Text concordance

Please read the notes on Using the text concordance if you have not already done so.

If you just want to find a cantiga from the first few words of the lyrics, try the Index by incipit instead.

Cantigas processed: 420

Total lines: 21656

Total words: 162244

Total distinct word forms: 10224

Alphabetical index: A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | X | Z

Word:    Show references: always for single word results never   
1 word formCountReferences
COITA171
5:84pesar e coita por méu crïado, que óra mórt' achei.”
5:101de coita e d' afán e pois mórte, u outra ren non jaz,
5:107tornou, con coita do mar e de fame, negra come pez;
16:23Mas con coita grande que tiínna no coraçôn, (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
16:42con coita das gentes que ían con el falar.
17:48e esta coita que tu hás de pran
21:9mollér, que con coita de que maninna
23:15E dobrava-xe-ll' a coita, ca pero quisésse
25:65ca se de coita a morrer
25:78houvésse, foi en coita féra;
25:137todos con coita de saber
28:51E coita sofreron tal
33:40E con coita d' arribar,
37Esta é como Santa María fez cobrar séu pée ao hóme que o tallara con coita de door.
37:13que con coita dele o pé tallar mandava;
42:56se non, daquí adeante | haverás coita mortal.”
43:32mas la madre do meninno | disse con gran coita féra
43:44mas porque sabes mia coita, | e non catasses despeito
44:20con coita de méu açor que perdí,
48:17e porend' aquel convento | en tan gran coita estava,
48:23dizend': “Ai Santa María, | a nóssa coita veede,
49:26con coita estranna,
50:13nen door nen coita; pois quen se doerá
50:21e come a hóme del coita e door
54:39E u el en tan gran coita jazía
55:40e ena coita da dona | pos lógo sa meezinna,
61:21e con esta coita lógo se tornava
62:2e os acórr' a gran coita sabuda.
65:56e desta ta coita bon consello quéres,
67:15E como quen há gran coita | de comprí-lo que deseja,
68:15coita e mal, por que perder
74:42que aos séus quér na gran coita valer.
75:115demais faría-ll' ajuda | mui ced' en gran coita féra;
75:127pois hei de sofrer tal coita | no inférno, tan esquiva,
76:14o sen, e con coita fillou-s' a carpir.
81:26ant' a faz con coita mortal,
84:45mais tu, Sennor, que sofriste | gran coita e gran door
86:29e pois s' a mesquinna en tal coita viu,
88:27Con coita e con pesar
89Esta é como ũa judéa estava de parto en coita de mórte, e chamou Santa María e lógo a aquela hóra foi libre.
91:26sofrían del todos gran coita mortal.
93:22sofrendo ben sa coita, e nunca errou
97:14e con coita fillou-s' a chorar
98:18e con coita a cativa | sas faces carpir,
104:10que con gran coita houvéra | o siso end' a perder.
105:69e todos aquesta coita sofrían
105:73sofreu de fógo gran coita esquiva,
107:2ena coita valer-ll-á.
114:16cona mui gran coita que dele tiínna,
115:173na mia coita pon cedo.”
115:178con mui gran coita mortal;
119:41e porende o livrou daquela coita féra,
127:1Non pód' hóme pela Virgen | tanta coita endurar,
130:8metê-los séus, e coita e afán
131:1En tamanna coita non póde seer
131:42e daquela coita o medo perder.
132:57sen coita e sen mazéla
132:113estev' en gran coita féra,
137:23El en tal coita vivendo, a mui Grorïosa,
138:24volvendo-se dentro con coita mortal,
141:25e caeu en térra e con coita chorava
142:1Ena gran coita sempr' acorrer ven
143:31e daquesta mui gran coita saír,
146:55coita, e hómees sentiu
147:23tal coita por sa ovella | que tornou tal come pez.
155:46Madre de Déus, me fez esto | por me de coita tirar,
156:20por nós; e con esta coita | cuidava o sen perder.
158:8e ele con mui gran coita | sempre de noit' e de día | Santa María chamava
167:7Ela, con coita do fillo, | que fezésse non sabía,
167:18Santa María, e tenno | que de mia coita se sença.”
168:20tan gran coita dele prendeu
173:8de pédra, que en gran coita | éra con ela mortal;
174:21que ll' en aquela gran coita | pos lógo sa meezinna,
175:32e da coita de séu padre | sól mercee non houvéron;
175:52con coita d' haver séu fillo; | e des que llo mostrou vivo,
176:8e jazend' en tan gran coita, | prometeu lógo assí
186:2se o vir en coita, acorrê-lo-á.
186:44ca en maior coita nunca foi mollér;
197:16mais dest' a madr' e o padre | havían coita mortal.
201:27E creceu-ll' ên tal coita, | que houve tal despeito
201:38E jazend' en tal coita, | muito se repentía
204:2quand' houvér coita de mórte, | ben o pód' ela guarir.
205:27Con esta coita tan grande | do fógo que os cegava
206:15Pois que lle beijou a mão, | houv' el tal coita des i
212:34e pediu-lle que aquesta | coita tornass' en lezer.
215:14a tiínnan a fronteira | en mui gran coita provada.
225:30ou me tolless' esta coita, | ca ben é ên poderoso.”
227:11E en gran coita jazendo, | cada noit' e cada día
227:33e disse-ll': “Oí ta coita | e non fui mui vagarosa
232:21e con coita mandou cera | fillar e disso assí:
237:27sempre tal di'; e un garçôn | séu houv' ên coita féra,
241:52e sabes com' há coita | de fillo queno cría;
243Como ũus falcõeiros que andavan a caça estavan en coita de mórte en un regueiro, e chamaron Santa María de Vila-Sirga, e ela por sa mercee acorréu-lles.
243:16que con coita se metían | so o geo nos regueiros.
245:1O que en coita de mórte | mui grand' ou en prijôn for,
245:6dereit' é que na gran coita | valla ao pecador.
245:47O hóme bõo jazendo | en coita mui grand' assaz,
255:58coita tan féra,
260:9e nóssa coita sente,
263:7de Déus, e que ar sejamos | sen coita e sen door;
265:28o quiséss' e daquela coita tirar.
267:68que sól non sentiü coita nen rancura; (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
268:4en toda coita que haja | ben creede que lle valla;
268:25per ti desta mia gran coita | que éu padesqu' e sobeja,
268:43Pois esta dona guarida | foi da coita que havía,
278:1Como sofre mui gran coita | o hóm' en cégo seer,
278:21con coita ena eigreja, | e des i ant' o altar
285:24que ll' el muitas vegadas | sa coita non dizía
285:67A monja con mui gran coita de con séu amigo s' ir,
289:26e que daquela gran coita | o tirasse sen tardança.
291:2ca u houvér maior coita, | valer-ll-á se a chamar.
291:26non me queiras en tal coita, | mia Sennor, desamparar.
291:28acorreu ena gran coita, | por mercee, mia Sennor,
298:47soon de gran coita que mi o démo dá
303:24acórre-m' a esta coita | tu que és tan pïadosa
305:9e por haver perdôn deles | havía coita tan féra,
308:19Estando en esta coita, | esforçou-se de falar,
313:17estavan en mui gran coita; | e, assí com' éu oí,
313:27Todos en perígoo éran | e en gran coita mortal, (†)Click on the line number reference to view footnotes in context.
313:29mais un crérigo que éra | i, pois viu a coita tal
313:46ca sen ti no-nos podemos | desta coita defender.
313:50chegar; mais tu esta coita | nos pódes toda toller.”
316:42non houv' i aa mia coita. | Porên te venno jurar
317:48esmoreceu con coita e con door,
319:27Vivían en coita con ela mui fórt' e
319:30séu padr' éra 'n coita, sa madre chorosa
321:11Sa madre con coita dela, | en tal que lla ben guarissen,
321:19A mollér con esta coita | non sabía que fezésse
323:14O padre, con coita dele, | en sas faces déu palmadas
327:23E con mui gran coita féra | que havía de door,
328:51Ond' el Rei en mui gran coita | éra daquesto, sen falla,
331:35que con gran coita o siso | pérden os que mui coitados
336:20quedava-ll' aquela coita | e éra de bõa vida;
343:15A madre con coita dela | foi corrend' aa eigreja
347:11E con gran coita d' havê-lo, | foi fazer sa romaría
348:29e disso con mui gran coita: | “Santa María me valla,
350:21ca tu na coita maior
351:26con coita deste bon vinno | nos poderemos perder.”
353:14en que vivan con el sempre | sen coita e sen pesar.
354:22que el Rei con coita disse: | “Santa María, mercee!
355:2na mui gran coita que haja | seer-ll-á galardõado.
357:8alí por cobrar saúde, | e que mui gran coita féra
357:13ca en tal coita com' esta | tu sóa és meezinna;
359:28con coita daquele fillo; | e fezéron estadal
368:11E con aquesta coita | ben per Estremadura
369:4a ũa mollér mesquinna, | e de gran coita tirasse.
369:42mas non achou nemigalla, | pero a andou buscando; | e foi en gran coita féra
369:49A mollér, quando viu esto, | con mui gran coita chorando | diss': “Ai, Virgen glorïosa,
369:51non quisésses, Sennor bõa, | que a tal coita chegasse,
369:64en ti, cona mui gran coita, | que se ben non conortasse.”
369:65Ela havendo gran coita | e fazendo mui gran dóo, | vẽo a ela sa filla
369:67se con tal coita morrerdes, | que vóssa alma entrasse
372:22tod' aquel que na coita | que houvér me chamar.”
375:29mui gran coita e soubéra
376:31seja, Sennor, e tu val-me | a esta coita tan féra.”
381:5de Xerez, por que sa madre | porên tal coita prendeu
381:16e o padre e a madre | con coita del, non por al,
381:22eno mundo.” E con coita | foi lógo esmorecer.
382:31con gran coita que havía | quis al Rei entrar porên;
385:12os enfermos, que quen coita | havía lógo chamava:
389:18el e sa madr', e con coita | del chamavan-se mesquinnos.
389:19E con gran coita sobeja | que a madre del havía
393:18e tan fórte se torcía | come quen coita a mórte.
393:20cousa que de bever fosse, | e tan gran coita sofrera,
398:23Enquanto os el buscava | con mui gran coita sobeja,
398:27E séu marido, con coita | de os achar, non quedava
401:76e d' amigu' encubérto, | que a gran coita fal,
407:23e con mui gran coita en térra caeu
411:36que con coita chorando | se deitou en séu leito
422:19di-ll' u o perdiste | que ta coita non foi jógo.
422:21di-ll' a mui gran coita | que houviste pois foi preso.