16:41 | senôn poucos días que na cima ên leixou |
16:66 | na cima do ano foi-o consigo levar. |
35:67 | fez, que a do almirallo | de fond' a cima fendeu, |
36:25 | contra o masto, e viron en cima mui gran lume, |
65:124 | e ena cima do altar a sentaron |
67:65 | mais pero na cima vẽo | ant' eles todo tremendo; |
78:48 | houvéra e toda de fond' a cima treita. |
182:33 | per cima dun recóste |
185:9 | mais de guardá-lo a cima | lle mengou muito o sen, |
185:67 | mórtos de cima do muro. | E diss' el rei: “Nulla pról |
191 | Como a alcaidessa caeu de cima da pena de Róenas d' Alvarrazín, e chamou Santa María e non se feriu. |
191:6 | en cima dũa gran pena, | ben en cabo da montanna. |
191:16 | E quand' en cima da pena | foi, de que decer quería |
191:18 | que a espennou de cima, | chamand' a Virgen sen sanna |
203:22 | na cima, e déu-lles dela | quanto lles houve mestér. |
225:31 | Esta aranna andando | per cima do espinnaço |
226 | Esta é do mõesteiro d' Ingratérra que s' afondou e a cabo dun ano saiu a cima assí como x' ant' estava, e non se perdeu null' hóme nen enfermou. |
235:50 | ca Déus lo alçou na cima | e eles baixou no val. |
236 | Como ũa mollér perigoou no mar, e tragía un fillo pequeno nos braços; e feze-a Santa María per cima das aguas andar de pé, assí como iría per un mui bon chão. |
241 | Esta é como un meninno que éra esposado con ũa meninna caeu de cima dũa muit' alta pena en fondo, e quebrou per todo o córpo e morreu. E sa madre começó-o de pedir a Santa María, e déu-llo viv' e são, e ontr' o moço e sa esposa meteron-s' en orden. |
242 | Esta é como Santa María de Castroxeriz guariu de mórte un pedreiro que houvéra de caer de cima da óbra, e esteve pendorado e teve-se nas pontas dos dedos da mão. |
249 | Como un maestre que lavrava na eigreja que chaman Santa María d' Almaçán, en Castroxeriz, caeu de cima en fondo, e guardó-o Santa María que se non feriu. |
259:34 | e quería contra cima sobir. |
264:33 | dá-lles tu maa cima | desto que começaron, |
266 | Como Santa María de Castroxerez guardou a gente que siía na igreja oíndo o sermôn, dũa trave que caeu de cima da igreja sobr' eles. |
266:21 | que de cima non podía | niũa ren caer i |
273:13 | e per cima da eigreja | éra o teito cobérto; |
273:33 | pender de cima do ombro | dous fíos, e espantado |
275:24 | de cima dun outeiro u assomou, |
284:18 | e aa cima disse, | mui trist' e en mal son, |
306:24 | cengir per cima do ventre | quando ll' a prennece dól. |
306:29 | suso per cima do ventre; | muito sodes de mal sen |
341:34 | de cima daquela pena | con esses que juso jazen.” |
351:32 | e o que lles diss' aquesto | ben per cima a catou |