A:21 | da Virgen Santa María, |
B:14 | da Virgen, Madre de Nóstro Sennor, |
1:24 | no portal da entrada, |
2:21 | que fez da virgĩidade |
2:33 | ll' el Rei tallou da mortalla, |
3:7 | da maçãa que gostou, |
3:31 | u viu da Madre de Déus |
5:41 | a séu irmão foi e da Emperadriz non s' espediu; |
5:125 | E o maestre da nave diss' a un séu hóme: “Vai, cóz |
6:53 | O menínn' entôn da fóssa, | en que o soterrara |
6:56 | por prazer da Glorïosa, | que séus sérvos defende. |
8:11 | e en toda-las eigrejas | da Virgen que non há par |
8:13 | O lais que ele cantava | éra da Madre de Déus, |
8:19 | mai-lo monge tesoureiro | foi-lla da mão toller, |
8:26 | ao jograr da vïóla, | foi-a põer ben alí |
9:35 | da que sempre guía |
9:39 | comprido séu feito, | ren da magestade |
9:56 | da Virgen sembrança.” |
9:130 | e foi-se a casa | da dona honrrada. |
9:137 | O monge da dona | non foi connoçudo, |
9:139 | lógo da capéla | u éra metudo |
12:16 | da eigreja e a todos | diss' o que da vóz oiu; |
13:8 | e o meirinno da térra | houve-o lóg' a prender, |
13:25 | Elbo, o ladrôn, da forca, | que depois por servidor |
14:9 | da cidade de Colonna, | u soían a morar |
14:12 | que dos sabores do mundo | mais ca da celestïal |
15:58 | da Virgen, Madre do Salvador.” |
15:59 | Pois se tornou aos da cidade, |
15:72 | na eigreja da do bon talán, |
15:77 | da Santa Virgen, lass' e maltreito; |
15:105 | dela. E pois da visôn foi quito, |
15:158 | da Virgen, que durou ben un mes; |
15:160 | vinnan da hóst' un e dous e tres, |
15:161 | que lles contaron da mórt' a gésta |
16:20 | da que el amava, e séu desamor sentiu, |
16:45 | que en ũ' ermida da Madre do Salvador |
16:53 | de mi e da outra dona, a que te mais praz |
17:24 | foi o feito da dona mesturar; |
18:19 | da Virgen que non há par, |
18:27 | d' a touca da seda dar |
19:16 | lógo da eigreja saír-se quiséron; |
19:22 | foi ben da cabeça tro ena verilla. |
19:30 | que fossen da térra como quen s' eixilla. |
21:39 | Lóg' a oraçôn da mollér oída |
21:41 | por prazer da Virgen santa comprida, |
21:44 | da primeir', e pois tornou-se-ll' en sabor; |
23 | Esta é como Santa María acrecentou o vinno no tonél, por amor da bõa dona de Bretanna. |
23:23 | Mantenent' a oraçôn da dona foi oída, |
24:37 | da Virgen sen dultança. |
24:47 | da Virgen, e mui con razôn; |
25:162 | da Virgen por nós todavía. |
26:72 | da que non há par, |
27:22 | eigreja da que virgen foi conceber.” |
27:42 | omagen da Virgen pintada seer. |
28:36 | da mui nóbre cidade |
28:39 | da Virgen fossen queimar |
29:3 | da Virgen, pois receber |
29:9 | da Madre de Déus, assí |
29:14 | da Sennor das aposturas |
30:11 | que da sa graça nen do séu amor |
31:2 | son da Virgen connoçudas |
32:23 | leixas' da cidade |
32:46 | da que nos guía, |
33:16 | da nave houv' a britar, |
33:35 | per se da nav' alongar |
35:11 | Estes foron da cidade | que é chamada Leôn |
35:15 | Ca havía i do leite | da Virgen esperital, |
35:24 | da eigreja, hóme bõo, | manss' e de mui bon talán, |
35:40 | Mas pois o sennor da nave | os viu, disse: “Non me praz |
35:56 | e o que tiínn' a arca | da Virgen, Madre de Déus, |
35:65 | por mataren os da nave; | mas un vento non sotil |
35:70 | lógo fóra da cabeça | e fez-lo no mar caer. |
35:91 | E poi-ll' houvéron comprada, | un día ante da luz |
35:104 | de vos nembrar das relicas | da Virgen que con Déus sé, |
36 | Esta é de como Santa María pareceu no maste da nave, de noite, que ía a Bretanna, e a guardou que non perigoasse. |
38 | Esta é como a omagen de Santa María tendeu o braço e tomou o de séu fillo, que quería caer da pedrada que lle déra o tafur, de que saiu sángui. |
38:1 | Pois que Déus quis da Virgen fillo |
39:2 | de prender mal da Virgen sa figura. |
39:10 | a omagen da que foi Virgen pura. |
39:12 | en redor da omagen quant' achasse, |
39:27 | da omagen nen ar foi afumada, |
40:26 | da mui gran locura |
42 | Esta é de como o crerizôn meteu o anél eno dedo da omagen de Santa María, e a omagen encolleu o dedo con el. |
42:12 | e posérona na pórta | da praça, so o portal. |
42:14 | en que as gentes da térra | ían tẽer séu solaz |
42:44 | assí llo desfez da mente | como desfaz agua sal. |
42:45 | E da Virgen grorïosa | nunca depois se nembrou, |
42:46 | mas da amiga primeira | outra vez se namorou, |
43:2 | porên muito ll' avorrece | da paravla mentireira. |
43:25 | que lle non vẽo emente | nen da cera nen dos panos |
43:34 | con sa cera como ll' ela | prometera da primeira. |
43:62 | por prazer da Grorïosa, | santa e dereitureira. |
46:3 | da Virgen, deles fazer |
46:24 | da Virgen que non há par; |
47:3 | da gran sabedoría |
47:12 | da tentaçôn do démo, | a que do ben despraz. |
48 | Esta é como Santa María tolleu a agua da fonte ao cavaleiro, en cuja herdade estava, e a déu aos frades de Monssarrad a que a el quería vender. |
48:1 | Tanto son da Grorïosa | séus feitos mui pïadosos, |
48:12 | se non quant' o cavaleiro | da fonte lles dar quería, |
48:13 | por que os monges lle davan | sa renta da abadía; |
48:29 | dos monges, que ant' havían | da agua gran soïdade, |
48:32 | por prazer da Grorïosa, | que lla apósto tollera, |
51 | Esta é como a omage de Santa María alçou o gẽollo e recebeu o cólbe da saeta por guardar o que estava pós ela. |
51:19 | da Virgen entôn, |
51:36 | e diss' a outro da vila, | que poséran por porteiro, |
51:38 | da omagen s' escudara, |
51:47 | a omagen atán alte | que chegou préto da teta, |
51:53 | Esta maravilla viron | os de dentr' e os da hóste, |
51:68 | da pérna u lla ficara |
52:9 | feita no nome da Madre do alto Rei |
53:33 | e por todo-los da térra | de Seixôn, e ben sentiu |
54:1 | Toda saúde da Santa Reínna |
54:10 | monge branco com' estes da Espinna. |
55:40 | e ena coita da dona | pos lógo sa meezinna, |
56:3 | da Virgen, de que nacer |
57:58 | e viu cabo da fonte |
58:61 | senôn da Madre de Nóstro Sennor, |
59:14 | Mais quis da orden saír |
59:27 | os pées da majestade |
59:33 | da igrej', e sancristãa |
59:58 | por s' ir lóg' ante da luz; |
59:60 | tirou a mão da cruz |
59:63 | E ben cabo da orella |
61:8 | que foi da Virgen por que o mundo cata, |
61:20 | que ll' os ollos fóra da tésta deitava, |
62:34 | a gente da vila, qu' esteve muda, |
63:39 | que da Reínna éran espirital. |
64:28 | mostrou-ll' a omagen da Virgen, Madre de Déus, |
65:96 | e o sandeu foi-se da gent' esfurtando, |
65:192 | sa mórt' os da vila e lógo vẽéssen |
67:2 | que con esto nos defende | do dém' e da sa maldade. |
67:12 | un hespital fezo fóra | da vila u el morava, |
67:42 | da Virgen mui grorïosa, | Reínna de pïedade. |
67:78 | se a oraçôn non fosse | da Madre de caridade: |
69:35 | E a déstro viu estar da capéla |
69:63 | da igreja; e ía pela mão |
69:74 | fosse da lingua, que non disséss' “ãa”. |
69:77 | porên da lingua, ond' éra contreito, |
70:10 | da mui santa compannía. |
72:2 | da Reínna Espirital, |
72:34 | disse mal, mais que da Flor, |
72:41 | da té(è)sta e a serviz. |
72:42 | Porque da Emperadriz |
73:44 | que o non fora tanto da primeira vez. |
74:21 | a omagen da Virgen, segund' oí, |
74:38 | fogir da igreja u s' ía perder. |
75:43 | da vélla como morría, | e que lle désse recado |
75:49 | Quand' aquest' oiu a moça | da vélla, foi-se correndo |
75:65 | e fillou o Córpus Crísti | e o cáliz da igreja; |
75:137 | O clérigo fez mandado | da Virgen de ben comprida, |
76:1 | Quenas sas figuras da Virgen partir |
76:16 | a ũa eigreja foi da Madre do que ten |
76:28 | braços da omagen da Virgen, Madre de Déus; |
77:1 | Da que Déus mamou o leite do séu peito, |
83:42 | da cárcer, e viu britados |
84:4 | un cantar da Virgen santa, | que éu dun bon hóm' aprix, |
84:15 | Porque aquela igreja | éra da Madre de Déus, |
84:42 | da igreja e correndo | entrou i de gran randôn. |
85 | Como Santa María livrou de mórte un judéu que tiínnan preso ũus ladrões, e ela soltó-o da prijôn e feze-o tornar crischão. |
88:59 | cabo da pórta estar |
89:49 | da casa e a dẽostavan |
92:13 | da Virgen que non houvo par |
93:4 | da Virgen chegar. |
94 | Esta é como Santa María serviu en logar da monja que se foi do mõesteiro. |
94:34 | da en que criía. |
95:1 | Quen aos sérvos da Virgen de mal se traballa |
95:7 | encima dũa ermida, préto da salgada |
95:37 | os fez que se non podéron alongar da sérra, |
95:41 | da pena, ena mannaa i éran tornados; |
95:48 | ena sóta da galéa e i ascondudo, |
97:19 | hóme da Virgen, com' aprix éu; |
97:60 | e fez gente da térra vĩir, |
97:62 | da verdad' e de quanto mentir |
100:9 | da ousadía |
101:30 | da lingu' e delas a par, |
103 | Como Santa María feze estar o monge trezentos anos ao canto da passarinna, porque lle pedía que lle mostrasse qual éra o ben que havían os que éran en Paraíso. |
104 | Como Santa María fez aa mollér que quería fazer amadoiras a séu amigo con el córpo de Jesú-Cristo e que o tragía na touca, que lle corresse sángui da cabeça atá que o tirou ende. |
104:14 | das da eigreja, que lógo | o podería haver, |
104:16 | foi-se a ũa eigreja | da Virgen espirital, |
104:23 | Pois que saiu da eigreja, | os dedos entôn meteu |
105:100 | do fógu' e da ferida do falpaz. |
106:3 | a pesar da Grorïosa. |
106:45 | sólto da prijôn, fogiu, |
107:32 | da Virgen foi acorruda; |
107:54 | da que por nós rogará |
108:44 | a este da falssa lei |
109:24 | os démões da Madre do Rei |
111:17 | as hóras da que Déus nado |
112:21 | e os da nave sen grado |
112:36 | e da nave s' alongaron, |
113 | Como Santa María de Monsserraz guardou o mõesteiro que non feriss' a pena en ele que caeu da róca. |
113:17 | Mai-los monges, que cantavan | a missa da Madre de Déus, |
113:21 | Dit' esto, saíron fóra | da eigrej' e viron estar |
115:11 | da mui nóbre sperança; |
115:33 | de todo-los da térra, |
115:135 | Papa da crerezía. |
115:217 | do céo da altura |
115:263 | da missa na segreda, |
116:29 | da Virgen que pód' e val, |
116:52 | da Virgen grorïosa |
119:2 | assí somos pelo da Virgen tóst' acorrudos. |
119:20 | aquel hóme e da vila longe o levade.” |
119:27 | E mantenente da vila o poséron fóra |
121:40 | nulla ren, nen sól a dona, | nen da guerlanda sentiu |
121:42 | todo quanto ll' escontaron | da Sennor que pód' e val. |
122:8 | da Santa Virgen u ficou a fé, |
122:33 | da sa omagen da Madre de Déus.” |
122:35 | A todos da capéla fez saír, |
123:18 | candea da Virgen, bẽeita mollér. |
124:8 | da térra e ar do outro | que é chamado Mẽor; |
125:2 | da Virgen Santa María |
125:10 | da cidad' en que morava | el; e éra i outrossí |
125:31 | ca tan muito é guardada | da Virgen Madr' esperital, |
125:35 | que a oraçôn da Virgen | lle fezo que se ll' obridou; |
125:99 | ambos los meteu en orden | por prazer da Emperadriz |
126 | Esta é como Santa María guareceu un hóme en Élche dũa saeta que lle entrara pelos óssos da faz. |
126:8 | pelos óssos da faz, com' aprendí, |
126:27 | sen door ela dos óssos da faz. |
127:27 | E os crérigos da sée | vẽéron corrend' alí |
127:32 | por entrar ena eigreja | da Virgen, com' aprix éu, |
129:14 | se el da chaga houvésse guarida. |
129:19 | que da saetada ren non sentía; |
130:2 | seja da Madre de Nóstro Sennor. |
132:25 | da Sennor de pïadade, |
132:82 | da companna, que dereita- |
133:16 | e ant' o altar da Sennor de prez |
134:8 | vẽéran demandar da sa pïadade. |
134:18 | da Santa Reínna, |
134:32 | ca méu Fillo o quér, Rei da Majestade.” |
134:43 | da eigreja jazían con mesquindade, |
134:67 | per poder da Virgen, que per homildade |
136 | Esta é como en térra de Pulla, en ũa vila que há nome Fója, jogava ũa mollér os dados con outras compannas ant' ũa eigreja; e porque perdeu, lançou ũa pédra que déss' ao Meninno da omage de Santa María, e ela alçou o braço e recebeu o cólbe. |
136:8 | u estav' ũa omage da que sempre seja |
136:17 | lle creceu, que ao Fillo da omagen ía |
136:25 | des i per toda-las rúas da vila rastrada; |
138:16 | se fosse da térr', e non leixaron ir |
139 | Como Santa María fez que falasse o Fillo que tiínna nos braços ao da bõa mollér, que lle disse: “papa!” |
139:35 | Mais la figura da Virgen mui sagen |
141:1 | Quen muit' honrrar o nome da Sennor comprida, |
141:9 | que, se nome da Virgen ll' éra ementado, |
143:17 | da Santa Virgen, e com' ar fĩir |
144:2 | as bestias da Madre daquel Sennor |
144:21 | da vila, e touros trager mandou, |
144:50 | pola vertude da Sennor de prez, |
145:21 | por amor da Virgen de que Déus foi nado, |
145:28 | foi oír a missa da que sempre seja |
145:38 | o Fillo da Reínna das bẽeições; |
145:56 | e o póboo da cidade movudo |
146:66 | Mas da madre, que vos direi? |
148:4 | que dos outros da Virgen | será mui grand' enquisa, |
149:7 | prender e seer hóme | e resurgir da fóssa, |
150:8 | e fez Madre da filla que havía. |
151:7 | Macar tod' esto fazía, | da Virgen, de Crístus Madre, | sempr' as eigrejas honrrava |
151:16 | El respôs: “Porque da Virgen | bẽeita, Santa María, | a sa eigreja catara; |
153:33 | da mui Grorïosa; |
153:42 | da Madre-donzéla, |
154:8 | os dados ant' ũ' eigreja | da Virgen Santa María; |
156:14 | porque nunca mais da Virgen | fosse loor compõer. |
156:19 | nen cantar como cantara | da que Déus quiso nacer |
156:32 | da Virgen santa Reínna; | e quis con eles erger |
156:35 | E lóg' a da gran bondade |
157 | Como ũus roméus ían a Rocamador e pousaron en ũu burgo, e a hóspeda furtou-lles da farinna que tragían. |
157:11 | Ela con sabor daquesto | da farinna lles furtou, |
161:29 | da Virgen as orações | daquest' hóme que fez idas |
162:2 | devemos da Virgen sen par. |
162:6 | mas pola figura da en que son; |
162:16 | fóra da vila cabo do portal, |
164 | Como a omage de Santa María de Salas déu ũu braado, e tremeu a térra, por un prïor da eigreja que fez tirar a força do sagrado Don Fernando, abade de Montaragôn. |
164:18 | Ond' a omagen da Virgen | foi daquesto tan irada, |
165:2 | contra o poder da Virgen, | ca x' é tod' espirital. |
165:48 | Diss' o mouro: “Per mandado | da Virgen, Madre d' Içá, |
165:50 | que está préto dos muros | da parte do arẽal.” |
165:58 | por amor da Virgen santa, | Reínna celestïal. |
166:12 | e levou sigo a livra | da cera de bõa mente; |
167:17 | e velarei na eigreja | da mui benaventurada |
169:10 | s' ían, que alí fora | da Reínna sen par |
169:27 | a eigreja da Sée | da gran mezquita fez, |
172:19 | que ant' havían da mórte; | des i quantas merchandías |
173 | Como Santa María de Salas guareceu ũu hóme que havía a door que chaman da pédra. |
174:8 | mais de mal diss' essa hóra | da Virgen Santa María. |
174:9 | E pois l' houve dito, lógo | saiu da tafuraría |
174:29 | e sãou-o ben da lingua, | e el achousse tan são, |
175:32 | e da coita de séu padre | sól mercee non houvéron; |
175:49 | e o sofreu en sas mãos | que non colgou da garganta. |
175:53 | decendêrono da forca, | e un chorar tan esquivo |
177:4 | da graça que del recebe | mui guisad' é que nos dé; |
177:13 | mai-los ollos da cabeça | ambos tirar-llos mandou, |
178:12 | e penssou ben da muleta | quanto pude des entôn; |
179:24 | foi da que bẽeita seja, |
180:22 | deceu no mundo da sa alta séla. |
181:11 | E corrían pelas pórtas | da vila, e quant' achavan |
181:14 | que saísse da cidade | con bõa gent' esleúda |
181:16 | e lógo fóra da vila | a sina sacar mandasse |
181:17 | da Virgen Santa María, | e que per ren non dultasse |
181:20 | conas cruzes da eigreja. | E el creeu séu consello; |
181:23 | que éran da outra parte, | atal espant' ên colleron |
181:29 | atán gran medo da sina | e das cruzes i preséran, |
182 | Como Santa María livrou ũu ladrôn da mão dos dïáboos que o levavan. |
182:28 | por amor da Reínna. |
182:48 | foi da Virgen comprida, |
182:50 | des i da muit' ẽata |
182:53 | da Virgen fez de grado, |
183:8 | da Virgen mui grorïosa, | feita como vos direi |
184 | Esta é como Santa María livrou de mórte ũu meninno que jazía no ventre da madre, a que déran ũa cuitelada pelo costado. |
184:31 | e o sinal parecesse | da chaga, per que provasse |
185:24 | el rei, e da outra parte | grand' haver lle prometeu |
185:57 | que fillaron a omagen | da Madre do Salvador |
188:20 | e que o põer da mão | éra ben come sinal |
188:26 | omagen da Grorïosa, | qual x' ela foi fegurar. |
189:16 | que lle saía da boca, | assí que a poucos días | tornou atal come gafo; |
189:21 | E lógo os da eigreja | loaron con procissôn |
191 | Como a alcaidessa caeu de cima da pena de Róenas d' Alvarrazín, e chamou Santa María e non se feriu. |
191:6 | en cima dũa gran pena, | ben en cabo da montanna. |
191:16 | E quand' en cima da pena | foi, de que decer quería |
192:129 | que viu da louçãa |
192:131 | e nos da maçãa, |
193:1 | Sôbelos fondos do mar | e nas alturas da térra |
193:7 | En ũa nave da hóste, | u gran gente maa ía, |
193:21 | e un hóme parou mentes | da nav' e viu com' estava |
193:24 | E dando mui grandes vózes, | os da nave s' i juntaron, |
193:27 | E poi-lo hóm' a cabeça | houve da agua ben fóra, |
193:28 | catou lógo os da nave | e falou-lles essa hóra |
193:31 | Quando os da nav' oíron | falar, espanto prenderon, |
193:36 | el jajũava da Virgen | e guardava os séus días; |
193:43 | Quando os da nav' oíron | esto, mui grandes loores |
194:1 | Como o nome da Virgen | é aos bõos fremoso, |
194:8 | Mais da besta e dos panos | que aquel jograr tragía |
194:36 | que por ementar o nome | da Virgen ren non sentisse |
195:2 | da mui Grorïosa |
195:34 | mandou da meninna, |
195:177 | da mui despeitosa |
196:15 | mente. E porend' aqueste | que vos díxi da primeira, |
196:34 | que tal omagen da Virgen | é, que Déus houv' esleúda |
197:33 | Por rógo da Virgen Madre | Déus sa oraçôn oiu, |
198:12 | e durou o mais da noite | aquesta malaventura, |
198:15 | fossen da lid' a sa casa, | mais en meógo dun chão, |
199:12 | que da Madre de Déus santa | nunca as féstas guardava, |
201:42 | e guarda-me do démo | e da sa gran perfía.” |
202:13 | da Virgen Santa María | e começou-ll' a rogar |
203:10 | da Virgen Santa María, | lógo lles dava que quér |
206:35 | E tan tóste foi guarido | da mão, apóst' e ben, |
207:13 | e pois que viu a omagen | da Virgen i, o soltou, |
208:4 | carne da Virgen mui santa | por se nos ben amostrar |
208:33 | da Virgen cono séu Fillo | sobr' ele, e ar sentiu |
209:24 | da door, mas sentí-me lógo mui ben; |
210:14 | eno córpo da Virgen | e que nos amparasse |
210:17 | a bondade da Virgen, | que per ela comprisse |
211 | Como Santa María fez aas abellas que comprissen de cera un ciro pasqual que se queimara da ũa parte. |
211:28 | en un furado da pared' entraron |
212:21 | que por séu amor llo désse, | lógo da ucha tirou |
212:29 | e ũa moura da dona | aquelas vózes oiu |
212:36 | da vila; e pois que hóme | deante nen depois ir |
213:74 | e perdõaron o outro | da sanna homezïeira |
214:1 | Como a demais da gente | quér gãar per falssidade, |
214:6 | non lle praz de tal gaança, | mais da que é con verdade. |
215:2 | a omage da sa Madre, | Virgen santa corõada. |
215:5 | quando passou Aboíuçaf, | non da passada primeira, |
215:6 | mas da outra, e fez dano | grande daquela passada. |
215:17 | e romperon a eigreja | da Virgen Santa María, |
215:42 | de vertud' en ela éra, | e foi da agua sacada. |
215:52 | u el Rei éra, e déron-ll' | a omagen da Reínna, |
216 | Como Santa María se mostrou en semellança da mollér do cavaleiro ao démo, e o démo fugiu ant' ela. |
216:20 | ca éra día da Virgen, | a que quería servir |
216:43 | O cavaleiro da Virgen | muit' alégre s' espediu |
217:1 | Non dev' a entrar null' hóme | na eigreja da Sennor, |
218:2 | da Sennor que ampara | aos desamparados. |
218:20 | e ar da outra parte | a sa gran pobridade; |
218:37 | se foron. Mas a Madre | do que da agua vinno |
218:44 | por prazer da que nunca | sa mercee ensérra. |
218:46 | mas contou o miragre | da por que perdõados |
219 | Esta é como Santa María fez tornar negra ũa figura do démo que éra entallada en mármor blanco, porque siía cabo da sa imagen que éra entallada en aquel mármor meesmo. |
219:1 | Non convên aa omagen | da Madre do grorïoso |
219:13 | omagen da Virgen Santa | María que nos ampar, |
219:36 | porque cabo da omagen | aquela fazer mandei; |
220:8 | e da corte dos céos | servida e honrrada, |
221:10 | por que conquereu de mouros | o mais da Andaluzía. |
221:39 | ant' o altar maior lógo | e pois ant' o da Reínna, |
224:8 | da Virgen a que déu Déus | poder sobr' enfermidades |
224:32 | E dos miragres entôn | da Virgen alí contaron |
225:9 | que dizía sempre missa | da Madre do Rei celéste; |
225:20 | Déus o poçôn da aranna | nen lle no córpo morresse; |
225:24 | door nen mal, por vertude | da Virgen Santa María; |
227:16 | da Virgen mui grorïosa | que aos cuitados présta, |
227:21 | da gran fésta que fazían | na térra u el morava |
227:41 | e a Vila-Sirga lógo, | a cas da Santa Reínna, |
228:1 | Tant' é grand' a sa mercee | da Virgen e sa bondade, |
228:15 | e saiu passo da casa | e foi contra a eigreja, |
228:21 | e viu-o par da eigreja, | mas non tal qual o leixara; |
228:32 | tres vegadas a eigreja | da Virgen Santa Reínna |
229:8 | hómees muitos da térra | por haver de Déus perdôn; |
229:20 | pola vertude da Virgen | santa, en que encarnou |
229:23 | Pois soubéron os da térra | esto, déron gran loor, |
231:35 | Mai-la da gran pïedade, |
231:54 | da Bẽeita que nos guía, |
233:13 | e lóg' a ũa ermida | foi da Virgen, u entrava, |
233:29 | ant' a pórta da eigreja, | que éra en un recóste, |
233:40 | da térra este miragre, | mui gran prazer end' houvéron; |
234:20 | da Virgen Santa María, | de que Déus quiso nacer; |
235:5 | Rei, e da Andaluzía | dos mais reinos que i son; |
235:32 | E depois, quando da térra | saiu e que foi veer |
235:44 | toda-las gentes da térra, | que lle dizían assí: |
236:21 | pela mão e da agua | a começou a erger, |
237:12 | o día da Encarnaçôn, | que é stabeliçudo. |
237:13 | As cinque féstas da Sennor, | Reínna corõada, |
237:18 | missa cada sábad' oír | da Madre de Déus ía, |
237:61 | Pois que a assí degolou | mui longe da carreira, |
237:91 | da Virgen o gran poder séu, | e ja o ben veedes |
238:20 | e que o da Virgen fora | chufa, ca non outra ren. |
238:24 | ant' aquel que da cadẽa | nos foi tirar do dragôn; |
238:35 | E da Virgen grorïosa | te nembra, e ben farás, |
238:38 | O ben, de Déus e da Virgen | renégu', e aquí me dou |
238:53 | da Virgen e do séu Fillo, | que nos vẽo remĩir; |
239:2 | ant' a omagen da Virgen, | que é Sennor da verdade. |
239:21 | da Virgen, de que Déus prender |
239:29 | da eigreja ir se cuidou; |
241:11 | e o fillo da outra | pagou-se da meninna, |
241:16 | prazend' aos parentes | muito da preitesía. |
241:21 | O meninno andava, | con prazer da esposa, |
241:36 | da outra part' e fóra | pela pena caía. |
241:48 | ant' o altar da Virgen, | e assí lle dizía: |
241:57 | Per oraçôn da madre | o moço déu levada |
242 | Esta é como Santa María de Castroxeriz guariu de mórte un pedreiro que houvéra de caer de cima da óbra, e esteve pendorado e teve-se nas pontas dos dedos da mão. |
242:14 | lavrar encima da óbra. | E houve d' acaecer |
242:16 | da óbr', e ambo-los pées | lle faliron e assí |
244:2 | os feitos da Grorïosa | con que nos faz tanto ben. |
244:7 | En Lared' há ũ' igreja | que fóra da vila 'stá, |
244:20 | da gente que i entrava, | e começou a dizer: |
244:31 | Outro día oiu missa | da Madre do Salvador, |
245:9 | en San Salvador da Torre, | por un hóm', e mui ben sei |
245:16 | en San Salvador da Torre | e, per quant' éu aprendí, |
245:20 | da Santa Virgen, e sempre | fazía sa oraçôn |
245:36 | e muita da agua fría | deitar sobr' el essa vez, |
245:81 | e ant' ũa majestade | da Sennor que nos aduz |
246 | Esta é dũa bõa mollér que ía cada sábado a ũa eigreja que chaman Santa María dos Martires, e obridô-xe-lle, e depois foi alá de noite, e abriron-xe-lle as pórtas da eigreja. |
246:7 | Onde por amor da Virgen | ao sábado sempr' ir |
246:15 | Esta igrej' alongada | da vila ja quant' está. |
246:24 | da igreja. E pois fóra | foi, as pórtas serrar viu; |
246:27 | E quando foi aas pórtas | da vila e entrar quis, |
247:24 | pera ir-se da eigreja; | mas a mui Santa Reínna |
248:12 | muitos hómees da térra | e sas candeas queimar; |
249:8 | que é en cabo da vila, | muitos maestres de pran |
249:12 | pora gaannar da Virgen | mercee e gualardôn. |
249:17 | eno mais alto da óbra, | como bon maestre faz. |
249:21 | ca pero que da cabeça | sôbelos cantos topou, |
249:25 | mas foi ao altar lógo | da Virgen espirital |
251:2 | o que póde amor | da Virgen ben haver. |
251:29 | de pedir o séu fillo | da omagen entôn |
251:64 | por un da Magestade | pintad' e con verniz? |
251:65 | Mas vós que sédes padre | da lee e joíz, |
251:69 | diss' à ama da moça, | “e se de Satanás |
251:72 | a grand' honrra da Madre | do que morreu na cruz; |
252:1 | Tan gran poder a sa Madre | déu eno fondo da térra |
252:15 | Os da vila, quand' oíron | esto, per com' aprendí, |
252:21 | ant' o altar da igreja | u fazían o lavor, |
253:38 | foi da Virgen grorïosa, | en que há toda bondade. |
253:48 | nono tirou da igreja, | pero éra bon crischão, |
254 | Como dous monges que saíron da orden foron livres dos dïabos polo nome de Santa María que ementaron. |
254:1 | O nome da Virgen santa | atán muit' é temoroso, |
254:24 | o nome da Virgen santa | e que vós en el fïastes; |
255:70 | ant' a igreja da Madre de Déus, |
255:71 | senôn da camisa, toda núa, |
255:87 | fóra da vila cab' o caminno |
256:19 | Mas la Reínna, que sérva | éra da que pód' e val, |
256:29 | per poder da Grorïosa, | que nada non sentiu ên. |
257:5 | foi guardar relicas da Madre de Déus e Filla |
257:21 | e houve des i da Virgen tan grandes amores, |
258:29 | por amor da Santa Virgen, | que é lume destes méus |
259:28 | e sãavan as gentes da door, |
259:29 | como lles foi mandado da Sennor |
259:40 | os jograres da térra que i van, |
261 | Esta é da bõa dona que desejava veer mais d' al hóme bõo e de bõa vida, e bõa dona outrossí. |
261:60 | da mórte dela, e maravillar |
263:3 | o que da Virgen mandado |
263:27 | mas a missa que te digo | da Madre de Déus farás |
264:17 | da Virgen grorïosa, | que ja muitos houvéra |
264:42 | e da bẽeita Madre, | que os guïou e guía. |
265 | Como Santa María guareceu a Joán Damacẽo da mão que havía corta. |
265:56 | podería hóme da súa nenllur |
265:92 | ant' o altar da Santa Emperadriz |
265:95 | que collí da mão; mas quant' ũa nóz |
266 | Como Santa María de Castroxerez guardou a gente que siía na igreja oíndo o sermôn, dũa trave que caeu de cima da igreja sobr' eles. |
267:35 | E o mercador eno bórdo da nave |
267:44 | nembrou-se da Virgen que sempr' acrecenta |
267:69 | esto fez a da virgĩidade pura, |
267:75 | E tanto que os da nav' alí chegaron, |
268:32 | e pois ant' o altar jouve | da Virgen santa, Reínna, |
268:43 | Pois esta dona guarida | foi da coita que havía, |
271:17 | mas o alcaide da nave | fez aos outros oír, |
271:41 | e ena hóra da mórte | nono leixará per ren; |
272 | Como Santa María fez en San Joán de Leterán en Roma que se mudasse ũa sa omagen da ũa parede da igreja na outra. |
272:27 | que éste da grorïosa | Virgen e Madre de Déus, |
273:13 | e per cima da eigreja | éra o teito cobérto; |
273:18 | d' o feito da Virgen santa | seer metud' a trebello. |
274:10 | lle meteu que se saísse | da orden, ca ben sería. |
274:11 | Estando el en serviço | da Virgen, foi-o tentar |
275:37 | da ravia são, e agua lles pediu, |
275:46 | ant' o altar da Virgen séu estadal. |
276:39 | da Virgen o vaamos.” |
276:52 | da |
277:17 | por honrra da Virgen santa, | sól de comer non penssavan |
277:19 | Os outros oito disséron | que da carne comerían |
277:22 | aqueles oito da carne, | dizendo: “Non vai nen ven |
277:41 | por honrra da Virgen santa, | e sempre o jajũassen |
278:19 | E pois saíron da vila, | mui préto daquel logar |
283 | Como Santa María de Terena sãou un clérigo da boca que se lle torcera mui fèramente. |
283:42 | per poder da que despreçou |
284:26 | da Virgen grorïosa, | lóg' o démo felôn |
285:37 | da Virgen Santa Marí' ant' o altar s' agẽollou, |
285:102 | quiso Déus que da sa graça foss' ele ben comprido, |
286:11 | Este fóra da eigreja | fazía eno portal |
287:31 | cuidando que éra mórta, | e foi da barca decer |
287:41 | da Virgen Santa María; | e ela o recebeu, |
288:14 | ant' a capéla da Virgen | que os céos escrarece. |
290:22 | da mellor das bõas e non quisér |
291:11 | dos parentes da manceba | e das justiças, ca non |
291:17 | da prijôn que éra fórte. | E ele jazendo tal, |
291:18 | houve gran medo da mórte, | e começou-s' a nembrar |
291:40 | do cárcer en que jazía | e da vila con el déu |
292 | Como el Rei Don Fernando vẽo en visiôn ao Tesoureiro de Sevilla e a Maestre Jorge que tirassen o anél do séu dedo e o metessen no dedo da omagen de Santa María. |
292:28 | muitos miragres o Fillo | da Santa Emperadriz |
292:38 | outrossí da Santa Virgen, | que do mund' é estadal. |
292:58 | aa omagen da Virgen | que ten vestido cendal, |
293:16 | da vila foi, mui ben feita, | e viu sobr' ela estar |
293:17 | ũa mui béla omagen | da Virgen que non há par, |
293:22 | que ben cabo da orella | pos-ll' a boqu' e o grannôn. |
293:37 | E o bispo da cidade, | que o oiu dessa vez, |
294:15 | Ũa omagen fremosa | da Virgen Santa María, |
294:24 | e catou aa omagen | da Virgen e dẽostou-a |
295:24 | que el Rei fez sa omagen | da Virgen; e poi-la viu |
297:20 | ũa omagen mui béla | da Virgen Santa María, |
298:24 | ben ante o altar da Virgen. Entôn |
299:11 | Un freire dos da Estrela tragía |
301:23 | E lógo se sentiu livre | da prijôn o escudeiro |
302:10 | lle furtou da esmolneira | por crecer en sas requezas. |
302:12 | os que alí albergaron | da eigreja se saíron; |
303:18 | e da outra lle fazía | muit' algu' e muita crïança. |
303:22 | bõa, foi-s' aa omagen | da Virgen sen demorança. |
304:7 | d' ôrdin de San Bẽeḯto. | E óra chus da eigreja |
304:8 | non ficou, que é da Virgen | que sempre bẽeita seja, |
304:13 | non é que ant' o da Virgen | arça; e est' é provado |
305:27 | e inda daquestes nóvos | e dos prétos e da guérra; |
306:9 | dũa omagen que éra | da Virgen, com' aprendí, |
306:15 | Alí ést' ũa omagen | da Virgen que non há par |
307:15 | todo-los da térra. Onde conteceu |
308:32 | a honrra da Virgen santa, | e as pédras fez furar |
308:33 | e ant' o altar da Virgen | as fez lógo pendurar. |
309:13 | da Virgen Santa María, | e havía ben consigo |
309:34 | a el e falou con ele | a honrra da Virgen Madre, |
309:50 | éra, en que hoj' é feit' a | eigreja da Virgen Madre. |
309:56 | a honrra da Santa Virgen, | Filla de Déus e Esposa, |
309:58 | cousa da que el crïara | fazer pois dela sa Madre. |
311:18 | da vila, começou lógo | mal tempo, per bõa fé. |
311:50 | ca é nóssa avogada, | des i padrõa da fé. |
312:2 | eno logar en que seve | da Virgen a sa fegura. |
312:20 | en semellança da Virgen | santa benaventurada, |
312:47 | u fezéran a omagen | da Sennor mui verdadeira, |
312:55 | Onde con nojo da casa | que houve, o cavaleiro |
312:61 | omagen da Virgen santa, | e que a ela pesara |
312:68 | que pose ant' a omagen | da por que o mundo cata; |
313 | Esta é da nave que andava en perígoo do mar, e os que andavan en ela chamaron Santa María de Vila-Sirga, e quedou lógo a tormenta. |
313:22 | demais viían da nave | muitos a ollo morrer. |
313:30 | e oíra dos miragres | da Santa Virgen dizer |
313:34 | o séu córp' e os da nave | lle foi lógo ofrecer. |
313:53 | a honrra da Virgen Madr'; e | ũa poomba entrou |
313:61 | e cada un dos da nave, | assí como prometeu |
313:63 | E da oférta fezéron | un cález mui grand' assaz |
314:20 | sa tenda cabo da fonte, | e des i mandou vĩir |
316:17 | alên do río da vila, | assí com' éu apres' hei, |
316:19 | a honrra da Grorïosa, | a Virgen Madre de Déus, |
316:24 | porque da súa eigreja | perdía a oblaçôn |
316:36 | da Virgen, mui ben cantada, | e mandou-se levar i; |
317 | Como Santa María se vingou do escudeiro que déu couce na pórta da sa eigreja. |
317:46 | Fillo da Virgen, a que desprazía. |
318 | Como Santa María se vingou do crérigo que furtou a prata da cruz. |
318:9 | ena eigreja da Madre | de Déus, a que muito praz |
319:46 | préto da eigreja da de Déus esposa. |
319:57 | de Santa María; ca da sa bondade, |
319:65 | sãa e guarid' e da virgen contaron |
321:13 | nen a físicos da térra, | rogando-lles que a vissen, |
321:20 | e do haver e da filla | que consello i presésse; |
321:38 | da Virgen que é envólta | ena púrpura sanguinna. |
321:42 | está, u se faz o sángui | de Déus do vinno da vinna. |
321:48 | foi do braç' e da garganta | pola Sennor que dá vida |
322:25 | atá que chegou a fésta | da Virgen Santa María, |
324:9 | da Virgen Santa María, | que éu per méus ollos vi |
324:20 | na grand' eigreja da Sée, | que se nunca ên partiu |
325:34 | aa eigreja da Madre | de Déus que é en Tudía.” |
325:52 | da Virgen Santa María, | que é bẽeita e seja, |
325:55 | E eles grandes loores | déron lógo da primeira |
325:57 | mais o colar da cadẽa | toller per nulla maneira |
325:61 | e ir-m-ei pera Tudía, | a cas da Santa Reínna |
325:64 | en Tudía na eigreja | da Reínna corõada, |
326:21 | derredor da eigreja, e, com' oí, |
327:10 | que está fóra da vila, | assí com' oí contar. |
327:15 | Un crérigo da eigreja | que o viu alí seer, |
329:2 | quen s' atrev' ao da Virgen | pera furtar contanger. |
329:4 | de furtar ren do da Virgen, | que faz os céos abrir |
329:8 | en Tudía, na eigreja | da Virgen, e foi assí |
329:12 | tod' en redor da eigreja, | e do séu foron fillar |
329:14 | a honrra da Virgen santa, | de que Déus quiso nacer. |
329:24 | tod' esto da Virgen santa | tẽen que gran verdad' é; |
329:60 | viu polo prazer da Madre | daquel que morreu na cruz. |
331:8 | na sa igreja da Virgen, | onde tod' o mund' é chẽo |
332:30 | o véo da sa cabeça | e ant' o fógo lançar |
332:32 | ante foi tan tóste mórto | polo prazer da que ten |
332:38 | da Virgen, ond' a omagen | havía o semellar. |
333:23 | Pois que foi ena eigreja | da Sennor de ben comprida, |
333:41 | da Virgen Santa María; | e el jazend' i mendigo, |
333:50 | e ergeu-s' o hóme lógo | da carreta u jazía, |
334:37 | ant' o altar da mui nóbre | Virgen; e, com' aprendí, |
335:30 | Diss' entôn a mollér bõa: | “Vél da farinna me dade, |
335:38 | e diss' entôn a séus hómes: | “Da agua me caentade.” |
335:58 | que avondar podería | a todo-los da cidade. |
335:76 | e a omagen da Virgen, | Madre de Déus, ll' amostraron, |
336:44 | por poder da grorïosa | bẽeita Santa María |
336:49 | por prazer da Grorïosa | que ao démo quebranta, |
337:1 | Tan gran poder há a Virgen | aos da térra guardar |
337:25 | tiínna ontre séus braços, | houve da vóz tal pavor |
337:36 | da boca de Rei Herodes | que llo quería tragar. |
339:33 | a agua da nave. Mais a que val |
339:39 | Aos da nave foi entôn gran ben |
339:55 | na eigreja da Madre do gran Rei, |
340:16 | mais Déus por ti da altura |
340:34 | que nos sacou da escura |
341:44 | sobiu encima da pena, | corrend' esforçadamente, |
342:3 | Ca en fegurar as cousas | da fegura que hoj' han |
342:16 | do altar da Virgen santa, | Madre de Nóstro Sennor. |
342:27 | da sa graça, pois la pédra | mui dura foi omannar. |
344 | Como Santa María de Tudía fez a ũa cavalgada de crischãos e outra de mouros que maséron ũa noite cabo da sa eigreja e non se viron, por non haveren ontr' eles desavẽença. |
344:14 | e ben a par da eigreja | pousaron sen deteença. |
344:24 | a derredor da eigreja, | que sól non sentiron nada |
344:25 | ũus d' outros por vertude | da Reínna corõada, |
345:8 | reinava, que da Reínna | dos céos tiínna bando |
345:48 | e britaron a capéla | da que é nóss' amparança, |
345:57 | e correndo aa pórta | da capéla mui festinno |
345:81 | e a omagen da Virgen | havía mal recebudo, |
345:85 | e a omagen da Virgen | ena capéla tornada |
345:90 | o nome da Santa Virgen | fillaron a bẽeizer. |
346 | Como Santa María guariu ũa mollér d' Estremoz do braço e da garganta que ll' inchara. |
347:12 | aa eigreja da Virgen | santa que é en Tudía; |
350:35 | fuste, e o da altura |
352:1 | Fremosos miragres móstra | a Madre da fremosura |
352:36 | da Virgen Santa María | que é bẽeita e seja, |
353:1 | Quen a omagen da Virgen | e de séu Fillo honrrar, |
353:28 | omagen da Virgen santa | con séu Fillo, e cousiu |
353:37 | e des i foi comer lógo, | e apartou da raçôn |
353:48 | cada día; mais o Fillo | da Virgen de mui bon prez |
353:61 | Diss' el: “O fillo da dona | que sé no altar maior, |
354:20 | que a quis tirar da arca; | e com' ela é ligeira, |
354:35 | per prazer da Grorïosa, | sa Madr', a que comendada |
355 | Esta é como Santa María de Vila-Sirga livrou ũu hóme da forca, que non morreu, por un canto que déra a sa eigreja. |
355:12 | e ũa moça da vila | fèramente o amava; |
355:39 | Quando foron na igreja | da Madr' e Virgen honrrada, |
355:57 | e a entrante da vila | ond' ele natural éra, |
355:63 | Os parentes da manceba | aas justiças fezéron |
355:92 | polo decenderen dela, | e da vila outras gentes, |
356 | Como Santa María do Pórto fez vĩir ũa ponte de madeira pelo río de Guadalete pera a óbra da sa igreja que fazían, ca non havían i madeira con que lavrassen. |
358:5 | no lavor da sa igreja | que fazían per mandado |
359:1 | As mãos da Santa Virgen | que tangeron acarôn |
359:4 | que é chamado o Pórto | da Virgen que non há par, |
359:29 | e foron lóg' ao Pórto | da Sennor espirital |
361:2 | que non póde na omagen | da Virgen vertud' haver. |
361:7 | a loor da Virgen santa, | a Sennor de mui gran prez, |
361:13 | da Virgen Santa María, | ca aquel Rei todo séu |
362:29 | da arca com' éra feita, | disso lógo sen falir: |
362:36 | mercee muito chorando; | e da agua que saiu, |
364:1 | Quen por serviço da Virgen | mete séu córp' en ventura, |
364:4 | que chaman da Grorïosa, | que cabo do Mar Terrẽo |
365:20 | do mõesteir' e da ôrdin | que o nengũu non visse; |
365:28 | en cuidar que non é nada | a alma, ca da altura |
366:13 | mais guariu pela mercee | da que é Madre e Filla |
366:23 | que se foi da outra parte | d' Aguadalquivir voando, |
366:32 | en dereito da aldea | que Coira éste chamada; |
366:33 | e viron da outra parte, | no Exarafe, coitada |
366:49 | da caça que há fillada, | con medo que o enarte |
366:52 | d' aquele falcôn havê-lo, | apartou-se da companna |
367:16 | foi a honrra da Virgen corõada, |
368:28 | e quando foi no Pórto | da Sennor verdadeira, |
369:48 | atẽen que a valía | da sortella lle dobrasse. |
371:8 | do Pórto da Santa Virgen | e fezéra ja lavrar |
371:17 | ou por lavrar na igreja | da Sennor espirital; |
374:16 | ena fremosa capéla | da Virgen Santa María |
377:8 | pintava da Santa Virgen, | Madre de Déus grorïosa; |
377:9 | e el Rei, cuj' hóm' el éra, | por amor da precïosa |
378:25 | que per narizes e ollos | e da boca outrossí |
378:33 | da Virgen Santa María, | e se sãar, ofrecer |
378:49 | e pois foron na igreja | da Raínna de gran prez, |
379:33 | a tornar o que fillaran | a pesar da Madr' e Filla |
380:9 | e da prijôn sacou |
380:23 | foi da sennoría |
381:17 | levárono ao Pórto | da Raínna spirital; |
381:23 | Da gran vóz que déu a madre | quando a Virgen chamou, |
383:8 | e cabo da grand' igreja | há un logar apartado |
383:22 | foron veer o Sepulcro | no tempo da caentura. |
383:38 | acabe compridamente.” | E tan tóste da altura |
383:40 | bẽes per fondo da agua | so a nave, e sacou-a |
383:41 | mui longe da outra parte | eno mar, e pois tornou-a |
384:12 | a semellante da Virgen | nóbre e mui precïosa; |
384:20 | da Virgen Santa María, | de que éra muit' amigo, |
384:26 | de seer da Virgen santa | un dos séus mais loadores. |
384:37 | e eno Livro da Vida | escrit' ontr' as escrituras |
385:3 | Est' avẽo en Sevilla | per vertude da Raínna |
385:18 | assí que nunca cuidava | da chaga haver guarida. |
385:20 | da Virgen Santa María | fosse, que éste conórto |
385:27 | en que a chaga havía, | u foi da pédra ferido. |
386:9 | tornou da hóste da Veiga | de Grãada, e tallando |
392:16 | un alfamar, e vendê-lo | foi a casa da Reínna, |
392:29 | Entôn mandou a un hóme | que da prijôn o tirasse; |
393:24 | vigía da Virgen santa, | que sempre bẽeita seja, |
398:3 | Ca o día da gran Cẽa, | pois houv' os pées lavados |
398:9 | que de Xerez é mui préto, | na fin da Andaluzía, |
400:8 | a loor da que nos mantên, |
400:22 | a Sennor da franqueza; |
403:51 | da cruz e con mortalla |
405:17 | da Virgen santa e pura, |
405:43 | da Virgen que non há par. |
411 | Esta é a primeira, da nacença de Santa María, que cae no mes de setembro; e começa assí: |
413 | Esta terceira é da virgĩidade de Santa María, e esta fésta é no mes de dezembro, e feze-a Sant' Alifonsso; e começa assí: |
414 | Esta quarta é da trĩidade de Santa María. |
414:31 | foi fillo da que el crïad' havía, |
414:32 | e da filla fez madr', est' é verdade. |
415:18 | por nos tirar da infernal prijôn. |
419 | Esta novena é da vigilía de Santa María d' Agosto, como ela passou deste mundo e foi levada ao céo. |
419:67 | Mais a hóra da sésta, | direi-vo-lo que fez |
421:18 | da bõa vía |
424:32 | Sennor dos judéus e da lei.” |
424:45 | nos braços da que muit' afán |
425:44 | foi a da Madre do Sennor, |
426:4 | en térra por nós e da Virgen nacer, |