1:5 | por nos dar gran soldada |
1:39 | vẽéron sa oférta dar |
4:92 | quis dar a séu fill' Abél. |
5:140 | Guári-m' est' irmão gaf', e dar-ch-ei grand' haver.” |
6:24 | dizend': “éu dar-ll-ei que jante, | e demais que merende.” |
7:53 | por salva póss' esta dar, |
9:83 | Dar-ll-ei con mia lança, |
9:87 | Quand' est' houve dito, | quis en el dar salto, |
16:34 | que é poderosa e vo-la poderá dar. |
17:22 | o Emperador lle fez dar soldada. |
18:16 | dar ũa touca |
18:27 | d' a touca da seda dar |
21:29 | en dar-m' este fill' e lógo mio toller, |
21:35 | Ca tu sóa és a que mio pódes dar, |
22:12 | na eira, mandou-lle lançadas dar; |
25:38 | fillar-chos quér' e dar-ch-ei quanto |
25:146 | do que lle dar non devería.” |
26:1 | Non é gran cousa se sabe | bon joízo dar |
27:13 | dizendo que o haver querían dar |
28:46 | dar de muitas maneiras, |
28:65 | cólb' houve dos que i dar |
31 | Esta é como Santa María levou o boi do aldeão de Segóvia que ll' havía prometudo e non llo quería dar. |
31:25 | dar-t-ei o que traj', en don, |
33:28 | cuidou no batél; mas dar |
34:5 | a Virgen, Madre de Déus, por dar entendimento |
35:3 | Ca muit' é hóme sen siso | quen lle de dar algu' é gréu, |
35:82 | dar-vos-ei a meiadade, | e leixad' o al jazer.” |
38:20 | que a franceses o querían dar. |
41:2 | ben póde dar séu siso |
43:10 | o que pedir dar-ll-á lógo, | aquest' é cousa certeira.” |
43:41 | en cho dar quand' éra vivo; | mas, porque és pïadosa, |
43:43 | Mas se mio tu dar quisésses, | non porque seja dereito, |
46:19 | foi e dar |
48:12 | se non quant' o cavaleiro | da fonte lles dar quería, |
53:2 | assí aos que non saben | póde todo saber dar. |
57:2 | devemos dar porende |
62:28 | Santa María: “vai, e dar-ch-ei quito |
64:30 | sejan perdõados, se vos a outri vou dar |
65:28 | mais non lla quiséron dar pola sentença |
65:41 | El dar non llo pode, ca o non tragía, |
65:58 | dar-ch-á i consello un fól trosquïado.” |
68:2 | miragres por dar a nós paz. |
78:22 | per que lle mandava dar mórte doorosa. |
85:24 | que lle dissésse séu nome, e dar-ll-ía dões. |
88:64 | de que se fillou a dar |
92:2 | de dar lum' a queno non há. |
92:3 | Ca de dar lum' há gran poder |
94:23 | e porên lle foran dar |
95:22 | dar ou algũus presentes, sól nonos prendía; |
100:16 | que tu dar- | nos pódes senlleira; |
100:20 | por ti dar e daría. |
104:12 | enas outras sas vezinnas, | e atal llo foron dar: |
105:30 | e que te quér lógo grand' algo dar.” |
105:80 | Ca en lugar de me dereito dar, |
112:30 | prometeron entôn de dar |
116:1 | Dereit' é de lume dar |
124:24 | Entôn o que llo mandava | mandou-lle ferir e dar |
127:10 | aa Virgen grorïosa | que del gran dereito dar |
131:33 | ben atá un ano e dar ofreçôn, |
136:26 | desta guisa a sa Madre quis Déus dar vingança. |
138:6 | dar-llo-á, que sól non lle dirá de non. |
139:18 | u Déus dar quiso |
141:2 | dar-ll-á en este mundo e no outro vida. |
141:3 | Dar-ll-á en este mundo vida e saúde |
142:47 | E foi-a dar lóg' al Rei manamán, |
145:2 | dér, dar-vo-ll-á ela grandes galardões. |
146:4 | que llo póde dar sen lijôn. |
146:72 | que Déus dar-ll-ía como quér |
147:13 | e foi-a dar a guardar |
149:36 | lle déron desonrrada | por dar a nós folgura. |
152:20 | e preguntou-lle quen éra. | Diss' ela: “Dar-ch-ei recado: |
155:18 | nen esmólna non faredes?” | “Non, ca non tenno que dar.” |
159:21 | e oíron en ũ' arca | a pósta feridas dar, |
162:14 | foi un cavaleir' e i dar |
170:5 | porên lle devemos a dar loor |
171:19 | que lles foi lóg' un fillo dar, |
176:10 | que sería séu romeiro | e dar-ll-ía mui grãados |
177:1 | Non vos é gran maravilla | de lum' ao cégo dar |
177:5 | porên dar lum' ao cégo | rafece ll' é, a la fé; |
178:10 | seja daquesta muleta, | e dar-te-ll-ei horj' e palla.” |
180:6 | seer loada, ca Déus lle quis dar |
182:27 | e dar o que tiínna |
192:145 | de dar sen falida, |
202:17 | e el dar non lle podía | neún cabo, mas os séus |
203:2 | algún ben, dar-vo-ll-á ela | que dé, se o non tevér. |
204:23 | A cabeça lóg' ungiron | por lle Déus i siso dar, |
212:19 | en sa voda.” Mas con medo | en llo dar muito dultou; |
215:22 | entôn, e end' ũu deles | lle foi dar ũ' espadada |
215:45 | e mandou de séus dinneiros | dar ao que lla trouxéra, |
216:46 | e dessa hór' adeante | Déus grand' algo lles foi dar. |
222:2 | non lle nozirá poçonna, | e dar-ll-á por sempre vida. |
223:3 | Ca ela poder há de saúde dar |
224:5 | fillar por dar a nós paz, | e tal é nóssa creença; |
230:1 | Tod' hóme deve dar loor |
230:3 | Dereit' é de loores dar |
231:33 | porque sól dar i recado |
235:84 | pera dar-nos bõa vida | aquí, e pois bõa fin; |
236:30 | e lóg' a aquela póbre | foron porên algo dar. |
237:31 | ela começou vózes dar: | “Ai éu en térr' allẽa, |
239:9 | que llo tevésse por llo dar |
245:42 | ca mais non soon atrevudo | de dar, par Nóstro Sennor.” |
252:19 | o démo. E porên todos | foron lógo dar loor |
258:10 | polo séu amor esmólna | a quen lla pedía dar |
261:75 | que non fossen grandes loores dar, |
270:5 | pois que a Déu no mundo | por avogada dar |
273:19 | E pero óra non tenno | pera dar i oferenda, |
281:21 | Diss' o démo: “Por vassalo | méu t' outorga, e dar-ch-ei |
283:27 | nen dar do vóss' e oferir; |
284:42 | en térra, e a alma | foi dar a Déus en don. |
286:28 | por dar-lle con ũa pédra; | mais viu de como caeu |
294:30 | a mollér e dar con ela | foron nas chamas ardentes. |
299:28 | de a non dar al Rei fillou perfía; |
299:32 | de non dar o que te mandad' havía |
300:58 | por dar haver e herdade |
305:30 | u somos non é costume | de dar d' outra guisa dões.” |
308:37 | ben serviç' a quen llo faze, | e pois Paraíso dar, |
310:23 | que por dar a nós saúde |
312:6 | e pïadad' e mercee | ca judéu dar a usura. |
317:42 | e ena pórta gran couce dar ía. |
319:42 | ca mui ben a pódes dar, Virgen fremosa.” |
321:12 | non catou de dar a méges | todo quanto lle pedissen, |
325:25 | e lles faría grand' algo | e dar-lles-ía herdade, |
325:28 | ambas metê-las faría | e dar-lles tan grandes pẽas |
325:60 | e se m' alg' a dar havedes | por Déus, dade-mio aginna, |
327:1 | Porque ben Santa María | sabe os séus dões dar, |
327:8 | ca ũa mollér séu pano | foi dar en ofereçôn |
329:5 | e dar-nos de Déus sa graça, | tal é como quen cospir |
332:4 | e de queimar toda cousa | lle foi dar tan gran poder, |
332:50 | que dest' a Santa María | sabiamos loores dar.” |
332:51 | Entôn começaron todos | cantando a dar loor |
334:23 | E dar-ll-ás aqueste vinno, | e fas como te direi: |
335:7 | E por dar a cada ũu | segundo o que merece, |
335:44 | pera dar-ll' aquelas papas | que a séu fill' adubara |
350:9 | e por nos dar alegría |
351:16 | que cozían en caldeiras | grandes e íanas dar |
352:15 | o cavaleiro de dar-llo | nen sól por haver vendê-lo; |
353:46 | que se desto non comeres, | outro non cho verrá dar.” |
354:14 | que tiínna que fezéra | Déus en dar-lla gran mercee. |
356:29 | e pois a Santa María | ar foron loores dar |
360:13 | e as chagas eno córpo | que pres pera dar conórte |
362:1 | Ben póde Santa María | séu lum' ao cégo dar, |
368:15 | que fomos end' abade; | e dar-t-emos consello |
369:54 | e deceu-se pera Tejo, | por dar-ll' a bever no río | e o topete lavá-lo. |
370:3 | Devemos-lle dar mais de cen mil loores, |
370:11 | Esta nos quis dar Déus por nóss' avogada |
372:26 | e os que i estavan | foron-llo lógo dar. |
375:33 | que de llo dar poderosa |
377:11 | herdade ou outra cousa | que ele dar-lle podésse, |
377:28 | e que per nulla maneira | de dar non lla detevéssen, |
380:37 | Ar en dar-lle loor |
380:51 | quér e dar |
382 | Como un ric-hóme pidía un herdamento al Rei que lle havía a dar por outro que lle fillara, e nono podía haver dele; e prometeu algo a Santa María, e fez-llo haver lógo mui bõo. |
382:10 | que de dar tẽudo ll' éra, | mais dizía-lle de non. |
382:45 | de lle dar aquel meesmo | que o ric-hóm' enmentou |
382:49 | Diss' el Rei: “éu dar-vos quéro | Alvaça, que é mellor |
382:54 | de cera, fez-llo dar lógo, | chorando con devoçôn. |
389:25 | dos séus dar non i querían, | ca os santos son arteiros; |
389:26 | mais dar-ll-ía dous capões | ou ben léu dous ansarinnos. |
390:6 | e eno séu paraíso nos dar |
398:6 | connoscíe si meesmo | por dar a todos recado. |
399:31 | os maos feitos, dar-t-ía | porên maa mórte, |
400:34 | por nos dar paraíso, |
401:47 | que me déu e dar póde | quando ll' ên prazer for; |
404:74 | venno-ti agora grand' emenda dar.” |
407:10 | porque do pée en ũa pédra dar |
409:37 | dar-lle grandes loores, |
411:29 | que te non quis dar fillo, | ca assí é escrito; |
417:1 | Nóbre don e mui preçado | foi Santa María dar |
418:35 | Onde por aquestes séte | dões lle devemos dar |
419:108 | dar, e que de séu feito | sejades todos fis; |
425:23 | Mui grand' alegría nos dar |
426:2 | por dar Paraís' aos amigos séus. |