1:4 | bẽeita e sagrada, |
17:1 | Sempre seja bẽeita e loada |
55:26 | dizendo: “Bẽeita éras, | dos pecadores padrõa.” |
71:54 | a sa bẽeita Madre, | a que loores demos. |
75:66 | e quando foi aa chóça, | viu a que bẽeita seja, |
78:67 | E disse chorando: “Virgen, bẽeita sejas, |
80:12 | és bẽeita porque Jesú |
94:90 | —e porên bẽeita seja— |
107:39 | bẽeita a Grorïosa, |
107:45 | bẽeita, u mui sobeja |
114:36 | déu aa bẽeita Sennor das sennores, |
122:47 | chorand' e dizendo: “Bẽeita tu |
123:18 | candea da Virgen, bẽeita mollér. |
136:9 | bẽeita, feita de mármor, de mui gran sobeja |
145:29 | bẽeita, con grand' esperança sobeja |
151:16 | El respôs: “Porque da Virgen | bẽeita, Santa María, | a sa eigreja catara; |
179:24 | foi da que bẽeita seja, |
188:22 | que a sa Madre bẽeita | a fosse sigo levar. |
188:29 | dizendo: “Bẽeita sejas, | Madre de Nóstro Sennor, |
189:9 | e aa Virgen bẽeita | fez lógo sa oraçôn |
196:37 | bẽeita, disse: “Convósco | hoi mais non quéro peleja, |
199:35 | aa bẽeita Reínna, | que en céo e en térra |
210:5 | aa Virgen bẽeita, | e que Déus prendería |
226:10 | servían a Virgen bẽeita sen par. |
228:16 | indo fraqu' e mui canssado; | mas a que bẽeita seja, |
231:12 | desta que bẽeita seja |
231:54 | da Bẽeita que nos guía, |
232:29 | Sennor santa e bẽeita, | móstra dos miragres téus |
244:18 | e a sa bẽeita Madre, | de que todo ben nos ven. |
255:128 | bẽeita polos miragres que faz |
264:42 | e da bẽeita Madre, | que os guïou e guía. |
264:45 | aa Virgen bẽeita, | que aos pecadores |
269:17 | que pola Virgen bẽeita | o fazía. El fillou |
277:38 | porên disséron: “Ai, Virgen, | bẽeita sejas, amên.” |
280:1 | Santa María bẽeita seja, |
287:38 | ca non quis que i morresse; | bẽeita seja, amên.” |
299:50 | dizendo: “Bẽeita sejas, amên.” |
304:8 | non ficou, que é da Virgen | que sempre bẽeita seja, |
305:21 | mas pola Virgen bẽeita | as rações demandava, |
306:36 | e aa Virgen bẽeita | pidiu chorando perdôn. |
306:39 | Esta omagen bẽeita | des entôn assí está |
309:2 | mostrar mui grandes miragres | pola bẽeita sa Madre. |
309:16 | desta Virgen grorïosa | que sempre bẽeita seja, |
314:49 | e bẽeita seja ela | porque nos assí mantên.” |
314:53 | viu estar, todos disséron: | “Bẽeita sejas, amên.” |
315:11 | pola Virgen bẽeita, | de como vos diremos. |
318:25 | ollos.” E diss': “Ai, bẽeita | Virgen, dos miragres téus |
319:12 | desta Virgen santa que bẽeita seja, |
323:25 | e aa Virgen bẽeita | lógo o acomendava |
325:52 | da Virgen Santa María, | que é bẽeita e seja, |
336:44 | por poder da grorïosa | bẽeita Santa María |
337:24 | Entôn a Virgen bẽeita, | que séu Fillo Salvador |
343:19 | El fillou agua bẽeita | e foi alá mui de grado; |
343:23 | E demais que trages agua | bẽeita e és maldito, |
346:20 | súa, a que a levaron, | lóg' a que bẽeita seja |
349:12 | daquesta Virgen bẽeita, | Madre de Déus grorïosa, |
352:36 | da Virgen Santa María | que é bẽeita e seja, |
356:30 | dizendo: “Bẽeita sejas, | Santa dos santos maior.” |
361:37 | pola sa bẽeita Madre, | en que el quis encarnar |
362:33 | e na sa Madre bẽeita | que veerei destes méus |
362:40 | porque vejo dos méus ollos | mui bẽeita sejas tu; |
367:44 | daquesta Virgen que bẽeita seja, |
372:4 | que a Virgen bẽeita | fez por ũa mollér |
372:30 | aa Virgen bẽeita, | que se quis mercear |
378:46 | dizendo: “Bẽeita sejas, | que dos téus és guardador.” |
383:46 | dizendo: “Bẽeita sejas, | dos coitados cobertura.” |
391:25 | dizendo: “Bẽeita sejas, | ca toda mesura jaz |
393:24 | vigía da Virgen santa, | que sempre bẽeita seja, |
404:27 | Entr' as molléres bẽeita és tu; |
411:112 | foi na bẽeita Ana, | a Virgen concebuda, |
415:1 | Tan bẽeita foi a saüdaçôn |
415:19 | E u lle disse “Bẽeita és tu |
419:12 | a sa bẽeita Madre | viu quanto padeceu |
420:1 | Bẽeita és, María, | Filla, Madr' e crïada |
420:3 | Bẽeita foi a hóra | en que tu gẽerada |
420:9 | e bẽeita a agua | en que fuste bannada |
420:11 | e bẽeita a fala | que houviste falada |
420:13 | E bẽeita a casa | u feziste morada |
420:15 | e bẽeita a seda | que houviste fïada |
420:17 | e bẽeita u fuste | con Joséf esposada, |
420:19 | e bẽeita a hóra | u fuste saüdada |
420:21 | e bẽeita a culpa | de que fust' acusada, |
420:25 | E bẽeita u fuste | a Beleên chegada |
420:27 | bẽeita u pariste | hóm' e Déus sen tardada, |
420:29 | e bẽeita a túa | virgĩidad sagrada |
420:31 | bẽeita a ta leite | onde foi governada |
420:35 | bẽeita foi a vida | que pois con el usada |
420:37 | E bẽeita, bẽeita, | u houvist' acabada |
420:39 | e bẽeita u vẽo | a ti a ta pousada |
420:41 | a ta alma bẽeita | e do córpo tirada, |
420:43 | bẽeita a companna | que t' houv' acompannada, |
420:45 | e bẽeita a outra | d' arcángeos honrrada |
420:47 | e bẽeita a hóste | que Tronos é chamada |
420:49 | Bẽeita u houviste | en sobind' encontrada |
420:51 | bẽeita u Querúbin | e Serafín achada |
420:53 | e bẽeita u fuste | das vertudes cercada |
420:55 | bẽeita u téu Fillo | vẽo apressurada- |
420:57 | bẽeita u el disse | aos santos: “Leixada |
420:59 | Bẽeita u t' el houve | dos braços abraçada, |
420:61 | Bẽeita u os santos | en mui gran vóz alçada |
420:63 | Bẽeita u téu Fillo | a Déus t' houve mostrada |
420:65 | Bẽeita u Déus quiso | que ta carne juntada |
420:67 | Bẽeita és por esto, | amiga e amada |
420:69 | E porende, Bẽeita, | te rógu' éu aficada- |
420:71 | por que a ta mercee | bẽeita mui grãada |