4:4 | un meninno d' Irraél. |
4:13 | O meninno o mellor |
4:87 | e o meninno sen al |
5:79 | degolou-ll' o meninno ũa noit' e meteu |
5:81 | Pois desta guisa pres mórt' o meninno, como vos dit' hei, |
6 | Esta é como Santa María ressucitou ao meninno que o judéu matara porque cantava “Gaude Virgo María”. |
6:21 | Este cantar o meninno | atán ben o cantava, |
6:25 | Sobr' esto diss' o meninno: | “Madre, fé que devedes, |
6:31 | entôn cantou o meninno; | e foron ên mui pagados |
6:37 | Poi-lo meninno foi mórto, | o judéu muit' aginna |
6:46 | e a madre do meninno | braadand' e dizendo: |
6:59 | e sacaron o meninno | du o judéu o poséra |
6:69 | Quand' esto diss' o meninno, | quantos s' i acertaron |
21:40 | foi, e o meninno tornou en vida |
23:18 | se non fosse pola Madre do Véll' e Meninno. |
38:55 | do Meninno, e os panos dourados |
43 | Esta é como Santa María resucitou un meninno na sa eigreja de Salas. |
43:28 | déu féver ao meninno | e mató-o muit' aginna, |
43:32 | mas la madre do meninno | disse con gran coita féra |
43:36 | e a madr' en ataúde | levou sig' aquel meninno; |
43:53 | Lógo fez que o meninno | chorou eno ataúde |
43:60 | de como aquel meninno | de mórte ressucitara, |
53:5 | dun meninno pegureiro, | a que os pées arder |
53:10 | direi-ll' éu de com' a Virgen | quis no meninno mostrar. |
53:16 | o meninno en tal guisa | que andou ben e correu, |
53:23 | Dizend' aquest' o meninno, | o fógu' en el salto déu, |
53:28 | o pos; e lóg' o meninno | se fillou ben a dormir, |
53:43 | Quand' esto viu o meninno | no Céo, foi-lli tal ben |
102:15 | e encontrou un meninno |
115:98 | dun meninno que pois fez |
115:103 | mais todo o meninno |
115:109 | aquel meninno vẽo |
118:10 | fez de meninno dos dinneiros séus, |
118:25 | que o meninno entôn viv' achou. |
136 | Esta é como en térra de Pulla, en ũa vila que há nome Fója, jogava ũa mollér os dados con outras compannas ant' ũa eigreja; e porque perdeu, lançou ũa pédra que déss' ao Meninno da omage de Santa María, e ela alçou o braço e recebeu o cólbe. |
136:19 | lle lançou por eno rostro ferí-lo Meninno. |
138:43 | que pelas tetas, como meninno faz, |
139:21 | Aquesta dona levou un meninno, |
139:34 | e diss' o meninno: “Quéres papar?” |
139:46 | respôs ao meninno: “Paparás |
167:11 | e comendou-ll' o meninno | e guisou sa oferenda. |
178 | Esta é dun meninno de Alcaraz a que séu padre déra ũa muleta, e morreu-lle; e encomendou-a a Santa María de Salas, e levantou-se sãa. |
178:4 | mui grande, por un meninno | que fillo dun lavrador |
178:20 | do éro, e o meninno, | viu sa múa esfolar |
178:25 | sen de meninno, que cousa | mórta aa Virgen dás, |
178:32 | Quand' esto viu o meninno, | gran prazer ên recebeu |
184 | Esta é como Santa María livrou de mórte ũu meninno que jazía no ventre da madre, a que déran ũa cuitelada pelo costado. |
197 | Como Santa María de Terena ressocitou ũu meninno a que matara o démo. |
213:36 | ant' o séu altar e disse: | “Madre do Véll' e Meninno, |
215:33 | e Misaél o meninno | e o tercer, Azarías, |
221 | Como Santa María guareceu en Onna al rei Don Fernando, quand' éra meninno, dũa grand' enfermidade que havía. |
221:32 | e mui mais polo meninno, | a que todos ben querían; |
221:42 | se serviço do meninno | en algún tempo quería. |
221:44 | acorreu ao meninno | e de sa enfermedade |
241 | Esta é como un meninno que éra esposado con ũa meninna caeu de cima dũa muit' alta pena en fondo, e quebrou per todo o córpo e morreu. E sa madre começó-o de pedir a Santa María, e déu-llo viv' e são, e ontr' o moço e sa esposa meteron-s' en orden. |
241:21 | O meninno andava, | con prazer da esposa, |
241:45 | A madre do meninno, | que havía fïança |
241:61 | Ficou aquel meninno | viv' e tan ben guarido |
256:4 | e pero éra meninno, | membra-me que foi assí, |
282:16 | do meninno que caera, | e o padre lógu' entôn; |
315 | Esta é como Santa María guareceu en Tocha, que é cabo Madride, un meninno que tiínna ũa espiga de triígo no ventre. |
315:14 | séu fill', aquel meninno, | en braç' houve levado. |
315:19 | que llo guardass'. E lógo | o meninno achada |
315:39 | Quando foi na eigreja, | o meninno fillaron |
323 | Como Santa María ressucitou ũu meninno en Coira, ũa aldea que é préto de Sevilla. |
331 | Como Santa María de Rocamador ressocitou un meninno mórto. |
331:27 | E pois a missa foi dita, | o meninno soterraron, |
332:13 | meninno, ontre séus braços, | e sé en un chapitél |
335:31 | de que papelinnas faça | que dé a este meninno, |
335:77 | con séu meninno en braços, | e o feito lle contaron |
337:16 | E este barôn havía | un meninno fillo séu |
337:20 | que dũa muit' alta ponte | foi o meninno caer |
347 | Esta é como Santa María de Tudía resorgiu ũu meninno que éra mórto de quatro días. |
347:31 | Quando chegou a Tudía | e o meninno poséron |
347:37 | e fez viver o meninno | e chorar do ataúde, |
353 | Como un meninno que crïava un abade en sa castra tragía de comer ao meninno que tiínna a omagen enos séus braços, e disso-ll' a omagen que comería con ele mui cedo. |
353:42 | se fillou ant' o meninno | e começou-ll' a rogar |
353:47 | Depois ben a quinze días | o meninno esto fez |
353:51 | O abad' ao meninno | viü-lle cambiar a faz |
353:53 | ao meninno: “Méu fillo, | se tu non comes assaz, |
353:55 | Entôn respôs o meninno: | “Carne e vinno e pan |
353:57 | mas éu ao bon meninno | daquelo que mi a min dan |
353:60 | E qual é aquel meninno | a que fazes ess' amor?” |
353:80 | o abad' e o meninno | enfermaron, com' aduz |
381:7 | Séu padre deste meninno | morava na colaçôn |
381:15 | Ca enfermou o meninno | dũa gran féver mortal, |
389:5 | outrosí ao meninno | se algún mal lle contece, |
389:12 | por un meninno que éra | mui mal doent' en verdade, |
393 | Como Santa María do Pórto guareceu a un meninno que trouxéron a sa casa ravïoso. |
393:11 | Aquel meninno Afonso | nome de baptism' havía, |
393:34 | porque assí o meninno | guariu de tan crüél mórte. |
400:31 | por aquel que meninno |
417:15 | Lógo que viu o meninno, | enos braços o fillou, |