| 37:8 | Est' avẽo na térra que chaman Berría, |
| 86:8 | na térra que chaman Bretanna Maior, |
| 91:14 | deste fógo que chaman de San Marçal. |
| 138:26 | a que chaman sempr' os que coitados son, |
| 148 | Como un cavaleiro guareceu de mãos de séus ẽemigos por ũa camisa que chaman de Santa María, que tragía vestida. |
| 173 | Como Santa María de Salas guareceu ũu hóme que havía a door que chaman da pédra. |
| 185 | Como Santa María amparou o castélo que chaman Chincoia dos mouros que o querían fillar. |
| 213:5 | ca sempre dos que a chaman | é amparanç' e escudo; |
| 214:17 | chaman; e o riqu' en lógo | de meter i fïadores, |
| 223:9 | que chaman Terena, sei ben que assaz |
| 224:13 | e Terena chaman i, | logar mui sant' aficado, |
| 240:16 | ca u a chaman sempr' ela i val, |
| 244:8 | que chaman Santa María, | en que ela mostrad' há |
| 246 | Esta é dũa bõa mollér que ía cada sábado a ũa eigreja que chaman Santa María dos Martires, e obridô-xe-lle, e depois foi alá de noite, e abriron-xe-lle as pórtas da eigreja. |
| 249 | Como un maestre que lavrava na eigreja que chaman Santa María d' Almaçán, en Castroxeriz, caeu de cima en fondo, e guardó-o Santa María que se non feriu. |
| 249:7 | Quand' a igreja fazían | a que chaman d' Almaçán, |
| 253:29 | que chaman de Vila-Sirga, | e preguntou aa gente |
| 253:31 | “Alí chaman Vila-Sirga, | logar mui maravilloso, |
| 259:25 | a que chaman fógo de San Marçal, |
| 269:6 | a aqueles que a chaman | ou que a saben servir. |
| 306:11 | Esta eigrej' é aquela | que chaman de Leterán, |
| 307:13 | que Mongibél chaman, e de fógos dá |
| 308:36 | dos coitados que a chaman, | e sabe galardõar |
| 319:13 | que chaman Teren'; e quen quér que deseja |
| 321:9 | a que chaman lamparões, | que é maa maloutía; |
| 328:17 | que chaman Mediterrano; | deis i ambos e dous pares |
| 328:36 | os mouros, porque lle chaman | Santa María del Pórto, |
| 333:2 | en aqueles que a chaman | de coraçôn noit' e día. |
| 348:8 | pera conquerer a térra | que chaman Andaluzía; |
| 354 | Como Santa María guardou de mórte ũa bestiola que chaman donezinna. |
| 354:9 | a que chaman donezinna | os galegos, e tirava |
| 355:83 | Mais a Virgen glorïosa, | que chaman os pecadores |
| 364:4 | que chaman da Grorïosa, | que cabo do Mar Terrẽo |
| 365:5 | que éra dun mõesteiro | que chaman de Fontefría, |
| 368:25 | que chaman o Gran Pórto; | e pois que i chegares, |
| 383:9 | que chaman Santa María | a Vélla, a que de grado |
| 384:15 | A terceira chaman rósa, | porque é coor vermella; |
| 405:14 | ena que chaman Luzérna, |
| 418:28 | a quantos nas grandes coitas | a chaman e chamarán; |
