B:24 | per esta quant' enas outras perdí. |
1 | Esta é a primeira cantiga de loor de Santa María, ementando os séte goios que houve de séu Fillo. |
2 | Esta é de como Santa María pareceu en Toledo a Sant' Alifonsso e déu-ll' ũa alva que trouxe de Paraíso, con que dissésse missa. |
2:28 | ll' ant' esta Sennor mostrara, |
2:49 | quen s' en esta ta cadeira, |
3 | Esta é como Santa María fez cobrar a Teófilo a carta que fezéra cono démo, u se tornou séu vassalo. |
4 | Esta é como Santa María guardou ao fillo do judéu que non ardesse, que séu padre deitara no forno. |
4:37 | Quand' o moç' esta visôn |
5 | Esta é como Santa María ajudou a Emperadriz de Roma a sofrê-las grandes coitas per que passou. |
5:9 | Esta dona, de que vos disse ja, foi dun Emperador |
6 | Esta é como Santa María ressucitou ao meninno que o judéu matara porque cantava “Gaude Virgo María”. |
7 | Esta é como Santa María livrou a abadessa prenne, que adormecera ant' o séu altar chorando. |
7:53 | por salva póss' esta dar, |
8 | Esta é como Santa María fez en Rocamador decender ũa candea na vïóla do jograr que cantava ant' ela. |
9 | Esta é como Santa María fez en Sardonai, préto de Domás, que a sa omagen, que éra pintada en ũa távoa, se fezésse carne e manass' óio. |
9:7 | En esta cidade, | que vos hei ja dita, |
9:63 | a esta osmança |
9:66 | con esta gaança.” |
9:99 | bõa será esta, | asse Déus m' ajude, |
9:144 | esta que compramos, |
10 | Esta é de loor de Santa María, com' é fremosa e bõa e há gran poder. |
10:15 | Esta dona que tenno por Sennor |
11 | Esta é de como Santa María tolleu a alma do monge que s' afogara no río ao démo, e feze-o ressocitar. |
12 | Esta é como Santa María se queixou en Toledo eno día de sa fésta de agosto, porque os judéus crucifigavan ũa omagen de cera, a semellança de séu Fillo. |
13 | Esta é como Santa María guardou o ladrôn que non morresse na forca, porque a saüdava. |
14 | Esta é como Santa María rogou a séu Fillo pola alma do monge de San Pedro, por que rogaran todo-los santos, e o non quis fazer senôn por ela. |
14:7 | Esta Sennor grorïosa | quis gran miragre mostrar |
14:23 | Mui triste ficou San Pedro | quand' esta razôn oiu, |
15 | Esta é como Santa María defendeu a cidade de Cesaira do Emperador Jüião. |
16 | Esta é como Santa María converteu un cavaleiro namorado, que s' houvér' a desasperar porque non podía haver sa amiga. |
16:32 | se esta dona vós queredes, fazed' assí: |
17 | Esta é de como Santa María guardou de mórte a honrrada dona de Roma a que o démo acusou pola fazer queimar. |
17:48 | e esta coita que tu hás de pran |
18 | Esta é como Santa María fez fazer aos babous que crían a seda dúas toucas, porque a dona que os guardava lle prometera ũa e non lla déra. |
19 | Esta é como Santa María fillou vingança dos tres cavaleiros que mataron séu ẽemigo ant' o séu altar. |
20 | Esta é de loor de Santa María, por quantas mercees nos faz. |
21 | Esta é como Santa María fez haver fillo a ũa mollér maninna, e depois morreu-lle, e ressocitou-llo. |
22 | Esta é como Santa María guardou a un lavrador que non morresse das feridas que lle dava un cavaleiro e séus hómees. |
23 | Esta é como Santa María acrecentou o vinno no tonél, por amor da bõa dona de Bretanna. |
24 | Esta é como Santa María fez nacer ũa fror na boca ao crérigo, depois que foi mórto, e éra en semellança de lílïo, porque a loava. |
25 | Esta é como a imagen de Santa María falou en testimonio ontr' o crischão e o judéu. |
25:141 | de Déus, se esta paga fiz, |
26 | Esta é como Santa María juïgou a alma do Roméu que ía a Santïago, que se matou na carreira por engano do dïabo, que tornass' ao córpo e fezésse pẽedença. |
27 | Esta é como Santa María fillou a sinagóga dos judéus e fez dela eigreja. |
27:44 | que esta omagen a María faz, |
28 | Esta é como Santa María defendeu Costantinóbre dos mouros que a combatían e a cuidavan fillar. |
29 | Esta é como Santa María fez parecer nas pédras omágẽes a sa semellança. |
30 | Esta é de loor de Santa María, de como Déus non lle póde dizer de non do que lle rogar, nen ela a nós. |
31 | Esta é como Santa María levou o boi do aldeão de Segóvia que ll' havía prometudo e non llo quería dar. |
32 | Esta é como Santa María amẽaçou o bispo que descomungou o crérigo que non sabía dizer outra missa senôn a súa. |
33 | Esta é como Santa María levou en salvo o roméu que caera no mar, e o guïou per so a agua ao pórto ante que chegass' o batél. |
34 | Esta é como Santa María fillou dereito do judéu pola desonrra que fezéra a súa omagen. |
34:22 | non cheiravan atán ben com' esta que emento. |
35 | Esta é como Santa María fez queimar a lãa aos mercadores que ofereran algo a súa omage, e llo tomaran depois. |
36 | Esta é de como Santa María pareceu no maste da nave, de noite, que ía a Bretanna, e a guardou que non perigoasse. |
37 | Esta é como Santa María fez cobrar séu pée ao hóme que o tallara con coita de door. |
38 | Esta é como a omagen de Santa María tendeu o braço e tomou o de séu fillo, que quería caer da pedrada que lle déra o tafur, de que saiu sángui. |
39 | Esta é como Santa María guardou a sa omagen, que a non queimas' o fógo. |
40 | Esta é de loor de Santa María das maravillas que Déus fez por ela. |
41 | Esta é como Santa María guareceu o que éra sandeu. |
42 | Esta é de como o crerizôn meteu o anél eno dedo da omagen de Santa María, e a omagen encolleu o dedo con el. |
43 | Esta é como Santa María resucitou un meninno na sa eigreja de Salas. |
44 | Esta é como o cavaleiro que perdera séu açor foi-o pedir a Santa María de Salas; e estando na eigreja posou-lle na mão. |
44:23 | E demais esta cera ti darei |
45 | Esta é como Santa María gãou de séu fillo que fosse salvo o cavaleiro malfeitor que cuidou de fazer un mõesteiro e morreu ante que o fezésse. |
45:15 | E esta vida fazendo, | tan brava e tan esquiva, |
45:45 | que esta alma fez óbras | por que a haver devemos |
46 | Esta é como a omagen de Santa María, que un mouro guardava en sa casa honrradamente, deitou leite das tetas. |
46:53 | Adur pod' esta razôn |
47 | Esta é como Santa María guardou o monge, que o démo quis espantar por lo fazer perder. |
48 | Esta é como Santa María tolleu a agua da fonte ao cavaleiro, en cuja herdade estava, e a déu aos frades de Monssarrad a que a el quería vender. |
49 | Esta é de como Santa María guïou os roméus, que ían a sa eigreja a Seixôn e erraran o caminno de noite. |
51 | Esta é como a omage de Santa María alçou o gẽollo e recebeu o cólbe da saeta por guardar o que estava pós ela. |
51:53 | Esta maravilla viron | os de dentr' e os da hóste, |
52 | Esta é como Santa María fez vĩir las cabras montesas a Montsarrat, e se leixavan ordennar aos monges cada día. |
53:35 | E oiu mais que a Virgen | diss' a Déus esta razôn: |
53:36 | “Fillo, esta mia capéla | que é tan póbr' en Seixôn, |
53:50 | prazer que esta igreja | façades mui ben obrar. |
54 | Esta é de como Santa María guariu con séu leite o monge doente que cuidavan que éra mórto. |
55 | Esta é como Santa María serviu pola monja que se fora do mõesteiro e lli crïou o fillo que fezéra alá andando. |
55:7 | Esta dona mais amava | d' outra ren Santa María, |
56 | Esta é como Santa María fez nacer as cinco rósas na boca do monge depós sa mórte, polos cinco salmos que dizía a honrra das cinco lêteras que há no séu nome. |
56:22 | cinque por esta razôn |
57 | Esta é como Santa María fez guarecer os ladrões que foran tolleitos porque roubaran ũa dona e sa companna que ían en romaría a Monsarrat. |
58:7 | Esta monja fremosa foi assaz |
60 | Esta é de loor de Santa María, do departimento que há entre Ave e Éva. |
60:10 | e por esta razôn: |
61:21 | e con esta coita lógo se tornava |
64:7 | Esta dona, per quant' éu dela oí dizer, |
64:31 | senôn a esta, que é Sennor Espirital, |
65:23 | E durou depois muit' en esta maldade, |
65:114 | e seed' esta noit' aquí albergado. |
65:159 | Ca esta térra foi de méu poderío, |
65:175 | E por razôn tive que en esta térra |
66:31 | por mi en esta prebenda.” |
66:36 | esta santa crerizía, |
67:3 | E de tal razôn com' esta | un miragre contar quéro |
67:27 | En esta guisa o démo | chẽo de mal e arteiro |
68:19 | E pois fez esta oraçôn, |
69:26 | esta claridade non é humãa.” |
70 | Esta é de loor de Santa María, das cinque lêteras que há no séu nome e o que quéren dizer. |
73:36 | com' esta, ca ja nunca, enquant' éu viver, |
75:28 | e diss': “Esta 'nfermedade | semella muit' aficada. |
76:7 | Esta mollér bõa houv' un fillo malfeitor |
77 | Esta é como Santa María sãou na sa igreja en Lugo ũa mollér contreita dos pées e das mãos. |
78:34 | dizend': “Esta vía non te seja nojosa.” |
78:40 | e diss': “Esta missa, a como quér que seja, |
80 | Esta é de loor de Santa María, de como a saüdou o ángeo. |
81:3 | Esta sennor que dit' hei |
83:52 | E pois esta cousa dita |
89 | Esta é como ũa judéa estava de parto en coita de mórte, e chamou Santa María e lógo a aquela hóra foi libre. |
90 | Esta é de loor de Santa María. |
90:7 | e per esta maneira |
90:13 | e per esta maneira |
90:19 | e per esta maneira |
90:25 | e per esta maneira |
90:31 | e per esta maneira |
91:6 | que esta Madre de Déus |
92:7 | E esta Virgen santa déu |
93:25 | E pois houve rezado esta oraçôn |
94 | Esta é como Santa María serviu en logar da monja que se foi do mõesteiro. |
100 | Esta é de loor. |
105:108 | ant' ela por esta cousa provar; |
106 | Esta é como Santa María sacou dous escudeiros de prijôn. |
106:43 | tóll' esta prijôn nojosa.” |
109:26 | “Esta nos fará dest' hóme partir.” |
110 | Esta é de loor de Santa María. |
111 | Esta é como un crérigo de missa que servía a Santa María morreu no río que ven por París; e a tercer día ressocitó-o Santa María e sacó-o do río. |
112:3 | Esta é Santa María, |
113:9 | Esta caeu en tal guisa, | se a Déus leixasse vĩir, |
114 | Esta é dun mancebo a que séus ẽemigos chagaron mui mal de mórte, e sa madre prometera-o a Santa María de Salas, e foi lógo guarido. |
115 | Esta é como Santa María tolleu ao démo o mininno que lle déra sa madre con sanna de séu marido, porque concebera del día de Pascoa. |
116 | Esta é como Santa María fez acender dúas candeas na sa eigreja en Salamanca, porque o mercador que as i poséra llas encomendara. |
120 | Esta é de loor de Santa María. |
121 | Esta é dun miragre do cavaleiro que fazía a guerlanda das rósas a Santa María. |
121:3 | E de tal razôn com' esta | en Proença ũa vez |
122:7 | Esta capéla no alcáçar é |
122:11 | Esta fez pintar o Emperador, |
122:19 | Esta meninna sa madre crïar |
125:17 | Ela fezo séu mandado | e usou esta oraçôn: |
125:23 | com' éu a donzéla haja | lógu' esta noit' en méu poder; |
125:73 | que con esta mia crïada | cuidas casar, pero me pes, |
125:76 | mais leixa esta loucura | e tórna-t' a crerezía. |
126 | Esta é como Santa María guareceu un hóme en Élche dũa saeta que lle entrara pelos óssos da faz. |
127 | Esta é como Santa María non quis que entrasse na sa eigreja do Poe un mancebo que déra a sa madre un couce; e el, pois viu que non podía entrar, cortou o pée, e depois sãou-o Santa María. |
128 | Esta é do Córpo de Nóstro Sennor, que un vilão metera en ũa sa colmẽa por haver muito mél e muita cera; e ao catar do mél mostrou-se que éra Santa María con séu fill' en braço. |
129:26 | E esta cousa foi mui lonj' oída |
130 | Esta é de loor de Santa María. |
130:13 | mais esta nos dá sis' e faz-nos pról |
130:16 | e esta dando-o sempre mais val; |
130:25 | mas esta non quér con séu ben tardar |
131 | Esta é como Santa María guardou o emperador de Costantinóbre que non morresse so ũa pena que caeu sobr' ele, e morreron todo-los outros que con ele éran. |
132 | Esta é como Santa María fez ao crérigo que lle prometera castidade e se casara que leixasse sa mollér e a fosse servir. |
133 | Esta é de como Santa María ressucitou ũa mininna que levaron mórta ant' o séu altar. |
134 | Esta é como Santa María guareceu na sa eigreja en París un hóme que se tallara a pérna por gran door que havía do fógo de San Marçal, e outros muitos que éran con ele. |
135:17 | esta Madre do Sennor, |
135:111 | esta moça por mollér.” |
136 | Esta é como en térra de Pulla, en ũa vila que há nome Fója, jogava ũa mollér os dados con outras compannas ant' ũa eigreja; e porque perdeu, lançou ũa pédra que déss' ao Meninno da omage de Santa María, e ela alçou o braço e recebeu o cólbe. |
143:35 | e diss': “A esta gente faz sentir, |
144:10 | que esta Sennor, com' éu aprendí, |
146:13 | Esta, per com' oí dizer, |
146:23 | esta dona quería ben, |
150 | Esta é de loor de Santa María. |
150:4 | esta é sa Madre Santa María. |
150:6 | com' a esta, pois el quis ensserrado |
151 | Esta é dun crérigo que honrrava as eigrejas de Santa María e guardava os sábados, pero que éra luxurïoso. |
152:23 | Ca ves, esta escudéla | móstra-ti que és fremoso |
156:20 | por nós; e con esta coita | cuidava o sen perder. |
156:38 | assí esta Virgen Madre | lle foi comprir séu querer. |
157:24 | róga mui gran pïadade: | Porend' esta foi entôn |
158 | Esta é como Santa María sacou de prijôn un cavaleiro e mandou-lle que se fosse pera Rocamador. |
160 | Esta é de loor de Santa María. |
161:28 | mas esta non prendeu dano, | porque foron ben oídas |
162:12 | en verdad', esta Sennor de gran prez |
162:18 | que faz esta Sennor espirital. |
165:40 | dizendo que esta vila | non se podía bastir |
165:43 | O mouro, con mui gran medo, | lle respôs esta razôn: |
166 | Esta é como Santa María guareceu un hóme que éra tolleito do córpo e dos nembros, na sa eigreja en Salas. |
166:7 | Con esta enfermidade | atán grande que havía |
167 | Esta é como ũa moura levou séu fillo mórto a Santa María de Salas, e ressucitou-llo. |
168 | Esta é dun miragre que fez Santa María de Salas por ũa mollér de Lérida que lle morreron séus fillos, e o postremeiro ressucitou-llo Santa María, que havía tres días que éra mórto. |
169 | Esta é dun miragre que fezo Santa María por ũa sa eigreja que é ena Arreixaca de Murça, de como foron mouros acordados de a destroír e nunca o acabaron. |
170 | Esta é de loor. |
170:3 | Esta é Madre de Nóstro Sennor, |
175:67 | Esta jostiça tan bõa | a Madre do Josticeiro |
176 | Esta é do cativo de Maiorgas que sacou Santa María quand' éra de mouros. |
177 | Esta é do que tiraron os ollos, que sãou Santa María de Salas e viu ben. |
178 | Esta é dun meninno de Alcaraz a que séu padre déra ũa muleta, e morreu-lle; e encomendou-a a Santa María de Salas, e levantou-se sãa. |
179:7 | Esta Sennor de mesura |
179:15 | Esta tiínna premudos |
180 | Esta é de loor de Santa María. |
180:48 | atal com' esta, ca Déus foi juntar |
181 | Esta é como Aboíuçaf foi desbaratado en Marrócos pela sina de Santa María. |
183 | Esta é dun miragre que mostrou Santa María en Faarôn quando éra de mouros. |
184 | Esta é como Santa María livrou de mórte ũu meninno que jazía no ventre da madre, a que déran ũa cuitelada pelo costado. |
184:5 | E de tal razôn com' esta | un miragre mui fremoso |
185:43 | que estava na cïada. | E disse-ll' esta razôn: |
186 | Esta é como Santa María guardou ũa mollér do fógo, a que querían queimar. |
187 | Esta cantiga é do mõesteiro de Jerusalen, como lles déu Santa María muito trigo en un ano caro e depois muito ouro. |
187:9 | esta foi a primeira eigreja de Suría. |
188 | Esta é dũa donzéla que amava a Santa María de todo séu coraçôn; e quando morreu, feze-a séu padre abrir porque põía a mão no coraçôn, e acharon-lle fegurada a omage de Santa María. |
188:11 | Esta donzéla tan muito | Santa María amou, |
189 | Esta é como un hóme que ía a Santa María de Salas achou un dragôn na carreira e mató-o, e el ficou gafo de poçôn, e pois sãou-o Santa María. |
190 | Esta é de loor. |
191:15 | de servirdes ben a Virgen, | que esta muito servía. |
193:42 | porên por servir a ela | seerei en esta guérra.” |
195:81 | esta querelosa. |
196:38 | ca tal com' esta aquela | é que m' houv' apareçuda.” |
198 | Esta é como Santa María fez fazer paz e que se perdõassen ũus hómees que se querían matar ũus con outros ant' a sa eigreja en Terena. |
200 | Esta é de loor de Santa María. |
201:22 | mató-o; ar fez outro | que pos per esta vía. |
202 | Esta é como un clérigo en París fazía ũa prosa a Santa María e non podía achar ũa rima, e foi rogar a Santa María que o ajudasse i, e achó-a lógo. E a Magestade lle disse “muitas graças.” |
202:14 | de s' acabar esta prosa | que lle foss' ajudador. |
202:23 | esta rima que vos digo, | e que quér dizer assí: |
205:27 | Con esta coita tan grande | do fógo que os cegava |
207 | Esta é como un cavaleiro poderoso levava a mal outro por un fillo que lle matara, e soltó-o en ũa eigreja de Santa María, e disse-lle a Magestade “gracías” porên. |
209:32 | esta Virgen santa, Sennor de gran prez, |
210:12 | Quen viu nunc' amizade | que esta semellasse |
213:54 | ca nunca éu vos fiz tórto, | sabe-o tod' esta beira.” |
213:80 | dos céos muitos e muitas; | mas esta Sennor comprida |
214:22 | Déus que o jógo gãedes, | esta igreja levade.” |
214:29 | mais dou-vos esta igreja | por vóssa, en que servida |
217 | Esta é de como un conde de França que vẽo a Santa María de Vila-Sirga non pude entrar na eigreja a mẽos de se confessar. |
218 | Esta é como Santa María guareceu en Vila-Sirga un hóme bõo d' Alemanna que éra contreito. |
219 | Esta é como Santa María fez tornar negra ũa figura do démo que éra entallada en mármor blanco, porque siía cabo da sa imagen que éra entallada en aquel mármor meesmo. |
220 | Esta é de loor de Santa María. |
222 | Esta é do capelán que cantava missa no mõesteiro das donas d' Achélas, que é en Portugal, e consomiu ũa aranna, e depois saiu-lle pelo braço. |
222:6 | como nos nozir non póssa | en esta vid' escarnida. |
222:30 | dona e toda-las monjas, | esta cousa foi ordida. |
223 | Esta é como Santa María sãou ũu hóme bõo que coidava morrer de ravia. |
223:21 | quen servir podéss' esta de bon talán |
225:30 | ou me tolless' esta coita, | ca ben é ên poderoso.” |
225:31 | Esta aranna andando | per cima do espinnaço |
225:35 | havía esta aranna. | E un día, el estando |
226 | Esta é do mõesteiro d' Ingratérra que s' afondou e a cabo dun ano saiu a cima assí como x' ant' estava, e non se perdeu null' hóme nen enfermou. |
226:54 | ca esta nos céos nos fará entrar. |
227:3 | Esta é Santa María, | Madre do Rei de vertude, |
230 | Esta é de loor de Santa María. |
234 | Esta é como Santa María de Vila-Sirga fez oír e falar un moço que éra sordo e mudo, porque teve vigía ũa noit' ant' o séu altar. |
235 | Esta é como Santa María déu saúde al rei Don Afonso quando foi en Valadolide enfermo que foi juïgado por mórto. |
235:67 | E con esta 'nfermidade | das outras sãar-o fez; |
236:7 | Esta en ũa galéa | andava, com' aprendí, |
237:9 | Esta mollér en Santarên, | com' aprendí, morava, |
237:14 | jajũava esta mollér | e non comía nada |
237:17 | Outro costum' esta mollér | vos direi que havía: |
237:21 | Vivend' esta mollér assí, | estand' en tal estado |
237:78 | e pois que viu assí seer | esta mollér mesquinna, |
239 | Esta é dun miragre que Santa María fez en Murça por un hóme que déu séu haver a guardar a outro, e negou-llo e jurou-lle por el ant' a Magestade. |
240 | Esta é de loor de Santa María. |
241 | Esta é como un meninno que éra esposado con ũa meninna caeu de cima dũa muit' alta pena en fondo, e quebrou per todo o córpo e morreu. E sa madre começó-o de pedir a Santa María, e déu-llo viv' e são, e ontr' o moço e sa esposa meteron-s' en orden. |
242 | Esta é como Santa María de Castroxeriz guariu de mórte un pedreiro que houvéra de caer de cima da óbra, e esteve pendorado e teve-se nas pontas dos dedos da mão. |
242:8 | que en Castroxeriz fezo | esta Reínna sen par |
243:5 | E de tal razôn com' esta | avẽo ũa vegada |
246 | Esta é dũa bõa mollér que ía cada sábado a ũa eigreja que chaman Santa María dos Martires, e obridô-xe-lle, e depois foi alá de noite, e abriron-xe-lle as pórtas da eigreja. |
246:15 | Esta igrej' alongada | da vila ja quant' está. |
247:7 | Esta, ante que nacesse, | sa madre a prometera |
247:16 | linnaj' e naceu-me esta | filla; mas se éu soubésse |
247:19 | E porende cha aduxe | a esta túa eigreja, |
249:3 | E de tal razôn com' esta | un miragre vos direi |
250 | Esta é de loor de Santa María. |
253:7 | Róga sempr' ao séu Fillo | esta Virgen corõada |
253:8 | polos érros que fazemos | en esta vida minguada |
255:13 | Esta foi rica e ben casada |
256:22 | de Santa Marí' e disse: | “Esta cabo mi será, |
258:3 | E de tal razôn com' esta | un miragre vos direi |
259:39 | Hoj' este día esta vertud' han |
260 | Esta é de loor de Santa María. |
261 | Esta é da bõa dona que desejava veer mais d' al hóme bõo e de bõa vida, e bõa dona outrossí. |
262:10 | onde fez grand' ũa noite | miragr' en esta maneira: |
262:18 | en bon son “Salve Regina”; | e esta foi a primeira |
263:20 | a esta eigreja lógo.” | E el espavoreceu; |
264:19 | Esta omagen éra | en távoa pintada |
264:27 | Esta põer mandara | na riba, mantẽente, |
265:100 | esta traïçôn nen fazê-la non quix; |
267:7 | que fez esta Virgen santa e Reínna, |
268:11 | Esta dona que vos digo | havía todo tolleito |
268:18 | os oiü esta dona, | fez o que nós vos diremos: |
268:28 | esta dona en carreta | se fez trager a Espanna; |
268:39 | Pois que a oraçôn feita | houv' esta mollér coitada, |
268:43 | Pois esta dona guarida | foi da coita que havía, |
270 | Esta é de loor de Santa María. |
270:19 | Gran merce' ao mundo | fez por esta Sennor |
270:23 | Con esta juntar quise | Déus verdadeir' amor, |
271 | Esta é de como ũa nave estedéra tres meses en un río e non podía saír porque a combatían mouros, e Santa María sacou-a en salvo. |
272:11 | Esta mollér que vos digo, | com' este miragre diz, |
272:25 | Diss' el: “Quand' esta omagen | que éu vejo se mover |
273 | Esta é como Santa María déu fíos a ũu hóme bõo pera coser a savãa do séu altar. |
274 | Esta é do frade que fazía a garnacha d' orações a Santa María. |
274:7 | Por fazer esta garnacha | estev' ũa gran sazôn |
274:22 | esta garnacha se fosse | comprida como devía.” |
274:23 | Diss' entôn Santa María: | “Esta garnacha per si |
274:30 | ao mõesteir' e esta | garnacha acabaría.” |
276:11 | esta que nos caudéla |
280 | Esta é de loor de Santa María. |
281:9 | e passand' assí séu tempo, | con esta ventura tal, |
283:32 | que en esta fésta que ven |
284 | Esta é como Santa María livrou un monge do poder do démo que o tentava. |
284:6 | e un cantar ên fige | segund' esta razôn. |
285:8 | e grand' ordinnamento | esta dona havía, |
286 | Esta é como caeu o portal sobre dous judéus que escarnecían a un hóme bõo. |
287:11 | Esta en Santa María | fïava, per com' oí, |
290 | Esta é de loor de Santa María. |
291:31 | Entôn, no cárcer jazendo, | a esta Sennor de prez |
292:3 | E de tal razôn com' esta | vos direi com' ũa vez |
292:60 | di a méu fillo que ponna | esta omagen de San- |
292:80 | que esta noit' hei sonnado | vél dúas vezes ou tres.” |
294:23 | Ond' esta mollér sandía | viu ũa pédr' e fillou-a, |
297:27 | Quand' el diss' esta paravla, | mui préto del Rei estava, |
298:14 | a Seixôn que lle tolless' esta door. |
298:20 | e saiu-s' entôn esta mollér assí |
299:8 | esta Sennor quant' ele mais podía, |
300 | Esta é de loor de Santa María. |
303:24 | acórre-m' a esta coita | tu que és tan pïadosa |
304 | Esta é como Santa María de Ribéla non quér que arça outr' óio ant' o séu altar senôn d' olivas que seja ben claro e muit' esmerado. |
305:32 | que non tragu' ergu' esta carta, | que é de mia pẽedença” |
306:11 | Esta eigrej' é aquela | que chaman de Leterán, |
306:25 | Esta omagen un día | viu-a un herége fól, |
306:39 | Esta omagen bẽeita | des entôn assí está |
308:19 | Estando en esta coita, | esforçou-se de falar, |
309 | Esta é como Santa María vẽo en visôn en Roma ao Papa e ao Emperador e disse-lles en qual logar fezéssen a eigreja. |
309:27 | e porên te rógu' e mando | que digas a esta gente |
309:31 | Outra tal visôn com' esta | o Emperador dormindo |
310 | Esta é de loor de Santa María. |
313 | Esta é da nave que andava en perígoo do mar, e os que andavan en ela chamaron Santa María de Vila-Sirga, e quedou lógo a tormenta. |
313:50 | chegar; mais tu esta coita | nos pódes toda toller.” |
315 | Esta é como Santa María guareceu en Tocha, que é cabo Madride, un meninno que tiínna ũa espiga de triígo no ventre. |
319 | Esta é como Santa María guariu en Terena ũa manceba raviosa. |
319:10 | o que faz serviç' a esta pïadosa. |
319:39 | sobr' esta mia filla móstra ta vertude |
321 | Esta é como Santa María guareceu en Córdova ũa moça dũa grand' enfermidade que havía. |
321:7 | Esta de Córdova éra | natural, e padecía |
321:10 | e passara ja tres anos | que esta door tiínna. |
321:19 | A mollér con esta coita | non sabía que fezésse |
322:9 | E de tal razôn com' esta | vos direi, se m' ascuitades, |
322:10 | un gran miragre que fezo | esta Sennor muit' honrrada. |
323:6 | que fez esta que ja outros | há feitos muitas vegadas. |
324:11 | Esta éra tan fremosa | e de tan bõa façôn, |
324:16 | esta Virgen grorïosa | que nos muito mal tolleu |
325:7 | E de tal razôn com' esta | direi mui maravilloso |
325:19 | Esta con outra cativa | jazían en prijôn fórte |
326:9 | en Tudía esta Sennor de prez, |
328 | Esta é como Santa María fillou un logar pera si eno reino de Sevilla e fez que lle chamassen Santa María do Pórto. |
330 | Esta é de loor de Santa María. |
332 | Esta é como en ũu mõesteiro eno reino de Leôn levantou-se fógo de noite, e mató-o a omage de Santa María con o véo que tiínna na cabeça. |
333:8 | en Terena esta Virgen, | Madre do Fillo bẽeito, |
335:11 | E de tal razôn com' esta | mostraron gran maravilla |
335:25 | e disse-ll': “Ai, hóme bõo, | pora esta creatura, |
336 | Esta é como un cavaleiro que éra mui luxurïoso, per rógo que fezo a Santa María, houve cambïada a natura que nunca pois catou por tal preito. |
336:12 | a esta mui Grorïosa | e que sempre a loava |
337:12 | E esta door havía | tan fórte, creed' a mi, |
339 | Esta é como Santa María guardou ũa nave que non perigoasse no mar. |
340 | Esta é de loor de Santa María. |
341:25 | ca de tal cousa com' esta | non póss' éu haver conórto, |
343:34 | consell' en esta mia filla | com' o démo a leixasse. |
347 | Esta é como Santa María de Tudía resorgiu ũu meninno que éra mórto de quatro días. |
349:18 | viínnan por seer sãos | por esta que acrecenta |
349:20 | en sãar enfermidades; | e esta se lle dobrava |
349:26 | esta saúde tan nóbre; | e porên ben quareenta |
350 | Esta é de loor de Santa María. |
351 | Esta é como Santa María acrecentou o vinno na cuba en Arconada, ũa aldea que é préto de Palença. |
351:28 | mas chegou un hóme bõo, | que lles diss' esta razôn: |
352 | Esta é como Santa María del Viso guariu ũu açor dun cavaleiro. |
353:3 | E de tal razôn com' esta | vos direi, se vos prouguér, |
354:11 | Pero esta outras cousas | muitas e bõas fazía |
355 | Esta é como Santa María de Vila-Sirga livrou ũu hóme da forca, que non morreu, por un canto que déra a sa eigreja. |
355:8 | que fez esta Virgen, Madre | de Déus, ante muita gente |
355:89 | e teve-o viv' e são | esta Sennor que chamamos |
356:13 | punnavan de a haveren. | Mais esta santa mollér |
357:7 | Dona Sancha nom' havía | esta mollér, e vẽéra |
357:13 | ca en tal coita com' esta | tu sóa és meezinna; |
360 | Esta é de loor de Santa María. |
360:9 | e per esta razôn mesma | dev' el a perder querela |
360:21 | que esta mercee haja | por ti de Déus acabada, |
361:15 | En esta tan gran vertude | meteu Déus, com' aprendí, |
361:38 | e en tal noite com' esta | por nós sen door nacer. |
362:3 | E de tal razôn com' esta | vos quér' éu óra dizer |
362:15 | Esta foi aquela arca | de que vos éu ja falei |
363:1 | En bon ponto vimos esta Sennor que loamos, |
364:8 | pera esta Sennor santa, | todos de mui bõa mente; |
365 | Esta tricentésima e sesagésima quinta é como Santa María tirou de dulta un frade noviço que dizía que a alma non éra nada, no mõesteiro de Fontefría en Narbona. |
365:17 | diss' el, “pois qu' é esta alma | atal como nemigalla, |
366 | Esta tricentésima e sesagésima sésta é como Santa María do Pórto fez cobrar a Don Manüél un açor que perdera. |
366:3 | E de tal razôn com' esta | ũa maravilla féra |
368:3 | De tal razôn com' esta | un miragre mui grande |
369:5 | E de tal razôn com' esta | vos direi un gran miragre, | sól que me ben ascoitedes, |
369:22 | fillad' esta mia sortella: | e dade-lla por cevada, | que me lóg' aquí tragades.” |
370 | Esta é de loor de Santa María. |
370:11 | Esta nos quis dar Déus por nóss' avogada |
371:4 | mui grande e mui fremoso | esta Reínna de prez |
372:11 | se fillava de rijo. | E por esta razôn |
376:31 | seja, Sennor, e tu val-me | a esta coita tan féra.” |
376:35 | esta cousa, foi pós ele | en tal que o preguntasse |
376:43 | esta sortella.” E lógo | foi-se con ela correndo |
376:46 | tornou-s' al Rei. E pois ll' houve | esta cousa retraúda, |
377:3 | E de tal razôn com' esta | fez un miragr' a Reínna |
377:35 | Tanto que esta promessa | el houv' assí prometuda, |
378:32 | esta menin' ao Pórto | ide lógo prometer |
378:34 | lla ide, e mantenente | perderá esta door. |
380 | Esta é de loor de Santa María. |
382:7 | E de tal razôn com' esta | vos quéro contar que fez |
383:11 | Esta mollér ũa filla | havía que muit' amava, |
383:47 | E pois esta mollér bõa | pela Virgen foi guardada |
389:27 | E tal promessa com' esta, | como quér que pequeninna |
390 | Esta é de loor de Santa María. |
391:7 | E esta en tal maneira | os pées tórtos assí |
399 | Esta tricentésima nonagésima novena é como ena vila d' Élvas ũa mollér quiso matar séu fillo e meteu-lle ũa agulla pela cabeça, e apareceu-lle Santa María ante que o matasse e disse-lle que tomasse pẽedença. |
400 | Esta é de loor de Santa María. |
401 | Esta é petiçôn que fezo el Rei a Santa María. |
403 | Esta quinquagésima é dos séte pesares que viu Santa María do séu fillo. |
404 | Esta septüagésima sésta é como Santa María guareceu con séu leite o crérigo de grand' enfermidade, porque a loava. |
405 | Esta septüagésima novena é como Santa María faz en Costantinóbre decer un pano ante sa omagen. |
406 | Esta primeira é das Maias. |
407 | Esta düodécima é como Santa María fez veer ao hóme que cegara porque se comendara ao démo. |
408 | Esta é como Santa María sãou o escudeiro a que déron a saetada polo costado. |
408:8 | en Salas, u móstra muitos, | esta ben-aventurada |
411 | Esta é a primeira, da nacença de Santa María, que cae no mes de setembro; e começa assí: |
411:10 | do linaj' onde viínna | esta Sennor honrrada. |
411:19 | Enquant' esta companna | santa assí obrava, |
411:59 | E por esta vergonna | e por este dẽosto |
411:60 | fogí a esta térra, | e hei ja assí posto |
411:119 | do inférno. Ca esta | lle pos a serradura |
413 | Esta terceira é da virgĩidade de Santa María, e esta fésta é no mes de dezembro, e feze-a Sant' Alifonsso; e começa assí: |
414 | Esta quarta é da trĩidade de Santa María. |
415 | Esta quinta é de como o ángeo Gabrïél vẽo saüdar a Santa María, e esta fésta é no mes de março. |
415:3 | Esta troux' o ángeo Gabrïél |
417 | Esta séptima é como Santa María levou séu fillo ao templo e o ofereceu a San Simeôn; e esta fésta é no mes de febreiro. |
419 | Esta novena é da vigilía de Santa María d' Agosto, como ela passou deste mundo e foi levada ao céo. |
419:107 | E por que me creades | esta cinta me quis |
420 | Esta décima é no día aa processïôn, como as processïões do céo receberon a Santa María quando sobiu aos céos. |
421 | Esta undécima, en outro día de Santa María, é de como lle venna emente de nós ao día do jüízio e rógue a séu Fillo que nos haja mercee. |
422 | Esta düodécima é de como Santa María rógue por nós a séu fillo eno día do jüízio. |
423 | Esta primeira é de com' el fez o céo e a térra e o mar e o sól e a lũa e as estrelas e toda-las outras cousas que son, e como fez o hóme a sa semellança. |
424 | Esta segunda é de como os tres Reis Magos vẽéron a Beleên aorar a Nóstro Sennor Jesú-Cristo e lle ofereron séus dões. |
425 | Esta terceira é como Nóstro Sennor resurgiu e como se mostrou aos apóstolos e aas tres Marías. |
425:8 | com' esta? Ca nos reemiu |
426 | Esta quarta é como Nóstro Sennor subiu aos céos ante séus dicípolos. |
427 | Esta quinta é como Nóstro Sennor envïou o séu Santí Spírito sobre los séus dicípolos. |