1:76 | con el no céo, par a par, |
5:97 | Entôn vẽo vóz de céo, que lle disse: “Tól |
9:48 | mas a vóz do céo | lle disse: “Mesquinno, |
9:89 | Mas a vóz do céo | lles disse mui d' alto: |
9:119 | mas contra o céo | suso a alçasse, |
12:4 | que a Reínna do Céo | quis en Toledo mostrar |
15:1 | Todo-los Santos que son no Céo | de servir muito han gran sabor |
19:21 | do fógo do céo, ca tod' encendudo |
27:4 | Lôcifer do Céo, e depois britou |
28:84 | ollos contra o céo, |
35:54 | alçou-a contra o céo, | pois foi-a alte põer. |
36:28 | e o céo viron craro e o mar amanssado, |
39:15 | Assí guardou a Reínna do Céo |
45:48 | éu sobirei ao céo, | e vós aquí mi atendede, |
45:66 | dizendo: “Assí perdestes | o céo per neicidade.” |
53:43 | Quand' esto viu o meninno | no Céo, foi-lli tal ben |
71:32 | ca ja téu lugar tẽes | no Céo apartado; |
71:53 | fez levar a sa alma | ao Céo, u visse |
91 | Como Santa María deceu do céo en ũa eigreja ante todos e guareceu quantos enfermos i jazían que ardían do fógo de San Marçal. |
91:35 | grande que do céo vẽo, |
110:11 | Se purgamẽo foss' o céo estrelado |
115:213 | dous paes ben do céo, |
115:217 | do céo da altura |
115:271 | do Céo, que dultavan, |
125:64 | do Céo mui grorïoso | lógo lle-lo desfazía. |
125:100 | do Céo mui grorïosa, | e foron i todavía. |
132:79 | que do céo decendía, |
139:47 | cras migu' en Céo; e pois que me visto |
149:43 | no séu reino do Céo | e fazê-los i nóbres |
149:53 | e que veja no Céo | a ta face velida.” |
154 | Como un tafur tirou con ũa baesta ũa saeta contra o céo con sanna porque perdera, e cuidava que firiría a Déus ou a Santa María. |
154:18 | suso escontra o céo; | e fez mui gran demorança |
154:28 | e que o sang' a saeta | ben do céo adusséra, |
177:2 | a que con Déus, que é lume, | sé no céo par a par. |
180:44 | ao céo, u sé con el a par |
199:35 | aa bẽeita Reínna, | que en céo e en térra |
213:81 | pela sa grand' homildade | nos déu pera ⌧ céo ida |
246:1 | A que as pórtas do céo | abriu pera nos salvar, |
261:54 | contra o céo e pres-s' a chorar |
265:71 | de Déus nósso Padre que en céo sé. |
306:17 | vẽo o ángeo do céo, | per que s' houve d' emprennar |
313:51 | O crérigo, pois diss' esto, | os ollos a céo alçou |
329:6 | quér suso contra o céo, | e vai-lle na faz caer. |
329:21 | que sôbrelos anjos todos | quantos eno céo son |
369:73 | Disse-ll' ela: “E son muitos?” | Respôs el: “Par Déus de céo, | non é mais dũu senlleiro, |
384:14 | que ao céo semella | quand' é con sas esplandores. |
384:36 | levar-t-ei suso ao céo, | u verás as aposturas, |
393:32 | as mãos contra o céo | de consũu as alçavan, |
404:30 | que fez o céo e térra e mar. |
405:29 | ángeo que ven do céo, |
410:30 | de fazer-nos a céo ir. |
411:68 | a ti de Déus do céo | por te fazer certeiro |
413:5 | por que Déus do céo con sa deïdade |
419 | Esta novena é da vigilía de Santa María d' Agosto, como ela passou deste mundo e foi levada ao céo. |
419:9 | consigo ao céo, | u a foi corõar |
420 | Esta décima é no día aa processïôn, como as processïões do céo receberon a Santa María quando sobiu aos céos. |
420:74 | que a pórta do céo | non lle seja vedada. |
422:22 | U verrá do céo | sõo mui fórt' e rogido, |
423 | Esta primeira é de com' el fez o céo e a térra e o mar e o sól e a lũa e as estrelas e toda-las outras cousas que son, e como fez o hóme a sa semellança. |
423:3 | Por nós fez el céo, térra e mar, |
425:12 | quando do céo decendeu |
426:1 | Subiu ao céo o Fillo de Déus |
426:3 | Subiu ao céo, onde quis decer |
426:32 | subir ao céo, ben assí verrá |