| B:7 | E macar éu estas dúas non hei |
| 18 | Esta é como Santa María fez fazer aos babous que crían a seda dúas toucas, porque a dona que os guardava lle prometera ũa e non lla déra. |
| 22:15 | Dúas lançadas lle déu un peôn, |
| 25:94 | e disse-lle: “Sól dúas nózes |
| 31:8 | é dúas léguas sabudas, |
| 46:56 | viu dúas tetas a par, |
| 63:38 | e outras dúas que i foron dizer, |
| 68 | Como Santa María avẽo as dúas combooças que se querían mal. |
| 68:40 | fez estas dúas, sen falir, |
| 71:45 | e dúas partes leixa | e di ben a terceira, |
| 116 | Esta é como Santa María fez acender dúas candeas na sa eigreja en Salamanca, porque o mercador que as i poséra llas encomendara. |
| 116:36 | “dúas grandes candeas, |
| 142:32 | que o mergeu dúas vezes ou tres; |
| 151:29 | ca u el ant' os abades | non dúas vezes senlleiras |
| 155:42 | e a séu pichél catando, | houv' ên dúas a chorar |
| 155:47 | que de mias lágrimas dúas | enchí tod' este pichél.” |
| 189:13 | assí que en dúas partes | lle fendeu o coraçôn; |
| 192:78 | dúas noites fez; |
| 205 | Como Santa María quis guardar ũa moura que tiínna séu fillo en braços u siía en ũa torre ontre dúas amẽas, e caeu a torre, e non morreu nen séu fillo, nen lles empeceu ren, e esto foi per oraçôn dos creschãos. |
| 205:3 | Ca aquestas dúas cousas | fazen mui compridamente |
| 205:31 | E ontre dúas amẽas | se foi sentar a mesquinna |
| 219:4 | assí son aquestas dúas | por dereit' e por razôn; |
| 234:10 | e destas dúas doores | o foi mui tóste guarir. |
| 253:44 | qu' en dúas péças caeü | ja feit', e porên sinou-se |
| 253:47 | E o bordôn que jazía | en dúas péças no chão, |
| 255:109 | A casa foi per dúas vegadas |
| 292:80 | que esta noit' hei sonnado | vél dúas vezes ou tres.” |
| 332:40 | e pera tanger os sinos | dúas consigo levou |
| 417:10 | con dúas tórtores mansas | e de paombas un par. |
