411:38ca Déus pera gran cousa | xa tiínna guardada.
411:73que o que perdeu Éva | per sa gran pecadilla
411:114ante que esto fosse | mui gran sazôn passada.
411:121serrou nóssa madr' Éva, | que con mui gran loucura
413:4e foi-o na carne con tan gran bondade,
414:37en que el pose tan gran bẽeciôn
418:15O terceiro de consello | ést', e con mui gran razôn
419:81levou o córpo dela | con outro gran tropél
419:100e que te Déus non ama | gran móstra ch' ên feit' há,
420:61Bẽeita u os santos | en mui gran vóz alçada
422:21di-ll' a mui gran coita | que houviste pois foi preso.
423:12ben semella óbra de mui gran sen;
423:18andou en ela e sofreu gran mal.
423:29gran cousa foi; mas mui maior assaz
424:15e d' Arabia, u gran gent' há
424:39ante si de mui gran randôn,
425:45que resurgiu, e gran sabor,
426:8teve sa gran fésta, como Sennor ten,
427:13de sũu fez, por que cada un gran sen del recebeu.
427:50E nós roguemos a que gran prazer