A:4 | ta o reino d' Aragôn, |
A:16 | e Alcalá d' outra vez, |
B:3 | há-o d' haver e de razôn assaz, |
1:30 | ontre bestias d' arada. |
2:7 | que primado foi d' Espanna |
3:6 | Déus o pecado d' Adán |
4:4 | un meninno d' Irraél. |
4:15 | e d' aprender gran sabor |
4:80 | se se d' algún mal sentía. |
5:14 | e soube Santa María mais d' al ben querer. |
5:36 | mas ante que d' Ultramar se partisse, mandad' envïou |
5:53 | e a pouca d' hóra viu a Emperadriz a si vĩir, |
5:101 | de coita e d' afán e pois mórte, u outra ren non jaz, |
5:130 | foi guarecer o irmão de Conde eno mes d' abril; |
5:157 | mas ũa céla faría d' óbra de París, |
6:14 | e d' aprender quant' oía | éra muit' engẽoso; |
7:51 | que éran d' ôrdin d' Onna, |
9:9 | mui fazedor d' algu' e | de todo mal quita, |
9:79 | del, a pouca d' hóra | un ladrôn maldito, |
9:89 | Mas a vóz do céo | lles disse mui d' alto: |
10:4 | e Fror d' alegría e de prazer, |
11:36 | mas d' ángeos companía |
11:61 | foi d' irdes tanger |
12:6 | na sa fésta que no mes d' Agosto jaz. |
12:19 | Entôn todos mui correndo | começaron lógo d' ir |
15:36 | pan d' horjo, que lle foi ofrecer |
15:50 | terrei-me por d' outr' hóme peior.” |
16:8 | prez d' armas, e mui fremos' e apóst' e mui fran; |
16:22 | de querer séu ben e de o mais d' al cobiiçar. |
16:37 | ‘Ave María’, d' hoj' a un ano, sen falir, |
17:3 | Maravilloso miragre d' oír |
17:20 | tornou-s' en forma d' hóme sabedor, |
17:40 | “D' hoj' a tres días, u non haja al, |
18:27 | d' a touca da seda dar |
18:31 | d' Agosto, que vẽo i |
20:38 | d' alto vas decendo, |
21:4 | e que forma d' hóme en ela fillou, |
23:1 | Como Déus fez vinno d' agua ant' Arquetecrinno, |
25:14 | d' estranno nen de connoçudo |
25:24 | d' esso fazer non havería, |
25:111 | que non ll' houvéssen d' entender |
26:32 | d' iférno, sen dultar. |
27:2 | d' a Madre do Vencedor sempre vencer. |
27:53 | mandou ao póboo dos d' Irraél |
29:22 | de fazer craras d' escuras. |
31:58 | nen d' aguillôn a 'scodudas. |
32:35 | te quites; e se non, | d' hoj' a trinta días |
33:8 | o fui ben d' ontre trezentos, |
33:18 | con roméus mais d' oitocentos. |
33:40 | E con coita d' arribar, |
34:21 | que spécïas d' Ultramar, bálssamo nen onguento, |
34:28 | fez i a Madre de Déus, que d' óio semellança |
35:17 | tod' aquest' en ũa arca | feita d' ouro, ca non d' al; |
35:20 | se fora, como vos digo, | houvéron-se d' acordar |
36:6 | d' hómees por sa pról buscar, no que todos punnades. |
38:6 | d' amor, que partidos per ren nunca póden seer; |
38:17 | un mõesteiro d' ordinnados |
42:9 | Foi en térra d' Alemanna | que querían renovar |
42:42 | mas per consello do démo | ele d' outra guisa fez, |
44:5 | avẽo eno reino d' Aragôn, |
44:10 | d' ave pequena tro ena maior. |
45:37 | d' havê-la? Ca sempr' est' hóme | fezo mal, como sabedes, |
46:28 | en panos d' ouro teçudos. |
46:57 | de viva carn' e d' al non, |
47:25 | Pois en figura d' hóme | pareceu-ll' outra vez, |
48:9 | que éra dun cavaleiro; | e d' outra parte de fronte |
48:11 | Mas en aquel mõesteiro | ponto d' agua non havía |
50:7 | Nen d' outra maneira nós non viramos Déus, |
51:6 | que mostrou Santa María | en térra d' Orlens en França |
51:66 | e punnaron d' a saeta | tirar, mas nunca podéron, |
52:1 | Mui gran dereit' é d' as bestias obedecer |
53:26 | e a Seixôn de caminno | começou tóste d' andar. |
53:53 | demais, d' hoj' a trinta días | sabiades que morrerei, |
55:2 | que mui d' anvidos s' assanna | e mui de grado perdõa. |
55:5 | por ũa monja, que fora | fillar vida d' ávol manna |
55:7 | Esta dona mais amava | d' outra ren Santa María, |
55:29 | que havía d' haver fillo; | e entôn se foi chorando |
55:50 | e cuidaron que fill' éra | d' infançôn e d' infançõa. |
57:24 | d' i mui grand' e estranna |
57:89 | que lógo d' i levados |
58:6 | que d' amor lle mostrou mui gran sinal. |
58:28 | d' hómes e muitos tormentar i viu; |
61:5 | de miragres ben d' i, ca d' allur non vẽo, |
62:18 | havía, se d' al non foss' acorruda. |
63:10 | d' armas non podían outro tal saber. |
63:17 | que éra bon hóm' e d' atal coraçôn |
63:28 | tanto fez i d' armas, per quant' end' éu sei, |
63:70 | que d' outra guisa non podía seer. |
64:46 | nona leixedes vós porên muito d' aficar.” |
64:56 | e d' alcaiotaría sabedor e sotil, |
65:101 | pero con vellece ja cubérta d' hédra, |
65:102 | que fora d' antigo lugar muit' honrrado. |
65:108 | tomou dun pan d' horjo quant' é ũa quarta |
65:180 | d' hoj' a quinze días serei sen contenda |
67:8 | sisud' e fazedor d' algo, | mais tant' éra bon crischão, |
67:18 | meteu-s' en un córpo mórto | d' hóme de mui gran beldade, |
68:18 | soía na vila d' Arraz. |
68:23 | d' ángeos, que lle diss' assí: |
69:7 | seend' i o Emperador d' Espanna |
69:8 | e d' hómẽes honrrados gran companna |
69:70 | a Virgen, d' Elisabét coïrmãa, |
72:28 | ben d' i natural, |
74:7 | E ao démo mais feo d' outra ren |
75:3 | mais d' orgullo con requeza |
75:30 | e dad' a nóssa igreja | sequér cen marcos d' arento; |
75:57 | En casa do riqu' estava | un crérigo d' avangeo |
75:76 | outrosí nen d' alvaialde, | que faz a cara 'nrrugada. |
77:21 | eno mes d' agosto, no día 'scolleito, |
78:66 | teve-o por cousa d' oír muit' espantosa. |
78:68 | que nunca te pagas de mezcras nen d' envejas; |
79:21 | E se esto fazes, d' hoj' a trinta días |
79:43 | que nos ache quitos d' érr' e de pecado; |
80:1 | De graça chẽa e d' amor |
81:11 | dessí d' outro que há i, |
82:40 | fas d' hoj' adeante que non leixes ren |
82:42 | Esto dito, tolleu-xe-lle d' ant' a faz. |
83:27 | d' érros e de maos feitos; |
83:31 | e d' outras enfermedades, |
83:58 | d' acorrer aos coitados. |
84:8 | con dona menínn' e béla, | que amou mais d' outra ren, |
84:12 | e mais d' outra ren amava | a Virgen espirital; |
84:33 | mais d' outra cousa do mundo | e por séu sempr' andarei.” |
85:36 | e d' outros dïabos, negros mui mais que carvões, |
85:44 | d' ángeos, que sempre cantan ant' el doces sões. |
85:47 | que rógan polos crischãos que Déus d' ocajões |
87:1 | Muito punna d' os séus honrrar |
87:11 | D' honrrar os séus há gran sabor |
87:35 | D' os séus honrrar muito punnou |
88:39 | porend' éu d' aquí ir-m-ei.” |
89:25 | éra ja d' haver vida |
94:3 | e de falir e d' errar |
94:21 | éra d' i aproveitar |
95:5 | por un conde d' Alemanna, que houve leixada |
95:18 | e d' ele ja bever vinno non éra penssado; |
95:30 | que ben d' África vẽéran por correr Espanna, |
95:36 | d' acorrer a séus amigos nen lles pórta sérra |
95:44 | e chamaron Mafométe, o fillo d' Abdalla. |
95:52 | deant', e panos de seda, outros d' escarlata, |
95:74 | e non lle fezéron mal, d' atant' houv' avantalla. |
98:30 | ante punnou todavía | d' a Virgen servir. |
101:18 | non se quis d' ant' o altar, |
103:39 | mais d' outra cousa que seja? | Ca, par Déus, gran dereit' é, |
105:10 | que havía ena vila d' Arraz. |
105:34 | u trouxe sigo d' ángeos grand' az.” |
105:88 | con que são de fógu' e d' alvaraz. |
109:42 | e d' os dïabos sempre destroír. |
111:49 | d' ajuda. Porên loado |
112:25 | d' agua vólta con arẽa |
113:1 | Por razôn tenno d' obedecer |
114:10 | que llo d' ocajões guardass' e de maes. |
115:16 | Desto no tempo d' ante |
115:115 | d' outre e sen perfía.” |
115:126 | Ca d' atanto soon fis |
115:165 | a térra d' Armenía. |
115:193 | d' outr' hóme, e sa vida |
115:256 | De Pascoa no mes d' abril |
116:11 | Aqueste mais d' outra ren |
117:9 | tallar e coser con seda d' óbra mui mïúda, |
118:1 | Fazer póde d' outri vivê-los séus |
118:9 | porên de cera omagen, non d' al, |
120:9 | e mais d' outra ren a amarán, |
121:6 | que lle guerlanda faría | de rósas toda, non d' al. |
121:30 | non houvéron d' ir a ele, | e disséron lóg' atal: |
124:7 | mui préto d' ambo-los mares, | do gran que corr' arredor |
125:4 | nen d' hóme mao perfía. |
125:46 | que a poucas d' amor dele | lógo se non enssandeceu, |
125:74 | que ja sé eno taamo, | toda ben cobérta d' alfrês. |
127:20 | e d' iren en romaría | de grado llo outorgou; |
127:33 | feze-o, e mantenente | d' entrar i non lle foi gréu; |
128:5 | a un vilão que éra | d' abellas cobiiçoso, |
130:26 | e dá-nos ben d' outros bẽes maior. |
131:12 | ela a Virgen amava mais d' al ren; |
132:26 | que mais d' outra ren amava, |
132:37 | séus parentes d' alegría. |
135:42 | se querían mais d' al ren, |
135:85 | d' irdes contra séu mandado, |
138 | Como San Joán Boca-d' Ouro, porque loava a Santa María, tiraron-ll' os ollos e foi esterrado e deitado do patrïarcado; e depois fez-lle Santa María haver ollos, e cobrou per ela sa dinidade. |
138:10 | por Joán Boca-d' Ouro, nóbre barôn, |
138:40 | Entôn a Virgen d' ant' ele se tolleu; |
138:50 | méu Fillo mais d' al, e con mui gran razôn; |
138:53 | e porende as amou mais d' outra ren, |
139:24 | que de mal llo guardass' e d' oqueijôn |
142:21 | E un d' Aguadalfajara assí |
142:31 | Ca a força d' agua assí o pres |
143:9 | En Xerez, préto d' Aguadalquivir, |
144:1 | Con razôn é d' haveren gran pavor |
144:11 | sabía mui mais d' al ren ben querer. |
144:20 | Ond' un cavaleiro ben d' i casou |
144:26 | hóme bõo. Mas ele d' ir alá |
146 | Como Santa María guareceu a un donzél, fillo dũa bõa dona de Brïeiçôn, que ía en romaría a Santa María d' Albeça e topou con sus ẽemigos na carreira, e sacaron-lle os ollos e cortaron-lle as mãos. |
146:33 | d' Albeza, u entôn maior |
146:58 | mercee que tanto d' afán |
146:60 | nos Céos día d' Acenssôn, |
149:13 | En térra d' Aleimanna | un crérigo havía |
149:14 | que amava mais d' outra | cousa Santa María, |
150:9 | Preçou-a mais d' outra ren que fezésse, |
151:30 | passava, mostrou-vo-ll' ela | sinaes d' amor certeiras. |
152 | Como ũu bon cavaleiro d' armas, pero que éra luxurïoso, dezía sempr' “Ave María”, e Santa María o fez ên partir per sa demostrança. |
152:1 | Tantas nos móstra a Virgen | de mercees e d' amores |
152:6 | e chẽo d' outros pecados | muitos, grandes e mẽores. |
152:26 | per que irás a inférno, | que é chẽo d' amargores.” |
153:9 | d' ir en romaría, |
153:11 | a Rocamador, que d' i |
154:26 | que algún deles ferido | fora d' espad' ou de lança. |
155 | Como un cavaleiro d' Aleixandría foi malfeitor, e quando vẽo a vellece, repentiu-se e foi a un santo ermitán confessar-se; e el disse-lle que jajũasse, e o cavaleiro disse que non podía. |
155:11 | En térra d' Aleixandría | houve un mui malfeitor |
155:21 | este pichél chẽo d' agua, | e podedes lóg' haver |
155:27 | Mas foi-se lóg' a un río | que corría préto d' i, |
155:32 | d' aquel pichél encher d' agua | neno mandado comprir |
155:38 | que aquele pichél d' agua | podésse chẽo levar. |
158:4 | bõo d' armas e de mannas | e en servir un ric-hóme | cuj' éra, mui verdadeiro; |
159:22 | e d' ir alá mui correndo | non vos foron vagarosos. |
161:7 | Est' havía ũa vinna | que mais d' outra ren amava, |
161:34 | d' haver a súa mercee, | en que jaz toda bondade. |
163 | Como un hóme d' Ósca, que jogava os dados, descreeu en Santa María e perdeu lógo a fala; e foi a Santa María de Salas en romaría e cobró-a. |
164:27 | O bispo d' Ósca i vẽo, | que tev' o feito por mal, |
165 | Como Santa María de Tortosa d' Ultramar defendeu a vila do soldán. |
165:41 | d' hómes d' armas, de maneira | que me podésse guarir, |
165:48 | Diss' o mouro: “Per mandado | da Virgen, Madre d' Içá, |
166:14 | pero tan gran temp' houvéra | os pés d' andar desafeitos. |
167:2 | valer-ll-á, pero que seja | d' outra lee en creença. |
169:15 | deles éra oída, | e sempre d' oqueijôn |
169:26 | quand' el Rei d' Aragô(o)n, | Don James de gran prez, |
169:34 | e o mais d' Arreixaca | a Aljama mi déu |
169:35 | que tolless' a eigreja | d' ontr' eles; mas mui gréu |
170:15 | Loada deve seer mais d' outra ren |
171:16 | foi d' ir a Salas; e des i |
171:40 | e tornar-se quiséra d' i |
172:2 | fez, poder há d' as tormentas | toller en todos logares. |
173:7 | Est' hóme d' Aragôn éra, | e havía tan gran mal |
174:14 | Mas tan gran door end' houve, | que se saiu d' ontr' a gente |
175:4 | que mostrou Santa María | por un roméu d' Alemanna |
175:5 | que a Santïago ía, | que éste padrôn d' Espanna, |
175:9 | que o d' oqueijôn guardasse | e séu fillo que tragía, |
175:15 | O herége, que muit' éra | chẽo de mal e d' engano |
175:37 | d' ir u séu fillo leixara | mórto, que fora traúdo, |
175:52 | con coita d' haver séu fillo; | e des que llo mostrou vivo, |
176:9 | que se o Santa María | de Salas tirasse d' i, |
178:36 | que nos guard' en este mundo | d' ocajôn e d' outro mal |
179:22 | levar, ca d' i natural |
180:55 | Déus en ela carne d' hóme verría, |
181:1 | Pero que seja a gente | d' outra lei e descreúda, |
181:15 | d' armas e que mantenente | cono outro rei lidasse |
181:32 | pero que d' outra lei éran, | a britar séus ẽemigos |
182:6 | e d' oír sen ravata, |
182:52 | d' inférn'; e séu mandado |
183:4 | a Virgen Santa María | en tempo d' Abên Mafôn, |
183:6 | a guisa d' hóm' esforçado, | quér en guérra, quér en paz. |
184:17 | Ela aquesto fazendo, | o démo chẽo d' enveja |
185:1 | Poder há Santa María | grande d' os séus acorrer, |
185:22 | che mandarei a cabeça | d' antr' os téus ombros toller.” |
185:48 | e dereit' ao castélo | lógo começou-se d' ir, |
186:5 | a ũa dona que houvéra d' arder |
186:8 | con marido que amava mais d' al ren, |
186:11 | O marido a amava mui mais d' al; |
187:14 | Mas un tempo foi que houvéran d' ermar |
187:41 | mui gran cousa d' ouro no altar, que reluzía. |
188:1 | Coraçôn d' hóm' ou de mollér | que a Virgen muit' amar, |
189:6 | per u ía en un monte, | e viu d' estranna faiçôn |
189:10 | que o guardasse de mórte | e de dan' e d' ocajôn. |
191 | Como a alcaidessa caeu de cima da pena de Róenas d' Alvarrazín, e chamou Santa María e non se feriu. |
191:5 | é Róenas, que en térmio | d' Alvarrazín é poblado, |
191:11 | d' ir cada día por agua | mui longe a ũa fonte |
191:20 | ca pero caeu mui d' alte, | non foi mórta nen ferida, |
192:20 | amava mais d' al, |
192:25 | con un d' Almaría |
192:51 | e d' oír nojosa |
192:62 | d' aljub' ascondudo, |
192:87 | d' inférno que cheira |
192:119 | d' a lei dos crischãos |
192:147 | d' havermos guarida |
195:13 | d' armas, que senlleiro |
196:17 | compõer ũa omagen | d' ídolo, que de certeira |
196:29 | se tal omagen sabían | d' algún déus, ou fegurado |
196:30 | éra ou d' algũa gente | aorada e creúda. |
197:12 | e est' un séu fill' havía | que amava mui mais d' al. |
197:13 | E porque aquel séu fillo | amava mais d' outra ren, |
198:4 | que mostrou Santa María, | e d' oír mui saboroso; |
198:7 | Naquel logar s' ajuntaron | d' hómees mui gran companna |
198:8 | que luitavan e fazían | gran fésta, a fór d' Espanna; |
198:18 | fez que fossen ũus d' outros | muit' amigos e pagados. |
199:1 | Com' é o mund' avondado | de maes e d' ocajões, |
200:4 | son d' hómees muit' honrrados, |
200:27 | A mi livrou d' oqueijões, |
202:2 | d' ajudar quen lle cantares | ou prosas faz de loor. |
205:12 | que combateron crischãos | que saían d' açaría |
205:13 | d' Ucres e de Calatrava | con muita cavalaría; |
205:28 | e d' outra parte do fógo | que os mui fórte queimava, |
206 | Como o Papa Leôn cortou sa mão, porque éra tentado d' amor dũa mollér que lla beijara, e pois sãó-o Santa María. |
206:11 | El a dona mais fremosa | d' outra ren viu e meteu |
209:6 | e de a loar mais d' outra ren me praz. |
211:6 | cobiiçar d' haver a sa companía. |
211:13 | d' hómes e molléres come grand' hóste, |
211:25 | d' abellas mui brancas, que entrou quando |
212:40 | d' atallar pela eigreja | e non ir a derredor; |
212:42 | e porque muito chorara, | fillou-se d' adormecer. |
214:9 | que por nos guardar d' inférno | foi na cruz mórt' e ferido. |
214:15 | E macar que d' outros jógos | éran eles sabedores, |
216:30 | de nos irmos, ai marido?” | E diss' el: “Temp' é d' andar.” |
217:4 | pecad' e se non repente | d' ir ant' a esperital |
218 | Esta é como Santa María guareceu en Vila-Sirga un hóme bõo d' Alemanna que éra contreito. |
218:5 | e ontr' os séus miragres | é d' oír pïadoso, |
218:7 | En térra d' Alemanna | un mercador honrrado |
218:10 | per que ficou tolleito | d' ambos e dous los lados. |
219:16 | mandou de muitas naturas; | e houve d' acaecer |
220:3 | Ca muito é gran dereito, | quen d' ángeos é servida |
221:1 | Ben per está aos reïs | d' amaren Santa María, |
221:15 | e sa avóa i éra, | filla del Rei d' Ingratérra, |
222 | Esta é do capelán que cantava missa no mõesteiro das donas d' Achélas, que é en Portugal, e consomiu ũa aranna, e depois saiu-lle pelo braço. |
222:8 | e ben creo que vos seja | d' oí-lo mui saboroso, |
224:12 | en riba d' Aguadïana | há un logar muit' honrrado |
224:36 | con outra companna d' i; | e quando foron na vía, |
224:40 | eno cimiteiro d' i. | Outro día madrugada |
224:46 | graças a Santa María, | que é Sennor d' apostura. |
225:4 | e d' oír maravilloso, | pois oíde-o de grado, |
225:12 | ena gran fésta d' Agosto, | desta Sennor mui comprida |
225:17 | cousa; mais mui grand' esforço | fillou, a fóro d' Espanna, |
226 | Esta é do mõesteiro d' Ingratérra que s' afondou e a cabo dun ano saiu a cima assí como x' ant' estava, e non se perdeu null' hóme nen enfermou. |
227:7 | Este foi un escudeiro | de Quintanéla d' Osonna, |
227:9 | tẽer a fésta d' Agosto; | mais pois foi por sa besonna |
227:15 | E el aquesto fazendo, | chegou d' Agosto a fésta |
227:25 | que lle déu d' açoutes tantos | que non ficou no costado |
228:5 | tolleito d' ambo los pées | que atrás tórtos tragía, |
228:24 | deste múu que ant' éra | d' ambo-los pées tolleito, |
229:14 | d' arrancar a mẽor pédra | de quantas estavan i. |
231:29 | d' alçá-los, sól non alçava |
231:52 | nen d' engenno nen de manna, |
231:58 | d' havermos sa compannía. |
232:2 | a Madre de Jeso-Cristo | d' a quena chama valer. |
233:30 | e tod' aquel logar chẽo | éra d' hómees armados |
234:22 | a lingua daquele moço | e as orellas d' abrir. |
235:8 | loava mais d' outra cousa, | e non prendía afán |
235:26 | e d' hoi mais mui ben te guarda | de gran pecado mortal.” |
235:64 | houve d' ir aa fronteira; | mas a mui bõa Sennor |
237:23 | d' ir a sa térra; e entôn | vestiu-se ben privado |
238:13 | foron ên tan espantados | que se foron os mais d' i; |
238:30 | d' hóme, porquê dẽostavas | óra o que te formou, |
239:27 | D' aquesto jurar non dultou; |
239:65 | que sempre d' érr' e d' ocajôn |
240:34 | por nos tirar de coitas e d' afán. |
241:3 | d' acorrer non demóra |
242:1 | O que no coraçôn d' hóme | é mui crúu de creer, |
242:3 | E d' ela fazer aquesto | há gran poder, a la fé, |
242:12 | e mais d' outra ren fïava | na Virgen esperital; |
242:14 | lavrar encima da óbra. | E houve d' acaecer |
249 | Como un maestre que lavrava na eigreja que chaman Santa María d' Almaçán, en Castroxeriz, caeu de cima en fondo, e guardó-o Santa María que se non feriu. |
249:2 | d' ocajôn será guardado | e d' outro mal, sen mentir. |
249:7 | Quand' a igreja fazían | a que chaman d' Almaçán, |
251:1 | Mui gran dereito faz | d' o mund' avorrecer |
251:6 | que non oístes d' outro | nunca tal retraer. |
251:10 | ũa que lle nacera | d' en orden-na meter. |
251:15 | séu fillo. E de pédra | éran ambos non d' al, |
251:18 | nïún sabor havía | d' outra cousa veer. |
251:53 | d' al senôn de méu fillo, | e dade-mio en paz.” |
251:84 | éra, loou porende | o gran Déus d' Irraél |
252:2 | Déus d' acorrer os coitados, | ben come en alta sérra. |
252:3 | E sobr' aquest' un miragre | pequenn' e bõo d' oír |
253:53 | d' éu querer o bordôn vósso | levar; mais vós, Virgen pura, |
253:68 | e nos guarde de pecado, | d' érr' e de mao boliço, |
254:20 | que alma d' Ebrôn levamos, | un alguazil, sen baralla.” |
255:132 | d' oír todavía. |
256:16 | ca d' haver ela séu fillo | estava ena sazôn; |
259 | Como Santa María fez avĩir na sa eigreja d' Arraz dous jograres que se querían mal, e déu-lles ũa candea que non pode outre trager senôn eles. |
259:1 | Santa María punna d' avĩir |
259:13 | a mia eigreja d' Arraz, e alí |
261 | Esta é da bõa dona que desejava veer mais d' al hóme bõo e de bõa vida, e bõa dona outrossí. |
261:64 | e punnou lógo d' alí a mover, |
261:69 | que nullas espécïas d' Ultramar |
262:14 | e desta guis' a eigreja | ficou d' hómees senlleira. |
262:24 | “Salve Reínna” sabía | dizer mellor d' outra ren |
263:6 | per que nos guardemos d' érro | e hajamo-lo amor |
263:11 | havía d' haver saúde, | que qual de séus nembros quér |
265:62 | lonj' ũa d' outra, ca ajuntadas non.” |
265:107 | lla pos, e foi são eno mes d' abril; |
267:27 | Mais pela costeira do gran mar d' Espanna |
267:56 | d' ir aa ta casa, est' é ben sabudo; |
267:62 | fóra d' ontr' as ondas o houve tirado. |
269:8 | quería mais d' outra cousa, | pero non oía ren |
270:28 | e foi por nóssa vida | Madre d' Adonaí; |
271:4 | grand' e mui maravilloso | eno río d' Azamor, |
271:6 | dũa nave que i éra | del Rei, sennor d' Alenquér. |
271:8 | no río que estreit' éra, | e non podía pois d' i |
272:6 | devemos mais d' outra cousa | sempre servir e loar. |
272:44 | e pois que foi repentido, | começou-se lógo d' ir |
273:4 | que fezo Santa María, | e d' oír mui saboroso; |
273:18 | d' o feito da Virgen santa | seer metud' a trebello. |
274 | Esta é do frade que fazía a garnacha d' orações a Santa María. |
274:5 | aa Virgen sa garnacha | d' orações, e poder |
274:20 | senôn que éra mui curta | come d' algũa pastor |
275:12 | de si ou d' outros que podían tomar, |
275:22 | d' Aguadïana, entrant' a Portogal. |
277:10 | d' achar un cérvo no monte, | mui mais grósso ca de bren, |
277:25 | E tan tóste começaron | d' andar per essa 'ncontrada, |
277:29 | e macar que se preçavan | de fórtes muit' e d' ardidos, |
277:40 | d' en sábado comer carne, | e que o muito guardassen |
278:9 | a muitos d' enfermidades | e mórtos ressocitou. |
278:10 | E porend' as gentes algo | começavan d' i fazer, |
279:8 | Pois vos Déus fez d' outra cousa mellor |
280:22 | d' ir a logar u a sempre veja. |
281:34 | que non entres en eigreja.” | E jurou d' i non entrar. |
282:4 | d' acorrer sól por un vérvo | a quen en ela ben cree; |
282:18 | amava mais d' outra cousa | como séu fillo carnal, |
283:8 | ca d' outra guisa non querría |
283:33 | d' Agosto per vósso mal sen |
284:5 | en un livr', e d' ontr' outros | traladar-o mandei |
285:10 | amar mais d' outra cousa | a Virgen que nos guía. |
285:12 | falava d' outra mollér. E por aquesto a essa |
285:21 | Este, des que viu a monja, quis-lle mellor d' outra ren, |
285:31 | foi e d' alegría |
285:105 | e d' outr' abadía |
287:8 | lle quería d' outra cousa | do mund', e a pecador |
287:12 | mais d' outra cousa que fosse, | e avẽo-ll' end' assí |
288 | Como un hóme bõo de relijôn foi veer a igreja u jazía o córpo de Sant' Agostín, e viu i de noite Santa María e grandes córos d' ángeos que cantavan ant' ela. |
291:9 | houv' ũa mollér per força, | e con medo fugiu d' i |
291:38 | põer desta prijôn fóra, | pois que por méu hás d' andar.” |
292:6 | d' esforç' e de grãadeza | e de todo ben, sen mal. |
292:40 | de Burgos pera Sevilla, | que jaz cabo d' Alquivir, |
292:52 | un anél d' ouro con pédra | mui fremosa, com' achei |
292:70 | o tesoureiro as pórtas | d' our' e non d' outro metal. |
294:11 | Aquesta mollér cativa | foi de térra d' Alemanna; |
295:7 | de mui ricos panos d' ouro | e de mui nóbre lavor, |
297:10 | mui cégu' é d' entendimento | o que aquesto non vee. |
297:12 | d' obrar en aquela cousa | que acha enderençada |
297:42 | del por si e por sa Madre | come d' hóme que non cree. |
298:13 | dele non podía, e prometeu d' ir |
299:14 | d' almafí, que séu Fill' en braços ten. |
301:20 | dos céos con gran companna | d' ángeos que sigo tiínna, |
304 | Esta é como Santa María de Ribéla non quér que arça outr' óio ant' o séu altar senôn d' olivas que seja ben claro e muit' esmerado. |
304:6 | haver ben d' antiguedade | un mõesteir' a costume |
304:7 | d' ôrdin de San Bẽeḯto. | E óra chus da eigreja |
304:11 | d' outr' óio senôn d' olivas | mui límpi' e muit' esmerado; |
304:20 | d' outr' óio alí queimaren, | ca saen por denodados |
304:22 | a queimar óio d' oliva | nas lampadas por costume. |
305:6 | de fazer per que perçades | d' haver de Déus galardões. |
305:25 | un cambiador que cambiava | d' haver mui gran quantidade, |
305:30 | u somos non é costume | de dar d' outra guisa dões.” |
305:37 | e que esto lle faría, | e d' al non se traballasse |
305:51 | que meteü na balança, | chẽos de prata e d' ouro; |
306:17 | vẽo o ángeo do céo, | per que s' houve d' emprennar |
308:8 | a Virgen Santa María | e mais d' al ren se guardar |
308:16 | mui mais ca d' hidropisía | nen por razôn d' emprennar, |
308:28 | como d' anssar un grand' óvo; | a outra, por non chufar, |
309:40 | que na sa fésta d' Agosto, | u éu visse que caesse |
310:4 | foi ben come Fror d' Espinna. |
311:8 | que d' entender é mui bõo | a quen i mentes parar, |
311:14 | d' Agosto de sũu fossen, | dizendo: “Logar sant' é.” |
312:18 | por obrar mais a sa guisa | e non houvésse d' al cura. |
312:21 | ben feita d' entallamento | e depois mui ben pintada; |
313:4 | sa graça ca d' outro santo, | pois que Déus quiso fillar |
314:35 | o lume d' ambo-los ollos, | e en térra se tendeu |
315:4 | que fez Santa María, | e d' oír saboroso, |
315:17 | feitos d' espigas muitas, | que todos apannavan, |
315:28 | de coovr' ou d' aranna, | ca sól seer tal preito, |
316:12 | que sas cantigas fazía | d' escarnno mais ca d' amor, |
316:29 | assí que d' ambo-los ollos | Martín Alvítez cegou, |
317:47 | E d' al ll' avẽo aínda mui peior: |
318:29 | o cegou d' ambo-los ollos | que deles sól non viu ren, |
318:33 | sobre la boca, e d' ambas | partes tanto s' estendeu |
319:11 | Riba d' Odïan' há ũa sa eigreja |
319:15 | que haja de ravia ou d' outra doença, |
321:39 | E pois for a missa dita, | lávena d' agua mui crara |
322:2 | d' acorrer os pecadores | sempr' está aparellada. |
322:4 | mais sempre en todo tempo | d' acorrer no-nos demóra |
322:21 | assí que en pouca d' hóra | o houve tan fórt' inchado, |
322:26 | que cae no mes d' agosto, | quand' ela foi corõada. |
323:9 | d' Algizira e a térra | de Sevilla tod' a eito |
324:4 | mui fremos' e muit' apósto, | e saboroso d' oír, |
325:8 | miragre que fez a Virgen, | e d' oír mui saboroso; |
325:11 | Na térra d' África houve | en Tánjar ũa cativa |
325:17 | que Tudía é chamado; | e d' oír a maravilla |
328:8 | mostrou, e mui saboroso | d' oír a gran maravilla, |
328:34 | d' Alcanate, u pousades, | haver-ll' o nome cambiado |
328:54 | por nós, tragía o preito | d' outra guisa ordinnado. |
328:68 | d' outras aldeas que éran | do Gran Mar todas na beira, |
329:13 | meallas d' our' e dinneiros | que poséron no altar |
331:2 | poder há d' enfermidades | sãar e toda sandece. |
332:46 | que d' outro maior daqueste | nunca oístes falar.” |
335:14 | que rico e avondado | éra d' haver e d' herdade. |
336:2 | outrossí a Virgen punna | como nos d' errar guardemos. |
338:17 | que cegou d' ambo-los ollos, | e foron-se-ll' apertando |
339:14 | d' as gentes muit' i de sa pról fazer. |
339:18 | assí que muita d' agua foi coller. |
340:24 | d' haver hóm' o que devía, |
340:50 | d' heresía, |
340:58 | d' haveres sa companía. |
341 | Como Santa María do Poi salvou ũa dona d' érro que ll' aponna séu marido. |
341:18 | de vós se han d' haver pẽa | os que en tórto non jazen.” |
342 | Como Santa María fez parecer a sa omage d' ontre ũas pédras mármores que asserravan en Costantinópla. |
342:4 | nen d' outras naturas muitas, | non prendeu nen prend' afán |
342:23 | e fez-la põer na pórta | per u havían d' entrar, |
344:16 | e d' outra parte crischãos | sa cavalgada fezéron, |
344:19 | E tan cerca essa noite | ũus d' outros albergaron, |
344:25 | ũus d' outros por vertude | da Reínna corõada, |
346 | Como Santa María guariu ũa mollér d' Estremoz do braço e da garganta que ll' inchara. |
346:2 | assí quen guareç' a Virgen | é guarid' en pouca d' hóra. |
347:8 | en riba d' Aguadïana | morava; mais pois houvéra |
347:11 | E con gran coita d' havê-lo, | foi fazer sa romaría |
347:42 | ca os séus miragres dela | non son feitos d' arlotías. |
348 | Como Santa María demostrou a ũu rei que trobava por ela gran tesouro d' ouro e de prata. |
348:34 | e mostrou-lle d' outra parte | a Virgen grandes tesouros |
348:35 | de prata, d' our' e de pédras | mui ricas e mui preçadas, |
349:27 | sãou d' hómes e molléres | enfermos e mal coitados |
351:5 | na eigreja d' Arconada, | ũ' aldea que éu sei |
351:7 | Ena sa fésta d' Agosto | mui gran gente ven alí |
352:10 | que fora dun cavaleiro | natural d' Estremadura. |
352:16 | mais havía voontade | d' ante séu sennor tragê-lo, |
352:17 | porque mui mais d' outra cousa | lle prazería d' havê-lo |
353:39 | E pois comeu, trebellando | começou-se lógo d' ir |
355:22 | que por Déus no-lle pesasse | d' ir dela acompannado. |
355:40 | mandou fazer o mancebo | candeas lógo d' entrada, |
356:9 | de cal, de pédra, d' arẽa | e de agua outrossí. |
356:11 | ca d' outra cousa neũa | que i houvésse mestér, |
356:16 | fez vĩir ũa gran chẽa | d' agua que pelo portal |
356:23 | outorgara d' acabá-la, | per como éu apres' hei, |
358:1 | A que às cousas coitadas | d' ajudar muit' é tẽuda, |
358:17 | cavaron, e d' outros taes | acharon tan grand' avondo, |
359:7 | amava mais d' outra cousa. | E des que chegou alí |
360:22 | que de Mafomét' a seita | póssa éu deitar d' Espanna. |
362:10 | e porend' ũ' arca d' ouro | fora mui rica lavrar |
362:27 | Andand' assí pelas térras, | a Chartes houvéron d' ir |
365:23 | pareceu-ll' a Glorïosa | con d' ángeos gran companna |
366:7 | e outros muitos genetes | que d' África i passaran; |
366:14 | de Déus, que o guarecera | ja d' outras grandes doores. |
366:23 | que se foi da outra parte | d' Aguadalquivir voando, |
366:50 | o que o trage en toller-lla, | punna d' haver séus sabores |
366:52 | d' aquele falcôn havê-lo, | apartou-se da companna |
367:25 | d' ir a logar u tan gran santidade |
369:6 | que fezo Santa María, | por que mui mais d' outra cousa | sempr' en ela confïedes; |
369:38 | a aquela mollér bõa, | e pediron-ll' a sortella | d' ouro fin, ca non d' arente, |
369:46 | de que o vinqu' éra d' ouro, | mui ben feito e fremoso, | e a pédr' éra vermella; |
371:24 | carregada de farinna, | e d' hómees i entrou |
372:2 | a Virgen aos hómes, | ca d' enfermos sãar. |
374:10 | mais gãar ren non podían | d' entrada nen de saída, |
374:22 | ũa púrpura mui rica, | feita d' ouro, mui velida. |
376:3 | Ca non é gran maravilla | d' enderençar, ben sabiades, |
376:50 | e d' acorrer-nos nas coitas | está sempr' apercebuda. |
378:13 | daquel astroso nos guarde | e nos livre d' ocajôn |
378:19 | E porend' atal miragre | é d' oír, se vos prouguér, |
379:2 | os séus defender ben póde | d' hómes maos roubadores. |
379:17 | mais lennos de Catalães, | cossárïos chẽos d' artes, |
379:46 | d' acorrer con sa mercee, | que é maior das maiores. |
380:18 | devemos mais d' al ren; |
381:6 | que a poucas a mesquinna | houvéra d' ensandecer. |
382:26 | quería dele e ir-se | ao reino d' Aragôn. |
383:13 | d' iren veer o Sepulcro | de Jerusalên, e dava |
383:30 | d' entrar mui tóste na nave. | Mais foi tan grand' a presura |
383:31 | d' i entrar, e en querendo | sobir per ũa escaeira |
384:2 | mui mais lle praz quando lle loan | séu nome que d' outras loores. |
384:6 | e maior sabor havía | desto que d' outras sabores. |
384:13 | e a outra d' azur éra, | coor mui maravillosa |
385:7 | pera guerrejar os mouros | d' Espann' e os afriçãos. |
385:33 | de cera, ca non de sevo | nen d' azeite nen de teas |
385:34 | nen como d' outras que arden | en algũa póbr' ermida. |
386:6 | daquelas que son mais grandes | no sennorío d' Espanna. |
386:13 | ben atá en Santïago | e depois dalên d' Arnedo |
386:34 | al Rei os séus despenseiros | dizendo: “Óbra d' aranna |
390:20 | A nós faz que o amemos mais d' al, |
392:22 | o alcaide que jurasse, | ca fór' é d' Estremadura |
392:38 | ca d' hoi mais ena mia vida | non é senôn amargura.” |
393:9 | d' Arcos, e que ja raivoso | séu néto alí trouxéra |
393:14 | d' abril, e ena igreja | entraron con gran conórte, |
393:26 | que beveü muita d' agua, | con que guareceu de mórte. |
398:16 | miragres Santa María, | e d' oír mui saborosos, |
398:17 | pera os que sa mercee | d' havê-la son desejosos; |
399 | Esta tricentésima nonagésima novena é como ena vila d' Élvas ũa mollér quiso matar séu fillo e meteu-lle ũa agulla pela cabeça, e apareceu-lle Santa María ante que o matasse e disse-lle que tomasse pẽedença. |
399:8 | que mostrou na vila d' Élvas, | e maravilloso, |
401:28 | e que contra os mouros, | que térra d' Ultramar |
401:50 | e d' hóme que mal sérve | e é mui pedidor. |
401:56 | non havendo vergonna | d' errar nen de mentir, |
401:59 | e d' hóme mui falido | que outro quér cousir, |
401:60 | e d' hóme que mal jóga | e quér muito riír. |
401:67 | outrossí que me guardes | d' hóme torp' alvardán, |
401:68 | e d' hóme que assaca, | que é peor que can, |
401:75 | e me guarde méu córpo | d' ocajôn e de mal |
401:76 | e d' amigu' encubérto, | que a gran coita fal, |
401:86 | Per que d' hoj' adeante | non érre com' errei |
403:37 | d' açoutes e messada |
404:1 | Non é sen guisa d' enfermos sãar |
404:20 | Santa María amava mais d' al; |
406:4 | que el nos guarde | d' érr' e de folía. |
406:17 | guard' e de coitas | e ar d' avolezas. |
406:33 | força, que sáian | os mouros d' Espanna. |
406:40 | que nos defenda | d' hóme mui vilão |
406:41 | e d' atrevud' e | de torp' alvardão. |
406:49 | e d' hóm' ẽaio | e desconnoçudo. |
407:9 | en un cativo d' hóme que foi errar |
409:8 | e d' haver o tẽemos |
409:18 | d' havermos perdoança. |
409:57 | d' outros e mui mellores, |
409:74 | e guardados d' errança. |
410:6 | d' os séus miragres descobrir. |
410:20 | d' Ave que Gabrïél entôn |
411:27 | que lle disséron lógo: | “D' aquí entrar és quito, |
411:46 | será de todos bẽes | mais d' outra e preçada.” |
411:61 | que nunca alá tórne; | e eno mes d' agosto |
414:21 | comprida de todo ben, e d' al non, |
414:30 | d' hóme na carne dela, e entôn |
414:45 | que nos non nuza, e ar d' ocajôn |
417:20 | daqueles que t' asperamos | e d' Irraél guardador, |
418:11 | D' entendemento mui grande, | este o segundo é; |
418:37 | a séu Fillo os pecados, | e que nos guarde d' errar, |
419 | Esta novena é da vigilía de Santa María d' Agosto, como ela passou deste mundo e foi levada ao céo. |
419:82 | d' ángeo que vẽéron, | e cada un cantou. |
419:96 | ant' éra mui ben feita | e d' óbra mui sotil. |
419:112 | d' irmos provar aquesto | que nos diz este fól; |
420:6 | e d' Adán o pecado | quita e perdõada, |
420:44 | d' ángeos mui fremosos | precissôn ordinnada, |
420:45 | e bẽeita a outra | d' arcángeos honrrada |
422:23 | di-ll' o que sofriste | u d' açoutes foi ferido. |
424:15 | e d' Arabia, u gran gent' há |
427:31 | nen ar houvéron tempo d' aprender, |